Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Η ομάδα που γράφουμε στον Πολεμικό Ανανταποκριτή t.me/polemikosnantapokritis στο τέλεγκραμ εδώ και μήνες παρακολουθούμε τις πολεμικές επιχειρήσεις της περιοχής.
Μετά πάνω από 1400 άρθρα σχετικά με τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή ένα πράγμα μπορούμε να σας πούμε με πάση βεβαιότητα.
Σίγουρα δεν πρόκειται απλά για μια συμβολική νίκη, αλλά για νίκη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που σηματοδοτεί την κατάρρευση της Ουκρανικής άμυνας στην περιοχή του Ντόνετσκ και την ανασύνταξη των Ουκρανικών στρατευμάτων πλέον στην περιοχή του Ντομπάς και είναι το πρώτο πραγματικά πολύ μεγάλο βήμα για τον διαφαινόμενο - κατ΄εμάς - στόχο της Ρωσίας, δλδ την κατάληψη του 40% περίπου της Ουκρανίας μέχρι και τον Δνείπερο ποταμό.
Εάν τις προσεχείς ημέρες - βδομάδες - μήνες η ρωσική πολεμική μηχανή την δούμε να κινείται ταυτόχρονα και προς τα ανατολικά (Ζαπορίζιε), όπου ήδη ξένα μέσα γράφουν για επιθετικές ενέργειες των Ρώσων και προς τα Βόρεια (Χάρκοβο) - που αποτελεί και την δική μας εκτίμηση - τότε σίγουρα μιλάμε πλέον για σχέδιο κατάληψης όλης της Ανατολικής Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου και του Κιέβου, το οποίο ούτως ή άλλως οι Ρώσοι θεωρούν ως την πατρίδα - κοιτίδα τους.
Η μάχη της Αβντιίβκα ουσιαστικά ξεκίνησε στις 27 Μαρτίου του 2023 - κράτησε δλδ σχεδόν 1 ολόκληρο χρόνο, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες και από τις δύο πλευρές- διάστημα που δείχνει και την στρατηγική της σημασία.
Για εμάς που παρακολουθήσαμε τόσο στενά την μάχη της Αβντιίβκα ήταν η κιμαδομηχανή Ρώσων και Ουκρανών, ενώ εκτός από τις ζωές στοίχισε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ (ίσως και εκατοντάδες).
Η μάχη της Αβντιίβκα όμως αποτελεί και το τέλος των ψευδαισθήσεων. Των ψευδαισθήσεων που μας έλεγαν κάποτε ότι οι πόλεμοι τη σήμερον ημέρα κρατούν λίγες μέρες άντε λίγες εβδομάδες. Πλέον μπήκε ταφόπλακα μια για πάντα σε αυτές τις ψευδαισθήσεις.
Στο τέλος της μάχη της Αβντιίβκα σημαίνει ότι η Ουκρανία θα αναγκαστεί να επιστρέψει σε παλιές πολεμικές τακτικές. Εάν κάνει το λάθος και ακολουθήσει το λεγόμενο γερμανικό μοντέλο θα υποστεί εκτός από μια θλιβερή ήττα και την παγκόσμια κατακραυγή. Το λεγόμενο γερμανικό μοντέλο υποχώρησης και ανασύνταξης (επιχείρηση καμένη γη) περιλαμβάνει καταστροφή όλων των υποδομών, μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα και γης ώστε να καταστεί άχρηστη για τον εχθρό και ανασύνταξη σε ένα βάθος της τάξης των 100 χλμ ώστε να δημιουργεί προβλήματα στην επιμελητεία του εχθρού. Μια τέτοια περίπτωση θα μεταφραζόταν ως άμεση αποδοχή ήττας. Ελπίζουμε ότι θα πρυτανεύσει η λογική μιας και η περιοχή είναι τα χρυσοφόρα εδάφη του αποκαλούμενου Σιτοβολώνα της Ευρώπης και η καταστροφή τους θα σημάνει πολλά προβλήματα για όλους τους Ευρωπαίους μηδενός εξαιρουμένου.
Για την μάχη της Αβντιίβκα σίγουρα θα γραφτούν πολλά και σε κάποια χρόνια από σήμερα θα δούμε και πολλές ταινίες. Είναι από τις ιστορικές στιγμές που ζούμε και σπάνια αντιλαμβανόμαστε την αξία τους, μέχρι που γίνονται ταινίες και μπεστ σέλερ βιβλία.
Για την ιστορία η μάχη της Αβντιίβκα για τους Ρώσους έχει ανάλογη αξία όπως η Μάχη του Μίντγουεϊ (Battle of Midway) μεταξύ Αμερικής και Ιαπωνίας, που καθόρισε τον πόλεμο και τον νικητή.