Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Με την ανάληψη της προεδρίας από την Ιταλία, η αντίθεση μεταξύ της Δύσης και των "υπολοίπων" έχει γίνει πιο έντονη, που σηματοδοτείται από την επιστροφή του πολέμου στην Ευρώπη και τον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων - που ενσωματώνεται πιο ξεκάθαρα από την αντιπαλότητα μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι χώρες του ανεπτυγμένου δυτικού μπλοκ έχουν ενωθεί για να υποστηρίξουν την Ουκρανία που προσπαθεί να καταπολεμήσει τη ρωσική αρκούδα. Ταυτόχρονα, μια ομάδα ανένταχτων εθνών επέλεξε να μην πάρει θέση, αντιστεκόμενη στο δυαδικό ορισμό μέσω του οποίου οι δυτικές χώρες τείνουν να βλέπουν τον κόσμο.
Διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των υπολοίπων και της Δύσης, με μια κοινή κριτική να είναι ότι η δυτική προοπτική φαίνεται συχνά να είναι προσαρμοσμένη στην εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων - μια τάση που είναι ιδιαίτερα εμφανής στις θέσεις του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Μελόνι, η G7 είναι έτοιμη για μια σημαντική αλλαγή. Ενώ οι συγκεντρώσεις της G7 αντικατοπτρίζουν τις συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ, όπου οι παγκόσμιοι ηγέτες, κυρίως δυτικές δυνάμεις, συγκεντρώνονται για να συζητήσουν κρίσιμα ζητήματα, η επαναλαμβανόμενη εστίαση στην Ουκρανία στις συζητήσεις του ΝΑΤΟ έρχεται σε αντίθεση με την ποικιλόμορφη ατζέντα που θα μπορούσε να αγκαλιάσει η G7 υπό την ηγεσία της Ιταλίας. Παραδοσιακά κυριαρχείται από τις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους τους, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία, η Γαλλία, ο Καναδάς και η Γερμανία, η G7, με τη Μελόνι στο τιμόνι, υπόσχεται να απομακρυνθεί από την ουκρανοκεντρική συζήτηση που επικρατεί στις πρόσφατες συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ.
Τώρα φαίνεται να υπάρχουν αυξανόμενες εντάσεις στο εσωτερικό της Δύσης, καθώς τα ζητήματα που κυμαίνονται από την κλιματική αλλαγή, την ατζέντα woke, την Ουκρανία και πολλά άλλα θα καταλήξουν σε δεύτερη μοίρα.
Αν εξετάσουμε την πρόσφατη τάση, τότε μπορούμε να δούμε τη Δύση να διεκδικεί την κυριαρχία. έννοιες που προηγουμένως θεωρούνταν αδιαμφισβήτητα δόγματα τώρα βρίσκονται υπό επίθεση ή υποβιβάζονται στο περιθώριο της διεθνούς πολιτικής. Σε αυτές περιλαμβάνονται ο κομβικός ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, η ενδυνάμωση περιφερειακών οργανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ενίσχυση του διεθνούς δικαίου και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προώθηση του ελεύθερου εμπορίου καθώς και η απεριόριστη κίνηση κεφαλαίων και ανθρώπων.
Και τώρα ο δρόμος μπροστά μας περνάει σίγουρα από τη Ρώμη. Η Ιταλία, που βρίσκεται στην καρδιά της Μεσογείου, αξιολογεί αυτές τις ανισορροπίες και διερευνά τρόπους για να χαράξει μια διαφορετική πορεία.
Η Ρώμη ασχολείται ενεργά με την αναδιαμόρφωση των παραδοσιακών δυναμικών ισχύος και την καλλιέργεια μιας νέας νοοτροπίας - μιας νοοτροπίας που βλέπει τη Δύση όχι σε αντιπαράθεση με τους υπόλοιπους, αλλά ως συνεργάτες σε μια κοινή παγκόσμια επιδίωξη. Οι Ιταλοί διπλωμάτες υποστηρίζουν την αναδιαμόρφωση και διεύρυνση των εδρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, επιδιώκοντας να ενισχύσουν την περιφερειακή εκπροσώπηση μέσω μιας πιο δίκαιης γεωγραφικής κατανομής.
Οι πρωτοβουλίες αυτές διοχετεύονται μέσω της ενίσχυσης των διπλωματικών δικτύων που η Ιταλία έχει καλλιεργήσει σχολαστικά τα τελευταία χρόνια. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η στρατηγική της εταιρική σχέση με την Ινδία και η ισχυρή σχέση που έχει δημιουργήσει η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι με τον Ινδό ομόλογό της, Ναρέντρα Μόντι, διευκολύνοντας την ένταξη της Αφρικανικής Ένωσης στην Ομάδα των Είκοσι (G20). Πέρα από το Νέο Δελχί, η Ρώμη έχει διευρύνει τους διμερείς δεσμούς της στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, όπου ταχέως αναδυόμενα έθνη ανταγωνίζονται για αναγνώριση στην παγκόσμια σκηνή.
Παράλληλα, η Meloni ηγήθηκε μιας σημαντικής πρωτοβουλίας για τον επαναπροσδιορισμό των δεσμών της Ιταλίας με τα αφρικανικά έθνη, παρουσιάζοντας πρόσφατα ένα νέο μοντέλο συνεργασίας γνωστό ως "Σχέδιο Mattei". Η προσέγγιση αυτή, που παρουσιάστηκε στη διάσκεψη Ιταλίας-Αφρικής στη Ρώμη, περιστρέφεται γύρω από μη ληστρικές, επενδυτικές συνεργασίες που καλύπτουν κλάδους όπως η ενέργεια, οι υποδομές και οι τηλεπικοινωνίες, καθώς και συνεργασίες στον ακαδημαϊκό και πολιτικό τομέα.
Η πολιτιστική συγγένεια και η διακρατική συνεργασία μεταξύ Ρώμης και Μπραζίλια παρέχουν μια γόνιμη ευκαιρία για την καθιέρωση ενός βαθύτερου διαλόγου μεταξύ της Δύσης και των BRICS, απλώνοντας κλάδο ελαίας στις αναδυόμενες δυνάμεις και περιορίζοντας την τάση της Δύσης να σχηματίσει ένα μέτωπο "κατά των BRICS".
Τώρα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς η Ιταλία μπορεί να καθορίσει την ατζέντα της συνεργασίας.
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει ήδη αρχίσει να προχωρά προς αυτή την κατεύθυνση, γεγονός που σηματοδοτείται από την πρόσφατη έναρξη της Συνόδου Κορυφής Ιταλίας-Αφρικής αυτή τη Δευτέρα. Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, παρουσίασε το ολοκληρωμένο σχέδιό της με στόχο την επένδυση στη βιώσιμη ανάπτυξη πολλών αφρικανικών χωρών, με στρατηγική εστίαση στον περιορισμό της εμπορίας ανθρώπων και της παράνομης μετανάστευσης μέσω της Μεσογείου.
Η πρωτοβουλία που ονομάστηκε "σχέδιο Mattei" από τον Enrico Mattei, τον εκλιπόντα ιδρυτή της κρατικής εταιρείας πετρελαίου Eni, ο οποίος υπερασπίστηκε τη συστημική οικονομική ανάπτυξη της Αφρικής, προβλέπει την παροχή ιταλικών επιχορηγήσεων και δανείων για την στήριξη της ανάπτυξης των υποδομών και την ενίσχυση των οικονομιών σε δεκάδες αφρικανικά έθνη. Η Ρώμη αναμένει πως αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση θα συμβάλει στη σταθερότητα ολόκληρης της ηπείρου.
Στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν εκπρόσωποι από 45 αφρικανικές χώρες, μεταξύ των οποίων 19 αρχηγοί κρατών, έξι πρωθυπουργοί και τρεις υπουργοί Εξωτερικών. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης παγκόσμιοι ηγέτες από τον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της προέδρου της Επιτροπής Ursula von der Leyen.
Η ιταλική κυβέρνηση επεξεργάζεται ενεργά τις λεπτομέρειες του σχεδίου Mattei, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ενός νέου, μακροπρόθεσμου χρηματοδοτικού μέσου με αρχικό κεφάλαιο που θα υπερβαίνει τα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο θα περιλαμβάνει πιστώσεις, δωρεές και εγγυήσεις.
Η στρατηγική αυτή, ωστόσο, αγνόησε τις απόψεις των ηγετών άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Η Ιταλία φαίνεται να προχωρά με μονομερείς αποφάσεις, αμφισβητώντας το status quo των παγκόσμιων φόρουμ, όπως η G7, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, τα οποία έχουν επί μακρόν επικεντρωθεί σε θέματα όπως η Ουκρανία. Η Μελόνι είναι έτοιμη να ταρακουνήσει τα πράγματα, σηματοδοτώντας ότι οι συναντήσεις της G7 υπό την ηγεσία της δε θα συμμορφώνονται με το προβλέψιμο μοτίβο των φιλοουκρανικών ή αντιπουτινικών συζητήσεων που παρατηρούνται στις τακτικές συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ.
Ενώ η Τζόρτζια Μελόνι αρνείται επισήμως οποιαδήποτε ευαίσθητη θέση για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η φιλορωσική της στάση κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν αδιαμφισβήτητη. Η ιταλική δεξιά, που ευθυγραμμίζεται με τον Πούτιν, θεώρησε τη νίκη της Μελόνι ως ευνοϊκή είδηση για τον Ρώσο πρόεδρο. Παρά τους ισχυρισμούς της Μελόνι περί συμπάθειας για την Ουκρανία, οι πράξεις της λένε μια διαφορετική ιστορία. Η Ιταλία απέχει σταθερά από την παροχή βοήθειας ή όπλων στην Ουκρανία, αναγνωρίζοντας ανοιχτά τη μη εμπλοκή της.
Με την ανάληψη της προεδρίας από την Ιταλία, η αντίθεση μεταξύ της Δύσης και των "υπολοίπων" έχει γίνει πιο έντονη, που σηματοδοτείται από την επιστροφή του πολέμου στην Ευρώπη και τον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων - που ενσωματώνεται πιο ξεκάθαρα από την αντιπαλότητα μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι χώρες του ανεπτυγμένου δυτικού μπλοκ έχουν ενωθεί για να υποστηρίξουν την Ουκρανία που προσπαθεί να καταπολεμήσει τη ρωσική αρκούδα. Ταυτόχρονα, μια ομάδα ανένταχτων εθνών επέλεξε να μην πάρει θέση, αντιστεκόμενη στο δυαδικό ορισμό μέσω του οποίου οι δυτικές χώρες τείνουν να βλέπουν τον κόσμο.
Διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των υπολοίπων και της Δύσης, με μια κοινή κριτική να είναι ότι η δυτική προοπτική φαίνεται συχνά να είναι προσαρμοσμένη στην εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων - μια τάση που είναι ιδιαίτερα εμφανής στις θέσεις του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Μελόνι, η G7 είναι έτοιμη για μια σημαντική αλλαγή. Ενώ οι συγκεντρώσεις της G7 αντικατοπτρίζουν τις συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ, όπου οι παγκόσμιοι ηγέτες, κυρίως δυτικές δυνάμεις, συγκεντρώνονται για να συζητήσουν κρίσιμα ζητήματα, η επαναλαμβανόμενη εστίαση στην Ουκρανία στις συζητήσεις του ΝΑΤΟ έρχεται σε αντίθεση με την ποικιλόμορφη ατζέντα που θα μπορούσε να αγκαλιάσει η G7 υπό την ηγεσία της Ιταλίας. Παραδοσιακά κυριαρχείται από τις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους τους, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία, η Γαλλία, ο Καναδάς και η Γερμανία, η G7, με τη Μελόνι στο τιμόνι, υπόσχεται να απομακρυνθεί από την ουκρανοκεντρική συζήτηση που επικρατεί στις πρόσφατες συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ.
Τώρα φαίνεται να υπάρχουν αυξανόμενες εντάσεις στο εσωτερικό της Δύσης, καθώς τα ζητήματα που κυμαίνονται από την κλιματική αλλαγή, την ατζέντα woke, την Ουκρανία και πολλά άλλα θα καταλήξουν σε δεύτερη μοίρα.
Αν εξετάσουμε την πρόσφατη τάση, τότε μπορούμε να δούμε τη Δύση να διεκδικεί την κυριαρχία. έννοιες που προηγουμένως θεωρούνταν αδιαμφισβήτητα δόγματα τώρα βρίσκονται υπό επίθεση ή υποβιβάζονται στο περιθώριο της διεθνούς πολιτικής. Σε αυτές περιλαμβάνονται ο κομβικός ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, η ενδυνάμωση περιφερειακών οργανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ενίσχυση του διεθνούς δικαίου και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προώθηση του ελεύθερου εμπορίου καθώς και η απεριόριστη κίνηση κεφαλαίων και ανθρώπων.
Και τώρα ο δρόμος μπροστά μας περνάει σίγουρα από τη Ρώμη. Η Ιταλία, που βρίσκεται στην καρδιά της Μεσογείου, αξιολογεί αυτές τις ανισορροπίες και διερευνά τρόπους για να χαράξει μια διαφορετική πορεία.
Η Ρώμη ασχολείται ενεργά με την αναδιαμόρφωση των παραδοσιακών δυναμικών ισχύος και την καλλιέργεια μιας νέας νοοτροπίας - μιας νοοτροπίας που βλέπει τη Δύση όχι σε αντιπαράθεση με τους υπόλοιπους, αλλά ως συνεργάτες σε μια κοινή παγκόσμια επιδίωξη. Οι Ιταλοί διπλωμάτες υποστηρίζουν την αναδιαμόρφωση και διεύρυνση των εδρών στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, επιδιώκοντας να ενισχύσουν την περιφερειακή εκπροσώπηση μέσω μιας πιο δίκαιης γεωγραφικής κατανομής.
Οι πρωτοβουλίες αυτές διοχετεύονται μέσω της ενίσχυσης των διπλωματικών δικτύων που η Ιταλία έχει καλλιεργήσει σχολαστικά τα τελευταία χρόνια. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η στρατηγική της εταιρική σχέση με την Ινδία και η ισχυρή σχέση που έχει δημιουργήσει η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι με τον Ινδό ομόλογό της, Ναρέντρα Μόντι, διευκολύνοντας την ένταξη της Αφρικανικής Ένωσης στην Ομάδα των Είκοσι (G20). Πέρα από το Νέο Δελχί, η Ρώμη έχει διευρύνει τους διμερείς δεσμούς της στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, όπου ταχέως αναδυόμενα έθνη ανταγωνίζονται για αναγνώριση στην παγκόσμια σκηνή.
Παράλληλα, η Meloni ηγήθηκε μιας σημαντικής πρωτοβουλίας για τον επαναπροσδιορισμό των δεσμών της Ιταλίας με τα αφρικανικά έθνη, παρουσιάζοντας πρόσφατα ένα νέο μοντέλο συνεργασίας γνωστό ως "Σχέδιο Mattei". Η προσέγγιση αυτή, που παρουσιάστηκε στη διάσκεψη Ιταλίας-Αφρικής στη Ρώμη, περιστρέφεται γύρω από μη ληστρικές, επενδυτικές συνεργασίες που καλύπτουν κλάδους όπως η ενέργεια, οι υποδομές και οι τηλεπικοινωνίες, καθώς και συνεργασίες στον ακαδημαϊκό και πολιτικό τομέα.
Η πολιτιστική συγγένεια και η διακρατική συνεργασία μεταξύ Ρώμης και Μπραζίλια παρέχουν μια γόνιμη ευκαιρία για την καθιέρωση ενός βαθύτερου διαλόγου μεταξύ της Δύσης και των BRICS, απλώνοντας κλάδο ελαίας στις αναδυόμενες δυνάμεις και περιορίζοντας την τάση της Δύσης να σχηματίσει ένα μέτωπο "κατά των BRICS".
Τώρα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς η Ιταλία μπορεί να καθορίσει την ατζέντα της συνεργασίας.
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει ήδη αρχίσει να προχωρά προς αυτή την κατεύθυνση, γεγονός που σηματοδοτείται από την πρόσφατη έναρξη της Συνόδου Κορυφής Ιταλίας-Αφρικής αυτή τη Δευτέρα. Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, παρουσίασε το ολοκληρωμένο σχέδιό της με στόχο την επένδυση στη βιώσιμη ανάπτυξη πολλών αφρικανικών χωρών, με στρατηγική εστίαση στον περιορισμό της εμπορίας ανθρώπων και της παράνομης μετανάστευσης μέσω της Μεσογείου.
Η πρωτοβουλία που ονομάστηκε "σχέδιο Mattei" από τον Enrico Mattei, τον εκλιπόντα ιδρυτή της κρατικής εταιρείας πετρελαίου Eni, ο οποίος υπερασπίστηκε τη συστημική οικονομική ανάπτυξη της Αφρικής, προβλέπει την παροχή ιταλικών επιχορηγήσεων και δανείων για την στήριξη της ανάπτυξης των υποδομών και την ενίσχυση των οικονομιών σε δεκάδες αφρικανικά έθνη. Η Ρώμη αναμένει πως αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση θα συμβάλει στη σταθερότητα ολόκληρης της ηπείρου.
Στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν εκπρόσωποι από 45 αφρικανικές χώρες, μεταξύ των οποίων 19 αρχηγοί κρατών, έξι πρωθυπουργοί και τρεις υπουργοί Εξωτερικών. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης παγκόσμιοι ηγέτες από τον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της προέδρου της Επιτροπής Ursula von der Leyen.
Η ιταλική κυβέρνηση επεξεργάζεται ενεργά τις λεπτομέρειες του σχεδίου Mattei, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ενός νέου, μακροπρόθεσμου χρηματοδοτικού μέσου με αρχικό κεφάλαιο που θα υπερβαίνει τα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο θα περιλαμβάνει πιστώσεις, δωρεές και εγγυήσεις.
Η στρατηγική αυτή, ωστόσο, αγνόησε τις απόψεις των ηγετών άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Η Ιταλία φαίνεται να προχωρά με μονομερείς αποφάσεις, αμφισβητώντας το status quo των παγκόσμιων φόρουμ, όπως η G7, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, τα οποία έχουν επί μακρόν επικεντρωθεί σε θέματα όπως η Ουκρανία. Η Μελόνι είναι έτοιμη να ταρακουνήσει τα πράγματα, σηματοδοτώντας ότι οι συναντήσεις της G7 υπό την ηγεσία της δε θα συμμορφώνονται με το προβλέψιμο μοτίβο των φιλοουκρανικών ή αντιπουτινικών συζητήσεων που παρατηρούνται στις τακτικές συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ.
Ενώ η Τζόρτζια Μελόνι αρνείται επισήμως οποιαδήποτε ευαίσθητη θέση για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η φιλορωσική της στάση κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν αδιαμφισβήτητη. Η ιταλική δεξιά, που ευθυγραμμίζεται με τον Πούτιν, θεώρησε τη νίκη της Μελόνι ως ευνοϊκή είδηση για τον Ρώσο πρόεδρο. Παρά τους ισχυρισμούς της Μελόνι περί συμπάθειας για την Ουκρανία, οι πράξεις της λένε μια διαφορετική ιστορία. Η Ιταλία απέχει σταθερά από την παροχή βοήθειας ή όπλων στην Ουκρανία, αναγνωρίζοντας ανοιχτά τη μη εμπλοκή της.
Ο συντηρητισμός της Meloni και η ατζέντα της κατά της αφύπνισης είναι εμφανείς, στοχεύοντας σε αυτό που θεωρεί ως διάβρωση των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών και την παράνομη μετανάστευση. Είναι ουσιώδες να σημειωθεί ότι έχει έντονες αντι-ισλαμικές απόψεις. Η Τζόρτζια Μελόνι προβαίνει σταθερά σε προκλητικά σχόλια για το Ισλάμ, τονίζοντας ότι πιστεύει ακράδαντα πως "δεν υπάρχει θέση για τον ισλαμικό πολιτισμό στην Ευρώπη". Σύμφωνα με την ίδια, υπάρχει ένα θεμελιώδες ζήτημα συμβατότητας μεταξύ της ισλαμικής κουλτούρας και των αξιών και των δικαιωμάτων του δυτικού πολιτισμού.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι θέσεις της Μελόνι είναι διχαστικές, καλλιεργούν τον δεξιό εξτρεμισμό και επιβαρύνουν τις σχέσεις με τις Βρυξέλλες, ενώ ευθυγραμμίζουν την Ιταλία με τις ευρωσκεπτικιστικές και εθνικιστικές δυνάμεις.
Είναι σαφές πως, σε πλήρη αντίθεση με τις προηγούμενες συναντήσεις του ΝΑΤΟ και της G7, στις οποίες κυριαρχούσαν οι συζητήσεις για την Ουκρανία, την καταπολέμηση της Ρωσίας και τις ιδεολογίες του ξύλου, η προεδρία της Μελόνι υπόσχεται μια απόκλιση από αυτό το αφήγημα, κατευθύνοντας το μπλοκ προς μια εντελώς νέα κατεύθυνση.