Δεδομένης της νέας εστίασης στην de facto κυβέρνηση της Υεμένης υπό την ηγεσία της Ανσαράλα και των ενόπλων δυνάμεών της, είναι καιρός να ξεπεράσουμε τον απλοϊκό και απορριπτικό χαρακτηρισμό των Χούτι ως απλώς μια "επαναστατική" ομάδα ή έναν μη κρατικό παράγοντα.
William Van Wagenen - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Από την έναρξη του πολέμου του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας κατά της Ansarallah το 2015, το κίνημα αντίστασης της Υεμένης έχει μετατραπεί σε μια τρομερή στρατιωτική δύναμη που όχι μόνο έχει ταπεινώσει τη Σαουδική Αραβία, αλλά και αμφισβητεί πλέον τις γενοκτονικές ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα, καθώς και την ανώτερη δύναμη πυρός και τους πόρους του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στη σημαντικότερη υδάτινη οδό του κόσμου.
Οικονομικές επιπτώσεις των ναυτικών επιχειρήσεων της Υεμένης
Σε απάντηση στην άνευ προηγουμένου βία που εξαπέλυσε το Ισραήλ στη Γάζα, σκοτώνοντας πάνω από 20.000 ανθρώπους, κυρίως γυναίκες και παιδιά, οι ένοπλες δυνάμεις της Υεμένης υπό την ηγεσία της Ansarallah ανακοίνωσαν στις 14 Νοεμβρίου την πρόθεσή τους να βάλουν στο στόχαστρο κάθε πλοίο που συνδέεται με το Ισραήλ και διέρχεται από το στρατηγικό στενό Bab al-Mandab στην Ερυθρά Θάλασσα. Αυτή η κρίσιμη υδάτινη οδός χρησιμεύει ως πύλη προς τη διώρυγα του Σουέζ, μέσω της οποίας διακινείται καθημερινά περίπου το 10% του παγκόσμιου εμπορίου και 8,8 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Στις 9 Δεκεμβρίου, η Ansarallah ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει περαιτέρω τις δραστηριότητές της και θα στοχεύει κάθε πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα που κατευθύνεται προς το Ισραήλ, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του. "Εάν η Γάζα δεν λάβει τα τρόφιμα και τα φάρμακα που χρειάζεται, όλα τα πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα με προορισμό τα ισραηλινά λιμάνια, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, θα γίνουν στόχος των ενόπλων μας δυνάμεων", ανέφερε σε ανακοίνωσή του εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων της Ανσαράλα.
Μέχρι σήμερα, η Ansarallah έχει στοχεύσει με επιτυχία εννέα πλοία χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους και κατάφερε να καταλάβει ένα πλοίο που συνδέεται με το Ισραήλ στην Ερυθρά Θάλασσα, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις της. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν ωθήσει τις μεγαλύτερες διεθνείς ναυτιλιακές εταιρείες, όπως η CMA CGM και η MSC, καθώς και τους πετρελαϊκούς κολοσσούς BP και Evergreen, να επαναδρομολογήσουν τα πλοία τους με προορισμό την Ευρώπη γύρω από το Κέρας της Αφρικής, προσθέτοντας 13.000 χιλιόμετρα και σημαντικό κόστος καυσίμων στο ταξίδι.
Οι καθυστερήσεις, οι χρόνοι διέλευσης και τα ασφάλιστρα για την εμπορική ναυτιλία έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, απειλώντας να προκαλέσουν πληθωρισμό παγκοσμίως. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για το Ισραήλ, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει τις οικονομικές επιπτώσεις της μακροβιότερης και φονικότερης σύγκρουσής του με την παλαιστινιακή αντίσταση στην ιστορία.
Επιπλέον, η Ansarallah έχει εξαπολύσει πολλαπλές επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά της νότιας λιμενικής πόλης του Ισραήλ, Eilat, μειώνοντας την εμπορική ναυτιλιακή της κίνηση κατά 85 τοις εκατό.
Η διαταραχή στην Ερυθρά Θάλασσα υπονομεύει άμεσα ένα βασικό στοιχείο της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας 2022 του Λευκού Οίκου, η οποία δηλώνει απερίφραστα ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν σε κανένα έθνος "να θέσει σε κίνδυνο την ελευθερία της ναυσιπλοΐας μέσω των πλωτών οδών της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένων των Στενών του Ορμούζ και του Bab al-Mandab".
Συνασπισμός των απρόθυμων
Στις 18 Δεκεμβρίου, ως απάντηση στις επιχειρήσεις της Σαναά, ο υπουργός Εξωτερικών Λόιντ Όστιν κήρυξε τη σύσταση ναυτικού συνασπισμού με την ονομασία Επιχείρηση Prosperity Guardian, με περίπου 20 χώρες να καλούνται να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις της Υεμένης και να διασφαλίσουν την ασφαλή διέλευση των πλοίων από την Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Όστιν ανακοίνωσε πως ο νέος ναυτικός συνασπισμός θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη Βρετανία, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Νορβηγία, τις Κάτω Χώρες, τις Σεϋχέλλες και το Μπαχρέιν.
Σε απάντηση της ανακοίνωσης, το πολιτικό γραφείο της Ανσαράλα Mohammed al-Bukhaiti υποσχέθηκε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Υεμένης δεν θα υποχωρήσουν:
Η Υεμένη περιμένει τη δημιουργία του πιο βρώμικου συνασπισμού στην ιστορία για να εμπλακεί στην πιο ιερή μάχη της ιστορίας. Πώς θα γίνουν αντιληπτές οι χώρες που έσπευσαν να σχηματίσουν διεθνή συνασπισμό κατά της Υεμένης για να προστατεύσουν τους δράστες της ισραηλινής γενοκτονίας;
Η αμηχανία για τον υπουργό Όστιν και τον σύμβουλο του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλιβαν ήταν άμεση. Λίγο μετά την ανακοίνωση του συνασπισμού, οι βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος, αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι Δανία, Ολλανδία και Νορβηγία παρείχαν ελάχιστη υποστήριξη, στέλνοντας μόνο μια χούφτα ναυτικών αξιωματικών.
Η Γαλλία συμφώνησε να συμμετάσχει, αλλά αρνήθηκε να στείλει επιπλέον πλοία στην περιοχή ή να θέσει το υπάρχον σκάφος της εκεί υπό αμερικανική διοίκηση. Η Ιταλία και η Ισπανία διέψευσαν τους ισχυρισμούς για τη συμμετοχή τους και οκτώ χώρες παρέμειναν ανώνυμες, θέτοντας εν αμφιβόλω την ύπαρξή τους.
Η Ansarallah κατέστρεψε έτσι έναν ακόμη πυλώνα της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, η οποία επιδιώκει "την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης με την οικοδόμηση πολιτικών, οικονομικών και ασφαλιστικών δεσμών μεταξύ και μεταξύ των εταίρων των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων μέσω ολοκληρωμένων δομών αεροπορικής και θαλάσσιας άμυνας".
Επαναστάσεις στον ναυτικό πόλεμο
Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να υπερασπιστεί τα εμπορικά πλοία χρησιμοποιώντας συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας σε αμερικανικά και συμμαχικά αεροπλανοφόρα που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή.
Όμως η υπερδύναμη του κόσμου, η οποία είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό μόνη της, δεν έχει την στρατιωτική ικανότητα να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις από την εμπόλεμη Υεμένη, τη φτωχότερη χώρα της Δυτικής Ασίας.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι ΗΠΑ βασίζονται σε ακριβούς και δύσκολα κατασκευάσιμους πυραύλους αναχαίτισης για να αντιμετωπίσουν τα φθηνά και μαζικά παραγόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους που διαθέτει η Ανσαράλα.
Ο Όστιν έκανε την ανακοίνωσή του λίγο αφότου το αντιτορπιλικό USS Carney αναχαίτισε 14 μονόπλευρα επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε μία μόνο ημέρα, στις 16 Δεκεμβρίου.
Η επιχείρηση φάνηκε να είναι επιτυχής, αλλά το Politico ανέφερε γρήγορα πως σύμφωνα με τρεις αξιωματούχους του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, το κόστος της αντιμετώπισης τέτοιων επιθέσεων "αποτελεί αυξανόμενη ανησυχία".
Οι πύραυλοι SM-2 που χρησιμοποιούνται από το USS Carney κοστίζουν περίπου 2,1 εκατομμύρια δολάρια ο καθένας, ενώ τα μονόδρομα επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Ansarallah κοστίζουν μόλις 2.000 δολάρια ο καθένας.
Αυτό σημαίνει ότι για την κατάρριψη των μη επανδρωμένων αεροσκαφών αξίας 28.000 δολαρίων στις 16 Δεκεμβρίου, οι ΗΠΑ δαπάνησαν τουλάχιστον 28 εκατομμύρια δολάρια σε μία μόνο ημέρα.
Η Ansarallah έχει πλέον εξαπολύσει περισσότερες από 100 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους, με στόχο δέκα εμπορικά πλοία από 35 χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι το κόστος μόνο των αμερικανικών πυραύλων αναχαίτισης έχει ξεπεράσει τα 200 εκατομμύρια δολάρια.
Αλλά το κόστος δεν είναι ο μόνος περιορισμός. Εάν η Ansarallah επιμείνει σε αυτή τη στρατηγική, οι δυνάμεις των ΗΠΑ θα εξαντλήσουν γρήγορα τα αποθέματα των πυραύλων αναχαίτισης, τα οποία χρειάζονται όχι μόνο στη Δυτική Ασία αλλά και στην Ανατολική Ασία.
Όπως παρατήρησε η Fortis Analysis, οι ΗΠΑ διαθέτουν οκτώ καταδρομικά και αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων που επιχειρούν στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, με συνολικά 800 πυραύλους αναχαίτισης SM-2 και SM-6 για την άμυνα των πλοίων μεταξύ τους. Η Fortis Analysis σημειώνει περαιτέρω πως η παραγωγή αυτών των πυραύλων είναι αργή, πράγμα που σημαίνει πως οποιαδήποτε συνεχιζόμενη εκστρατεία για την αντιμετώπιση της Ansarallah θα εξαντλήσει γρήγορα τα αποθέματα των αμερικανικών πυραύλων αναχαίτισης σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα. Εν τω μεταξύ, ο αμερικανικός κατασκευαστής όπλων Raytheon μπορεί να παράγει λιγότερους από 50 πυραύλους SM-2 και λιγότερους από 200 πυραύλους SM-6 ετησίως.
Εάν αυτά τα αποθέματα μειωθούν, αυτό αφήνει το αμερικανικό ναυτικό ευάλωτο όχι μόνο στην Ερυθρά Θάλασσα και τη Μεσόγειο, όπου δραστηριοποιείται και η Ρωσία, αλλά και στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου η Κίνα αποτελεί σημαντική απειλή με τους υπερηχητικούς και βαλλιστικούς πυραύλους της.
Η Fortis Analysis καταλήγει παρατηρώντας ότι όσο περισσότερο η Ansarallah συνεχίζει να "ρίχνει πυροβολισμούς" κατά εμπορικών, ναυτικών και συμμαχικών θαλάσσιων μέσων, "τόσο χειροτερεύει η κατάσταση. Οι αλυσίδες εφοδιασμού κερδίζουν πολέμους - και χάνουμε αυτόν τον κρίσιμο τομέα".
Και η Ansarallah δεν έχει ακόμη δοκιμάσει μια επίθεση με σμήνος μη επανδρωμένων αεροσκαφών, η οποία θα ανάγκαζε τα αμερικανικά πλοία να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα δεκάδες εισερχόμενες απειλές.
"Ένα σμήνος θα μπορούσε να επιβαρύνει τις δυνατότητες ενός μεμονωμένου πολεμικού πλοίου, αλλά το πιο σημαντικό είναι πως τα όπλα θα μπορούσαν να περάσουν από αυτά για να πλήξουν εμπορικά πλοία", παρατήρησε ο Salvatore Mercogliano, ειδικός σε θέματα ναυτικού και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Campbell στη Βόρεια Καρολίνα.
Επιπλέον, τα αμερικανικά πολεμικά πλοία θα αντιμετώπιζαν και το ερώτημα πώς θα αναπληρώσουν το απόθεμα των πυραύλων τους.
"Η μόνη τοποθεσία για να ξαναγεμίσουν τα όπλα είναι στο Τζιμπουτί (αμερικανική βάση στο Κέρας της Αφρικής) και αυτό είναι κοντά στη δράση", είπε.
Άλλοι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν πως τα πλοία είτε θα πλεύσουν προς τη Μεσόγειο Θάλασσα για να επαναφορτίσουν από τις αμερικανικές βάσεις στην Ιταλία και την Ελλάδα, είτε προς το νησί Μπαχρέιν στον Κόλπο, όπου βρίσκεται η Ναυτική Δραστηριότητα Υποστήριξης και όπου εδρεύει η Κεντρική Διοίκηση των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και ο Πέμπτος Στόλος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο "μεγάλος εξισορροπιστής"
Ως εκ τούτου, ο Abdulghani al-Iryani, ανώτερος ερευνητής στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών της Σαναά, περιέγραψε την κατάσταση στην Υεμένη ως μια περίπτωση όπου η τεχνολογία λειτουργεί ως "μεγάλος εξισορροπιστής".
"Το F-15 σας που κοστίζει εκατομμύρια δολάρια δεν σημαίνει τίποτα, επειδή έχω το drone μου που κοστίζει μερικές χιλιάδες δολάρια και θα κάνει εξίσου μεγάλη ζημιά", δήλωσε στους New York Times.
Ενώ ο αμερικανικός στρατός είναι επιτυχημένος στην παραγωγή ακριβών, τεχνολογικά πολύπλοκων οπλικών συστημάτων που εξασφαλίζουν εξαιρετικά κέρδη για την εξοπλιστική βιομηχανία, όπως τα πολεμικά αεροσκάφη F-15, δεν είναι σε θέση να παράγει αρκετά από τα όπλα που απαιτούνται για να πολεμήσει και να κερδίσει πραγματικούς πολέμους στην άλλη πλευρά του κόσμου, όπου οι αλυσίδες εφοδιασμού καθίστανται ακόμη πιο κρίσιμες.
Στην Υεμένη, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σε μεγάλο βαθμό το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπισαν και κατά τη διεξαγωγή ενός πολέμου δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας, τον οποίο μετά από σχεδόν δύο χρόνια, Αμερικανοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι έχει σχεδόν χαθεί.
Η Μόσχα διαθέτει τη βιομηχανική βάση και τις αλυσίδες εφοδιασμού για την παραγωγή εκατοντάδων χιλιάδων χαμηλού κόστους, υποτυπωδών βλημάτων πυροβολικού των 152 χιλιοστών -δύο εκατομμύρια ετησίως- που απαιτούνται για την επιτυχία σε έναν πολυετή πόλεμο φθοράς που διεξάγεται κυρίως σε χαρακώματα. Οι ΗΠΑ, πολύ απλά, δεν το κάνουν. Το πολεμικό βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ουάσινγκτον κατασκευάζει σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση, 288.000 βλήματα ετησίως και επιδιώκει να κατασκευάσει ένα εκατομμύριο βλήματα μέχρι το έτος 2028, που εξακολουθεί να είναι μόνο το ήμισυ της ρωσικής κατασκευαστικής ικανότητας.
Επιπλέον, ένα ρωσικό βλήμα πυροβολικού των 152 χιλιοστών κοστίζει 600 δολάρια σύμφωνα με δυτικούς εμπειρογνώμονες, ενώ σε μια δυτική χώρα κοστίζει 5.000 με 6.000 δολάρια για την παραγωγή ενός συγκρίσιμου βλήματος πυροβολικού των 155 χιλιοστών.
Είσοδος του Ιράν
Η κατάσταση ασφαλείας θα χειροτερέψει για τις ΗΠΑ μόνο αν το Ιράν εισέλθει στη σύγκρουση για να υποστηρίξει την Ansarallah, τα σημάδια της οποίας εμφανίζονται ήδη.
Στις 23 Δεκεμβρίου, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν ανοιχτά το Ιράν πως στόχευσε εμπορικά πλοία για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα, υποστηρίζοντας πως ένα ιαπωνικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοιο χημικών στα ανοικτά των ακτών της Ινδίας έγινε στόχος ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους "που εκτοξεύτηκε από το Ιράν".
Την ίδια ημέρα, η Τεχεράνη αρνήθηκε τους ισχυρισμούς, αλλά απείλησε με αναγκαστικό κλείσιμο άλλων κρίσιμων θαλάσσιων ναυτιλιακών οδών, εκτός εάν το Ισραήλ σταματήσει τα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα.
"Με τη συνέχιση αυτών των εγκλημάτων, η Αμερική και οι σύμμαχοί της θα πρέπει να αναμένουν την εμφάνιση νέων δυνάμεων αντίστασης και το κλείσιμο άλλων πλωτών οδών", προειδοποίησε ο Μοχάμαντ Ρεζά Νακντί, αξιωματούχος του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) του Ιράν.
Υπενθυμίζεται ότι το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο και πιο ποικιλόμορφο πυραυλικό οπλοστάσιο στη Δυτική Ασία, με χιλιάδες βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, ορισμένοι από τους οποίους είναι ικανοί να πλήξουν το Ισραήλ.
Στις 24 Δεκεμβρίου, το Ιράν ανακοίνωσε πως το ναυτικό του πρόσθεσε "πλήρως έξυπνους" πυραύλους κρουζ, μεταξύ των οποίων έναν με εμβέλεια 1.000 χιλιομέτρων που μπορεί να αλλάζει στόχους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και έναν άλλο με εμβέλεια 100 χιλιομέτρων που μπορεί να εγκατασταθεί σε πολεμικά πλοία.
Με τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ να βρίσκονται ήδη υπό πίεση από τις δυνάμεις του Άξονα της Αντίστασης στον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και τώρα την Υεμένη, η πιθανή είσοδος του Ιράν στη σύγκρουση είναι ακόμη πιο δυσοίωνη για την Ουάσινγκτον, ειδικά σε μια χρονιά εκλογών.
Η γενοκτονία ως εξωτερική πολιτική
Πόσο μακριά λοιπόν είναι διατεθειμένοι να φτάσουν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και ο Τζέικ Σάλιβαν για να διευκολύνουν τη συνεχιζόμενη σφαγή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας;
Η δέσμευση της τριάδας σε πακέτα στρατιωτικής βοήθειας για το Ισραήλ και την Ουκρανία, παρά τις διαφαινόμενες ανησυχίες για το χρέος, εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις προτεραιότητές τους.
Ο δυνητικός κίνδυνος για την ασφάλεια του αμερικανικού ναυτικού στον Ειρηνικό Ωκεανό μπορεί να επιβάλει σύντομα μια επανεκτίμηση της κατάστασης. Αυτό αφήνει στις ΗΠΑ την επιλογή της άμεσης στρατιωτικής επέμβασης στην Υεμένη, μια πορεία δράσης με τις δικές της ηθικές και γεωπολιτικές συνέπειες.
Αναγνωρίζοντας τη δυσκολία αντιμετώπισης της Ansarallah από αμυντική στάση, τουλάχιστον ορισμένοι στο κατεστημένο της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ απαιτούν οι αμερικανικές δυνάμεις να περάσουν στην επίθεση και να πλήξουν άμεσα την Υεμένη.
Στις 28 Δεκεμβρίου, οι πρώην αντιναύαρχοι Mark I. Fox και John W. Miller υποστήριξαν ότι η "αποτροπή και η υποβάθμιση" της ικανότητας του Ιράν και της Ansarallah να εξαπολύουν αυτές τις επιθέσεις απαιτεί πλήγματα κατά των δυνάμεων στην Υεμένη που είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή τους, "κάτι που κανείς δεν ήταν ακόμη πρόθυμος να κάνει".
Η ίδια η Υεμένη μόλις βγήκε από έναν οκταετή, υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πόλεμο που οδήγησε στη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο. Και τα δύο κράτη του Περσικού Κόλπου χρησιμοποίησαν αμερικανικές βόμβες για να σκοτώσουν δεκάδες χιλιάδες Υεμενίτες, ενώ επέβαλαν αποκλεισμό και πολιορκία που οδήγησε σε εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον θανάτους από πείνα και ασθένειες.
Σύμφωνα με τον Τζέφρι Μπάκμαν του Αμερικανικού Πανεπιστημίου, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πραγματοποίησαν μια "εκστρατεία γενοκτονίας με μια συγχρονισμένη επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής στην Υεμένη", η οποία ήταν "δυνατή μόνο με τη συνενοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου". Και όμως η Ansarallah βγήκε ισχυρότερη στρατιωτικά από αυτή τη σύγκρουση.
Αν η υποστήριξη των ΗΠΑ σε δύο γενοκτονίες στον αραβικό κόσμο δεν είναι αρκετή, ίσως η τρίτη να είναι η φαρμακερή.