Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Πέρα από τις αριθμητικές διαφωνίες, το γεγονός είναι πως ενώ η Ουκρανία ήταν η χώρα που πραγματοποίησε άμεσα αυτές τις επιθέσεις, δεν θα ήταν δυνατές χωρίς την υποστήριξη του Αγγλοαμερικανικού Άξονα (ΑΑΑ) που είναι αυτός που διεξάγει πραγματικά τον διετή πόλεμο δι' αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας μέσω αυτής της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι πύραυλοι κρουζ που χρησιμοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό είναι αποτέλεσμα των τεχνολογιών αυτών των δύο, είτε εν μέρει είτε στο σύνολό τους, ειδικά όταν πρόκειται για δορυφορική στόχευση και άλλες σχετικές μορφές πληροφοριών.
Ο σκοπός πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι να προκληθεί ασύμμετρο στρατιωτικό κόστος στη Ρωσία μέσω πληρεξουσίων μέσων, και τα πλοία τυχαίνει να είναι στόχοι υψηλού προφίλ που είναι συγκριτικά πιο εύκολο να χτυπηθούν από άλλους. Συνήθως είναι ακίνητα την στιγμή της επίθεσης και μπορούν να αμυνθούν μόνο μέσω ενός συνδυασμού αντιαεροπορικών συστημάτων και εκείνων που δημιουργήθηκαν πρόσφατα για την καταστροφή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών επιφανείας και υποβρύχιων αεροσκαφών.
Ο πρώτος μπορεί να αποσπάσει την προσοχή και να υπερφορτωθεί, ενώ ο δεύτερος δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί, αφού μόλις πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία.
Η Ρωσία δεν είναι σε θέση να ανταποδώσει με συμμετρικό τρόπο, καθώς η Ουκρανία δε διαθέτει ναυτικό, γεγονός που συμβάλλει περαιτέρω στην αφήγηση του πληροφοριακού πολέμου που προπαγανδίζεται για την τόνωση του ηθικού της Δύσης εν μέσω των απωλειών του Κιέβου στο πεδίο της μάχης και του συνεχιζόμενου αδιεξόδου στο Κογκρέσο για περισσότερη βοήθεια. Παρόλο που είναι γνωστό ότι η ΑΑΑ είναι υπεύθυνη για τις απώλειες της Ρωσίας, τα σχετικά γεγονότα παραλείπονται σκόπιμα από τις αναφορές των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης προκειμένου να ενισχυθεί η ψευδής αντίληψη ότι "ο Δαυίδ νικά τον Γολιάθ".
Το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι πως οι ναυτικές στρατηγικές θα πρέπει να αναθεωρηθούν ως αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου πολέμου δι' αντιπροσώπων, δεδομένου ότι τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν τόσο ασφαλή όσο πριν. Αντίθετα, έχουν εκτεθεί ως συγκριτικά εύκολοι στόχοι υψηλού προφίλ των οποίων η καταστροφή αποφέρει τεράστια μερίσματα πληροφοριακού πολέμου με μικρό κόστος για τους επιτιθέμενους. Από πολλές απόψεις, τα σκάφη επιφανείας αποτελούν πλέον περισσότερο βάρος παρά πλεονέκτημα, με μόνο τα υποβρύχια να είναι ασφαλή και μόνο αν δεν είναι στην επιφάνεια.
Επομένως, ο ναυτικός σχεδιασμός όλων των μεγάλων παικτών θα αλλάξει ως αποτέλεσμα των όσων διδάχθηκαν από τις εμπειρίες των δύο τελευταίων ετών σε αυτή τη σύγκρουση. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κρίση της Ερυθράς Θάλασσας και σε οποιαδήποτε θεωρητική κρίση για την Ταϊβάν, ιδίως όσον αφορά το κόστος που είναι διατεθειμένοι να δεχτούν οι ΑΑΑ και οι υποτελείς τους στα χειρότερα σενάρια. Μακριά από την ομαλή πλεύση που περιμένουν, τα σύννεφα καταιγίδας που συγκεντρώνονται στον ορίζοντα υποδηλώνουν ότι θα έχουν περισσότερα προβλήματα από ό,τι πίστευαν προηγουμένως.