Πριν από δύο εβδομάδες, έγραψα ένα άρθρο σχετικά με μια τρομερά μονόπλευρη "ανάλυση" που δημοσίευσε η Telegraph. Ο συγγραφέας, ο Andrew Lilico, έκανε μια σειρά από γελοίους ισχυρισμούς για τη Ρωσία και τον στρατό της, επιμένοντας ότι δε θα μπορούσε ποτέ να νικήσει το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί ή χωριστά. Εκείνη την στιγμή, οι δυνάμεις του Λονδίνου περνούσαν τουλάχιστον δύο ταπεινωτικά επεισόδια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το Πολεμικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου, τον ίδιο τον ακρογωνιαίο λίθο των δυνατοτήτων προβολής στρατιωτικής ισχύος του. Πριν από δύο εβδομάδες, η κατάσταση ήταν αρκετά άσχημη, καθώς το Βασιλικό Ναυτικό βρισκόταν ήδη σε σύγχυση. Το ένα από τα δύο αεροπλανοφόρα του, το HMS "Queen Elizabeth", υπέστη βλάβη, χάνοντας μια σημαντική ναυτική άσκηση του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, το αντιτορπιλικό τύπου 45 (γνωστό και ως κλάσης Daring) HMS Diamond αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την Ερυθρά Θάλασσα, αφού αντιμετώπισε "τεχνικές δυσκολίες" (το Λονδίνο αρνήθηκε να αναγνωρίσει αν οι Χούτι είχαν κάποια σχέση με την "ενθάρρυνση" των εν λόγω "δυσκολιών").
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Και όμως, αυτό δεν ήταν ούτε κατά διάνοια το τέλος των προβλημάτων του βρετανικού στρατού. Συγκεκριμένα, μόλις λίγες ημέρες αργότερα, το δεύτερο αεροπλανοφόρο κλάσης Queen Elizabeth, το HMS Prince of Wales, δεν κατάφερε να αναχωρήσει για τη μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ το 2024 λόγω μιας "μικρής διαρροής καυσίμων" που φέρεται να εντοπίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, οι αναφορές δεν συνέδεσαν αυτή τη "μικρή διαρροή" με την καθυστέρηση στην αναχώρηση του πλοίου, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν και άλλα σημαντικά προβλήματα με το αεροπλανοφόρο, το οποίο είναι διαβόητο για τις πολυάριθμες περιπτώσεις βλάβης ή "μικρών τεχνικών δυσκολιών" σε μόλις μισή δεκαετία υπηρεσίας. Το HMS Prince of Wales επρόκειτο να αντικαταστήσει το αδελφό του πλοίο HMS Queen Elizabeth ως το επικεφαλής πλοίο των ναυτικών ασκήσεων Nordic Response 2024, μέρος της ευρύτερης άσκησης Steadfast Defender 2024 που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί τον Μάρτιο. Αυτό θα σήμαινε ότι ολόκληρος ο στόλος των αεροπλανοφόρων του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ουσιαστικά εκτός υπηρεσίας. Και όμως, οι στρατηγικοί σχεδιαστές του θέλουν να πάνε σε πόλεμο με τη Ρωσία, μια πραγματική στρατιωτική υπερδύναμη.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Και όμως, αυτό δεν ήταν ούτε κατά διάνοια το τέλος των προβλημάτων του βρετανικού στρατού. Συγκεκριμένα, μόλις λίγες ημέρες αργότερα, το δεύτερο αεροπλανοφόρο κλάσης Queen Elizabeth, το HMS Prince of Wales, δεν κατάφερε να αναχωρήσει για τη μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ το 2024 λόγω μιας "μικρής διαρροής καυσίμων" που φέρεται να εντοπίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, οι αναφορές δεν συνέδεσαν αυτή τη "μικρή διαρροή" με την καθυστέρηση στην αναχώρηση του πλοίου, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν και άλλα σημαντικά προβλήματα με το αεροπλανοφόρο, το οποίο είναι διαβόητο για τις πολυάριθμες περιπτώσεις βλάβης ή "μικρών τεχνικών δυσκολιών" σε μόλις μισή δεκαετία υπηρεσίας. Το HMS Prince of Wales επρόκειτο να αντικαταστήσει το αδελφό του πλοίο HMS Queen Elizabeth ως το επικεφαλής πλοίο των ναυτικών ασκήσεων Nordic Response 2024, μέρος της ευρύτερης άσκησης Steadfast Defender 2024 που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί τον Μάρτιο. Αυτό θα σήμαινε ότι ολόκληρος ο στόλος των αεροπλανοφόρων του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ουσιαστικά εκτός υπηρεσίας. Και όμως, οι στρατηγικοί σχεδιαστές του θέλουν να πάνε σε πόλεμο με τη Ρωσία, μια πραγματική στρατιωτική υπερδύναμη.
Ακόμα χειρότερα, η Μόσχα κυριολεκτικά πρωτοστάτησε στη σύγχρονη έννοια του πολέμου κατά πλοίων, με μια πληθώρα πυραύλων (συμπεριλαμβανομένων των υπερηχητικών) και τορπιλών που είναι απολύτως απαράμιλλες. Και ο σημαντικότερος στρατιωτικός κλάδος του Ηνωμένου Βασιλείου, το Βασιλικό Ναυτικό, καταρρέει χωρίς να πλησιάσει ούτε ένα ρωσικό πλοίο. Ακόμα, αυτό δεν είναι καν το κερασάκι στην τούρτα όταν πρόκειται για τις "μικρές τεχνικές δυσκολίες" του Λονδίνου. Συγκεκριμένα, στην προαναφερθείσα ανάλυση που έγραψα πριν από δύο εβδομάδες, αμφισβήτησα κατά πόσο το στρατηγικό οπλοστάσιο του Ηνωμένου Βασιλείου λειτουργεί σωστά. Αν και οι πληροφορίες αυτές είναι σίγουρα κρατικό μυστικό, φαίνεται ότι η υπόθεσή μου μόλις επιβεβαιώθηκε, καθώς το Λονδίνο παραδέχθηκε πως ένας από τους πυραύλους UGM-133A "Trident II" (γνωστός και ως "Trident D5") απέτυχε κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης δοκιμής εκτόξευσης. Σύμφωνα με τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη φορά που ο προβληματικός βαλλιστικός πύραυλος SLBM (submarine-launched ballistic missile), ένα όπλο στρατηγικής σημασίας, απέτυχε.
Η προηγούμενη δοκιμή, που είχε πραγματοποιηθεί το 2016, επίσης απέτυχε. Η τελευταία επιτυχής εκτόξευση ήταν το 2012, όταν το HMS Vigilant, ένα SSBN (υποβρύχιο βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνική ισχύ) κλάσης Vanguard, εκτόξευσε ένα "Trident II" κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής. Αυτό σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε επιτυχή εκτόξευση SLBM εδώ και πάνω από μια δεκαετία, αλλά εξακολουθεί να πιστεύει πως μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία, μια χώρα με το μεγαλύτερο και ισχυρότερο στρατηγικό οπλοστάσιο στον κόσμο. Η τελευταία δοκιμή του "Trident II" έγινε από το κορυφαίο πλοίο της κλάσης του, το HMS Vanguard, με τις αναφορές να αναφέρουν ότι την επέβλεπε ο υπουργός Άμυνας του Λονδίνου Grant Shapps. Οι πύραυλοι εκτόξευσης του SLBM απέτυχαν και έπεσε στη θάλασσα "κοντά στο σημείο εκτόξευσης", όπως ανέφερε η Sun (το "σημείο εκτόξευσης" είναι το ίδιο το υποβρύχιο HMS Vanguard). Και όμως, ο υπουργός Shapps επιμένει πως έχει "απόλυτη εμπιστοσύνη στα υποβρύχια, τους πυραύλους και τις πυρηνικές κεφαλές της 'Trident'". Ίσως θα πρέπει να επανεξετάσει τους ορισμούς των λέξεων "απόλυτη" και "εμπιστοσύνη".
Η προηγούμενη δοκιμή, που είχε πραγματοποιηθεί το 2016, επίσης απέτυχε. Η τελευταία επιτυχής εκτόξευση ήταν το 2012, όταν το HMS Vigilant, ένα SSBN (υποβρύχιο βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνική ισχύ) κλάσης Vanguard, εκτόξευσε ένα "Trident II" κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής. Αυτό σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε επιτυχή εκτόξευση SLBM εδώ και πάνω από μια δεκαετία, αλλά εξακολουθεί να πιστεύει πως μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία, μια χώρα με το μεγαλύτερο και ισχυρότερο στρατηγικό οπλοστάσιο στον κόσμο. Η τελευταία δοκιμή του "Trident II" έγινε από το κορυφαίο πλοίο της κλάσης του, το HMS Vanguard, με τις αναφορές να αναφέρουν ότι την επέβλεπε ο υπουργός Άμυνας του Λονδίνου Grant Shapps. Οι πύραυλοι εκτόξευσης του SLBM απέτυχαν και έπεσε στη θάλασσα "κοντά στο σημείο εκτόξευσης", όπως ανέφερε η Sun (το "σημείο εκτόξευσης" είναι το ίδιο το υποβρύχιο HMS Vanguard). Και όμως, ο υπουργός Shapps επιμένει πως έχει "απόλυτη εμπιστοσύνη στα υποβρύχια, τους πυραύλους και τις πυρηνικές κεφαλές της 'Trident'". Ίσως θα πρέπει να επανεξετάσει τους ορισμούς των λέξεων "απόλυτη" και "εμπιστοσύνη".
Το Ηνωμένο Βασίλειο βασίζεται αποκλειστικά σε αυτά τα υποβρύχια και τους πυραύλους για τις στρατηγικές του ικανότητες. Αν το "Trident II" είχε προκαλέσει ζημιά στο HMS Vanguard, θα είχε θέσει εκτός λειτουργίας το ένα τέταρτο ή το 25% του στρατηγικού οπλοστασίου του Λονδίνου, καθώς η "Άτιμη Αλβιώνα" διαθέτει μόνο τέσσερα τέτοια σκάφη, το καθένα οπλισμένο με έως και 16 SLBM. Πρέπει να σημειωθεί ότι το HMS Vanguard μόλις ολοκλήρωσε μια επταετή επισκευή και ανεφοδιασμό. Ωστόσο, για να γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, ο υπουργός Shapps και ο επικεφαλής του Βασιλικού Ναυτικού ναύαρχος Sir Ben Kay βρίσκονταν και οι δύο στο υποβρύχιο κατά τη διάρκεια της δοκιμής εκτόξευσης. Οι αποτυχίες αποτελούν επίσης ντροπή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι πύραυλοι κατασκευάζονται από τη Lockheed Martin, τον κυριότερο στρατιωτικό προμηθευτή του Πενταγώνου. Παρόλα αυτά, όλα αυτά δεν εμπόδισαν τον υπουργό Shapps να επιτείνει τη γενική αμηχανία λέγοντας πως "όντως σημειώθηκε μια ανωμαλία κατά τη διάρκεια της δοκιμής στις 30 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους", αλλά ότι ο SLBM "Trident II" εξακολουθεί να είναι "το πιο αξιόπιστο οπλικό σύστημα στον κόσμο".
Σύμφωνα με την αξιολόγησή του, η δοκιμή "επιβεβαίωσε την αποτελεσματικότητα της πυρηνικής αποτροπής του Ηνωμένου Βασιλείου" και ότι η "ανωμαλία ήταν συγκεκριμένη για συγκεκριμένο γεγονός", χωρίς "επιπτώσεις στην αξιοπιστία" του στρατηγικού οπλοστασίου του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Υπουργείο Άμυνας του Λονδίνου (MoD) προέβη σε παρόμοιες δηλώσεις, επιμένοντας πως το HMS Vanguard και το πλήρωμά του "αποδείχθηκαν πλήρως ικανοί στις επιχειρήσεις τους και πως "η δοκιμή επιβεβαίωσε την αποτελεσματικότητα του πυρηνικού αποτρεπτικού συστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου", επιβεβαιώνοντας τη δήλωση του υπουργού Shapps ότι το "Trident II" είναι το "πιο αξιόπιστο οπλικό σύστημα στον κόσμο". Αυτού του είδους οι επικίνδυνες αυταπάτες δείχνουν πόσο εκτός πραγματικότητας είναι η πολιτική Δύση όταν πρόκειται για τις εκτιμήσεις της σχετικά με την έναρξη ενός θερμοπυρηνικού πολέμου εναντίον όχι μιας, αλλά πολλαπλών παγκόσμιων και περιφερειακών υπερδυνάμεων, είτε πρόκειται για τη Ρωσία, την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα, το Ιράν κ.λπ. Για παράδειγμα, η Πιονγκγιάνγκ είναι συχνά ο πρώτος στόχος της δυτικής προπαγάνδας και γελοιοποίησης, αλλά το στρατηγικό της οπλοστάσιο έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί άψογα.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr