Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Μοιράστηκε τις ανησυχίες του σχεδόν μια εβδομάδα αφότου η Ρωσία ανακοίνωσε πως πραγματοποιεί πλέον εναέριες περιπολίες κατά μήκος της λεγόμενης "γραμμής Bravo" που χωρίζει τις ισραηλινές και συριακές δυνάμεις στα Υψίπεδα του Γκολάν. Αυτή η αλληλουχία γεγονότων ερμηνεύτηκε από ορισμένα μέλη της Κοινότητας Alt-Media ως σημάδι ότι η Ρωσία μπορεί τελικά να προσπαθήσει να αποτρέψει, να αναχαιτίσει ή να απαντήσει στα εκατοντάδες πλήγματα του Ισραήλ στη Συρία από το 2015.
Εν ολίγοις, η Ρωσία δε θα διακινδυνεύσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο καταρρίπτοντας ένα ισραηλινό αεροσκάφος για χάρη της Συρίας, παρόλο που κατά καιρούς διαμαρτύρεται για τα διασυνοριακά πλήγματα της χώρας αυτής, τα οποία ωστόσο ανέχεται ως μέρος της περίπλοκης περιφερειακής εξισορροπητικής πράξης μεταξύ των στενών ισραηλινών και ιρανικών εταίρων της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρνείται να κάνει οτιδήποτε για αυτές τις επιθέσεις εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ήδη από την έναρξη της αντιτρομοκρατικής παρέμβασής της εκεί.
Οποιαδήποτε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση των ισραηλινο-συριακών εντάσεων που προκαλείται από την επιτυχή άμυνα της Δαμασκού, όπως αν σταθεί και πάλι τυχερή όπως έκανε στις αρχές του 2018 καταρρίπτοντας ένα επιθετικό αεροσκάφος, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αλληλουχία γεγονότων που θα αντιστρέψει τις αντιτρομοκρατικές επιτυχίες της Ρωσίας όλα αυτά τα χρόνια. Η χρήση της Συρίας από το Ιράν ως βάση επιχειρήσεων για τη διαχείριση του βόρειου μετώπου του περιφερειακού πολέμου αντιπροσώπων του κατά του Ισραήλ προκάλεσε την πρόσφατη αύξηση των επιθέσεων που οδήγησε τη Ρωσία να χάσει τον έλεγχο της στρατιωτικής δυναμικής.
Το Κρεμλίνο δεν έχει καμία εξουσία σε σχέση με το ποιον αποφασίζει να καλέσει ο πρόεδρος Άσαντ στη χώρα του και δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει αν αναζητούσε ιρανικά συστήματα αεράμυνας τα οποία τα στρατεύματά του θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν χωρίς ρωσική άδεια (σε αντίθεση με τους S-300 που έλαβαν στα τέλη του 2018 μετά από πολυετή καθυστέρηση) για την κατάρριψη ισραηλινών αεροσκαφών. Σε αυτή την περίπτωση, η προαναφερθείσα ακολουθία κλιμάκωσης θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί καταλυτικά σε βάρος των αντιτρομοκρατικών συμφερόντων της Ρωσίας στη χώρα, τα οποία ήταν υπεύθυνα για την επέμβαση που άλλαξε το παιχνίδι το 2015 εκεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία ανακοίνωσε τις εναέριες περιπολίες της κατά μήκος των ισραηλινο-συριακών συνόρων, αλλά αυτή είναι απλώς μια επιφανειακή χειρονομία που αποσκοπεί στο να μεταφέρει τη δυσαρέσκεια της πρώτης και να καθησυχάσει τη δεύτερη, αφού το Ισραήλ μπορεί ακόμη να πλήξει την αραβική δημοκρατία μέσω του λιβανικού ή του μεσογειακού εναέριου χώρου. Η αεράμυνα της Ρωσίας στη ναυτική της βάση στη Λαττάκεια ή στην κοντινή εναέρια βάση της στο Khmeimim δεν προσπάθησε ποτέ να αναχαιτίσει αυτούς τους πυραύλους ή να καταρρίψει τα επιτιθέμενα αεροσκάφη, οπότε το προηγούμενο δείχνει ότι ούτε οι νέες περιπολίες της θα το κάνουν.
Ο μόνος τρόπος για να μειωθούν ρεαλιστικά οι πιθανότητες μιας μεγαλύτερης σύγκρουσης Ισραήλ-Συρίας λόγω λανθασμένου υπολογισμού είναι το Ισραήλ είτε να αποφύγει μονομερώς να πλήξει ιρανικούς στόχους στρατιωτικής-κατασκοπευτικής δραστηριότητας στην Αραβική Δημοκρατία είτε η Συρία να ζητήσει μονομερώς την αποχώρηση των ιρανικών μέσων που βρίσκονται ήδη εκεί. Κανείς από τους δύο δε φαίνεται να ενδιαφέρεται να πραγματοποιήσει τέτοιες παραχωρήσεις, καθώς θα ήταν εις βάρος των αντικειμενικών συμφερόντων της εθνικής τους ασφάλειας, καθιστώντας τους πιο ευάλωτους απέναντι στο γείτονά τους.
Για το λόγο αυτό, δεν μπορεί να αποκλειστεί πως οι εναέριες περιπολίες της Ρωσίας και η σχετική προειδοποίηση για τις συνέπειες περισσότερων ισραηλινών επιδρομών στη Συρία οφείλονται στο ότι πληροφορήθηκε τα πιθανά σχέδια του προέδρου Άσαντ να αναζητήσει ιρανικά συστήματα αεράμυνας, τα οποία τα στρατεύματά του θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν για να βάλουν κατά των επιτιθέμενων αεροσκαφών. Η σύγκρουση θα μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχο εάν η Δαμασκός καταρρίψει ένα ισραηλινό αεροσκάφος με ιρανικό εξοπλισμό, γι' αυτό και οι τελευταίες κινήσεις της Ρωσίας μπορεί να έχουν ως στόχο ένα μήνυμα για αμοιβαία αποκλιμάκωση πριν συμβεί αυτό.