Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι ΗΠΑ. επενδύουν σημαντικά στην έρευνα και την ανάπτυξη, οδηγώντας σε σημαντικές προόδους στην τεχνητή νοημοσύνη και την κβαντική πληροφορική. Εν τω μεταξύ, η Κίνα έχει δεσμευτεί να επιτύχει τεχνολογική αυτάρκεια και παγκόσμια ηγεσία, διοχετεύοντας σημαντικούς πόρους στην εγχώρια τεχνολογική ανάπτυξη.
Η παγκόσμια επιρροή και των δύο εθνών χαρακτηρίζεται από τις προσπάθειές τους να επεκτείνουν τις ψηφιακές τους υποδομές και τα τεχνολογικά τους πρότυπα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αξιοποιούν τις υπάρχουσες υποδομές και τις διεθνείς συνεργασίες τους για να προωθήσουν το όραμα ενός "ελεύθερου και ανοικτού" διαδικτύου. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, οικοδομεί την ψηφιακή της υποδομή και επεκτείνει το τεχνολογικό της αποτύπωμα, ιδίως μέσω πρωτοβουλιών όπως η πρωτοβουλία Belt and Road Initiative.
Όσον αφορά το μέλλον, η μονομαχία των δεδομένων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας θα ενταθεί περαιτέρω. Στην πραγματικότητα, μπορεί να οδηγήσει τις ΗΠΑ να σπρώξουν την Κίνα στο ψηφιακό σκοτάδι.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν σημαντική επιρροή στην παγκόσμια υποδομή του διαδικτύου, ιδίως μέσω του ελέγχου και της ιδιοκτησίας βασικών στοιχείων, όπως οι σταθμοί προσγείωσης υποθαλάσσιων καλωδίων. Η Μασσαλία της Γαλλίας χρησιμεύει ως κομβικός κόμβος σε αυτό το δίκτυο, με την στρατηγική της θέση να ενισχύει τη συνδεσιμότητα μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Ασίας. Από το Φεβρουάριο του 2024, η Μασσαλία φιλοξενεί τουλάχιστον 16 λειτουργικούς ή επιβεβαιωμένους σταθμούς προσγείωσης υποθαλάσσιων καλωδίων, αναδεικνύοντας τη σημασία της στο διεθνές τοπίο μετάδοσης δεδομένων.
Οι συνθήκες του βυθού γύρω από τη Μασσαλία είναι ευνοϊκές για την εγκατάσταση και τη συντήρηση υποθαλάσσιων καλωδίων, συμβάλλοντας στην ελκυστικότητα της πόλης ως σημείο προσγείωσης. Το 2019, ο λιμένας Μασσαλίας-Φω ξεκίνησε ένα έργο υποδομής "Plug & Play" με στόχο τον εξορθολογισμό της διαδικασίας εκφόρτωσης πολλαπλών καλωδίων. Το έργο αυτό, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει έως και έξι καλώδια στην πρώτη φάση του με περιθώρια μελλοντικής επέκτασης, προσφέρει ένα αποκλειστικό, αποτελεσματικό και ασφαλές περιβάλλον για διεθνή έργα συνδεσιμότητας. Τα οφέλη περιλαμβάνουν μια απλοποιημένη διαδικασία αδειοδότησης και μια αξιόπιστη διεπαφή για τους φορείς εκμετάλλευσης καλωδίων.
Η παρουσία μεγάλων αμερικανικών εταιρειών, όπως η Verizon, η Interxion, η Google, η Microsoft και η AT&T, μαζί με ευρωπαϊκές εταιρείες όπως η Orange, υπογραμμίζει τη διεθνή και ιδιαίτερα την αμερικανική επιρροή στην υποθαλάσσια καλωδιακή υποδομή της Μασσαλίας. Στα αξιοσημείωτα καλώδια που προσγειώθηκαν στη Μασσαλία περιλαμβάνονται τα AAE-1, SMW5, PEACE, 2Africa (το πρώτο που χρησιμοποίησε τη νέα υποδομή Plug & Play), IMEWE (προσγειώθηκε στο σταθμό Bonneveine της Orange) και SMW4 (προσγειώθηκε στο σταθμό Saint-Mauront της Verizon).
Η συμμετοχή των ΗΠΑ σε αυτά τα κρίσιμα στοιχεία του παγκόσμιου διαδικτύου υπογραμμίζει την ικανότητά τους να επηρεάζουν τη διεθνή μετάδοση δεδομένων και τη συνδεσιμότητα.
Αντίθετα, η επέκταση της Κίνας στον κλάδο των υποθαλάσσιων καλωδίων χαρακτηρίζεται από τον εξέχοντα ρόλο της Huawei Marine, η οποία κατατάσσεται μεταξύ των 5 κορυφαίων παγκόσμιων προμηθευτών με μερίδιο αγοράς 15-20% το 2023. Η εταιρεία έχει ολοκληρώσει πάνω από 100 έργα υποβρυχίων καλωδίων, συμπεριλαμβανομένων των PEACE και 2Africa, επωφελούμενη από την ανταγωνιστική τιμολόγηση, την ισχυρή κυβερνητική υποστήριξη και την εστίαση στην καινοτομία. Πέραν της Huawei Marine, εταιρείες όπως η Hengtong Marine και η Fujitsu συμβάλλουν στην αυξανόμενη επιρροή της Κίνας, υποστηριζόμενες από κυβερνητικές πρωτοβουλίες και στρατηγικά επικεντρωμένες στην επέκταση της συνδεσιμότητας με την Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτό ευθυγραμμίζεται με την πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας.
Τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Κίνα επενδύουν σε μεγάλο βαθμό και ελέγχουν την υποδομή υποθαλάσσιων καλωδίων στο πλαίσιο του στρατηγικού τους ανταγωνισμού.
Η διακυβέρνηση της παγκόσμιας υποδομής υποθαλάσσιων καλωδίων αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις λόγω της απουσίας μιας ειδικής παγκόσμιας αρχής. Αυτό το πλαίσιο εποπτείας είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση διαφόρων απειλών και τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ανθεκτικότητας αυτών των κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) χρησιμεύει ως η κύρια διεθνής συνθήκη που διέπει τους ωκεανούς, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών που σχετίζονται με τα υποθαλάσσια καλώδια. Ωστόσο, η UNCLOS δεν αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα όλες τις σύγχρονες προκλήσεις, ιδίως τις κυβερνοεπιθέσεις και τις εσκεμμένες ζημίες σε καιρό ειρήνης, αναδεικνύοντας ένα κενό στην παγκόσμια διακυβέρνηση.
Η επιβολή των υφιστάμενων συνθηκών και κανονισμών που αφορούν τα υποθαλάσσια καλώδια είναι ένας άλλος τομέας ανησυχίας. Οι μηχανισμοί που υπάρχουν σήμερα δεν διαθέτουν την ισχύ και την εμβέλεια που απαιτούνται για την αποτελεσματική διαχείριση των παραβιάσεων, με αποτέλεσμα η ασφάλεια των καλωδίων να βρίσκεται σε επισφαλή θέση. Το γεγονός αυτό επιδεινώνεται από τον ταχύτατο ρυθμό των τεχνολογικών εξελίξεων, όπως η ανάπτυξη υποβρύχιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και αυτόνομων υποβρύχιων οχημάτων, που εισάγουν νέες διαστάσεις στις απειλές για την ασφάλεια των καλωδίων. Αυτές οι τεχνολογίες μπορούν δυνητικά να χρησιμοποιηθούν για μη εξουσιοδοτημένη παρακολούθηση, αλλοίωση ή βλάβη της καλωδιακής υποδομής, παρουσιάζοντας προκλήσεις για τις οποίες οι ισχύοντες διεθνείς νόμοι δεν είναι πλήρως εξοπλισμένοι για να τις αντιμετωπίσουν.
Επιπλέον, ενώ τα επιμέρους κράτη έχουν την εξουσία να ρυθμίζουν τις δραστηριότητες εντός των χωρικών τους υδάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με τα υποθαλάσσια καλώδια, η έλλειψη εναρμόνισης μεταξύ αυτών των κανονισμών σε διαφορετικές δικαιοδοσίες δημιουργεί αβεβαιότητα. Αυτός ο ρυθμιστικός κατακερματισμός μπορεί να οδηγήσει σε πιθανές προστριβές μεταξύ των κρατών και να περιπλέξει τις προσπάθειες των φορέων εκμετάλλευσης καλωδίων να διατηρήσουν και να προστατεύσουν την υποδομή τους. Η απουσία μιας παγκοσμίως συντονισμένης προσέγγισης για τη διακυβέρνηση των υποθαλάσσιων καλωδίων αφήνει, επομένως, τις κρίσιμες παγκόσμιες επικοινωνιακές υποδομές ευάλωτες σε μια σειρά από αναδυόμενες απειλές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ένα πιο ισχυρό και ενοποιημένο ρυθμιστικό πλαίσιο.
Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας έχει κλιμακωθεί, με τα υποβρύχια καλώδια να αποτελούν κεντρικό πεδίο μάχης για τον έλεγχο των παγκόσμιων ροών πληροφοριών και εμπορίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τις κινεζικές εταιρείες, ιδίως την Huawei Marine, που συμβάλλουν στην υποδομή των υποβρυχίων καλωδίων, επικαλούμενες κινδύνους κατασκοπείας και παρακολούθησης. Σε απάντηση, οι ΗΠΑ έχουν λάβει μέτρα για να περιορίσουν τη συμμετοχή κινεζικών εταιρειών σε νέα καλωδιακά έργα.
Ταυτόχρονα, αμερικανικοί τεχνολογικοί κολοσσοί, όπως η Google, η Meta και η Microsoft, έχουν αυξήσει τις επενδύσεις σε υποθαλάσσια καλώδια, μειώνοντας ουσιαστικά το μερίδιο αγοράς για τις κινεζικές εταιρείες. Οι επενδύσεις αυτές όχι μόνο εξασφαλίζουν τον έλεγχο των αμερικανικών εταιρειών τεχνολογίας σε σημαντικά τμήματα της παγκόσμιας υποδομής του διαδικτύου, αλλά και ενισχύουν την κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών στο ψηφιακό πεδίο.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αξιοποιήσει ρυθμιστικά και νομικά πλαίσια για να αποτρέψει την κινεζική συμμετοχή στον τομέα των υποβρυχίων καλωδίων. Μέσω πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα Clean Network, η κυβέρνηση επιδιώκει να προστατεύσει τις κρίσιμες υποδομές από την κινεζική τεχνολογία, ενισχύοντας τις προσπάθειες αυτές με πιθανές κυρώσεις κατά κινεζικών επιχειρήσεων.
Η στρατηγική δρομολόγηση νέων υποθαλάσσιων καλωδίων για την παράκαμψη περιοχών κινεζικής επιρροής αποτελεί παράδειγμα μιας άλλης τακτικής για τη μείωση της εμπλοκής της Κίνας στο παγκόσμιο δίκτυο δεδομένων. Έργα όπως τα καλώδια Bifrost και Echo, που σχεδιάστηκαν σκόπιμα για να παρακάμψουν αμφιλεγόμενες περιοχές κοντά στην Κίνα, εκδηλώνουν στρατηγικές εκτιμήσεις ασφαλείας που επηρεάζουν τις αποφάσεις για την ανάπτυξη καλωδίων.
Επιπλέον, οι διπλωματικοί ελιγμοί έχουν εδραιώσει την στάση των ΗΠΑ κατά της κινεζικής επέκτασης στον κλάδο των υποθαλάσσιων καλωδίων. Μια ενδεικτική περίπτωση είναι το χρηματοδοτούμενο από την Παγκόσμια Τράπεζα έργο καλωδίων που προορίζεται να συνδέσει τα νησιά του Ειρηνικού, το οποίο αρχικά είδε μια κινεζική εταιρεία ως επικρατέστερη. Μετά την ακύρωση του έργου, προέκυψε μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Αυστραλία για τη χρηματοδότηση μιας εναλλακτικής διαδρομής, παραμερίζοντας ουσιαστικά την κινεζική συμμετοχή και καταδεικνύοντας τις συντονισμένες προσπάθειες για τον περιορισμό της επιρροής της Κίνας στις στρατηγικές επικοινωνιακές συνδέσεις.
Αυτές οι συντονισμένες ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών μέσω ρυθμιστικών, επενδυτικών, στρατηγικού σχεδιασμού και διπλωματικών καναλιών υποδηλώνουν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τον περιορισμό της πρόσβασης της Κίνας στην παγκόσμια διαδικτυακή υποδομή και της επιρροής της. Αυτός ο στρατηγικός περιορισμός αντανακλά τον ευρύτερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό μεταξύ των δύο δυνάμεων, υπογραμμίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των υποβρυχίων καλωδίων στην παγκόσμια συνδεσιμότητα και τη δυναμική της ασφάλειας.