Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Το ΝΑΤΟ προμήθευσε τόσο το ερπυστριοφόρο M270 MLRS (Σύστημα πολλαπλών εκτοξευόμενων πυραύλων) όσο και το τροχήλατο M142 HIMARS (Σύστημα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας). Τα συστήματα αυτά μπορούν να εκτοξεύσουν μια πληθώρα πυραύλων και βλημάτων μικρού βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένου του MGM-140 ATACMS (Army Tactical Missile System), ενός αμερικανικής κατασκευής τακτικού/θεατρικού βαλλιστικού πυραυλικού συστήματος με μέγιστο βεληνεκές εμπλοκής περίπου 300 χλμ. και υπερηχητική ταχύτητα έως Mach 3.
Παρόλο που οι δυνατότητες του MGM-140 απέχουν πολύ από τις αντίστοιχες ρωσικές, όπως το θρυλικό πλέον "Iskander" με υπερηχητική ταχύτητα (έως 8 Mach, ενώ παράλληλα κάνει ελιγμούς) και εμβέλεια περίπου 500 χιλιομέτρων, αυτό εξακολουθεί να είναι αρκετό για να θέσει σε κίνδυνο την υλικοτεχνική υποδομή, καθώς και πολιτικούς οικισμούς βαθύτερα εντός της ρωσικής επικράτειας. Η σύζευξη του ATACMS με κατάλληλο ISR, το οποίο το ΝΑΤΟ αναπτύσσει εκτενώς, ιδίως κοντά στα ρωσικά σύνορα, μπορεί να το καταστήσει αρκετά μεγάλη πρόκληση. Δηλαδή, η απόδοσή του στο πεδίο της μάχης μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά μέσω της αποτελεσματικής χρήσης δεδομένων ISR σε πραγματικό χρόνο, τα οποία ουσιαστικά λειτουργούν ως σημαντικός πολλαπλασιαστής ισχύος. Εδώ είναι που οι νομικές "γκρίζες ζώνες" του πολέμου περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Συγκεκριμένα, η Μόσχα κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει το πεδίο εφαρμογής της SMO σε τοπικό επίπεδο, αλλά το ΝΑΤΟ συνεχίζει να κλιμακώνει, όπως αποδεικνύεται από την αναζωπύρωση της παρουσίας των πλατφορμών ISR του γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας.
Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό στη Μαύρη Θάλασσα, όπου ο ρωσικός στρατός κατέρριψε ήδη ορισμένα από τα μέσα ISR του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να υπάρξει πολύμηνη παύση των πτήσεων κοντά στη ζώνη SMO (ειδική στρατιωτική επιχείρηση). Ωστόσο, η εμπόλεμη συμμαχία ξεκίνησε εκ νέου αυτή την άκρως αποσταθεροποιητική πρακτική το τελευταίο εξάμηνο περίπου. Εν τω μεταξύ, το ATACMS έχει ήδη παραδοθεί και χρησιμοποιηθεί σε μάχες, με ρωσικές στρατιωτικές πηγές να αναφέρουν πως αρκετά έχουν καταρριφθεί τον Οκτώβριο. Και όμως, αυτό δεν είναι αρκετό για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, η Ουάσινγκτον θέλει να παράσχει μια βελτιωμένη παραλλαγή του ATACMS που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον στόχων "πέραν της Κριμαίας", υπονοώντας ότι η πολιτική Δύση είναι έτοιμη να στοχεύσει το αδιαμφισβήτητο έδαφος της Μόσχας. Σύμφωνα με το NBC News, αυτό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με την τελευταία του έκθεση να υποστηρίζει ότι οι νέες παραδόσεις ATACMS περιλαμβάνουν την ανώνυμη έκδοση του πυραύλου μεγαλύτερου βεληνεκούς.
Το NBC κατηγόρησε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και "τους Ρεπουμπλικανούς συμμάχους του στο Κογκρέσο" για τις καθυστερήσεις στις αμερικανικές αποστολές όπλων προς το καθεστώς του Κιέβου, θρηνώντας για το νομοσχέδιο "βοήθειας" της Γερουσίας ύψους 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων που δεν έχει ακόμη εγκριθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ωστόσο, το NBC παραδέχθηκε ότι ανώνυμοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου τους είπαν πως οι ΗΠΑ διαθέτουν περιορισμένο απόθεμα ATACMS και ότι δεν είναι πιθανό να τα στείλουν στην Ουκρανία χωρίς χρήματα για να αναπληρώσουν πρώτα τα δικά τους αποθέματα. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως η έκδοση του ATACMS που δεν έχει ακόμη παραδώσει η Ουάσινγκτον έχει μεγαλύτερο βεληνεκές και είναι σε περιορισμένη προμήθεια ακόμη και στο αμερικανικό οπλοστάσιο, είναι πολύ πιθανό το M57E1 να είναι η εν λόγω παραλλαγή. Πρόκειται για την τελευταία έκδοση του πυραύλου, που παραδόθηκε στο Πεντάγωνο το νωρίτερο το 2017. Θα μπορούσε επίσης να είναι ο παλαιότερος M57, ο οποίος βρισκόταν σε παραγωγή από το 2004 έως το 2013. Και οι δύο έχουν μέγιστο βεληνεκές βολής περίπου 300 χιλιομέτρων.
Αξιωματούχοι του Πενταγώνου λένε ότι αν το Κογκρέσο εγκρίνει περισσότερη χρηματοδότηση, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παραδώσουν άμεσα τον ATACMS μεγαλύτερου βεληνεκούς. Ωστόσο, εάν αυτό δε συμβεί, οι αξιωματούχοι δήλωσαν πως δεν αποκλείουν να ζητήσουν από άλλα υποτελή και δορυφορικά κράτη των ΗΠΑ να παράσχουν τους πυραύλους, υπονοώντας εμμέσως ότι θα μπορούσαν να ζητήσουν από την Πολωνία και τη Ρουμανία να το πράξουν, καθώς και οι δύο χώρες διαθέτουν ATACMS και είναι γεωγραφικά πιο κοντά στην Ουκρανία. Εάν συμβεί αυτό, η Ρωσία έχει σίγουρα τρόπους να αντιδράσει άμεσα.
Ωστόσο, θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτό χωρίς κλιμάκωση της σύγκρουσης. Η Μόσχα απέχει περίπου 650 χιλιόμετρα από το Χάρκοβο, πράγμα που σημαίνει ότι όπλα όπως το ATACMS θα μπορούσαν θεωρητικά να φτάσουν όχι πολύ μακριά από τις περιοχές γύρω από τη ρωσική πρωτεύουσα. Η περιοχή αυτή αποτελεί τη βιομηχανική καρδιά της Ρωσίας εδώ και αιώνες, πράγμα που σημαίνει πως η προστασία της αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για το Κρεμλίνο, ενώ για τις ΗΠΑ πρόκειται για έναν ακόμη πόλεμο δι' αντιπροσώπων.
Η Μόσχα έχει πολλούς τρόπους να απαντήσει σε αυτού του είδους την κλιμάκωση και σίγουρα δε θα συγκρατηθεί. Αυτό περιλαμβάνει την πιθανότητα κατάρριψης όλων των μέσων ISR του ΝΑΤΟ κοντά στα ρωσικά σύνορα, πιθανότατα πρώτα τα μη επανδρωμένα, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει προειδοποιητική βολή για την πιο επιθετική στρατιωτική συμμαχία του κόσμου. Από πολλές απόψεις, αυτό θα ήταν ένα βήμα προς τον τερματισμό των τακτικών τρομοκρατικών βομβαρδισμών του καθεστώτος του Κιέβου που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ και που έχουν ήδη σκοτώσει χιλιάδες αμάχους στο Ντονμπάς και αλλού στις πρώην ουκρανικές περιοχές που εντάχθηκαν στη Ρωσία. Παρόλο που ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προσέφερε την πιθανότητα ειρηνικής διευθέτησης (για ένας Θεός ξέρει πότε) στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Τάκερ Κάρλσον, σίγουρα δε θα επιτρέψει στην πολιτική Δύση να εκμεταλλευτεί την καλή του θέληση ως αδυναμία. Η υπομονή της Μόσχας με την συνεχώς κλιμακούμενη πολεμική των ΗΠΑ και των υποτελών και δορυφορικών κρατών τους είναι σίγουρα απαράμιλλη. Ωστόσο, δεν είναι ατελείωτη.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr