Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Από στρατιωτική άποψη θα ήταν πολύ λίγο και πολύ αργά και έτσι όλα προορίζονται για τις δημόσιες υπηρεσίες και για αυτό που κάποιοι μηχανικοί της ΕΕ αποκαλούν "να κρατάμε τα φώτα αναμμένα". Αλλά οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων - πιθανότατα τουλάχιστον τα μισά - θα πάνε απευθείας στον Ζελένσκι και στον κύκλο των στενών συνεργατών και υπουργών του, των οποίων η μόνη δουλειά είναι να τον κρατήσουν στην εξουσία. Ως πρόεδρος, έχει τον έλεγχο των προϋπολογισμών των υπουργείων της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του υπουργείου Οικονομικών, και θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε πως το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων δε θα εκτραπεί σε ένα καθεστώς που επαναπροσδιορίζει τις κλίμακες της διαφθοράς και της υπεξαίρεσης. Ακόμη και ο επικεφαλής της CIA Μπιλ Μαντ Ντογκ Μπερνς χρειάστηκε να πετάξει πρόσφατα στο Κίεβο για να πει προσωπικά στον Ζελένσκι να "μην κλέψει πολλά" από το επόμενο πακέτο που αναμένεται να υπογράψει η κυβέρνηση Μπάιντεν τις επόμενες εβδομάδες, το οποίο αναμένεται να είναι περίπου 65 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια.
Και έτσι οι Αμερικανοί φαίνεται να είναι έτοιμοι να συνεχίσουν να δίνουν στρατιωτικό εξοπλισμό, παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του, σύμφωνα με τη δική μου έρευνα, καταλήγει στη μαύρη αγορά της Λιβύης, ενώ η ΕΕ είναι στην ευχάριστη θέση να πληρώνει τους λογαριασμούς της κυβέρνησης και τους μισθούς.
Το Συμβούλιο του Ατλαντικού το συνοψίζει ως εξής:
"Η συμφωνία αυτή αποτελεί επίσης ένα σημαντικό μήνυμα προς την Ουάσινγκτον ότι η Ευρώπη εντείνει τις προσπάθειές της και είναι με την Ουκρανία μακροπρόθεσμα. Κατά σύμπτωση, οι συζητήσεις για τα πακέτα βοήθειας προς την Ουκρανία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού εκτυλίχθηκαν την ίδια στιγμή πέρυσι τον Δεκέμβριο και τώρα".
"Η Ευρώπη έχασε μια ευκαιρία να επηρεάσει καλύτερα τη συζήτηση στις ΗΠΑ τότε. Η ΕΕ πέτυχε το στόχο της αυτή τη φορά, δείχνοντας στην Ουάσινγκτον ότι η Ευρώπη κάνει το καθήκον της".
Αλλά τι ακριβώς κάνει; Η προεπιλεγμένη θέση της ΕΕ για την Ουκρανία είναι να ακολουθεί τυφλά την κυβέρνηση Μπάιντεν και τη μοιρολατρική υποστήριξή της στο καθεστώς της Ουκρανίας μέχρι να πλησιάσει η άβυσσος. Πράγματι, το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου έτους ο Μπάιντεν μπορούσε μόνο να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά το μάντρα "ό,τι χρειαστεί" και η ΕΕ ακολούθησε, με πολλά κράτη μέλη να έχουν καταστραφεί από την απόφαση. Η οικονομία της Γερμανίας μοιάζει με καλαθοσφαίριση, ενώ οι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο πληρώνουν ουρανοκατέβατους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας που στις περισσότερες περιπτώσεις μοιάζουν σαν να έχει προστεθεί κατά λάθος ένα μηδενικό. Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ δεν έχουν πλέον κανένα στρατιωτικό απόθεμα για να αμυνθούν έναντι οποιασδήποτε απειλής - γεγονός που τείνει να αφαιρέσει την αξιοπιστία της παράλογης αφήγησης πως η Ρωσία είναι έτοιμη να εισβάλει ανά πάσα στιγμή. Και η ίδια η ΕΕ συνεχίζει να δανείζεται χρήματα που πρέπει να αποπληρωθούν από την επόμενη γενιά φορολογουμένων πολύ καιρό αφότου διεφθαρμένες ελιτίστριες όπως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχουν εγκαταλείψει τη θέση τους και έχουν μόνο τις βρώμικες συμφωνίες εμβολίων για να χρηματοδοτήσουν το συνταξιοδοτικό τους πρόγραμμα, ενώ η Ευρώπη λιμοκτονεί. Γίνεται πολύς λόγος στις Βρυξέλλες και σε επίπεδο κρατών μελών πως πρέπει να βρεθούν περισσότερα χρήματα για το εγχείρημα της ΕΕ και πως πρέπει να αναπτύξει τη δική της αμυντική πολιτική, χωρίς να χρησιμοποιεί τις λέξεις στρατός της ΕΕ. Ακόμη και στη Βρετανία, το συντηρητικό κόμμα προετοιμάζεται για πόλεμο με τη Ρωσία. Λοιπόν, αυστηρά μιλώντας, ανώτεροι αξιωματούχοι προετοιμάζουν την αφήγηση των μέσων ενημέρωσης. Στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν πως θα υπάρξει πόλεμος με τη Ρωσία, αλλά είναι μια σπουδαία ιστορία που μπορεί να βγει προς τα έξω και αποδίδει. Και αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: μια τεράστια αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού ως μια ύστατη προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή των ψηφοφόρων από το πρωτοφανές χάος που έχει δημιουργήσει ο Σάνιακ, καθώς η βρετανική οικονομία συνεχίζει να παραπαίει.
Και έτσι το μήνυμα από την ΕΕ είναι ότι, πάση θυσία, θέλουμε το καθεστώς Ζελένσκι να παραμείνει στην εξουσία για όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε εμείς - οι ελίτ - να είμαστε σε θέση να δικαιολογήσουμε τις αποτυχημένες πολιτικές και να διατηρήσουμε τις άνετες δουλειές μας. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όμως, υπάρχουν μεγαλύτερα ψάρια με μεγαλύτερες λίμνες για να σκεφτούμε. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δίνει λιγότερη έμφαση στη σημασία του Ζελένσκι, καθώς ο Μπάιντεν χρειάζεται ένα είδος νίκης - έστω και ψεύτικης - στην Ουκρανία φέτος. Βέβαια, είναι πιθανό -μόνο πιθανό- ότι η παροχή 12,5 δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο στον Ζελένσκι αποτελεί μέρος ενός τρομερά έξυπνου σχεδίου, σε συνεργασία με τους Αμερικανούς, για να βγάλουν τον Ουκρανό πρόεδρο από το προσκήνιο και να τον αντικαταστήσουν με τον στρατιωτικό αρχηγό που θα απολυθεί σύντομα. Σίγουρα όχι!