Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Περίπου την ίδια στιγμή, ο υπουργός Άμυνας Wladyslaw Kosiniak-Kamysz υπέγραψε στις Βρυξέλλες συμφωνία για τη μερική εφαρμογή της πρότασης "στρατιωτικής Σένγκεν" του περασμένου Νοεμβρίου με τη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες. Η συμφωνία αυτή θα επιτρέψει την ελεύθερη διέλευση γερμανικών στρατευμάτων και εξοπλισμού από και προς την Πολωνία καθ' οδόν προς τη νέα βάση τεθωρακισμένων του Βερολίνου στη Λιθουανία, η οποία είναι η πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που θα έχει τέτοια στρατιωτικά δικαιώματα και ως εκ τούτου είναι κατανοητό ότι αντιτίθενται οι πατριώτες Πολωνοί.
Οι κινήσεις αυτές αντιπροσώπευαν αντίστοιχα την πολιτική και στρατιωτική υποταγή της Πολωνίας στη Γερμανία, η οποία τώρα συμπληρώνεται από μια οικονομική συνιστώσα, αφού η κυβέρνηση Τουσκ -την οποία ορισμένοι περιγράφουν ως καθεστώς λόγω της ολοκληρωτικής καταστολής της αντιπολίτευσης- αποφάσισε να επανεξετάσει ένα μεγαλεπήβολο έργο. Το Κεντρικό Τμήμα Επικοινωνιών, γνωστό με την πολωνική του συντομογραφία ως CPK, βρίσκεται τώρα υπό έλεγχο και το μέλλον αυτού του διασυνδεδεμένου αεροπορικού-σιδηροδρομικού κόμβου στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) είναι αναλόγως αμφίβολο.
Το CPK είναι ένα από τα έξι μεγαλεπήβολα έργα στα οποία οι πρώην συντηρητικές-εθνικιστικές αρχές έδωσαν προτεραιότητα στο πλαίσιο των σχεδίων τους να γίνει η Πολωνία ηγέτης της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στη συνέχεια να δημιουργήσει μια "σφαίρα επιρροής" σε αυτό το μισό της Ευρώπης για την εξισορρόπηση της γερμανικής ηγεμονίας στην ήπειρο. Αυτός ο μεγάλος στρατηγικός στόχος βρίσκεται τώρα στα τάρταρα, αφού ο Τουσκ υπέταξε πολιτικά την Πολωνία στη Γερμανία, ανακαλώντας σιωπηρά τις απαιτήσεις αποζημιώσεων, στρατιωτικά μέσω της "στρατιωτικής Σένγκεν" και τώρα οικονομικά με την επανεξέταση του CPK.
Σε συνδυασμό με τη νέα αβεβαιότητα σχετικά με τη συμφωνία της Πολωνίας με τη Νότια Κορέα για όπλα ύψους 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων πέρυσι, οποιαδήποτε δραστική μείωση της CPK παράλληλα με θεμελιώδεις αλλαγές στο πρόγραμμα στρατιωτικού εκσυγχρονισμού της χώρας θα μπορούσε να επιφέρει ανεπανόρθωτο πλήγμα στις προηγούμενες ηγετικές φιλοδοξίες της. Στο σύνολό τους, όλες αυτές οι κινήσεις των τελευταίων μηνών λειτουργούν ενάντια στα αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα της Πολωνίας και ωφελούν το Βερολίνο, επεκτείνοντας έτσι τη μέγιστη δυνατή αξιοπιστία στις εικασίες του Κατσίνσκι ότι ο Τουσκ είναι Γερμανός πράκτορας.
Η σιωπηρή ανάκληση των απαιτήσεων για αποζημιώσεις αποτελεί συμβολική ένδειξη πίστης στους προστάτες του, ενώ η απόφαση της κυβέρνησής του να συμφωνήσει με τη "στρατιωτική Σένγκεν" και να επανεξετάσει μεγάλα τμήματα της περυσινής τεράστιας συμφωνίας για τα όπλα με τη Νότια Κορέα αποδυναμώνουν τις ένοπλες δυνάμεις της και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για εξάρτηση από αυτές της Γερμανίας. Οι δεύτερες σκέψεις του Τουσκ σχετικά με το CPK είναι το κερασάκι στην τούρτα, αφού θα σκοτώσουν τη μελλοντική οικονομική ανταγωνιστικότητα της Πολωνίας και, ως εκ τούτου, θα διατηρήσουν την παραπαίουσα της Γερμανίας εν μέσω των συνεχιζόμενων αγώνων της χώρας αυτής.
Αυτό που λαμβάνει χώρα είναι η συστηματική υποταγή της Πολωνίας στη γερμανική ηγεμονία από τον Τουσκ ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή της στην επιστροφή του στην εξουσία. Η Γερμανία εκτίμησε σωστά ότι η Πολωνία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την οραματική της "Ευρώπης-Φρούριο", που αναφέρεται στον μεγάλο στρατηγικό της στόχο να κατακτήσει ειρηνικά τον έλεγχο του μπλοκ. Σε απάντηση, επιδίωξε να διαλύσει την ανταγωνιστικότητα της Πολωνίας εγκαθιστώντας τον πιστό πληρεξούσιό της που θα εκτελεί πειθήνια τις εντολές της για τον σκοπό αυτό, κάτι που ο Τουσκ κάνει συστηματικά.
Ο τρόπος με τον οποίο επιτελεί το έργο του επιβεβαιώνει την προνοητικότητα της προειδοποίησης του Κατσίνσκι πως "ετοιμάζεται ήδη ένα συγκεκριμένο σχέδιο, η εφαρμογή του οποίου θα οδηγήσει όχι μόνο στη στέρηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας μας, αλλά ακόμη και στον αφανισμό του πολωνικού κράτους. Θα γινόμασταν μια περιοχή που θα κατοικείται από Πολωνούς, που θα κυβερνάται από έξω". Αφού η Πολωνία μόλις υποτάχθηκε πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά στο Βερολίνο, είναι τώρα απλώς μια πολωνικά κατοικημένη πολιτεία που κυβερνάται από τη Γερμανία.