Πρόσκληση για όπλα: αντιμετώπιση της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ

Η τρομερή στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς το Ισραήλ θα απαιτεί πάντα μια περιφερειακή αντίδραση. Στην προκειμένη περίπτωση, έχει οδηγήσει τον Άξονα Αντίστασης να δημιουργήσει ένα παράτυπο στρατιωτικό αντίβαρο, μια ουσιαστική κίνηση για τη διασφάλιση της σταθερότητας της Δυτικής Ασίας.

Mohamad Hasan Sweidan - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr

Στα τέλη του περασμένου έτους, το Υπουργείο Οικονομικών του Ισραήλ παρουσίασε τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό της χώρας για το 2024, αποκαλύπτοντας μια αξιοσημείωτη εξέλιξη. Ο προτεινόμενος προϋπολογισμός προέβλεπε σημαντική αύξηση των αμυντικών δαπανών κατά 8,3 δισεκατομμύρια δολάρια, προβλέποντας ιστορικά υψηλό ποσό περίπου 37 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τις ένοπλες δυνάμεις του κράτους κατοχής. Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, τοποθετώντας το Ισραήλ μεταξύ των κρατών της πρώτης κατηγορίας παγκοσμίως όσον αφορά τις πιστώσεις του στρατιωτικού προϋπολογισμού.

Rank	Country	Value of military expenditure (billion $)
1	United States	877
2	China	292
3	Russia	86
4	India	81
5	Saudi Arabia	75
6	United Kingdom	68
7	Germany	56
8	France	54
9	South Korea	46
10	Japan	46
11	Ukraine	44
12	Italy	33
13	Australia	32
14	Canada	27
15	Israel	23

Από το 2022, το Ισραήλ κατατάσσεται ήδη μεταξύ των 15 χωρών με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως. Όταν λαμβάνονται υπόψη οι στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, το Ισραήλ εξασφάλισε την ένατη θέση παγκοσμίως.

Ένας βασικός παράγοντας που επηρεάζει την υποτιθέμενη στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ είναι η ιδιότητά του ως ο μεγαλύτερος αποδέκτης στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ. Από το 1946, η Ουάσινγκτον έχει παράσχει τεράστια υποστήριξη ύψους 263 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με περίπου 130 δισεκατομμύρια δολάρια να διατίθενται για την αντιμετώπιση των εξελισσόμενων απειλών ασφαλείας και την ενίσχυση των δυνατοτήτων του Ισραήλ. Αυτή η βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ασκήσεων και της συνεργασίας, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση του ποιοτικού στρατιωτικού πλεονεκτήματος του Τελ Αβίβ.

Άραβες σύμμαχοι, ισραηλινά όπλα

Το 2023, οι ΗΠΑ ενίσχυσαν τη δέσμευσή τους με το ρεκόρ των 3,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε στρατιωτική χρηματοδότηση προς το Ισραήλ, μέρος μιας συμφωνίας ύψους 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων που καλύπτει μια δεκαετία. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Διοίκηση Γονέων διατηρεί πολεμικά αποθέματα εντός του Ισραήλ, ενισχύοντας την άμυνά του σε περιόδους σημαντικών στρατιωτικών εκτάκτων αναγκών.

Σήμερα υπάρχουν δέκα συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ, μεταξύ των οποίων η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Βοήθειας (1952), η Συμφωνία Ασφάλειας Δημοσίων Πληροφοριών (1982), η Συμφωνία Αμοιβαίας Υποστήριξης Διοικητικής Μέριμνας (1991), η Συμφωνία για το Καθεστώς των Δυνάμεων (1994) και το Μνημόνιο Κατανόησης για την Αντιτρομοκρατία και την Έρευνα και Ανάπτυξη (2005).

Πέρα από την απαράμιλλη στρατιωτική χρηματοδότηση, το Ισραήλ κατέχει τη δέκατη θέση στην παγκόσμια αρένα των εξαγωγών όπλων, συνεισφέροντας το 2,3% των συνολικών εξαγωγών όπλων παγκοσμίως από το 2018 έως το 2022, ώστε οι εξαγωγές να φτάσουν το 2022 το πρωτοφανές ποσό των 12,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τα αραβικά κράτη που εξομάλυναν τις σχέσεις τους με το Τελ Αβίβ μέσω των Συμφωνιών του Αβραάμ το 2020, έχουν αναδειχθεί σε σημαντικούς εισαγωγείς ισραηλινών όπλων, σηματοδοτώντας μια αλλαγή παραδείγματος στην περιφερειακή δυναμική. Οι τρεις αραβικές χώρες, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο, που υπέγραψαν τη συμφωνία εξομάλυνσης με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, αντιπροσώπευαν το 24% των ισραηλινών πωλήσεων όπλων το 2022, από 7% το 2021.

Όσον αφορά τις στρατιωτικές εφεδρείες, το Ισραήλ κατατάσσεται στην 13η θέση παγκοσμίως, διαθέτοντας 465.000 στρατιώτες στις εφεδρείες του. Περίπου το 5% του ισραηλινού πληθυσμού υπηρετεί ως έφεδρος στρατός, καθιστώντας το τρίτο υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως.

Global share of major arms exports by top 10 exporters, 2018-2022

Το Ισραήλ στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ για το 2024

Στις 22 Δεκεμβρίου, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε το νόμο για την εξουσιοδότηση της εθνικής άμυνας, με τον οποίο διατίθενται 886,3 δισεκατομμύρια δολάρια για τον αμυντικό προϋπολογισμό του 2024, ποσό αυξημένο κατά 28 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχέση με το προηγούμενο οικονομικό έτος.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο προϋπολογισμός έλαβε επαίνους από ισραηλινούς κύκλους για τις γενναιόδωρες διατάξεις του, συμπεριλαμβανομένων 500 εκατομμυρίων δολαρίων για τη συνεργασία στον τομέα της αντιπυραυλικής άμυνας, που περιλαμβάνει τα συστήματα Iron Dome του Ισραήλ, το David Slingshot, καθώς και προγράμματα έρευνας και δοκιμών. Διαθέτει επίσης 47,5 εκατομμύρια δολάρια για "νέα συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ σε αναδυόμενες αμυντικές τεχνολογίες", συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης και της κυβερνοασφάλειας. Ο νέος προϋπολογισμός αύξησε τη χρηματοδότηση για την καταπολέμηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών κατά σχεδόν 40%, σε 55 εκατομμύρια δολάρια από 40 εκατομμύρια δολάρια, και επίσης παρέτεινε το πρόγραμμα συνεργασίας ΗΠΑ-Ισραήλ για την καταπολέμηση της διάνοιξης σηράγγων μέχρι το 2026.

Country	Reserves	Population (in million)	Reserve percentage of the population
Finland	900000	5.541	16.24%
Taiwan	1500000	23.57	6.36%
Israel	465000	9.364	4.97%
Veitnam	2500000	97.47	2.56%
North Korea	600000	25.97	2.31%
Colombia	845000	51.52	1.64%
South Korea	500000	51.74	0.96%
Brazil	1340000	214.3	0.63%
Egypt	480000	109.3	0.44%
Pakistan	550000	231.4	0.23%
India	1155000	1408	0.08%
China	510000	1412	0.04%

Ο προϋπολογισμός του 2024 επεκτείνει τη στήριξη στρατηγικών πρωτοβουλιών, όπως η εκπαίδευση ισραηλινών πιλότων, η ενίσχυση της επίγνωσης του θαλάσσιου τομέα και η συνέχιση του προγράμματος συνεργασίας ΗΠΑ-Ισραήλ για την καταπολέμηση της διάνοιξης σηράγγων για τα επόμενα δύο χρόνια. Επιπλέον, ο διορισμός ενός προεδρικού απεσταλμένου για τις Συμφωνίες του Αβραάμ και την πρωτοβουλία του Φόρουμ Νεγκέβ υπογραμμίζει την αδιάκοπη επιδίωξη της Ουάσινγκτον για υποταγή της Δυτικής Ασίας στα συμφέροντά της.

Άλλα βασικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

Επέκταση της εξουσίας του Υπουργείου Άμυνας (DoD) να μεταφέρει οπλικά συστήματα στο Ισραήλ στο πλαίσιο της Αρχής Αποθεμάτων Πολεμικού Αποθέματος του Ισραήλ (WRSA-I) μέχρι τον Ιανουάριο του 2027. Επέκταση της εξουσίας του Υπουργείου Άμυνας να μεταφέρει πυρομαχικά ακριβείας στο Ισραήλ.

 

Εκπαίδευση ισραηλινών πιλότων για τον χειρισμό των KC-46.
 

Καθοδήγηση του DoD να αναπτύξει στρατηγική για τη βελτίωση της ολοκληρωμένης επίγνωσης του θαλάσσιου τομέα και των δυνατοτήτων αναχαίτισης για την αντιμετώπιση των θαλάσσιων απειλών κατά του Ισραήλ.

Ισορροπία αποτροπής

Πώς απαντούν λοιπόν οι γειτονικές χώρες στο τρομερό στρατιωτικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, με τον αμερικανικό υπερ-δεσπότη να είναι πάντα έτοιμος να αναπληρώσει τα αποθέματά του και να προωθήσει το ποιοτικό του πλεονέκτημα; Είναι σαφές ότι τα περιφερειακά κράτη θα επιδιώξουν να αποκαταστήσουν οποιαδήποτε ανισορροπία ενισχύοντας τις δικές τους στρατιωτικές δυνατότητες, προκειμένου να διατηρήσουν τόσο την αποτροπή όσο και τη σταθερότητα.

Αλλά η ανισότητα της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ και τους γείτονές του αποτελεί μια δυσοίωνη υπενθύμιση πως η Ουάσινγκτον επιδιώκει, πάνω απ' όλα, να διασφαλίσει ότι δεν υπάρχει τέτοια "ισορροπία".

Μεταξύ 2006 και 2018, η Ουάσινγκτον διέθεσε μόλις 1,28 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια προς τον λιβανικό στρατό, κατά μέσο όρο πενιχρά 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτό ωχριά σαφώς σε σύγκριση με τα δεκάδες δισεκατομμύρια που κατευθύνθηκαν προς το Ισραήλ κατά την ίδια περίοδο.

Επιπλέον, η Ουάσινγκτον εμπόδισε ενεργά την στρατιωτική συνεργασία μεταξύ του λιβανικού στρατού και άλλων διεθνών δυνάμεων. Ένα τρανταχτό παράδειγμα συνέβη το 2008, όταν οι πιέσεις των ΗΠΑ εμπόδισαν τη Βηρυτό να δεχθεί στρατιωτική υποστήριξη από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένου προηγμένου οπλισμού όπως τα MIG-29, τανκς και πυρομαχικά.

Ως απάντηση σε αυτή την ασυμμετρία, προκύπτει μια κρίσιμη ανάγκη για τα γειτονικά κράτη να καλλιεργήσουν τις δικές τους ικανότητες, δημιουργώντας αποτρεπτικό παράγοντα έναντι της συμβατικής στρατιωτικής ισχύος του Ισραήλ. Η προσέγγιση αυτή ευθυγραμμίζεται με τη ρεαλιστική σχολή των διεθνών σχέσεων, η οποία αντιλαμβάνεται την παγκόσμια τάξη ως εγγενώς χαοτική, αναγκάζοντας τα κράτη να θέτουν σε προτεραιότητα την ασφάλεια και τα συμφέροντά τους μέσω της συσσώρευσης ισχύος - συχνά με τη μορφή στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος.

Ώρα να γίνουμε ρεαλιστές

Ο ρεαλισμός υποστηρίζει επίσης ότι η διατήρηση της ειρήνης απαιτεί ισορροπία δυνάμεων. Όταν η ισχύς κατανέμεται ισότιμα μεταξύ των κρατών, αποτρέπει κάθε μεμονωμένο κράτος από το να επιχειρήσει να κυριαρχήσει, καθώς το κόστος της επιθετικότητας γίνεται απαγορευτικά υψηλό.

Ωστόσο, η ισορροπία αυτή είναι λεπτή και απαιτεί συνεχή διατήρηση. Από μια ρεαλιστική προοπτική, η ειρήνη δεν είναι απλώς η απουσία συγκρούσεων, αλλά βασίζεται σε μια σταθερή δομή ισχύος που αποτρέπει μεγάλους πολέμους ή μονομερή κυριαρχία. Ως εκ τούτου, εκτός από την προφανή εξαίρεση του Ιράν, τα άλλα μέλη του Άξονα Αντίστασης της περιοχής (Λίβανος, Υεμένη, Ιράκ, Συρία) πρέπει να επιμείνουν στην οικοδόμηση ενός αποτρεπτικού μέσου έναντι του ισραηλινού στρατού για να προλάβουν μεγάλες συγκρούσεις και να διασφαλίσουν την σταθερότητα στη Δυτική Ασία.

Η ρεαλιστική σχολή υποστηρίζει επίσης ότι τα ισχυρά κράτη τείνουν να επεκτείνουν τα συμφέροντα και την επιρροή τους πέρα από τα σύνορά τους στο πλαίσιο της επιδίωξης των εθνικών τους συμφερόντων και της ασφάλειας. Καθώς τα κράτη αυξάνουν την ισχύ τους, τα εθνικά τους συμφέροντα διαπλέκονται όλο και περισσότερο με τη διεθνή δυναμική, προτρέποντας σε βαθύτερη εμπλοκή πέραν των συνόρων τους.

Έτσι, παράλληλα με τις ιστορικές αποδείξεις για τις εγγενείς επεκτατικές τάσεις του Ισραήλ, η επιστήμη της συμπεριφοράς επισημαίνει το γεγονός πως η κατοχή σημαντικής ισχύος θα ωθήσει περαιτέρω το κράτος να επεκτείνει την επιρροή του πέρα από τα γεωγραφικά του όρια. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, η δημιουργία μιας ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης καθίσταται επιτακτική ανάγκη.

Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του στρατιωτικού οπλοστασίου και του τεχνολογικού τομέα του Ισραήλ σε σχέση με τα 22.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που κατέχει, το κράτος κατοχής ξεχωρίζει ως ένας από τους κορυφαίους δαπανητές για την άμυνα παγκοσμίως, σημαντικός εξαγωγέας όπλων, ο μεγαλύτερος αποδέκτης στρατιωτικής υποστήριξης από τις ΗΠΑ και διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά αποθέματα στον κόσμο.

 

Παρά την τρομερή δύναμη που έχει στη διάθεσή του το Τελ Αβίβ, ο Άξονας της Αντίστασης απέδειξε πρόσφατα, ιδίως μέσω των δυνάμεων της Υεμένης υπό την ηγεσία της Ανσαράλα, ότι υπάρχουν σημαντικά τρωτά σημεία στον εκτεταμένο μηχανισμό ασφαλείας του Ισραήλ. Το λιβανέζικο κίνημα αντίστασης, η Χεζμπολάχ, έχει επίσης σταθερά τρυπήσει τον μύθο της ισραηλινής στρατιωτικής υπεροχής μέσω επιτυχημένων διασυνοριακών επιχειρήσεων που καθιερώνουν νέους κανόνες εμπλοκής. Και, ενώ το εγχώριο πυραυλικό οπλοστάσιο του Ιράν δεν έχει ακόμη μπει στο παιχνίδι, μπορεί δυνητικά να αποτελέσει το διπλό χτύπημα που θα εξουδετερώσει ολόκληρο το οπλοστάσιο του Ισραήλ.