Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Έτσι, οι ουκρανικές δυνάμεις ενέτειναν την εστίασή τους στο Μπέλγκοροντ. Στις 15 Φεβρουαρίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν σοβαρό βομβαρδισμό στο Μπέλγκοροντ, μια πόλη κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Η επίθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την τραγική απώλεια τουλάχιστον έξι ζωών, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού.
Ναι, σωστά - οι ουκρανικές δυνάμεις εξαφάνισαν ένα χωριό και σκότωσαν πολίτες σε μια στραβή προσπάθεια να εκδικηθούν τη Ρωσία.
Το περιστατικό αυτό σηματοδότησε μια από τις πρώτες σημαντικές ενέργειες υπό τη νέα ουκρανική στρατιωτική ηγεσία του Αλεξάντρ Σίρσκι. Η χρονική στιγμή και η φύση της επίθεσης υποδηλώνουν μια στροφή στην στρατηγική προς τρομοκρατικές επιχειρήσεις εντός των τι αποστρατιωτικοποιημένων ζωνών της Ρωσίας.
Η επίθεση χρησιμοποίησε ένα σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης RM-70 "Vampire" που προμήθευσε η Δύση.
Παρά τις ρωσικές προσπάθειες αναχαίτισης αυτών των πυραύλων, αρκετοί έφτασαν στους στόχους τους εντός του Μπέλγκοροντ. Τα πλήγματα αυτά έπληξαν περιοχές αμάχων, όπως είχε προγραμματιστεί, με αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα και σοβαροί τραυματισμοί, ενώ ο αριθμός των νεκρών ενδέχεται να αυξηθεί, καθώς ορισμένα θύματα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.
Εικόνες και βίντεο από τον τόπο του συμβάντος, που μοιράστηκαν στο διαδίκτυο από ντόπιους, απεικονίζουν τα επακόλουθα των χτυπημάτων, δείχνοντας κατεστραμμένα κτίρια και υποδομές. Οι τοποθεσίες που επλήγησαν, όπως εμπορικά κέντρα, υποδηλώνουν ότι οι πύραυλοι έπληξαν περιοχές χωρίς στρατιωτική σημασία. Πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια.
Η γεωγραφική θέση του Μπέλγκοροντ ως συνοριακή πόλη το καθιστά αξιοσημείωτο στόχο για επιθέσεις. Η εγγύτητά του με την Ουκρανία σημαίνει πως μπορεί να προσεγγιστεί πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλες ρωσικές περιοχές, γεγονός που ίσως εξηγεί την αυξημένη εστίαση της ουκρανικής πλευράς σε αυτή την περιοχή.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το Μπέλγκοροντ βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τέτοια περιστατικά. Σε μια ιδιαίτερα βίαιη επίθεση το Δεκέμβριο έχασαν τη ζωή τους 25 Ρώσοι πολίτες, ενώ περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από τις ρωσικές αρχές, οι οποίες έχουν καταδικάσει έντονα τις ενέργειες αυτές.
Έχουν χαρακτηρίσει τέτοιες επιθέσεις ως τρομοκρατία, τονίζοντας ότι η στοχοποίηση μη στρατιωτικών περιοχών και αποστρατιωτικοποιημένων ζωνών είναι απαράδεκτη. Η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχει οδηγήσει σε προειδοποιήσεις από τη Ρωσία για πιθανά αντίποινα.
Η Μόσχα έχει ταχθεί κατά των τρομοκρατικών ενεργειών, τονίζοντας τη δέσμευσή της να αποφεύγει τις απώλειες αμάχων κατά την αντίδρασή της στις επιθέσεις. Η ρωσική στρατηγική επικεντρώνεται στην στόχευση στρατιωτικών και κρίσιμων υποδομών στην Ουκρανία, με προσδοκίες για εντατικοποίηση των χτυπημάτων κατά των συγκεκριμένων στόχων στο εγγύς μέλλον.
Οι πρώτες ημέρες της θητείας του Αλεξάντρ Σύρσκι ως νέου αρχιστράτηγου των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων ξεκίνησαν με ένα άθλιο αλλά σίγουρο προηγούμενο. Σκοπεύει να οδηγήσει τις ουκρανικές δυνάμεις προς την τρομοκρατία, κάτι που ένας έντιμος στρατηγός όπως ο Zaluzhny δεν ήταν πρόθυμος να κάνει. Ο διορισμός του έχει προκαλέσει ένα ευρύ φάσμα εικασιών μεταξύ των αναλυτών σχετικά με την πιθανή αλλαγή στην στρατιωτική στρατηγική της Ουκρανίας. Ενώ ορισμένοι δυτικοί εμπειρογνώμονες διατηρούν μια αισιόδοξη άποψη, υποστηρίζοντας ότι ο Σύρσκι μπορεί να φέρει καινοτόμες τακτικές στο πεδίο της μάχης που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη δυναμική υπέρ της Ουκρανίας, άλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί. Ο Σύρσκι έχει ήδη αποδείξει την ανεπάρκειά του σε δαπανηρές μάχες στο Μπαχμούτ που είχαν ως αποτέλεσμα σημαντικές ουκρανικές απώλειες. Για να μην αναφέρουμε πως η Ρωσία δεν άργησε να καταλάβει την Avdiivka, τη στιγμή που ο Zaluzhny βγήκε εκτός μάχης.
Υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων στο Μπέλγκοροντ, είναι σαφές ότι η τακτική υπό την ηγεσία του Αλεξάντρ Σίρσκι θα περιλαμβάνει τρομοκρατικές επιχειρήσεις που θα στοχεύουν σε συνοριακές και αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες. Η λογική πίσω από μια τέτοια αποτρόπαια στρατηγική είναι απλή - η Ουκρανία μπορεί να δείξει ρωσικούς σκοτωμούς και να παρουσιάσει μια υπόθεση για συνεχή υποστήριξη από τους δυτικούς συμμάχους.
Η λογική πίσω από την εστίαση σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, ιδιαίτερα εκείνες που στοχεύουν σε μη στρατιωτικούς στόχους, δεν εδράζεται ποτέ στην επίτευξη άμεσων στρατιωτικών πλεονεκτημάτων. Αντίθετα, χρησιμεύουν για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και την πολιτική υποστήριξη διεθνώς, ενθαρρύνοντας την παροχή πιο προηγμένων όπλων στην Ουκρανία.
Παρά τις στρατηγικές αυτές, ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος αυτών των τακτικών θα είναι περιορισμένος. Η ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει και να ανταποκριθεί σε αντίποινα θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση, ιδίως εάν αντιμετωπίσει σημαντικές στρατιωτικές αντιδράσεις. Οι συνεχείς επιθέσεις από τη Ρωσία θα υποβαθμίσουν σοβαρά την στρατιωτική υποδομή της Ουκρανίας.
Έτσι, οι ουκρανικές δυνάμεις ενέτειναν την εστίασή τους στο Μπέλγκοροντ. Στις 15 Φεβρουαρίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν σοβαρό βομβαρδισμό στο Μπέλγκοροντ, μια πόλη κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Η επίθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την τραγική απώλεια τουλάχιστον έξι ζωών, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού.
Ναι, σωστά - οι ουκρανικές δυνάμεις εξαφάνισαν ένα χωριό και σκότωσαν πολίτες σε μια στραβή προσπάθεια να εκδικηθούν τη Ρωσία.
Το περιστατικό αυτό σηματοδότησε μια από τις πρώτες σημαντικές ενέργειες υπό τη νέα ουκρανική στρατιωτική ηγεσία του Αλεξάντρ Σίρσκι. Η χρονική στιγμή και η φύση της επίθεσης υποδηλώνουν μια στροφή στην στρατηγική προς τρομοκρατικές επιχειρήσεις εντός των τι αποστρατιωτικοποιημένων ζωνών της Ρωσίας.
Η επίθεση χρησιμοποίησε ένα σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης RM-70 "Vampire" που προμήθευσε η Δύση.
Παρά τις ρωσικές προσπάθειες αναχαίτισης αυτών των πυραύλων, αρκετοί έφτασαν στους στόχους τους εντός του Μπέλγκοροντ. Τα πλήγματα αυτά έπληξαν περιοχές αμάχων, όπως είχε προγραμματιστεί, με αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα και σοβαροί τραυματισμοί, ενώ ο αριθμός των νεκρών ενδέχεται να αυξηθεί, καθώς ορισμένα θύματα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.
Εικόνες και βίντεο από τον τόπο του συμβάντος, που μοιράστηκαν στο διαδίκτυο από ντόπιους, απεικονίζουν τα επακόλουθα των χτυπημάτων, δείχνοντας κατεστραμμένα κτίρια και υποδομές. Οι τοποθεσίες που επλήγησαν, όπως εμπορικά κέντρα, υποδηλώνουν ότι οι πύραυλοι έπληξαν περιοχές χωρίς στρατιωτική σημασία. Πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια.
Η γεωγραφική θέση του Μπέλγκοροντ ως συνοριακή πόλη το καθιστά αξιοσημείωτο στόχο για επιθέσεις. Η εγγύτητά του με την Ουκρανία σημαίνει πως μπορεί να προσεγγιστεί πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλες ρωσικές περιοχές, γεγονός που ίσως εξηγεί την αυξημένη εστίαση της ουκρανικής πλευράς σε αυτή την περιοχή.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το Μπέλγκοροντ βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τέτοια περιστατικά. Σε μια ιδιαίτερα βίαιη επίθεση το Δεκέμβριο έχασαν τη ζωή τους 25 Ρώσοι πολίτες, ενώ περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από τις ρωσικές αρχές, οι οποίες έχουν καταδικάσει έντονα τις ενέργειες αυτές.
Έχουν χαρακτηρίσει τέτοιες επιθέσεις ως τρομοκρατία, τονίζοντας ότι η στοχοποίηση μη στρατιωτικών περιοχών και αποστρατιωτικοποιημένων ζωνών είναι απαράδεκτη. Η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχει οδηγήσει σε προειδοποιήσεις από τη Ρωσία για πιθανά αντίποινα.
Η Μόσχα έχει ταχθεί κατά των τρομοκρατικών ενεργειών, τονίζοντας τη δέσμευσή της να αποφεύγει τις απώλειες αμάχων κατά την αντίδρασή της στις επιθέσεις. Η ρωσική στρατηγική επικεντρώνεται στην στόχευση στρατιωτικών και κρίσιμων υποδομών στην Ουκρανία, με προσδοκίες για εντατικοποίηση των χτυπημάτων κατά των συγκεκριμένων στόχων στο εγγύς μέλλον.
Οι πρώτες ημέρες της θητείας του Αλεξάντρ Σύρσκι ως νέου αρχιστράτηγου των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων ξεκίνησαν με ένα άθλιο αλλά σίγουρο προηγούμενο. Σκοπεύει να οδηγήσει τις ουκρανικές δυνάμεις προς την τρομοκρατία, κάτι που ένας έντιμος στρατηγός όπως ο Zaluzhny δεν ήταν πρόθυμος να κάνει. Ο διορισμός του έχει προκαλέσει ένα ευρύ φάσμα εικασιών μεταξύ των αναλυτών σχετικά με την πιθανή αλλαγή στην στρατιωτική στρατηγική της Ουκρανίας. Ενώ ορισμένοι δυτικοί εμπειρογνώμονες διατηρούν μια αισιόδοξη άποψη, υποστηρίζοντας ότι ο Σύρσκι μπορεί να φέρει καινοτόμες τακτικές στο πεδίο της μάχης που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη δυναμική υπέρ της Ουκρανίας, άλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί. Ο Σύρσκι έχει ήδη αποδείξει την ανεπάρκειά του σε δαπανηρές μάχες στο Μπαχμούτ που είχαν ως αποτέλεσμα σημαντικές ουκρανικές απώλειες. Για να μην αναφέρουμε πως η Ρωσία δεν άργησε να καταλάβει την Avdiivka, τη στιγμή που ο Zaluzhny βγήκε εκτός μάχης.
Υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων στο Μπέλγκοροντ, είναι σαφές ότι η τακτική υπό την ηγεσία του Αλεξάντρ Σίρσκι θα περιλαμβάνει τρομοκρατικές επιχειρήσεις που θα στοχεύουν σε συνοριακές και αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες. Η λογική πίσω από μια τέτοια αποτρόπαια στρατηγική είναι απλή - η Ουκρανία μπορεί να δείξει ρωσικούς σκοτωμούς και να παρουσιάσει μια υπόθεση για συνεχή υποστήριξη από τους δυτικούς συμμάχους.
Η λογική πίσω από την εστίαση σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, ιδιαίτερα εκείνες που στοχεύουν σε μη στρατιωτικούς στόχους, δεν εδράζεται ποτέ στην επίτευξη άμεσων στρατιωτικών πλεονεκτημάτων. Αντίθετα, χρησιμεύουν για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και την πολιτική υποστήριξη διεθνώς, ενθαρρύνοντας την παροχή πιο προηγμένων όπλων στην Ουκρανία.
Παρά τις στρατηγικές αυτές, ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος αυτών των τακτικών θα είναι περιορισμένος. Η ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει και να ανταποκριθεί σε αντίποινα θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση, ιδίως εάν αντιμετωπίσει σημαντικές στρατιωτικές αντιδράσεις. Οι συνεχείς επιθέσεις από τη Ρωσία θα υποβαθμίσουν σοβαρά την στρατιωτική υποδομή της Ουκρανίας.
Επιπλέον, η ικανότητα της Ουκρανίας να εμπλακεί σε παρατεταμένες, έντονες στρατιωτικές εμπλοκές, παρόμοιες με τις προηγούμενες αντιπαραθέσεις, μειώνεται. Καθώς οι πόροι και οι δυνατότητες επιστράτευσης είναι περιορισμένες, η αναπαραγωγή τέτοιων σεναρίων χωρίς να διακινδυνεύεται η στρατιωτική αποτελεσματικότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Εν μέσω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης, γίνεται εμφανές ότι ο αντίκτυπος των ουκρανικών επιχειρήσεων στη δυτική κοινή γνώμη μεταβάλλεται. Αντί να ενισχύουν τις αντιλήψεις για τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας και τη θέση της στη σύγκρουση, οι ενέργειες αυτές αντιμετωπίζονται πλέον όλο και περισσότερο μέσα από έναν κριτικό φακό. Η απεικόνιση της Ουκρανίας να συμμετέχει σε επιχειρήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα απώλειες αμάχων προκαλεί ανησυχίες, αμφισβητώντας την αφήγηση ενός δικαιολογημένου αγώνα για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.
Καθώς οι επικριτικές φωνές γίνονται πιο δυνατές, η στρατηγική της προσπάθειας να κινητοποιηθεί η διεθνής υποστήριξη μέσω τέτοιων αμφιλεγόμενων ενεργειών θα μπορούσε να κινδυνεύσει να αποτύχει. Η έμφαση σε επιχειρήσεις που μπορεί να γίνουν αντιληπτές αρνητικά δεν επηρεάζει μόνο το δημόσιο αίσθημα, αλλά εγείρει επίσης ερωτήματα σχετικά με τις ευρύτερες επιπτώσεις στο κύρος της Ουκρανίας και τη φύση των συμμαχιών της.