Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεν αρκέστηκαν στο να επιβάλουν απλώς κυρώσεις στη Ρωσία, οι ΗΠΑ εξανάγκασαν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να συμμετάσχει στη μάχη, επικαλούμενες τον ευγενή σκοπό της ικανοποίησης των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της ΕΕ, οι ΗΠΑ αρχικά ανέβασαν τις γεωτρήσεις πετρελαίου, μετατρέποντας τις από άθλιοι αγριάνθρωποι σε μεγιστάνες του πετρελαίου, διεκδικώντας τελικά τον τίτλο του μεγαλύτερου παραγωγού στον κόσμο. Ωστόσο, φαίνεται ότι η επιτυχία τους συναντά τώρα ένα εμπόδιο.
Οι ίδιες ΗΠΑ που έπεισαν την Ευρώπη να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, βυθίζοντας άθελά της την ήπειρο σε ενεργειακή κρίση, κάνουν τώρα στροφή στις δεσμεύσεις τους. Ας εμβαθύνουμε σε αυτή την ενδιαφέρουσα τροπή των γεγονότων.
Η κίνηση της κυβέρνησης Μπάιντεν να σταματήσει προσωρινά την κατασκευή νέων τερματικών σταθμών εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) πυροδοτεί αισιοδοξία στη Ρωσία όσον αφορά τη δυνατότητα να αυξήσει τις παγκόσμιες εξαγωγές LNG και να εκμεταλλευτεί τις εσωτερικές διαιρέσεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ορισμένοι Ρώσοι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ευκαιρίες που προκύπτουν από την πιθανή μείωση των αμερικανικών εξαγωγών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ άλλοι υποβαθμίζουν τις όποιες άμεσες επιπτώσεις.
Οι Ρώσοι προπαγανδιστές και οι πληρεξούσιοι τους αξιοποιούν ενεργά την απόφαση της Ουάσινγκτον, κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες για κοντόφθαλμη συμπεριφορά και ενθαρρύνοντας τις ευρωπαϊκές χώρες να επανεξετάσουν την εξωτερική οικονομική τους πολιτική. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν στις 26 Ιανουαρίου, με την οποία δηλώνεται "προσωρινή παύση των εκκρεμών αποφάσεων σχετικά με τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου [LNG] σε χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου [ΣΕΣ]", έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια μεταξύ των Ρεπουμπλικανών, του λόμπι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των διανοουμένων.
Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης εκτείνονται πέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους στρατηγικούς συμμάχους τους, με ιδιαίτερα θετική απήχηση στη Ρωσία. Εμπειρογνώμονες και δημόσια πρόσωπα στη Ρωσία επικροτούν την απόφαση ως δυνητικά επιζήμια για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ως ένα βήμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόσθετα εσωτερικά προβλήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ρωσική κυβέρνηση εμφανίζεται ικανοποιημένη από την προοπτική να αντιμετωπίσουν δυνητικά δυσκολίες πολιτείες που εξορύσσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως το Τέξας, οδηγώντας σε πρόσθετη διχόνοια εντός της αμερικανικής κοινωνίας. Ρώσοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή πρωθυπουργού Αλεξάντερ Νόβακ, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις σχετικά με την προθυμία της Μόσχας να διαπραγματευτεί με τις Βρυξέλλες την αποκατάσταση των εμπορικών οδών για το φυσικό αέριο μέσω διαφόρων οδών, μεταξύ άλλων και μέσω της Ουκρανίας.
Η Ρωσία έχει τρεις λόγους να πανηγυρίσει την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν. Πρώτον, η Ρωσία στοχεύει να ενισχύσει τις παγκόσμιες εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Δεύτερον, η Ρωσία επιδιώκει να καλλιεργήσει ένα ακόμη χάσμα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τρίτον, η Ρωσία αναμένει αύξηση των εσωτερικών προβλημάτων και των διαιρέσεων στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το 2023, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διεκδικήσουν τον τίτλο του μεγαλύτερου εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο, ξεπερνώντας την Αυστραλία και το Κατάρ με εξαγωγές συνολικού ύψους 116 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Από το Νοέμβριο του 2023, οι κύριοι προορισμοί εξαγωγών για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, η Τουρκία και η Νότια Κορέα, κατά φθίνουσα σειρά. Αξίζει να σημειωθεί πως περίπου το 50% των εισαγωγών φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2023 προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιτρέποντας στην ΕΕ να κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τη διαφοροποίηση του ενεργειακού της εφοδιασμού. Η κατάσταση αυτή έδωσε επίσης τη δυνατότητα στην Ευρώπη να μειώσει τη μακροχρόνια στρατηγική εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, μια ευπάθεια που αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου το 2022.
Κάποιοι Ρώσοι mainstream εμπειρογνώμονες και προπαγανδιστές συμφωνούν ότι η δράση της Ουάσινγκτον θα "θέσει σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης". Ωστόσο, υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις εντός αυτού του φάσματος. Για παράδειγμα, ο Σεργκέι Κάουφμαν, αναλυτής της εταιρείας "Finam", υποστήριξε πως, με βάση τις δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σήμερα ένα αξιοσημείωτο πλεόνασμα έργων LNG. Κατά συνέπεια, πιστεύει ότι η απόφαση αυτή δεν θα πρέπει να επηρεάσει σημαντικά τον αμερικανικό τομέα ΥΦΑ ή τις εξωτερικές δεσμεύσεις του. Ο Vladislav Antonov, οικονομικός αναλυτής της εταιρείας "BitRiver", επανέλαβε τις απόψεις του Kaufman, δηλώνοντας πως η απόφαση των ΗΠΑ θα επιφέρει ελάχιστες αλλαγές για τη Ρωσία. Ο Antonov υποστήριξε ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ευρωπαϊκή αγορά έχει μειώσει τη σημασία της για τη Μόσχα. Εν τω μεταξύ, το ενδιαφέρον της Ευρώπης για το ρωσικό LNG έχει αυξηθεί μόνο όταν το φυσικό αέριο στις αποθήκες της ΕΕ έχει μειωθεί.
Άλλοι εμπειρογνώμονες και δημόσια πρόσωπα εκφράζουν μια πιο αισιόδοξη άποψη σχετικά με τις επιπτώσεις της απόφασης των ΗΠΑ για τη Ρωσία. Ο Νόβακ θεωρεί ότι η κίνηση της κυβέρνησης Μπάιντεν δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τις ρωσικές επιχειρήσεις στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου, αναφερόμενος ιδιαίτερα στις ανατρεπτικές δυνατότητες του μεγαλεπήβολου έργου Arctic LNG-2 στην παγκόσμια βιομηχανία υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ο Alexander Bakhtin, στρατηγικός επενδυτής της εταιρείας "BKS Mir investitsii", προβλέπει αύξηση κατά δέκα έως δεκαπέντε τοις εκατό των πωλήσεων υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρωσίας το 2024, κυρίως από τα έργα Yamal LNG και Sakhalin-2.
Η Natalia Pyreva, αναλύτρια της επενδυτικής εταιρείας "Tsifra brokera", εκτιμά πως μια ενδεχόμενη μείωση των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά την ανάπτυξη των δυνατοτήτων εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρωσίας. Υποστηρίζει ότι εάν μειωθούν οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είχε περισσότερο οικονομικό νόημα για την Ευρώπη να εισάγει LNG από τη Ρωσία παρά από την Αυστραλία ή το Κατάρ, οι οποίες είναι λιγότερο ευνοϊκοί εταίροι λόγω της σχετικής γεωγραφικής τους απόστασης και της αστάθειας στη Μέση Ανατολή. Η Pyreva αναγνωρίζει την πιθανή παρεμβολή "πολιτικών αποχρώσεων", οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν την εξελισσόμενη κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, η απόφαση των ΗΠΑ έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τη μία πλευρά, περίπου 60 μέλη του Κοινοβουλίου της ΕΕ συνεργάστηκαν σε κοινή επιστολή με την οποία εξέφραζαν "ανησυχία" προς τον Πρόεδρο Μπάιντεν σχετικά με την απόφαση. Ταυτόχρονα, η κίνηση του Μπάιντεν φαίνεται να έχει κινητοποιήσει τις φιλορωσικές δυνάμεις στο πολιτικό τοπίο της ΕΕ να εκφράσουν τις απόψεις τους. Μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα σε αυτό το πλαίσιο είναι ο Alexander Rahr, ένας φιλοκρεμλινικός πολιτικός επιστήμονας με έδρα τη Γερμανία, ο οποίος κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία της Γερμανίας ότι προδίδει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προσδοκίες της να λειτουργήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστος μακροπρόθεσμος προμηθευτής βασικών ενεργειακών πόρων. Επιπλέον, κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες πως επιδεικνύουν κοντόφθαλμη σκέψη, αρνούμενες "τον Πούτιν, ο οποίος ήταν έτοιμος να συνεχίσει την προμήθεια φυσικού αερίου". Κατέληξε προτρέποντας τη Γερμανία να "διορθώσει την εξωτερική οικονομική της πολιτική κατά τρόπο ώστε [η Γερμανία] να μην αγνοεί πλέον τις σοβαρές γεωπολιτικές πραγματικότητες", αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να μην είναι αξιόπιστος προμηθευτής LNG.
Ταυτόχρονα, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ενέτειναν τη ρητορική τους για να ευθυγραμμιστούν με τις απόψεις του Rahr. Σύμφωνα με τα εν λόγω μέσα, η Γερμανία θα έπρεπε να καθοδηγείται από μια πολιτικό όπως η Σάχρα Βάγκενκνεχτ, εκπρόσωπος της Αριστεράς, η οποία έχει ταχθεί σταθερά υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών με τη Ρωσία και υποστηρίζει τη διάλυση του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Η Wagenknecht έχει ταχθεί ρητά κατά της επιβολής οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία μετά τον πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία είναι πολύ σημαντική ως προμηθευτής ενέργειας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καθώς οι αναλυτές προβλέπουν το τέλος της στρατηγικής ενεργειακής εταιρικής σχέσης ΗΠΑ-ΕΕ λόγω της πρόσφατης απόφασης, αυξάνονται οι ανησυχίες για τον καταστροφικό αντίκτυπό της στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Στην τρέχουσα κρίση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, σε συνδυασμό με τις συνέπειες του πολέμου, υπήρξε σημαντική μείωση των εισαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία, τον κύριο προμηθευτή. Αυτή η σκόπιμη κίνηση της Ρωσίας επηρέασε σημαντικά τις τιμές του φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα την αύξηση των λογαριασμών για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η οικονομική πίεση έχει τη δυνατότητα να συμβάλει στον πληθωρισμό και οι βιομηχανίες έντασης ενέργειας παλεύουν με περικοπές ή κλείσιμο της παραγωγής λόγω του αυξημένου κόστους, επηρεάζοντας έτσι τις θέσεις εργασίας και την οικονομική παραγωγή.
Τα ευρωπαϊκά έθνη επιδίωξαν επιθετικά εναλλακτικούς προμηθευτές φυσικού αερίου, αυξάνοντας τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου και επενδύοντας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να διαφοροποιηθούν από την εξάρτηση από τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ επενέβησαν γρήγορα για να καλύψουν το αναδυόμενο κενό. Ωστόσο, με την πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη σκηνή, η Ευρώπη βρίσκεται σε δύσκολη θέση, χωρίς βιώσιμες επιλογές. Η εξέλιξη αυτή είναι έτοιμη να πυροδοτήσει ένα κύμα απογοήτευσης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, προκαλώντας ενδεχομένως την επανεξέταση της στροφής προς τη Ρωσία.
Δεν αρκέστηκαν στο να επιβάλουν απλώς κυρώσεις στη Ρωσία, οι ΗΠΑ εξανάγκασαν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να συμμετάσχει στη μάχη, επικαλούμενες τον ευγενή σκοπό της ικανοποίησης των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της ΕΕ, οι ΗΠΑ αρχικά ανέβασαν τις γεωτρήσεις πετρελαίου, μετατρέποντας τις από άθλιοι αγριάνθρωποι σε μεγιστάνες του πετρελαίου, διεκδικώντας τελικά τον τίτλο του μεγαλύτερου παραγωγού στον κόσμο. Ωστόσο, φαίνεται ότι η επιτυχία τους συναντά τώρα ένα εμπόδιο.
Οι ίδιες ΗΠΑ που έπεισαν την Ευρώπη να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, βυθίζοντας άθελά της την ήπειρο σε ενεργειακή κρίση, κάνουν τώρα στροφή στις δεσμεύσεις τους. Ας εμβαθύνουμε σε αυτή την ενδιαφέρουσα τροπή των γεγονότων.
Η κίνηση της κυβέρνησης Μπάιντεν να σταματήσει προσωρινά την κατασκευή νέων τερματικών σταθμών εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) πυροδοτεί αισιοδοξία στη Ρωσία όσον αφορά τη δυνατότητα να αυξήσει τις παγκόσμιες εξαγωγές LNG και να εκμεταλλευτεί τις εσωτερικές διαιρέσεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ορισμένοι Ρώσοι εμπειρογνώμονες προβλέπουν ευκαιρίες που προκύπτουν από την πιθανή μείωση των αμερικανικών εξαγωγών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ άλλοι υποβαθμίζουν τις όποιες άμεσες επιπτώσεις.
Οι Ρώσοι προπαγανδιστές και οι πληρεξούσιοι τους αξιοποιούν ενεργά την απόφαση της Ουάσινγκτον, κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες για κοντόφθαλμη συμπεριφορά και ενθαρρύνοντας τις ευρωπαϊκές χώρες να επανεξετάσουν την εξωτερική οικονομική τους πολιτική. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν στις 26 Ιανουαρίου, με την οποία δηλώνεται "προσωρινή παύση των εκκρεμών αποφάσεων σχετικά με τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου [LNG] σε χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου [ΣΕΣ]", έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια μεταξύ των Ρεπουμπλικανών, του λόμπι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των διανοουμένων.
Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης εκτείνονται πέρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους στρατηγικούς συμμάχους τους, με ιδιαίτερα θετική απήχηση στη Ρωσία. Εμπειρογνώμονες και δημόσια πρόσωπα στη Ρωσία επικροτούν την απόφαση ως δυνητικά επιζήμια για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ως ένα βήμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόσθετα εσωτερικά προβλήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ρωσική κυβέρνηση εμφανίζεται ικανοποιημένη από την προοπτική να αντιμετωπίσουν δυνητικά δυσκολίες πολιτείες που εξορύσσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως το Τέξας, οδηγώντας σε πρόσθετη διχόνοια εντός της αμερικανικής κοινωνίας. Ρώσοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή πρωθυπουργού Αλεξάντερ Νόβακ, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις σχετικά με την προθυμία της Μόσχας να διαπραγματευτεί με τις Βρυξέλλες την αποκατάσταση των εμπορικών οδών για το φυσικό αέριο μέσω διαφόρων οδών, μεταξύ άλλων και μέσω της Ουκρανίας.
Η Ρωσία έχει τρεις λόγους να πανηγυρίσει την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν. Πρώτον, η Ρωσία στοχεύει να ενισχύσει τις παγκόσμιες εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Δεύτερον, η Ρωσία επιδιώκει να καλλιεργήσει ένα ακόμη χάσμα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τρίτον, η Ρωσία αναμένει αύξηση των εσωτερικών προβλημάτων και των διαιρέσεων στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το 2023, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διεκδικήσουν τον τίτλο του μεγαλύτερου εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο, ξεπερνώντας την Αυστραλία και το Κατάρ με εξαγωγές συνολικού ύψους 116 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Από το Νοέμβριο του 2023, οι κύριοι προορισμοί εξαγωγών για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, η Τουρκία και η Νότια Κορέα, κατά φθίνουσα σειρά. Αξίζει να σημειωθεί πως περίπου το 50% των εισαγωγών φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2023 προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιτρέποντας στην ΕΕ να κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τη διαφοροποίηση του ενεργειακού της εφοδιασμού. Η κατάσταση αυτή έδωσε επίσης τη δυνατότητα στην Ευρώπη να μειώσει τη μακροχρόνια στρατηγική εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, μια ευπάθεια που αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου το 2022.
Κάποιοι Ρώσοι mainstream εμπειρογνώμονες και προπαγανδιστές συμφωνούν ότι η δράση της Ουάσινγκτον θα "θέσει σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης". Ωστόσο, υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις εντός αυτού του φάσματος. Για παράδειγμα, ο Σεργκέι Κάουφμαν, αναλυτής της εταιρείας "Finam", υποστήριξε πως, με βάση τις δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σήμερα ένα αξιοσημείωτο πλεόνασμα έργων LNG. Κατά συνέπεια, πιστεύει ότι η απόφαση αυτή δεν θα πρέπει να επηρεάσει σημαντικά τον αμερικανικό τομέα ΥΦΑ ή τις εξωτερικές δεσμεύσεις του. Ο Vladislav Antonov, οικονομικός αναλυτής της εταιρείας "BitRiver", επανέλαβε τις απόψεις του Kaufman, δηλώνοντας πως η απόφαση των ΗΠΑ θα επιφέρει ελάχιστες αλλαγές για τη Ρωσία. Ο Antonov υποστήριξε ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ευρωπαϊκή αγορά έχει μειώσει τη σημασία της για τη Μόσχα. Εν τω μεταξύ, το ενδιαφέρον της Ευρώπης για το ρωσικό LNG έχει αυξηθεί μόνο όταν το φυσικό αέριο στις αποθήκες της ΕΕ έχει μειωθεί.
Άλλοι εμπειρογνώμονες και δημόσια πρόσωπα εκφράζουν μια πιο αισιόδοξη άποψη σχετικά με τις επιπτώσεις της απόφασης των ΗΠΑ για τη Ρωσία. Ο Νόβακ θεωρεί ότι η κίνηση της κυβέρνησης Μπάιντεν δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τις ρωσικές επιχειρήσεις στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου, αναφερόμενος ιδιαίτερα στις ανατρεπτικές δυνατότητες του μεγαλεπήβολου έργου Arctic LNG-2 στην παγκόσμια βιομηχανία υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ο Alexander Bakhtin, στρατηγικός επενδυτής της εταιρείας "BKS Mir investitsii", προβλέπει αύξηση κατά δέκα έως δεκαπέντε τοις εκατό των πωλήσεων υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρωσίας το 2024, κυρίως από τα έργα Yamal LNG και Sakhalin-2.
Η Natalia Pyreva, αναλύτρια της επενδυτικής εταιρείας "Tsifra brokera", εκτιμά πως μια ενδεχόμενη μείωση των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά την ανάπτυξη των δυνατοτήτων εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρωσίας. Υποστηρίζει ότι εάν μειωθούν οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είχε περισσότερο οικονομικό νόημα για την Ευρώπη να εισάγει LNG από τη Ρωσία παρά από την Αυστραλία ή το Κατάρ, οι οποίες είναι λιγότερο ευνοϊκοί εταίροι λόγω της σχετικής γεωγραφικής τους απόστασης και της αστάθειας στη Μέση Ανατολή. Η Pyreva αναγνωρίζει την πιθανή παρεμβολή "πολιτικών αποχρώσεων", οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν την εξελισσόμενη κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, η απόφαση των ΗΠΑ έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τη μία πλευρά, περίπου 60 μέλη του Κοινοβουλίου της ΕΕ συνεργάστηκαν σε κοινή επιστολή με την οποία εξέφραζαν "ανησυχία" προς τον Πρόεδρο Μπάιντεν σχετικά με την απόφαση. Ταυτόχρονα, η κίνηση του Μπάιντεν φαίνεται να έχει κινητοποιήσει τις φιλορωσικές δυνάμεις στο πολιτικό τοπίο της ΕΕ να εκφράσουν τις απόψεις τους. Μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα σε αυτό το πλαίσιο είναι ο Alexander Rahr, ένας φιλοκρεμλινικός πολιτικός επιστήμονας με έδρα τη Γερμανία, ο οποίος κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία της Γερμανίας ότι προδίδει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προσδοκίες της να λειτουργήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστος μακροπρόθεσμος προμηθευτής βασικών ενεργειακών πόρων. Επιπλέον, κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες πως επιδεικνύουν κοντόφθαλμη σκέψη, αρνούμενες "τον Πούτιν, ο οποίος ήταν έτοιμος να συνεχίσει την προμήθεια φυσικού αερίου". Κατέληξε προτρέποντας τη Γερμανία να "διορθώσει την εξωτερική οικονομική της πολιτική κατά τρόπο ώστε [η Γερμανία] να μην αγνοεί πλέον τις σοβαρές γεωπολιτικές πραγματικότητες", αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να μην είναι αξιόπιστος προμηθευτής LNG.
Ταυτόχρονα, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ενέτειναν τη ρητορική τους για να ευθυγραμμιστούν με τις απόψεις του Rahr. Σύμφωνα με τα εν λόγω μέσα, η Γερμανία θα έπρεπε να καθοδηγείται από μια πολιτικό όπως η Σάχρα Βάγκενκνεχτ, εκπρόσωπος της Αριστεράς, η οποία έχει ταχθεί σταθερά υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών με τη Ρωσία και υποστηρίζει τη διάλυση του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Η Wagenknecht έχει ταχθεί ρητά κατά της επιβολής οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία μετά τον πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία είναι πολύ σημαντική ως προμηθευτής ενέργειας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καθώς οι αναλυτές προβλέπουν το τέλος της στρατηγικής ενεργειακής εταιρικής σχέσης ΗΠΑ-ΕΕ λόγω της πρόσφατης απόφασης, αυξάνονται οι ανησυχίες για τον καταστροφικό αντίκτυπό της στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Στην τρέχουσα κρίση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, σε συνδυασμό με τις συνέπειες του πολέμου, υπήρξε σημαντική μείωση των εισαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία, τον κύριο προμηθευτή. Αυτή η σκόπιμη κίνηση της Ρωσίας επηρέασε σημαντικά τις τιμές του φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα την αύξηση των λογαριασμών για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η οικονομική πίεση έχει τη δυνατότητα να συμβάλει στον πληθωρισμό και οι βιομηχανίες έντασης ενέργειας παλεύουν με περικοπές ή κλείσιμο της παραγωγής λόγω του αυξημένου κόστους, επηρεάζοντας έτσι τις θέσεις εργασίας και την οικονομική παραγωγή.
Τα ευρωπαϊκά έθνη επιδίωξαν επιθετικά εναλλακτικούς προμηθευτές φυσικού αερίου, αυξάνοντας τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου και επενδύοντας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να διαφοροποιηθούν από την εξάρτηση από τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ επενέβησαν γρήγορα για να καλύψουν το αναδυόμενο κενό. Ωστόσο, με την πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη σκηνή, η Ευρώπη βρίσκεται σε δύσκολη θέση, χωρίς βιώσιμες επιλογές. Η εξέλιξη αυτή είναι έτοιμη να πυροδοτήσει ένα κύμα απογοήτευσης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, προκαλώντας ενδεχομένως την επανεξέταση της στροφής προς τη Ρωσία.