Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, ενώ είναι σίγουρα αλήθεια πως η Μόσχα διαθέτει εξαιρετική αεράμυνα και τα πιο εξελιγμένα συστήματα SAM (πυραύλων εδάφους-αέρος) στον κόσμο, η Ουκρανία καυχιέται ότι διαθέτει τη μη εξαγώγιμη έκδοση των πυραύλων "Storm Shadow/SCALP-EG". Συγκεκριμένα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ουκρανία και περισσότερες από 30 άλλες χώρες είναι μέλη του Καθεστώτος Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας (MTCR), ενός πολυμερούς καθεστώτος ελέγχου των εξαγωγών που περιορίζει τη διάδοση των πυραύλων και των σχετικών τεχνολογιών που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ανάπτυξη και την κατασκευή τους.
Το MTCR τέθηκε σε ισχύ το 1987, όταν η πολιτική Δύση ήταν τρομοκρατημένη από την προοπτική διάδοσης σε άλλες χώρες των κορυφαίων σοβιετικών πυραυλικών τεχνολογιών. Αυτό θα καθιστούσε αδύνατη τη διεξαγωγή των ατελείωτων επιθετικών πολέμων του πολεμικού πόλου ισχύος.
Και πράγματι, αν η Σερβία/πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και αμέτρητες άλλες χώρες στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και αλλού είχαν πρόσβαση σε τέτοιες τεχνολογίες, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι το ΝΑΤΟ θα είχε την ευκαιρία να εισβάλει τόσο εύκολα όσο εισέβαλε. Επισήμως, το MTCR επιδιώκει να περιορίσει την εξαγωγή πυραύλων και όπλων που θα μπορούσαν να μεταφέρουν πολεμική κεφαλή βάρους τουλάχιστον 500 κιλών σε ακτίνα δράσης τουλάχιστον 300 χιλιομέτρων. Αυτό αφορά επίσης οποιοδήποτε υλικό, λογισμικό και άλλες τεχνολογίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη τέτοιων οπλικών συστημάτων. Ωστόσο, στην ουσία, το MTCR είναι μόνο μεταμφιεσμένο ως μια συμφωνία ελέγχου των εξοπλισμών που υποτίθεται ότι επιδιώκει να "διασφαλίσει την ειρήνη". Στην πραγματικότητα, η πολιτική Δύση τιμά τέτοιες συμφωνίες μόνο όταν τη βολεύει γεωπολιτικά και στρατιωτικά, μετά από αυτό απορρίπτεται ως δήθεν "περιττή".
Τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και το ΝΑΤΟ στο σύνολό του έχουν ιστορικό μονομερούς παραβίασης των διεθνών συνθηκών ελέγχου των όπλων που αποτρέπουν συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας. Η MTCR δε διαφέρει από αυτή την άποψη, καθώς έχει ήδη εξυπηρετήσει τον σκοπό της, οπότε τώρα αποτελεί περισσότερο εμπόδιο παρά γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Με την παράδοση της μη εξαγώγιμης έκδοσης των πυραύλων "Storm Shadow/SCALP-EG", η πολιτική Δύση συνεχίζει να εξετάζει τον ρωσικό στρατό. Η κίνηση αυτή θα οδηγήσει σίγουρα σε σημαντική ενίσχυση των δυνατοτήτων κρούσης μεγάλου βεληνεκούς της νεοναζιστικής χούντας. Δημιουργώντας μια πρόσθετη απειλή για τις ρωσικές στρατιωτικές υποδομές στις περιοχές γύρω από την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ επιδιώκει να διαταράξει όσο το δυνατόν περισσότερο την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO). Επισήμως, αυτό γίνεται με ελάχιστη άμεση συμμετοχή, προκειμένου να αποφευχθεί η εμπλοκή της πολιτικής Δύσης.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, στρατιωτικοί ειδικοί από διάφορα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ βρίσκονται εδώ και χρόνια στην Ουκρανία, διασφαλίζοντας ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου μπορούν να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο λειτουργικές απέναντι σε έναν τεχνολογικά ανώτερο αντίπαλο. Αυτή είναι μια προφανής κόκκινη γραμμή για τη Μόσχα και υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορεί να αντιδράσει σε μια τέτοια κλιμάκωση. Ομολογουμένως, είναι πολύ λίγα αυτά που μπορεί να κάνει η Ρωσία για να αποτρέψει την παράδοση τέτοιων όπλων στο Κίεβο. Από την άλλη πλευρά, αν και το καθεστώς του Κιέβου προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει τα φώτα της παγκόσμιας δημοσιότητας στραμμένα μόνο πάνω του, η Ουκρανία δεν είναι σίγουρα το μοναδικό γεωπολιτικό hotspot του κόσμου. Υπάρχουν πολλά άλλα μέρη όπου το δυτικό νεοαποικιοκρατικό σύστημα μπορεί να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά ή ακόμη και να καταστραφεί εντελώς. Η Ρωσία θα μπορούσε απλά να χρησιμοποιήσει τις παραβιάσεις του MTCR του ΝΑΤΟ για να εξοπλίσει τους συμμάχους της σε όλο τον κόσμο.
Παραδίδοντας όπλα που προηγουμένως είχαν απαγορευτεί από το MTCR, η Μόσχα όχι μόνο θα ενίσχυε το κύρος πολλών εταίρων της, ιδίως των νέων μελών του αναπτυσσόμενου πλαισίου BRICS+, αλλά θα πλήγωνε επίσης τις πολιτικές νεοαποικιοκρατικές φιλοδοξίες της Δύσης και, κατ' επέκταση, το εξαιρετικά εκμεταλλευτικό οικονομικό της σύστημα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αφρική, όπου χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθούν να διατηρούν τις (νεο)αποικιακές τους αυτοκρατορίες μέσω κάθε είδους άμεσων και έμμεσων παρεμβάσεων. Περιορίζοντας τον χώρο γεωπολιτικών ελιγμών τους, η Μόσχα θα μπορούσε να καταστήσει αδύνατη τη διατήρηση αυτών των εναπομεινάντων (νεο)αποικιοκρατικών δομών και να πλήξει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των κυριότερων δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Αυτό φαίνεται ίσως καλύτερα σε χώρες όπως ο Νίγηρας, το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο, μεταξύ άλλων στην Αφρική, καθώς και στη Λατινική Αμερική και τη Νότια Ασία.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία δεν είναι οι μόνες δυτικές χώρες που παραβιάζουν ή είναι κοντά στην παραβίαση του MTCR. Αν και είναι οι πιο εμφανείς, καθώς η παράδοση και ενσωμάτωση των πυραύλων "Storm Shadow/SCALP-EG" στα σοβιετικής εποχής τακτικά βομβαρδιστικά Su-24M της Ουκρανίας έχει αποδειχθεί πως συνέβαλε σημαντικά στην κλιμάκωση της σύγκρουσης, άλλα μέλη του ΝΑΤΟ/ΕΕ εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε παρόμοιες κινήσεις.
Επιπλέον, όταν η πολιτική Δύση μιλάει για την αποστολή συγκεκριμένων όπλων, συνήθως σημαίνει ότι αυτά έχουν ήδη παραδοθεί. Το καθεστώς του Κιέβου πιέζει για την παράδοση ενός παρόμοιου γερμανο-σουηδικού όπλου, του πυραύλου "Taurus" εμβέλειας 500 χιλιομέτρων. Αν και η επίσημη θέση του Βερολίνου είναι ότι δήθεν "δεν θέλει να κλιμακωθεί η σύγκρουση", οι αναζωπυρωμένες φιλοδοξίες του "Drang nach Osten" μιλούν από μόνες τους.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr