M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ότι η στρατηγική των ΗΠΑ κατά του Ιράν έπαιρνε νέες μορφές άρχισε να διαφαίνεται μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου κατά του Ισραήλ και τη συνακόλουθη διάβρωση της θέσης του ως περιφερειακού supremo. Η προσέγγιση Ιράν-Σαουδικής Αραβίας με τη μεσολάβηση της Κίνας και η ένταξη του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου στα BRICS έβαλε τους στρατηγιστές των ΗΠΑ σε κατάσταση πανικού.
Υπήρχαν ενδείξεις ήδη από το δεύτερο μισό του 2023 ότι οι ΗΠΑ με τον ισραηλινό άξονα σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν την τρομοκρατία ως το μόνο βιώσιμο μέσο για να αποδυναμώσουν το Ιράν και να αποκαταστήσουν την περιφερειακή ισορροπία υπέρ του Τελ Αβίβ, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για την προτεραιότητα της Ουάσινγκτον στην Ασία-Ειρηνικό και την ανάγκη να ελέγξει την πλούσια σε πετρέλαιο Μέση Ανατολή. Πράγματι, ένας συμβατικός πόλεμος με το Ιράν δεν είναι πλέον εφικτός για τις ΗΠΑ, καθώς κινδυνεύει με πιθανή καταστροφή του Ισραήλ.
Οι μελλοντικοί ιστορικοί είναι βέβαιο πως θα μελετήσουν, θα αναλύσουν και θα καταλήξουν σε νηφάλια συμπεράσματα όσον αφορά τις επιθέσεις κατά του Ισραήλ από παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης στις 7 Οκτωβρίου. Σύμφωνα με το κλασικό στρατιωτικό δόγμα, ήταν στην πεμπτουσία τους ένα προληπτικό χτύπημα από ομάδες αντίστασης πριν ο αμερικανοϊσραηλινός κολοσσός των τρομοκρατικών ομάδων - όπως το ISIS και η Mujahideen-e-Khalq - μετατραπεί σε μια αντίπαλη πλατφόρμα που ταιριάζει με τον Άξονα της Αντίστασης.
Η Τεχεράνη έχει επίγνωση της επείγουσας ανάγκης να χαράξει στρατηγικό βάθος προτού οι λύκοι πλησιάσουν. Η Τεχεράνη πίεζε τη Μόσχα να επισπεύσει ένα διμερές στρατηγικό σύμφωνο, αλλά οι Ρώσοι, όπως ήταν αναμενόμενο, άργησαν. Ένα βασικό θέμα της ημερήσιας διάταξης κατά την "επίσκεψη εργασίας" του προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι στη Μόσχα στις 7 Δεκεμβρίου για να συναντηθεί με τον πρόεδρο Πούτιν ήταν η οριστικοποίηση του συμφώνου.
Τη Δευτέρα, τελικά, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αποκάλυψε σε μια σπάνια ανακοίνωση ότι ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου τηλεφώνησε στον Ιρανό ομόλογό του Μοχαμάντ-Ρεζά Αστιάνι για να του μεταφέρει ότι η Μόσχα συμφώνησε να υπογράψει το σύμφωνο. Στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ αναφέρεται:
"Και οι δύο πλευρές υπογράμμισαν τη δέσμευσή τους στις θεμελιώδεις αρχές των ρωσοϊρανικών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένου του άνευ όρων σεβασμού της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της άλλης πλευράς, οι οποίες θα επιβεβαιωθούν στη μεγάλη διακυβερνητική συνθήκη μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, καθώς το έγγραφο αυτό βρίσκεται ήδη στο στάδιο της ολοκλήρωσης".
Σύμφωνα με το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA, ο Shoigu μετέφερε πως η δέσμευση της Ρωσίας για την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράν θα αναφέρεται ρητά στο σύμφωνο. Το δημοσίευμα πρόσθεσε ότι "οι δύο υπουργοί επεσήμαναν επίσης τη σημασία των θεμάτων που σχετίζονται με την περιφερειακή ασφάλεια και τόνισαν πως η Μόσχα και η Τεχεράνη θα συνεχίσουν τις κοινές τους προσπάθειες για την εγκαθίδρυση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης και την άρνηση της μονομέρειας των Ηνωμένων Πολιτειών".
Την Τετάρτη, η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε στους δημοσιογράφους στη Μόσχα ότι η νέα συνθήκη θα εδραιώσει την στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν και θα καλύψει όλο το φάσμα των δεσμών τους. "Αυτό το έγγραφο δεν είναι απλώς επίκαιρο, αλλά και αργοπορημένο", δήλωσε η Ζαχάροβα.
"Μετά την υπογραφή της παρούσας συνθήκης, το διεθνές πλαίσιο έχει αλλάξει και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών βιώνουν μια άνευ προηγουμένου ανάκαμψη", σημείωσε. Η Ζαχάροβα δήλωσε ότι η νέα συνθήκη αναμένεται να υπογραφεί κατά τη διάρκεια μιας από τις επικείμενες επαφές μεταξύ των δύο προέδρων, όπως τις χαρακτήρισε.
Ξεχωριστά, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ αναφέρθηκε από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS λέγοντας πως η ακριβής ημερομηνία της συνάντησης μεταξύ Πούτιν και Ραΐσι πρόκειται να καθοριστεί. Είναι σαφές ότι κάτι βαθύτατης σημασίας για τη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας.
Αρκεί να πούμε πως τα πλήγματα του Ιράν με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον τρομοκρατικών στόχων την Τετάρτη αποτελούν μια ζωντανή απόδειξη της διεκδικητικότητάς του να ενεργεί σε αυτοάμυνα στο νέο περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον. Οι λεγόμενοι "πληρεξούσιοι" του Ιράν - είτε πρόκειται για τη Χεζμπολάχ είτε για τους Χούθις - έχουν ενηλικιωθεί με δικό τους μυαλό, οι οποίοι θα αποφασίσουν τη δική τους στρατηγική τοποθέτηση εντός του Άξονα της Αντίστασης. Δεν χρειάζονται ένα σύστημα υποστήριξης ζωής από την Τεχεράνη. Μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για τους Αγγλοσάξονες στρατηγιστές να συνηθίσουν αυτή τη νέα πραγματικότητα, αλλά τελικά θα το κάνουν.
Προφανώς, είναι υποτίμηση να θεωρούμε τις πυραυλικές επιδρομές και τις επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Ιράν απλώς ως αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Ακόμη και όσον αφορά το χτύπημα στο Μπαλουχιστάν, είναι ενδιαφέρον ότι πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα μήνα από το εβδομαδιαίο ταξίδι του στρατηγού Asim Munir στην Ουάσιγκτον στα μέσα Δεκεμβρίου.
Ο Munir συναντήθηκε με ανώτερους αξιωματούχους των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken, ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin, ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ στρατηγός Charles Q Brown και ο αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Jonathan Finer - και, φυσικά, η τρομερή υφυπουργός Εξωτερικών Victoria Nuland, η κινητήρια δύναμη πίσω από τις νεοταξικές πολιτικές της κυβέρνησης Biden.
Μια επίσημη δήλωση στο Ισλαμαμπάντ στις 15 Δεκεμβρίου σχετικά με την περιοδεία του Μουνίρ σε υψηλές πτήσεις ανέφερε ότι το Πακιστάν και οι ΗΠΑ "σκοπεύουν να αυξήσουν τις αλληλεπιδράσεις" για "αμοιβαία επωφελείς" δεσμεύσεις. Είπε πως οι δύο πλευρές συζήτησαν τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στην περιοχή και "συμφώνησαν να αυξήσουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ Ισλαμαμπάντ και Ουάσινγκτον".
Η ανακοίνωση αναφέρει: "Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων συζητήθηκαν θέματα διμερών συμφερόντων, θέματα παγκόσμιας και περιφερειακής ασφάλειας και τρέχουσες συγκρούσεις. Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να συνεχίσουν τη δέσμευση για τη διερεύνηση πιθανών τρόπων διμερούς συνεργασίας για την επιδίωξη κοινών συμφερόντων".
Η ανακοίνωση πρόσθεσε ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης μεταξύ των κορυφαίων αξιωματούχων άμυνας των δύο χωρών, "η αντιτρομοκρατική συνεργασία και η αμυντική συνεργασία προσδιορίστηκαν ως βασικοί τομείς συνεργασίας". Από την πλευρά του, ο Munir υπογράμμισε τη σημασία της "κατανόησης των προοπτικών του άλλου" σε θέματα περιφερειακής ασφάλειας και των εξελίξεων που επηρεάζουν τη στρατηγική σταθερότητα στη Νότια Ασία, σύμφωνα με την πακιστανική ανακοίνωση.
Το Πακιστάν έχει μια ολόκληρη ιστορία εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή και το GHQ στο Ραβαλπίντι υπήρξε ο αρματολός αυτής της συνεργασίας. Αυτό που αποδεικνύεται σήμερα είναι πως οι επικείμενες εκλογές στο Πακιστάν δεν αποθάρρυναν την κυβέρνηση Μπάιντεν από το να στρώσει το κόκκινο χαλί για τον Μουνίρ. Το καλό όμως είναι ότι τόσο το Ιράν όσο και το Πακιστάν είναι αρκετά έξυπνα ώστε να γνωρίζουν ο ένας τις κόκκινες γραμμές του άλλου.
Οι προθέσεις των ΗΠΑ είναι ξεκάθαρες: να υπερφαλαγγίσουν την Τεχεράνη στα δυτικά και τα ανατολικά με αποτυχημένα κράτη που είναι εύκολο να χειραγωγηθούν. Οι βιαστικά οργανωμένες συναντήσεις στο Νταβός μεταξύ του συμβούλου εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν και κορυφαίων αξιωματούχων του Ιράκ στο ρεύμα των ιρανικών χτυπημάτων υπογράμμισαν
- "τη σημασία της επανέναρξης των εξαγωγών πετρελαίου (του Κουρδιστάν) (προς το Ισραήλ) και την υποστήριξη της Ουάσινγκτον για "την ισχυρή εταιρική σχέση της περιοχής του Κουρδιστάν με τις Ηνωμένες Πολιτείες",
- τη σημασία της παύσης των επιθέσεων κατά του αμερικανικού προσωπικού στο Ιράκ και τη Συρία,
- τη δέσμευση των ΗΠΑ για "ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης, βιώσιμης αμυντικής εταιρικής σχέσης",
- την υποστήριξη των ΗΠΑ για την ιρακινή κυριαρχία και,
- την πρόσκληση του Μπάιντεν προς τον Ιρακινό πρωθυπουργό Σουντανί να επισκεφθεί "σύντομα" το Λευκό Οίκο.
Με λίγα λόγια, ο Sullivan εξέφρασε την πρόθεση των ΗΠΑ να ενισχύσουν την παρουσία τους στο Ιράκ - και έχουν παρόμοιους στόχους να επιδιώξουν και στο Πακιστάν. Η Ουάσινγκτον εμπιστεύεται τον Μουνίρ για να εξασφαλίσει πως ο Ιμράν Χαν θα μαραζώσει στη φυλακή, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των πακιστανικών εκλογών.
Αυτή η στρατηγική αναπροσαρμογή έρχεται σε μια εποχή που το Αφγανιστάν έχει οριστικά ξεφύγει από την αγγλοαμερικανική τροχιά και η Σαουδική Αραβία δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον να γίνει γρανάζι στον αμερικανικό τροχό ή να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας.