Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Το πιο σημαντικό είναι πως ο Makary δεν είναι η μόνη φωνή που το λέει αυτό δυνατά, με τον εν λόγω δικηγόρο να είναι ο δικηγόρος Robert Hur, ο οποίος στις 5 Φεβρουαρίου δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με την αμφιλεγόμενη υπόθεση του Biden (ενώ ήταν αντιπρόεδρος του Barack Obama) για παράνομη αποθήκευση και αποκάλυψη αμερικανικών απόρρητων εγγράφων που αφορούσαν την αμερικανική στρατιωτική και εξωτερική πολιτική στο Αφγανιστάν και άλλα θέματα εθνικής ασφάλειας - τα έγγραφα είχαν ανακτηθεί από πράκτορες του FBI από το σπίτι του Biden στο Delaware και από ιδιωτικά γραφεία του.
Ο Hur επέβλεψε την έρευνα του 2023/2024 σχετικά με τον υποτιθέμενο κακό χειρισμό διαβαθμισμένων εγγράφων και, στην προαναφερθείσα έκθεσή του, δικαιολόγησε την απόφασή του να μην προτείνει τη δίωξη του Biden ως εξής: "Λάβαμε επίσης υπόψη ότι, στη δίκη, ο κ. Μπάιντεν πιθανότατα θα παρουσιαζόταν στους ενόρκους, όπως έκανε και κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας μαζί του, ως ένας συμπαθής, καλοπροαίρετος, ηλικιωμένος άνθρωπος με κακή μνήμη... Θα ήταν δύσκολο να πείσουμε τους ενόρκους πως θα έπρεπε να τον καταδικάσουν -έναν πρώην πρόεδρο που τότε θα είχε περάσει αισίως τα ογδόντα του χρόνια- για ένα σοβαρό κακούργημα που απαιτεί την ψυχική κατάσταση της πρόθεσης".
Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορούσε να θυμηθεί πότε ακριβώς πέθανε ο ένας γιος του. Ο Ρόνι Τζάκσον, ο πρώην προσωπικός γιατρός του Μπάιντεν, δήλωσε επίσης ότι ο πρόεδρος θα πρέπει να περάσει από μια σειρά εξετάσεων γνωστικής υγείας προτού κατέβει στις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Σε αυτό που φάνηκε να είναι μια συλλογική περίπτωση "πλουραλιστικής άγνοιας", γνωστής επίσης στην κοινωνική ψυχολογία ως συλλογική ψευδαίσθηση, για λίγο, όλοι μπορούσαν πράγματι να παρατηρήσουν πως ο αυτοκράτορας είναι γεροντικός, ενώ πίστευαν λανθασμένα ότι (σχεδόν) κανένας άλλος δεν το έκανε - παρόλο που αυτό ήταν το θέμα των μιμιδίων και των tweets εδώ και χρόνια μπροστά στις παραλείψεις και τον συχνά ασυνάρτητο λόγο του Μπάιντεν που είναι ορατός σε ευρέως διαδεδομένα αποσπάσματα. Κάτι τέτοιο συνέβαινε μέχρι τώρα, όταν το θέμα γίνεται σχεδόν καθημερινά πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του NBC, το 76% των Αμερικανών ψηφοφόρων έχει πλέον ανησυχίες για το αν ο Μπάιντεν είναι σωματικά και πνευματικά κατάλληλος για την προεδρία. Λιγότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους είχαν παρόμοιες ανησυχίες για την ψυχική και σωματική υγεία του Τραμπ, που, σε κάθε περίπτωση, εξακολουθεί να είναι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός. Σε αντίθεση με τον νυν πρόεδρο, ο Τραμπ δεν εμφανίζει σαφή σημάδια γεροντικής ηλικίας, αλλά ο άνθρωπος είναι παρ' όλα αυτά 77 ετών (ο Μπάιντεν είναι 81 ετών). Και πάλι, είναι αρκετά αξιοσημείωτο το γεγονός πως το πολιτικό σύστημα μιας "ακμάζουσας" δημοκρατικής υπερδύναμης, τόσο στο Ρεπουμπλικανικό όσο και στο Δημοκρατικό κόμμα, απλά δεν μπορεί να βρει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις σε τέτοιους υπερήλικες πολιτικούς. Οι Δημοκρατικοί πρέπει να πάνε με τον Μπάιντεν, ανεξάρτητα από το πόσο γερασμένος είναι ή το πόσο η οικογένειά του έχει μπλεχτεί σε ουκρανικές διαμάχες και, ομοίως, ο Τραμπ παραμένει το φαβορί των Ρεπουμπλικανών, ακόμη και με όλες τις κατηγορίες για απόπειρα πραξικοπήματος και τα διάφορα νομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα. Οι πρόσφατες συλλήψεις του (στις 2023 Μαρτίου στη Νέα Υόρκη και στις 24 Αυγούστου στη Γεωργία) θεωρούνται, σε κάθε περίπτωση, σε μεγάλο βαθμό ως πολιτικά υποκινούμενες. Όλα αυτά σίγουρα υπονομεύουν την αξιοπιστία των αμερικανικών θεσμών. Τα πράγματα πιθανότατα θα χειροτερέψουν, καθώς οι εκλογές πλησιάζουν.
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Lee Fang γράφει ότι, επιμένοντας στο ψηφοδέλτιο, ο Biden στην πραγματικότητα "ουσιαστικά απέτρεψε την πιθανότητα ενός αξιόπιστου διεκδικητή των Δημοκρατικών να διεκδικήσει παραδοσιακά το χρίσμα". Επιπλέον, εάν αποχωρήσει απότομα από την κούρσα για οποιονδήποτε λόγο μέσα στους επόμενους οκτώ μήνες, εικάζει ο Fang, τότε, οι ψηφοφόροι αναμφισβήτητα δεν θα έχουν άμεσο λόγο για την αντικατάστασή του, διότι, σε αυτό το σενάριο, στελέχη της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών (DNC), "συμπεριλαμβανομένων των λόμπι εταιρειών όπως η Google και η UnitedHealth", θα μπορούσαν "τελικά να καθορίσουν τον υποψήφιο του κόμματος". Μακριά από το να αποτελεί "λύση" σε μια πιθανή κρίση, ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να επιφέρει περαιτέρω επιπλοκές. Αυτό συνέβη το 1968, όταν οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου (και όχι οι ψηφοφόροι) επέλεξαν τον υποψήφιο των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές, ο οποίος ήταν ο τότε αντιπρόεδρος Χιούμπερτ Χάμφρεϊ. Το συνέδριο αντιμετώπισε διαμαρτυρίες και ταραχές, ενώ ο Χάμφρεϊ κέρδισε το χρίσμα "χωρίς να κατέβει ως υποψήφιος σε ούτε μία προκριματική διαδικασία".
Η συνολική πολιτική κρίση των ΗΠΑ είναι επίσης κρίση του ομοσπονδιακού τους συστήματος: δεν υπάρχει ενιαία εθνική νομοθεσία για τις εκλογικές διαδικασίες, καθώς υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες για κάθε πολιτεία. Αυτό επέφερε χάος και αβεβαιότητα μετά τις εκλογές του 2000, όταν αρκετοί αντιπρόσωποι κατέθεσαν ενστάσεις για τις εκλογικές ψήφους της Φλόριντα. Τότε, ο Τζορτζ Μπους, όπως και ο Ντόναλντ Τραμπ το 2016 (και όπως άλλοι 3 πρόεδροι των ΗΠΑ πριν από αυτούς) κέρδισε τις εκλογές, παρόλο που στην πραγματικότητα έχασε τη λαϊκή ψήφο, λόγω της πολυπλοκότητας του αμερικανικού εκλογικού σώματος.
Όπως έγραψα, η ορκωμοσία του ίδιου του Μπάιντεν, τον Ιανουάριο του 2020, δεν ήταν απαλλαγμένη από ανησυχίες για μια μεγάλη πολιτική κρίση ή ακόμη και για ένα πραξικόπημα, που θα λάβει χώρα, με την Ουάσινγκτον σε κατάσταση συναγερμού μετά την εξέγερση υπέρ του Τραμπ στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου. Τότε, υπήρχε μια μεγάλη πανεθνική πολιτική "συνωμοσία" για να αποτραπεί η επανεκλογή του Τραμπ, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε άρθρο του περιοδικού Time το 2021, με "σκιώδεις καμπάνιες" που έκαναν τις πολιτείες "να αλλάξουν τα συστήματα ψηφοφορίας και τους νόμους" και στρατολογούσαν "εκατομμύρια ανθρώπους για να ψηφίσουν για πρώτη φορά ταχυδρομικά" (στην πραγματικότητα "τους μισούς εκλέκτορες", σε μια "επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουν οι άνθρωποι"). Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι τον Ιούνιο του 2023 το ένα τρίτο των Αμερικανών είχε αμφιβολίες για το ίδιο το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020.
Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2020 ήταν ιδιότυπες - και δεν πρέπει να περιμένουμε πως οι εκλογές του 2024 θα είναι διαφορετικές. Λαμβάνοντας υπόψη την πρωτοφανή συνεχιζόμενη κρίση στα σύνορα του Τέξας, μια ακόμη περίπτωση αμφισβήτησης του ομοσπονδιακού "συμβολαίου", με τις εκκλήσεις για απόσχιση να αυξάνονται, οι φετινές εκλογές θα πρέπει στην πραγματικότητα να είναι ακόμη πιο "ενδιαφέρουσες" από τις προηγούμενες. Η Ουάσινγκτον θεωρεί τον εαυτό της ως τον πρωταθλητή της δημοκρατίας παγκοσμίως. Στο εσωτερικό, ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr