Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Ενώ οι Νοτιοκορεάτες νομοθέτες θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τη νομοθεσία για να αυξήσουν το ανώτατο όριο δανεισμού και/ή να βρουν τοπικές τράπεζες που θα ενδιαφέρονταν να βοηθήσουν, όλα αυτά θα μπορούσαν να πάνε χαμένα αν η Πολωνία δειλιάσει και αποφασίσει είτε να ακυρώσει κάποιες συμβάσεις είτε να απαιτήσει μη ρεαλιστικές αναθεωρήσεις ώστε να καταστρέψει τη συμφωνία. Ο νέος πρόεδρος του Sejm δήλωσε αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας ότι "οι συμφωνίες που υπέγραψε η προσωρινή κυβέρνηση PiS ενδέχεται να ακυρωθούν", ενώ ο νέος υπουργός Άμυνας χαρακτήρισε πρόσφατα τους αρχικούς όρους "απαράδεκτους".
Το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο αναδύεται αυτή η αβεβαιότητα αφορά την υποταγή της Πολωνίας στη γερμανική ηγεμονία υπό την επιστροφή του πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ μετά από εννέα χρόνια αποχής, ο οποίος κατηγορήθηκε από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Γιάροσλαβ Κατσίνσκι ότι είναι πράκτορας της χώρας αυτής. Συγκεκριμένα, συμφώνησε τον περασμένο μήνα να εφαρμόσει εν μέρει τη "στρατιωτική Σένγκεν" με τη Γερμανία και την Ολλανδία, γεγονός που θα οδηγήσει στην ελεύθερη διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων από και προς την Πολωνία για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι πως η Γερμανία μπόρεσε να σημειώσει απτή πρόοδο στο μεγάλο στρατηγικό της σχέδιο για την ανοικοδόμηση της "Ευρώπης-Φρούριο" και έτσι να νικήσει την Πολωνία στον ανταγωνισμό αυτών των δύο για να γίνει ο κορυφαίος εταίρος των ΗΠΑ για την ανάσχεση της Ρωσίας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Κατά συνέπεια, με τη Γερμανία να αναλαμβάνει ανεπίσημα τη μερική ευθύνη για την ασφάλεια της Πολωνίας και να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη οικονομική-χρηματοοικονομική θέση για να χρηματοδοτήσει τον στόχο της να κατασκευάσει τον μεγαλύτερο στρατό της Ευρώπης, υπάρχει μια κάποια λογική στο να υποκύψει η Πολωνία από αυτή την κούρσα.
Το επιχείρημα που μπορεί να διατυπωθεί είναι ότι η Γερμανία μπορεί να αισθάνεται πιο άνετα με μια εν πολλοίς αποδυναμωμένη και στρατιωτικά ευνουχισμένη Πολωνία παρά με μια ισχυρή Πολωνία, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να επιστρέψει σε συντηρητικό εθνικισμό σε μελλοντικό χρόνο και στη συνέχεια να επαναλάβει τον ανταγωνισμό τους. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η διατήρηση κάποιων (βασικός χαρακτηρισμός) από τα προγράμματα επανεξοπλισμού και εκσυγχρονισμού της προηγούμενης κυβέρνησης θα μπορούσε να επιτρέψει στην Πολωνία να απαλλάξει τη Γερμανία από ένα μέρος του βάρους της ορατής ηπειρωτικής ηγεμονίας της.
Ο κοινός παρονομαστής μεταξύ των δύο σεναρίων είναι πως η Γερμανία θέλει να μειώσει σημαντικά τις ανταγωνιστικές δυνατότητες της Πολωνίας και επομένως να προλάβει οποιαδήποτε πιθανή επιστροφή των σχεδίων της για Μεγάλη Δύναμη σε μελλοντική ημερομηνία, επομένως να γιατί χαίρεται να ακούει ότι η πολωνο-κορεατική συμφωνία εξοπλισμών μπορεί να καταρρεύσει. Το τελευταίο σήμα που προέρχεται από τη συμμαχική της κυβέρνηση στη Βαρσοβία δείχνει πως το όλο θέμα μπορεί να μην προχωρήσει ακόμα και αν εξασφαλιστεί περισσότερη χρηματοδότηση από την πλευρά της Σεούλ, οπότε ο στόχος του Βερολίνου μπορεί σύντομα να επιτευχθεί τουλάχιστον εν μέρει.