Νέα παγκόσμια τάξη: κατάρρευση ΗΠΑ-Ισραήλ, Άνοδος του Ιράν, κυριαρχία Κίνας-Ρωσίας

Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν πάντα "ψυχρός" για τους δύο κύριους πρωταγωνιστές - την ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Για τους υπόλοιπους, ήταν καυτός σαν αίμα, και πουθενά περισσότερο από ό,τι στον εποικισμό της Παλαιστίνης. 

Από τον Ramin Mazaheri - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr

Συχνά ξεχνάμε ότι η δημιουργία της σιωνιστικής οντότητας το 1947 είναι διαποτισμένη από τους τρεις πρωταρχικούς στόχους της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο: να αποκρούσει την αποαποικιοποίηση (αποτυχία), να καταστρέψει την άνοδο του σοσιαλισμού (αποτυχία) και να εδραιώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ακροδεξιούς αντιδραστικούς για να υποδαυλίσει την ιδεολογία του 1% της φιλελεύθερης δημοκρατίας (επιτυχής).

Η στήριξη του Ισραήλ αμέσως μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν συνέβη τυχαία: Ήταν το δυτικό προγεφύρωμα για να προσπαθήσει να εξασφαλίσει τον δυτικό έλεγχο του πετρελαίου, τη γαλλική κυριαρχία στη Δυτική και Βόρεια Αφρική και τον αγγλοαμερικανικό έλεγχο του Ινδικού Ωκεανού και των διαδρόμων του.

Το καθεστώς στο Τελ Αβίβ καταρρέει τώρα εσωτερικά και εξωτερικά, και οι φρικτές στρατιωτικές και διπλωματικές αποφάσεις του σημαίνουν ότι δεν θα είναι μια βιώσιμη αποικία εποίκων για πολύ καιρό.

Τα σημάδια είναι ξεκάθαρα και το μεγαλύτερο γκράφιτι γράφει: Η Δύση έχασε τον Ψυχρό Πόλεμο.

Ακόμη και το 2006, πριν η Μεγάλη Οικονομική Κρίση κλειδώσει αυτή τη βεβαιότητα, η άνοδος της Κίνας είχε ήδη διαψεύσει τη νίκη της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο, και αυτή ήταν η εκτίμηση φοβερών ακροδεξιών διανοουμένων όπως ο Σκωτσέζος Niall Ferguson:

Η σχεδόν βέβαιη νίκη της Ρωσίας στον πόλεμό της με την Ουκρανία και το στρατιωτικό μπλοκ του ΝΑΤΟ είναι άλλη μια μαχαιριά στην ιδέα πως η Δύση κέρδισε μια διαρκή νίκη επί του κύριου εχθρού της.

Αυτό που έχει γίνει σαφές είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να διεκδικήσουν πραγματική νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο μόνο στην Ευρώπη, χάρη στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά νίκη για ποιον; Όχι για τους Ευρωπαίους, καθώς το ηπειρωτικό μπλοκ είναι μια οικονομική, δημοκρατική και πολιτική καταστροφή από τότε που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2009, αλλά αυτό εξυπηρετεί πρωτίστως τα αμερικανικά συμφέροντα, όσο δεν εξυπηρετούσε ποτέ καμία μη λευκή αποικία.

Για πολλούς, η Ευρωπαϊκή Ένωση στέκεται ως η προφανής αποτυχία που είναι: απόδειξη ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αναθέσουν την οικοδόμηση εθνών οπουδήποτε.

Και τώρα έχουμε μια τέταρτη μεγάλη ανατροπή: την πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική υπεροχή του Ιράν στην περιοχή της Δυτικής Ασίας.

Μπορούμε να φανταστούμε την απίστευτη δυσαρέσκεια με την οποία οι δύο μακροχρόνιοι ανταποκριτές των New York Times στη Δυτική Ασία - ο David Sanger και ο Stephen Erlanger - αναγκάστηκαν να δημοσιεύσουν την ακόλουθη ανάλυση στις 7 Ιανουαρίου:

"Βλέπω ότι το Ιράν είναι καλά τοποθετημένο και έχει κάνει ματ στις ΗΠΑ και στα συμφέροντά τους στη Μέση Ανατολή", δήλωσε ο Sanam Vakil, διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στο Chatham House, ή αλλιώς το βρετανικό Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων. 

Ο Βακίλ δεν είναι δικηγόρος (συγχωρέστε ένα αστείο στην περσική γλώσσα) - η Beltway, η Wall Street και η Downing Street 10 αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι ξεπεράστηκαν από μια επανάσταση που δεν εντυπωσιάστηκε ρητά από το γήινο κέρδος.

Η θεμελιώδης αχίλλειος πτέρνα της δυτικής σκέψης - και ανυψωμένη σε παγκόσμια κλίμακα από την επιτηδευμένα αριστοκρατική και αλαζονικά αστική φιλελεύθερη δημοκρατία - είναι πως οι ιθαγενείς είναι απλώς ανίκανοι για οποιαδήποτε πρόοδο.

Πρόκειται για μια πεποίθηση που υφίσταται για πάνω από πέντε αιώνες (και η οποία φέρεται να επέτρεψε τη γενοκτονία τόσων λαών) και εξηγεί γιατί η Δύση έχει επανειλημμένα βρεθεί προ απροόπτου από τις στρατιωτικές εξελίξεις της Ρωσίας, τις πολεοδομικές εξελίξεις της Κίνας και την πυρηνική τεχνολογία του Ιράν, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς βασικούς τομείς.

Η μη Δύση παίζει για την επιβίωση, αλλά η Δύση παίζει απλώς για τα κέρδη λίγων.

Αυτή η αχίλλειος πτέρνα προορίζεται να τρυπηθεί και να δηλητηριαστεί ακατάπαυστα από αυτό το βέλος του 99% - τη σοσιαλιστικής έμπνευσης δημοκρατία, η οποία απαιτεί περισσότερη πρόοδο, περισσότερη διανομή του πλούτου και περισσότερη κοινωνική ειρήνη.

Αυτές οι τέσσερις μεγάλες ήττες της Δύσης βοηθούν στην εξήγηση της νέας πολιτικής αρχιτεκτονικής του κόσμου.

Ο ψυχρός πόλεμος ΙΙ περιλαμβάνει τέσσερα μπλοκ, όχι μόνο δύο.

Στον Ψυχρό Πόλεμο Ι, η βία για όλους όσοι δεν βρίσκονταν με ασφάλεια εντός των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ ήταν μαζική και ατελείωτη: εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί δολοφονήθηκαν στην Ινδονησία, δισεκατομμύρια καταστραφέντα μέλλοντα και εξαθλιωμένες ζωές που προέκυψαν από τα ατελείωτα πραξικοπήματα των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, η πληρωμένη περιχαράκωση των ακροδεξιών δυνάμεων από το Αφγανιστάν μέχρι το Τελ Αβίβ και το Μαϊάμι Μπιτς κ.λπ.

Αλλά η ίδια αρχή του "hands off the big guys" ισχύει και στο νέο μας Ψυχρό Πόλεμο ΙΙ, μόνο που ο αριθμός των "hands off" μαχητών έχει αυξηθεί σε τέσσερις: δεν θα υπάρξουν άμεσες επιθέσεις κατά των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας ή του Ιράν από αυτούς τους τέσσερις αντιπάλους, και το γεγονός αυτό μεταδόθηκε από έναν από τους ίδιους κορυφαίους προπαγανδιστές των New York Times (Erlanger) σε άρθρο του στις 14 Ιανουαρίου:

"Ωστόσο, στην Ουκρανία, σχεδόν δύο χρόνια μετά, ένα παρόμοιο, ανομολόγητο σύνολο περιορισμών έχει λειτουργήσει - κάπως προς έκπληξη ακόμη και των στενότερων συνεργατών του προέδρου Μπάιντεν. Από νωρίς, ο κ. Μπάιντεν έδωσε εντολή στον στρατό να κάνει ό,τι μπορεί για να υποστηρίξει την Ουκρανία - αρκεί οι αμερικανικές δυνάμεις να μην τα βάλουν απευθείας με τη Ρωσία, είτε στη στεριά, είτε στον αέρα, είτε στη Μαύρη Θάλασσα".

Το άρθρο αναφέρεται σε αυτό που φαίνεται σαφές σε πολλούς: Η Ουάσιγκτον και η Τεχεράνη κάνουν τα πάντα για να προειδοποιήσουν η μία την άλλη για επιθέσεις, ώστε να μην σκοτωθούν οι πολίτες τους και πυροδοτήσουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν υπάρχει κόκκινο τηλέφωνο μεταξύ τους, αλλά υπονοείται η ιδέα πως και οι δύο είναι πολύ ισχυροί για να επιτεθούν άμεσα ο ένας στον άλλον. Η ιδέα μιας επίθεσης των ΗΠΑ σε Κινέζους υπηκόους θεωρείται ομοίως αδύνατη.

Αυτή είναι μια τεράστια εξέλιξη στη σύγχρονη ιστορία.

Σημαίνει ότι ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος φέρνει τη Δύση αντιμέτωπη με την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν - παντού αλλού, συμπεριλαμβανομένου του ισραηλινού καθεστώτος, είναι και πάλι μέρος της πρώτης γραμμής.

Ο νέος πόλεμος στη Γάζα εξελίσσεται όπως είχα προβλέψει: Οι Ιρανοί σύμμαχοι (που ψευδώς ονομάζονται "Ιρανοί πληρεξούσιοι" από τη Δύση) κάνουν ζημιά στον ισραηλινό και δυτικό ιμπεριαλισμό πολύ πριν το Ιράν εμπλακεί ποτέ άμεσα, και επίσης ότι παραμένουμε μόνο μια μεγάλη απροσδόκητη εξέλιξη μακριά από μια ελεύθερη Παλαιστίνη.

Η Χεζμπολάχ είναι τόσο ισχυρή που δεν δοκιμάζεται καν - αντίθετα, είναι η Ανσαράλα της Υεμένης που αποδείχθηκε απροσδόκητα επιτυχής στη νέα αντίσταση μετά τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου. Η αγγλοαμερικανική ισχύς στηρίζεται στο ναυτικό για πάνω από δύο αιώνες - μετά από 25 χρόνια επιθέσεων στην προοδευτική Γαλλική Επανάσταση από την αντιδραστική, μοναρχική Αγγλία - αλλά η Υεμένη κλείνει τη Μεσόγειο από τον Ινδικό Ωκεανό για τα δυτικά συμφέροντα.

Στο άρθρο της 14ης Ιανουαρίου, οι δημοσιογράφοι των Times δημοσίευσαν ένα απόσπασμα από έναν συνταξιούχο ναύαρχο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, το οποίο καταδεικνύει τόσο τον ευσεβή πόθο όσο και την ανόητη δημοσιογραφική ανάλυση, και αναφέρομαι σε αυτό μετά όταν ο ναύαρχος είπε: "Οι αντάρτες Χούτι, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι απλώς Ιρανοί πειρατές".

"Η εμπειρία μας με τους Σομαλούς πειρατές δείχνει εδώ και χρόνια ότι δεν μπορείς απλά να παίζεις άμυνα- πρέπει να βγεις στην ξηρά για να λύσεις ένα τέτοιο πρόβλημα", έγραψε.

Η εμπλοκή της Υεμένης δεν είναι κάτι που μπορεί να σταματήσει - δεν είναι σαν την Ιαπωνία το 1853, για να την δειλιάσει κανείς, να την "ανοίξει" και να την μετατρέψει σε μια ζωή δυτικοφαγίας μέσω της άφιξης μερικών κανονιοφόρων.

Οι πονεμένοι δυτικοί ναυτιλιακοί γίγαντες, όπως οι Ολλανδοί, θα ήθελαν να σαμπλάρουν ότι πρόκειται να αποβιβαστούν και να πολεμήσουν στην Υεμένη - ένα θέατρο πολέμου που ενδεχομένως είναι πιο ύπουλο ακόμη και από το Αφγανιστάν - αλλά το γεγονός είναι ότι απλώς θα πρέπει να πληρώνουν περισσότερα για να στέλνουν τουλίπες μέχρι να χαλιναγωγήσουν τις γενοκτονικές επιθυμίες του Ισραήλ.

Η ιδέα πως το κίνημα της Ανσαράλα δεν έχει καμία εξουσία στη σχέση του με το Ιράν πηγάζει από τη λανθασμένη νοοτροπία του καπιταλιστή-ιμπεριαλιστή αποικιοκράτη: δηλαδή εκείνου που ασκεί τον απόλυτο κοινωνικό έλεγχο για να στοχεύσει σε πολεμικούς σκοπούς, που είναι η βάση του "ολοκληρωτισμού", και που θεωρεί ότι οι ιθαγενείς δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Το λάθος εδώ είναι ότι υποθέτουμε πως το Ιράν είναι καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι πολεμά αυτή την ιδεολογία από το 1979.

Το Ιράν δεν γνώριζε για την επιχείρηση της Χαμάς στις 7 Ιανουαρίου, απλά παρέχει υποστήριξη σε τοπικούς αγώνες βάσης όταν αυτοί οι αγώνες είναι πολιτικά δίκαιοι.

Η "καθοδήγηση" είναι κυρίως πολιτική και τεχνική - δώσε σε κάποιον ένα drone και μπορεί να σταματήσει τη ναυτιλία για μια μέρα, αλλά μάθε του πώς να φτιάχνει ένα drone και μπορεί να σταματήσει τη ναυτιλία για... ποιος ξέρει πόσο καιρό μπορούν να το συνεχίσουν αυτό οι Χούτι;

Εξάλλου, έχουν ήδη αντισταθεί στις αμερικανικές βόμβες -που εκτοξεύτηκαν από τον οίκο των Σαούντ- για πάνω από μια δεκαετία.

Ο Ψυχρός Πόλεμος Ι απέσπασε την Ανατολική Ευρώπη από τα σχέδια αποικισμού του δυτικού 1% - αυτό είναι το σαφές αποτέλεσμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ βρίσκει την απόρθητη και συμμαχική Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν - - και τους φωναχτούς ή αθόρυβους συμμάχους τους σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο - να αντιμετωπίζουν μια αμερικανική υπερδύναμη σε παρακμή με τους υποτελείς τους σε αναταραχή.

Πώς μπορούν ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός και η ελιτίστικη φιλελεύθερη δημοκρατία να αναζωογονηθούν αρκετά ώστε να νικήσουν οποιαδήποτε από αυτές τις τρεις δυνάμεις, ή για την ακρίβεια την Υεμένη;

* Ο Ramin Mazaheri είναι ο επικεφαλής ανταποκριτής στο Παρίσι της Press TV και ζει στη Γαλλία από το 2009. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε καθημερινή εφημερίδα στις ΗΠΑ και έχει κάνει ρεπορτάζ από το Ιράν, την Κούβα, την Αίγυπτο, την Τυνησία, τη Νότια Κορέα και αλλού. Το τελευταίο του βιβλίο είναι τα Κίτρινα Γιλέκα της Γαλλίας: Δυτική καταπίεση των καλύτερων αξιών της Δύσης. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου "Ο σοσιαλισμός αγνοεί την επιτυχία: Iranian Islamic Socialism' καθώς και του 'I'll Ruin Everything You Are: Ending Western Propaganda on Red China', το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο σε απλοποιημένη και παραδοσιακή κινεζική γλώσσα. Τουιτάρει στο @RaminMazaheri2 και γράφει στο substack.com/@raminmazaheri

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail