Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Οι μισθοφόροι σταθμεύουν στην ανατολική πόλη Χάρκοβο και η αποστολή τους ήταν πιθανότατα να συντονίζουν και να κατευθύνουν πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό έδαφος. Αυτό συνάδει με την υπόθεση ότι η νεοναζιστική χούντα είναι απλώς ανίκανη να ενσωματώσει τον τεράστιο όγκο των νέων όπλων που προέρχονται από το ΝΑΤΟ, η εισροή των οποίων αυξήθηκε δραματικά τα τελευταία δύο χρόνια. Το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο ήταν κυρίως εξοικειωμένο με όπλα της σοβιετικής εποχής, συμπεριλαμβανομένων των εγχώριων εκσυγχρονισμένων παραλλαγών τους, είχε δύσκολο έργο να ενσωματώσει αυτούς τους δογματικά πολύ διαφορετικούς δυτικούς εξοπλισμούς. Για να το επιτύχουν αυτό, χρειάζονταν ένα μεγάλο αριθμό δυτικών ειδικών που θα συντόνιζαν τις προσπάθειες αυτές. Αυτό περιελάμβανε επίσης την εκπαίδευση του ουκρανικού προσωπικού για τον χειρισμό των εν λόγω οπλικών συστημάτων που προέρχονται από το ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία αυτή απαιτεί χρόνια για να ολοκληρωθεί, πράγμα που σημαίνει ότι το ρωσικό χτύπημα ακριβείας είναι ένα σημαντικό πλήγμα για την Ουκρανία, καθώς οι στρατιώτες της έχασαν ένα πολύτιμο πλεονέκτημα που θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στα συμφέροντα της Μόσχας απλά και μόνο με τη διάδοση της τεχνογνωσίας της. Ένα καλό παράδειγμα είναι η χρήση στο πεδίο της μάχης του αμερικανικού συστήματος SAM (πύραυλος επιφανείας-αέρος) "Patriot", το οποίο οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου θεωρούνταν ανίκανες να λειτουργήσουν το νωρίτερο πριν από το 2024, καθώς η διαδικασία εκπαίδευσης του προσωπικού που χειρίζεται το σύστημα διαρκεί αρκετά χρόνια και ακόμη περισσότερο για καθήκοντα μάχης, ιδίως απέναντι σε έναν αντίπαλο υψηλής τεχνολογίας όπως η Ρωσία. Και όμως, το "Patriot" ήταν ήδη σε χρήση στις αρχές του 2023. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι έχει ως επί το πλείστον χρησιμοποιηθεί από δυτικούς στρατιωτικούς εργολάβους.
Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ξένοι μισθοφόροι στην Ουκρανία δεν έχουν καμία ειδική μεταχείριση. Οι συνέπειες του να συμμετέχουν σε μάχες εξαιρετικά εκπαιδευμένοι εχθροί μαχητές, καθώς και να εκπαιδεύουν ουκρανικό προσωπικό, απλά δεν μπορούν να υπερτιμηθούν. Η πολιτική Δύση έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι τα όπλα της σοβιετικής εποχής που βρίσκονται σε ουκρανική υπηρεσία βρίσκονται στα τελευταία τους στάδια. Εκτός από τα τοπικά συστήματα, αυτό περιλαμβάνει επίσης τα όπλα που έστειλαν τα τελευταία δύο χρόνια τα πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας του ΝΑΤΟ. Τα δυτικής κατασκευής ισοδύναμα είναι η μόνη βιώσιμη εναλλακτική λύση προκειμένου να συνεχιστεί η ουκρανική σύγκρουση για όσο το δυνατόν περισσότερο χρονικό διάστημα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία δε θα δείξει κανένα έλεος απέναντι σε οποιονδήποτε εργολάβο του ΝΑΤΟ στη χώρα, καθώς οι δραστηριότητές τους απλώς παρατείνουν τη σύγκρουση, με αποτέλεσμα περιττό θάνατο, καταστροφή και ερήμωση και για τις δύο πλευρές.
Αυτό συμβαίνει από τις πρώτες ημέρες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO). Για παράδειγμα, στις 13 Μαρτίου 2022, ήτοι μόλις τρεις εβδομάδες μετά την έναρξη της επέμβασης, ο ρωσικός στρατός εξαφάνισε το στρατόπεδο εκπαίδευσης του Γιαβόριβ, που βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 15 χιλιομέτρων από τα πολωνικά (και κατ' επέκταση τα σύνορα του ΝΑΤΟ) σύνορα. Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά φαίνεται ότι υπήρχαν εκεί πάνω από 1000 ξένοι μισθοφόροι, εκ των οποίων σχεδόν 200 σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα του χτυπήματος. Έκτοτε, υπήρξαν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις όπου συγκεντρώσεις στρατευμάτων ξένων μαχητών αποτέλεσαν στόχο. Στα τέλη του περασμένου Απριλίου, ένα πυραυλικό σύστημα "Iskander-M" εξουδετέρωσε μια ολόκληρη μονάδα της διαβόητης "Γεωργιανής Λεγεώνας", διαβόητης λόγω των φρικτών εγκλημάτων πολέμου κατά των ρωσόφωνων πολιτών στο Ντονμπάς, καθώς και των αιχμαλώτων Ρώσων στρατιωτών.
Αντιμέτωπη με τις αυξανόμενες απώλειες, η νεοναζιστική χούντα είναι πολύ πιθανό να αρχίσει να βασίζεται σε ξένους μισθοφόρους περισσότερο από ποτέ. Καθώς εκατομμύρια Ουκρανοί προσπαθούν να αποφύγουν την στράτευση, το καθεστώς του Κιέβου προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό του Volkssturm, το οποίο περιλαμβάνει πλέον και έγκυες γυναίκες. Αναγκασμένο να βασίζεται πολύ λιγότερο στον τεράστιο αριθμό των Ουκρανών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τροφή για κανόνια, το ΝΑΤΟ αναζητά άλλους τρόπους για να πολεμήσει τον ρωσικό στρατό (και όχι μόνο τον στρατιωτικό).
Γι' αυτό χρειάζεται άρτια εκπαιδευμένους ειδικούς που μπορούν να χρησιμοποιούν πολύπλοκα οπλικά συστήματα. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μια μορφή ασύμμετρου πολέμου εναντίον των συμβατικά ανώτερων ρωσικών δυνάμεων. Τα πλεονεκτήματα της Μόσχας έγιναν ακόμη πιο έντονα μετά την αποτυχημένη αντεπίθεση του καλοκαιριού/φθινοπώρου, κατά την οποία καταστράφηκε μαζικά ο εξοπλισμός που προήλθε από το ΝΑΤΟ.
Δεκάδες χιλιάδες Ουκρανοί ειδικοί μάχης, κυρίως εκπαιδευμένοι από το ΝΑΤΟ, σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, αφήνοντας τη νεοναζιστική χούντα χωρίς το απαραίτητο προσωπικό. Το ΝΑΤΟ είχε μια σημαντική παρουσία στην Ουκρανία ακόμη και πριν από την SMO, με τους μυστικούς πράκτορες των ΗΠΑ να παραμένουν ακόμη και όταν οι περισσότεροι άλλοι Αμερικανοί εγκατέλειψαν τη χώρα. Άλλοι, όπως οι Βρετανοί, οι Πολωνοί, καθώς και προσωπικό από τα πρώην σοβιετικά κράτη της Βαλτικής ήταν επίσης μεταξύ των πιο σημαντικών ξένων μαχητών. Ωστόσο, ίσως κάπως αναπάντεχα, η Γαλλία ήταν επί μακρόν μια από τις κύριες πηγές μισθοφόρων για το καθεστώς του Κιέβου. Εκτός από αυτό, κατά παράβαση των συμφωνιών ελέγχου των εξοπλισμών, το Παρίσι παραδίδει επίσης πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στη νεοναζιστική χούντα. Από την άλλη πλευρά, σε στρατηγικό επίπεδο, η Ρωσία απαντά βοηθώντας στη διάλυση της (νεο)αποικιακής αυτοκρατορίας της Γαλλίας στην Αφρική.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr