 |
| Photo: SCF |
Finian Cunningham - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε γενικές γραμμές, ο Πούτιν ακούστηκε σίγουρος στη συνέντευξη σχετικά με τις προοπτικές νίκης στην Ουκρανία ενάντια στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η σύγκρουση συμπληρώνει αυτή την εβδομάδα δύο χρόνια από την είσοδο των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022.
Ανεξάρτητοι αναλυτές και ακόμη και δυτικά μέσα ενημέρωσης παραδέχονται πως το υποστηριζόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς του Κιέβου παραπαίει στην ήττα από τις ανώτερες ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η πτώση της στρατηγικής σημασίας πόλης Avdiyivka τις τελευταίες ημέρες προμηνύει την οριστική κατάρρευση του καθεστώτος.
Η Ρωσία ελέγχει περίπου το 20% του εδάφους στα ανατολικά και νότια της πρώην Ουκρανίας. Το έδαφος αυτό περιλαμβάνει την περιοχή του Ντονμπάς και την Κριμαία, οι οποίες αποτελούν πλέον νόμιμο, αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Παρ' όλα αυτά, ο Ρώσος ηγέτης δήλωσε ειλικρινά στη συνέντευξη ότι θα έπρεπε να είχε διατάξει τον στρατό της Ρωσίας να αντιμετωπίσει το ουκρανικό καθεστώς νωρίτερα.
Το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Tass αναφέρει τα λόγια του Πούτιν: "Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορούμε να μετανιώσουμε είναι πως δεν ξεκινήσαμε νωρίτερα τις ενεργές δράσεις μας, πιστεύοντας ότι έχουμε να κάνουμε με αξιοπρεπείς ανθρώπους".
Ο Πούτιν δε διευκρίνισε πόσο νωρίτερα θα έπρεπε η Ρωσία να είχε ξεκινήσει την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση για την υπεράσπιση του ρωσικού λαού της πρώην ανατολικής Ουκρανίας και την αποναζιστικοποίηση του καθεστώτος του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ.
Αναφερόταν στις ειρηνευτικές συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης το 2014 και το 2015 με τη μεσολάβηση της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας.
Ο Πούτιν πρόσθεσε: "Αργότερα αποδείχθηκε ότι μας εξαπατούσαν ως προς αυτό, διότι τόσο η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας [Άνγκελα Μέρκελ] όσο και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας [Φρανσουά Ολάντ] παραδέχθηκαν ευθέως δημοσίως πως δεν σχεδίαζαν ποτέ να εκπληρώσουν τις συμφωνίες. Αντιθέτως, αγόραζαν χρόνο για να παραδώσουν περισσότερα όπλα στο καθεστώς του Κιέβου, και αυτό ακριβώς έκαναν".
Στις αρχές Μαΐου του 2014, έγραψα ένα άρθρο με τίτλο: "Ο πόλεμος του Κίεβο δεν έχει τελειώσει": "Ο Πούτιν πρέπει να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία".
Μπορεί τότε να φαινόταν μια απερίσκεπτη δήλωση, αλλά τα επακόλουθα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας δικαίωσαν το επιχείρημά του.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά γύρω στις 4 Μαΐου 2014 από το ιρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Press TV, όπου έγραφα μια τακτική στήλη (μέχρι που οι αμερικανικές κυρώσεις κατά του Ιράν σκότωσαν τη δουλειά μου εκεί). Ο σύνδεσμος για το αρχικό άρθρο γνώμης μου στην Press TV φαίνεται να έχει διαγραφεί από το διαδίκτυο. Ευτυχώς, αναδημοσιεύτηκε εκείνη την εποχή από άλλους ιστότοπους, συμπεριλαμβανομένου του ιστότοπου του Paul Craig Roberts. Ο Ρόμπερτς είναι ένας πολύ σεβαστός Αμερικανός συγγραφέας και ενημερωμένος σχολιαστής που υπηρέτησε ως βοηθός υπουργός Οικονομικών κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Η στήλη μου αναφερόταν στη σφαγή στην Οδησσό στις 2 Μαΐου, όπου δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 40 πολίτες. Διαδήλωναν κατά του υποστηριζόμενου από το ΝΑΤΟ νεοναζιστικού καθεστώτος που είχε καταλάβει την εξουσία στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2014 ως αποτέλεσμα ενός πραξικοπήματος που χρηματοδοτήθηκε από τη CIA εναντίον ενός εκλεγμένου φιλορώσου προέδρου. Οι αντιφασίστες διαδηλωτές είχαν βρει καταφύγιο στο κτίριο του Συνδικαλιστικού Οίκου της πόλης, το οποίο πυρπολήθηκε από τους υποστηρικτές του καθεστώτος του Κιέβου. Το άρθρο τόνισε επίσης πως ο τότε επικεφαλής της CIA Τζον Μπρέναν είχε επισκεφθεί το Κίεβο τον προηγούμενο μήνα, τον Απρίλιο του 2014, και δύο μήνες μετά το πραξικόπημα που έφερε στην εξουσία το σημερινό νεοναζιστικό καθεστώς. Η CIA διηύθυνε τη λεγόμενη "αντιτρομοκρατική επιχείρηση" του καθεστώτος του Κιέβου μετά το πραξικόπημα. Οι νεοναζιστικές παραστρατιωτικές δυνάμεις του καθεστώτος, οπλισμένες και εκπαιδευμένες από το ΝΑΤΟ, άρχισαν να επιτίθενται στο ρωσικό λαό στο Ντονμπάς, ο οποίος αντιδρούσε στην παράνομη κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο. Ο επακόλουθος εμφύλιος πόλεμος που τροφοδοτήθηκε από το ΝΑΤΟ σκότωσε περίπου 14.000 ανθρώπους και οδήγησε πάνω από ένα εκατομμύριο σε εκτοπισμό.
Ο εμφύλιος πόλεμος και η επιθετικότητα κατά του πληθυσμού του Ντονμπάς επί οκτώ χρόνια από το 2014 έως το 2022 οδήγησαν τελικά τον Πούτιν να διατάξει τα ρωσικά στρατεύματα να επέμβουν πριν από δύο χρόνια.
Φυσικά, οι δυτικές κυβερνήσεις και τα μέσα ενημέρωσης έχουν διαστρεβλώσει την ιστορία, διασύροντας τον Πούτιν και τη Ρωσία επειδή "εισέβαλαν" στην Ουκρανία δήθεν χωρίς πρόκληση, παραβιάζοντας την κυριαρχία της και απειλώντας την υπόλοιπη Ευρώπη.
Όπως σημείωσε ο Πούτιν στην πρόσφατη συνέντευξή του που αναφέρθηκε παραπάνω, ο κύριος λόγος για τον οποίο καθυστέρησε την στρατιωτική επέμβαση ήταν ότι η Μόσχα είχε εξαπατηθεί από τη Γερμανία, τη Γαλλία και το υπόλοιπο ΝΑΤΟ. Η ρωσική ηγεσία πίστευε πως οι δυτικές δυνάμεις ήταν ειλικρινείς στη δεδηλωμένη δέσμευσή τους να επιλύσουν τη σύγκρουση στην Ουκρανία με διπλωματικό τρόπο στο πλαίσιο των Συμφωνιών του Μινσκ.
Το αναφερόμενο άρθρο αυτού του συγγραφέα δημοσιεύθηκε πριν από την κατάρτιση των Συμφωνιών του Μινσκ. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το εν λόγω άρθρο.
"Η σημερινή κατάσταση [στην Ουκρανία, Μάιος 2014] μοιάζει με την προηγούμενη μυστική επιχείρηση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στη Νότια Οσετία το 2008, όταν τα υποστηριζόμενα από το ΝΑΤΟ γεωργιανά στρατεύματα προσπάθησαν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα αυτή, σύμμαχο της Ρωσίας. Η Ρωσία ενήργησε τότε αποφασιστικά, έστειλε τα στρατεύματά της και διέλυσε το σχέδιο του ΝΑΤΟ. Και η Ουάσινγκτον υποχώρησε.
"Η Ουάσινγκτον το ξανακάνει: υπονομεύει, ψεύδεται, σκοτώνει και απειλεί [στην Ουκρανία]. Αλλά είναι μια δειλή μπλόφα που ο Πούτιν πρέπει να χτυπήσει αμέσως. Η πραγματικότητα είναι πολύ σοβαρή για να διασκεδάσει κανείς με αυτά τα κυνικά δυτικά παιχνίδια. Οι ζωές των ανθρώπων κινδυνεύουν πραγματικά στην Ουκρανία από τους φασίστες παραστρατιωτικούς και τους πολιτικούς-γκάνγκστερ που η Ουάσιγκτον εγκατέστησε στο Κίεβο και στους οποίους δίνει τώρα πλήρη διέξοδο. Τα αιματηρά γεγονότα αυτού του Σαββατοκύριακου [στην Οδησσό] αποτελούν τραγική μαρτυρία της επείγουσας απειλής".
Το άρθρο μου προέτρεπε τον πρόεδρο Πούτιν να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία για να αποτρέψει μια μεγαλύτερη κλιμάκωση του πολέμου. Παρουσίαζε το επιχείρημα πως οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ - αν δεν ελεγχθούν - θα αυξήσουν τη βία και την απειλή για τη Ρωσία.
Εκείνη την στιγμή της συγγραφής του άρθρου, οι θάνατοι που προκλήθηκαν από τους υποστηριζόμενους από το ΝΑΤΟ φασίστες στην Ουκρανία μετά το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 2014 ανέρχονταν σε 100 περίπου. Καθώς η επιθετικότητα κλιμακώθηκε από το 2014 έως το 2022, ο αριθμός των νεκρών αυξήθηκε σε 14.000. Μετά από δύο χρόνια συγκρούσεων στην Ουκρανία μετά την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων, ο απολογισμός των νεκρών έχει φτάσει σε τουλάχιστον 500.000 Ουκρανούς στρατιώτες και έναν άγνωστο αριθμό από τη ρωσική στρατιωτική πλευρά. Δεκάδες Ρώσοι πολίτες έχουν επίσης σκοτωθεί από τα μεγαλύτερου βεληνεκούς όπλα του ΝΑΤΟ που εκτόξευσε το καθεστώς του Κιέβου στο προπολεμικό έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επιπλέον, το ΝΑΤΟ έχει εμπλακεί όλο και πιο βαθιά στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων ως άμεσος αντίπαλος με τη Ρωσία.
Αναμφισβήτητα, η σύγκρουση θα μπορούσε να είχε περιοριστεί εάν η Ρωσία είχε ενεργήσει πολύ νωρίτερα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν έχει εκφράσει τη λύπη του που δεν έδρασε νωρίτερα.
Δεν υποθέτω ότι ο Πρόεδρος Πούτιν διάβασε το αρχικό μου άρθρο που δημοσιεύθηκε πριν από σχεδόν 10 χρόνια. Αλλά αν είχε αναλάβει την πρωτοβουλία τότε, αντί να καθυστερήσει να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ πριν παγιώσουν την απειλή στην Ουκρανία, ο Πούτιν θα μπορούσε να είχε αποτρέψει μεγάλο μέρος της καταστροφής και του θανάτου που ακολούθησε.
Αυτό δεν είναι μια περίπτωση που η εκ των υστέρων γνώση είναι ένα υπέροχο πράγμα. Τα προειδοποιητικά σημάδια ήταν εμφανή ήδη από το 2014. Η Ρωσία θα έπρεπε να είχε επέμβει νωρίτερα, όπως παραδέχεται τώρα ο πρόεδρος Πούτιν.
Στο τέλος, η Ρωσία θα νικήσει τον άξονα του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στον πόλεμο αντιπροσώπων στην Ουκρανία. Αλλά η νίκη πήρε περισσότερο χρόνο και ήταν πιο αιματηρή απ' ό,τι αν ο Πούτιν είχε δράσει νωρίτερα.
Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον ένα εποικοδομητικό μάθημα έχει ληφθεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα τσιράκια του ΝΑΤΟ δεν μπορούν ποτέ να είναι αξιόπιστοι. Η Ρωσία πρέπει πάντα να ενεργεί αποφασιστικά για να διασφαλίζει τα συμφέροντά της και να διατηρεί τις σχέσεις της με τις δυτικές δυνάμεις με βάση το ότι αυτές είναι εκ φύσεως προδοτικές, κακόβουλες στην πρόθεση και εντελώς αναξιόπιστες.