 |
| pixabay / geralt |
Η εκρηκτική αύξηση του αριθμού των μη τραπεζικών οργανισμών ενυπόθηκων δανείων τα τελευταία χρόνια είναι μια ανησυχητική τάση. Η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γιέλσεν ανησυχεί για την πιθανή πτώχευσή τους σε περίπτωση επιπλοκών.
Αλλά και οι ίδιες οι ρυθμιστικές αρχές συνέβαλαν εν μέρει σε αυτό. Για παράδειγμα, μετά την κρίση του 2008, οι κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις τράπεζες αυστηροποιήθηκαν σημαντικά. Τα δικαιώματα εξυπηρέτησης του χαρτοφυλακίου ενυπόθηκων δανείων από μεγάλες εταιρείες όπως η Wells Fargo αγοράστηκαν πρόθυμα από μη τραπεζικούς οργανισμούς, οι απαιτήσεις για τους οποίους είναι ηπιότερες. Τώρα οι χρηματοπιστωτικές αρχές προβληματίζονται: η υπερβολική δραστηριότητα αυτών των εταιρειών προκαλεί σοβαρές ανησυχίες.
Βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση
Σε αντίθεση με τα ενυπόθηκα πρακτορεία, οι μη τραπεζικοί δανειστές δεν μπορούν να προσελκύσουν καταθέσεις πελατών αφού δεν υπάρχουν σχετικές άδειες.
"Και δεν έχουν πρόσβαση σε δανεισμό έκτακτης ανάγκης από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα", προσθέτει ο Boris Bogoutdinov, διευθύνων σύμβουλος της 2B Dialog, μιας εταιρείας συμβούλων.
Αυτό τις καθιστά ευάλωτες σε δύσκολες συνθήκες της αγοράς. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν προβλήματα με τις πηγές χρηματοδότησης.
Εάν οι τράπεζες υποστούν ζημίες, θα αρνηθούν βραχυπρόθεσμα δάνεια σε μη τραπεζικούς δανειστές και θα χάσουν την ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν στην αγορά, εξηγεί ο Bogoutdinov.
"Κακοί" δανειολήπτες
Οι οργανισμοί αυτοί ειδικεύονται επίσης στους κακούς δανειολήπτες - παρά τα διδάγματα του χρηματοπιστωτικού κραχ του 2008.
"Τότε, μετά την κρίση των subprime, οι παράγοντες της αγοράς κατέληξαν στο συμπέρασμα πως δεν πρέπει να δίνουν δάνεια σε όσους είναι απίθανο να τα αποπληρώσουν", υπενθυμίζει ο Bogoutdinov.
Ωστόσο, τα ενυπόθηκα δάνεια μειωμένης εξασφάλισης δεν πήγαν πουθενά. Ένας δανειολήπτης υψηλού κινδύνου εξακολουθεί να έχει μια ευκαιρία - αρκεί να υποβάλει αίτηση σε έναν μη τραπεζικό οργανισμό. Και όσο περισσότερες είναι αυτές οι εταιρείες, τόσο αυξάνεται το ποσοστό των ενυπόθηκων δανείων μειωμένης εξασφάλισης, δηλαδή των δανείων που χορηγούνται σε άτομα με αναξιόπιστο ή σύντομο πιστωτικό ιστορικό.
Εξ ου και η δεύτερη απειλή: η φερεγγυότητα των ίδιων των δανειοληπτών. Για παράδειγμα, η Ένωση Τραπεζών Ενυπόθηκων Δανείων επισημαίνει πως στις ΗΠΑ αναμένεται ύφεση και αύξηση της ανεργίας το πρώτο εξάμηνο του 2024. Οι πελάτες των μη τραπεζικών οργανισμών με χαμένο εισόδημα δε θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα δάνειά τους.
"Αυτή τη φορά η πυραμίδα των ενυπόθηκων δανείων μπορεί να αρχίσει να καταρρέει ακριβώς με τους δανειολήπτες που έχουν χάσει τη δουλειά τους. Η τάση μαζικών απολύσεων στην αμερικανική οικονομία εκδηλώνεται ήδη. Οι τράπεζες, με τη σειρά τους, θα χάσουν επίσης χρήματα και θα αρνηθούν να χορηγήσουν δάνεια σε οργανισμούς, γεγονός που θα οδηγήσει στον τερματισμό των δραστηριοτήτων τους", επισημαίνει ο Νικολάι Βαβίλοφ, ειδικός στο τμήμα στρατηγικής έρευνας της Total Research.
Μια προφανής απειλή
Μια μαζική πτώχευση τέτοιων εταιρειών θα έπληττε ολόκληρη την αγορά ενυπόθηκων δανείων. Οι τράπεζες και οι δομές που έχουν επενδύσει στα ομόλογά τους και σε άλλα χρηματοπιστωτικά μέσα θα υποστούν μεγάλες απώλειες. Οι οργανισμοί, στην πραγματικότητα, δημιουργούν κινδύνους για τη σταθερότητα του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος, τονίζει ο Dmitry Osyanin, αναπληρωτής καθηγητής του βασικού τμήματος χρηματοοικονομικού ελέγχου, ανάλυσης και ελέγχου του κύριου τμήματος ελέγχου του ρωσικού οικονομικού πανεπιστημίου Plekhanov της πόλης της Μόσχας.
Οι αναλυτές δεν είναι ακόμη διατεθειμένοι να μιλήσουν για "βόμβα" που έχει τοποθετηθεί κάτω από την αγορά ενυπόθηκων δανείων. Ωστόσο, η κατάσταση είναι ανησυχητική. Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο αδύναμο κρίκο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο τομέας αναπτύσσεται πολύ ταχύτερα από τη ρύθμισή του.
Το Συμβούλιο Εποπτείας Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSOC) σχεδιάζει να αυστηροποιήσει τον έλεγχο των ενυπόθηκων δανειστών, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής της κατηγορίας της συστημικά σημαντικής. Με άλλα λόγια, οι εταιρείες αυτές θα πρέπει να συμμορφώνονται με αυστηρότερες ρυθμιστικές απαιτήσεις.
Το ερώτημα είναι αν θα προλάβουν πριν καταρρεύσει το συγκεκριμένο τμήμα. Τα πάντα εξαρτώνται από την αντίδραση της κυβέρνησης και της ρυθμιστικής αρχής στα προβλήματα στον τομέα των ενυπόθηκων δανείων - σε ποιο βαθμό θα μπορέσουν να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους.