Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Μιλώντας σε πρόσφατη εκδήλωση του Bloomberg, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Christian Lindner άφησε να εννοηθεί η καθοδική πορεία της χώρας. Λέει πως η χώρα δεν είναι πλέον ανταγωνιστική και υπολείπεται οικονομικά. Η βασιλεία της Γερμανίας ως βιομηχανική υπερδύναμη "φτάνει στο τέλος της".
Ο οικονομικός γίγαντας της ΕΕ θα υποφέρει τελικά από μια παρατεταμένη περίοδο ελάχιστης έως μηδενικής επέκτασης, σύμφωνα με τον Λίντνερ, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της χώρας.
"Δεν είμαστε πλέον ανταγωνιστικοί", δήλωσε ο Λίντερ. "Γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί, επειδή δεν έχουμε ανάπτυξη. Μένουμε πίσω".
Μιλώντας σε πρόσφατη εκδήλωση του Bloomberg, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Christian Lindner άφησε να εννοηθεί η καθοδική πορεία της χώρας. Λέει πως η χώρα δεν είναι πλέον ανταγωνιστική και υπολείπεται οικονομικά. Η βασιλεία της Γερμανίας ως βιομηχανική υπερδύναμη "φτάνει στο τέλος της".
Ο οικονομικός γίγαντας της ΕΕ θα υποφέρει τελικά από μια παρατεταμένη περίοδο ελάχιστης έως μηδενικής επέκτασης, σύμφωνα με τον Λίντνερ, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της χώρας.
"Δεν είμαστε πλέον ανταγωνιστικοί", δήλωσε ο Λίντερ. "Γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί, επειδή δεν έχουμε ανάπτυξη. Μένουμε πίσω".
Οι παρατηρήσεις του συμπίπτουν με τη δημοσίευση των δυσοίωνων προβλέψεων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ο οποίος μείωσε κατά το ήμισυ την πρόβλεψή του για τη γερμανική ανάπτυξη φέτος, σε μόλις 0,3%. Αυτό είναι σημαντικά λιγότερο από την ανάπτυξη 2,9% που αναμένει για την G20 και ακόμη λιγότερο από την ανάπτυξη 0,6% που προβλέπει για την Ευρωζώνη.
Εν τω μεταξύ, αναμένεται ότι τα στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής αυτής της εβδομάδας θα είναι τα χαμηλότερα από το 2008, έτος κατά το οποίο οι επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης έπληξαν σοβαρά τη γερμανική βιομηχανία.
Η Destatis δημοσίευσε επίσημα προκαταρκτικά στατιστικά στοιχεία τον Ιανουάριο, τα οποία έδειχναν μείωση 0,3% του προσαρμοσμένου σε τιμές ΑΕΠ το προηγούμενο έτος. Εν τω μεταξύ, σημειώθηκε μείωση της βιομηχανικής παραγωγής (εκτός από τις κατασκευές) κατά 2%, η οποία προκλήθηκε κυρίως από τη σημαντικά μειωμένη παραγωγή στον τομέα του ενεργειακού εφοδιασμού.
Η αποβιομηχάνιση κατακλύζει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και πασχίζει να αποκρούσει αυτή την τάση. Ας διερευνήσουμε τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την κατάσταση. Κάνοντας ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία υπέστη σημαντικές πολιτικές και κοινωνικές μεταμορφώσεις, καταλύοντας το ναζιστικό καθεστώς και εγκαθιδρύοντας μια δημοκρατική Δυτική Γερμανία. Αυτές οι αλλαγές ενίσχυσαν την εμπιστοσύνη στις ειρηνικές προθέσεις της Γερμανίας, προωθώντας τη διεθνή συνεργασία, την οικονομική ολοκλήρωση και την ευημερία χωρίς να καλλιεργούν πολιτικές ιδεολογίες. Καθώς οι χώρες φύτευαν τους σπόρους της ενότητας, η Γερμανία ανακατασκεύασε κρίσιμες υποδομές, προσελκύοντας αμερικανικές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις με εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, σταθερές πολιτικές και μια κεντρική ευρωπαϊκή θέση, μετατρέποντάς την σε κόμβο βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας. Ωστόσο, η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 επέφερε σοβαρό πλήγμα, πλήττοντας την εξαγωγική οικονομία της Γερμανίας, οδηγώντας σε απότομη μείωση του ΑΕΠ το 2009, αποκαλύπτοντας τα τρωτά σημεία του χρηματοπιστωτικού της συστήματος και αναζωπυρώνοντας τις συζητήσεις για τη λιτότητα και τη δημοσιονομική ευθύνη εντός της ΕΕ.
Η Γερμανία μόλις έπαιρνε ανάσα μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, όταν χτύπησε η μεταναστευτική κρίση του 2015. Η Άνγκελα Μέρκελ άνοιξε τις πόρτες, εγκαινιάζοντας ένα κύμα μεταναστών που αναδιαμόρφωσε την οικονομική ταυτότητα της χώρας. Η μετατόπιση από ένα σταθερά καπιταλιστικό ήθος σε ένα ήθος που ασπάζεται τις αρχές της πρόνοιας ήταν σαν σεισμικός κυματισμός, αφήνοντας ορισμένους να ισχυριστούν πως επέφερε πλήγμα στην οικονομική ευρωστία της χώρας.
Η υποδοχή μιας σημαντικής εισροής μεταναστών απαίτησε ένα ισχυρό επενδυτικό κοκτέιλ σε ζωτικούς τομείς όπως η στέγαση, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη, ασκώντας αναπόφευκτα πίεση στους δημόσιους προϋπολογισμούς, ιδίως στα αρχικά στάδια. Η δυναμική της αγοράς εργασίας υπέστη μια μεταμόρφωση, με τις αντίθετες φωνές να υποστηρίζουν ότι η άφιξη των νεοφερμένων πυροδότησε τον ανταγωνισμό με τους ντόπιους εργαζόμενους χαμηλής ειδίκευσης, ένα σενάριο που άσκησε καθοδική δύναμη στους μισθούς. Καθώς οι πολιτισμοί διαπλέκονταν, οι ανησυχίες για την αφομοίωση και την πολιτιστική ενσωμάτωση άρχισαν να αναδεικνύονται ως πιθανές εστίες ανάφλεξης, πυροδοτώντας κοινωνικές εντάσεις και ρίχνοντας σκιές πολιτικής αστάθειας. Αυτές οι ανησυχίες προκάλεσαν κυματισμούς σε όλο το οικονομικό τοπίο, επηρεάζοντας την εμπιστοσύνη και τις επενδύσεις με απρόβλεπτους τρόπους.
Στη συνέχεια ήρθε ο καγκελάριος Σολτς, ο ρόλος του οποίου στην οικονομική ανάκαμψη της Γερμανίας φαινόταν αρκετά χαλαρός. Ο κόσμος περίμενε μια πιο ενεργητική ηγεσία, αλλά ο Scholz δεν τα κατάφερε. Είτε επρόκειτο για έλλειψη φρέσκων ιδεών είτε για μη ενασχόληση με πιεστικά οικονομικά ζητήματα, δεν έδινε την εντύπωση κάποιου που είχε την εποπτεία των πραγμάτων. Η θητεία του στην ηγεσία αφήνει πάντα τους ανθρώπους να αναρωτιούνται αν είναι πραγματικά αφοσιωμένος στο να ξαναστήσει τη Γερμανία στα πόδια της. Η οικονομία της Γερμανίας δέχθηκε πλήγμα κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2020 COVID-19 και οι επιπτώσεις εξακολουθούν να παραμένουν. Ωστόσο, η αντίδραση του Όλαφ Σολτς στις συνεχιζόμενες οικονομικές προκλήσεις έχει δεχθεί επικρίσεις για την έλλειψη αποτελεσματικότητας. Παρά την πιεστική ανάγκη για ισχυρά μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, οι πρωτοβουλίες του Scholz θεωρήθηκαν ως βραδυκίνητες.
Η Γερμανία υπέστη την πρώτη της ύφεση από την έναρξη της πανδημίας, εξανεμίζοντας τις ελπίδες ότι η κορυφαία οικονομία της Ευρώπης θα μπορούσε να αποφύγει μια τέτοια μοίρα, αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία εκτίναξε στα ύψη τις τιμές της ενέργειας.
Η παραγωγή του πρώτου τριμήνου συρρικνώθηκε κατά 0,3% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, μετά από πτώση 0,5% μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πισωγύρισμα για τη Γερμανία, η οποία παρά το γεγονός πως ξέφυγε από τα πιο ζοφερά σενάρια φοβόταν μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.
Οι κατασκευαστές που προηγουμένως δυσκολεύονταν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί ως προς το κόστος, υφίστανται τώρα ένα "τελικό πλήγμα" λόγω της έλλειψης φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία.
Η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας μειώνεται από το 2017, και από τότε που η Μόσχα διέκοψε τις εισαγωγές φυσικού αερίου το 2022 ως αντίποινα για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η μείωση έχει αυξηθεί. Σύμφωνα με το Bloomberg, οι επιχειρήσεις μεταφέρουν τις γραμμές παραγωγής τους σε χώρες με χαμηλότερες τιμές, καθώς κλείνουν επιχειρήσεις αιωνόβιες.
"Δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες, αν είμαι ειλικρινής", δήλωσε στο πρακτορείο ο Stefan Klebert, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κατασκευής μηχανημάτων GEA Group AG. "Είμαι πραγματικά αβέβαιος ότι μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την τάση. Πολλά πράγματα θα πρέπει να αλλάξουν πολύ γρήγορα".
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήγαγε η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, οι κύριοι λόγοι για τη μετακίνηση επενδύσεων στο εξωτερικό είναι η ενεργειακή ασφάλεια και οι ανησυχίες για το κόστος. Μεταξύ των βιομηχανιών που επηρεάστηκαν περισσότερο αρνητικά από την απώλεια του ρωσικού φυσικού αερίου ήταν οι παραγωγοί χημικών προϊόντων. Οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές χημικών στην Ευρώπη, η BASF SE, και η Lanxess AG, καταργούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Τόσο η αμερικανική ανταγωνίστρια Goodyear όσο και η γαλλική εταιρεία κατασκευής ελαστικών Michelin κλείνουν ή μειώνουν τις δραστηριότητές τους στη Γερμανία. Σύμφωνα με το Bloomberg, η Maria Rottger, περιφερειακή επικεφαλής της Michelin, οι τιμές είναι πολύ υψηλές για να ευημερήσουν οι Γερμανοί εξαγωγείς.
"Παρά τα κίνητρα των εργαζομένων μας, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν μπορούμε να εξάγουμε ελαστικά φορτηγών από τη Γερμανία σε ανταγωνιστικές τιμές. Αν η Γερμανία δεν μπορεί να εξάγει ανταγωνιστικά στο διεθνές περιβάλλον, η χώρα χάνει ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της".
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αναγνώρισε την κρίση σε συνέδριο του Bloomberg στις αρχές του μήνα. "Δεν είμαστε πλέον ανταγωνιστικοί", δήλωσε. "Γινόμαστε φτωχότεροι, επειδή δεν έχουμε ανάπτυξη. Μένουμε πίσω".
Το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους παρατηρήθηκε συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας. Σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας συμβούλων Alvarez & Marsal, το 15% των γερμανικών επιχειρήσεων έχουν προβληματικούς ισολογισμούς. Σύμφωνα με την επιχείρηση, η Γερμανία έχει το υψηλότερο ποσοστό προβληματικών ισολογισμών στην Ευρώπη, από 9% πέρυσι.
Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, υποστήριξε τον Δεκέμβριο πως αντί να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα μέσω της οικονομικής συνεργασίας, οι δυτικές χώρες "παίζουν τον ανόητο" ελπίζοντας στην κατάρρευση της Ρωσίας εις βάρος του δικού τους λαού. Κατηγόρησε Γερμανούς αξιωματούχους ότι ανέχθηκαν τους βομβαρδισμούς των αγωγών Nord Stream, τους οποίους απέδωσε στη CIA, και πως έβλαψαν απερίσκεπτα τη δική τους οικονομία ως απάντηση στις πιέσεις των ΗΠΑ.
Το Bloomberg ανέφερε ότι οι Γερμανοί κατασκευαστές έχουν επίσης πληγεί από την ετοιμόρροπη υποδομή, τη γήρανση του εργατικού δυναμικού, τη γραφειοκρατική γραφειοκρατία, την αποδυνάμωση του εκπαιδευτικού συστήματος και τον αυξημένο ανταγωνισμό από την Κίνα.
Βλέπετε, η ΕΕ και η Κίνα ενεπλάκησαν σε έναν εμπορικό πόλεμο που επέφερε μεγάλα οικονομικά πλήγματα στη γερμανική οικονομία. Η αποσύνδεση της ΕΕ και της Γερμανίας από την Κίνα, οδήγησε σε αντίποινα από την τελευταία, τα οποία μπορούν να κοστίσουν στη Γερμανία σχεδόν εξαπλάσια από το Brexit. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας ανάλυσης σεναρίων που διεξήγαγε το Ινστιτούτο ifo για λογαριασμό του Συνδέσμου Βιομηχανιών της Βαυαρίας.
Αυτοί στη Γερμανία που θα χάσουν τα περισσότερα σε έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα θα είναι η αυτοκινητοβιομηχανία (-8.306 εκατ. δολάρια), οι εταιρείες που παράγουν εξοπλισμό μεταφορών (-1.529 εκατ. δολάρια) και οι κατασκευαστές μηχανημάτων και εξοπλισμού (-5.201 εκατ. δολάρια).
Στη μεγάλη συμφωνία των προκλήσεων, η Γερμανία βρίσκεται στην αδυσώπητη μέγγενη των οικονομικών πιέσεων, με κάθε νότα να παίζει μια δυσάρεστη μελωδία οπισθοδρομήσεων. Το έθνος, που ήδη περιηγείται στον περίπλοκο χορό των οικονομικών πιέσεων, χορεύει τώρα βαλς μέσα από ένα ανελέητο μπαράζ περαιτέρω οπισθοδρομήσεων.