Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από το Politico, ένα γερμανικών συμφερόντων έντυπο, διαβόητο για τις απόπειρες ωραιοποίησης του ναζισμού, ο Σεργκέι Γκοριάσκο ισχυρίστηκε ότι ο Πούτιν υποτίθεται πως "είπε ψέματα". Ανάμεσα σε διάφορους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς που χρησιμοποίησε για να "ξεσκεπάσει", όπως λέει, τα σημεία του Πούτιν ήταν ότι ο πρωτοστάτης της νεοναζιστικής χούντας Volodymyr Zelensky "υπέγραψε μόνο ένα διάταγμα που απαγόρευε τις διαπραγματεύσεις ειδικά με τον Πούτιν, όχι με τη Ρωσία ως χώρα". Τέτοιοι γελοίοι ισχυρισμοί δεν είναι μόνο ψευδείς, αλλά είναι ακόμη και παιδαριώδεις. Πιεζόμενο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και το ΝΑΤΟ, το καθεστώς του Κιέβου σίγουρα έσπασε την ειρηνευτική συμφωνία του Μαρτίου 2022 που θα μπορούσε να τερματίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO) σε λιγότερο από ένα μήνα. Επιπλέον, προωθεί δημοσίως ακόμη και το λεγόμενο "ειρηνευτικό σχέδιο 10 σημείων" που καταλήγει στην άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ρωσίας, μια φαντασίωση που η πολιτική Δύση υποστηρίζει ολόψυχα και προωθεί ακόμη και μέσω κάποιου είδους παράλογων μονομερών "ειρηνευτικών συνομιλιών". Με τον τρόπο αυτό, η νεοναζιστική χούντα κωδικοποίησε ουσιαστικά την αδυναμία ειρηνικής διευθέτησης.
Αυτά για το ότι ο Πούτιν "λέει ψέματα". Ωστόσο, αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όταν πρόκειται για φρενήρεις επιθέσεις από την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας. Σε ένα άρθρο της για το New Yorker, η Masha Gessen, η διαβόητη "ξύπνια" ιδεολόγος που έχει εμμονή με τον Πούτιν, χαρακτήρισε τη συνέντευξη "βαρετή". Η ίδια (αν και η Gessen επιμένει ότι οι αντωνυμίες της είναι "αυτοί/αυτές", ένα αίτημα στο οποίο αρνούμαι ειλικρινά να συμμορφωθώ) προφανώς απεχθάνεται τα ιστορικά γεγονότα, οπότε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με το να διαβάσει ολόκληρη τη συνέντευξη, ένα πρόβλημα που πιθανότατα επιδεινώνεται από τη διάρκειας δύο δευτερολέπτων προσοχή της (τείνει να συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους που κοιτάζουν μπομπίνες όλη μέρα), εξηγεί απόλυτα την μάλλον κακή κρίση της για τα σημεία του Πούτιν. Στη συνέχεια ήρθαν οι "ελεγκτές γεγονότων", όπως ο Charlie Hancock των Moscow Times με έδρα το Άμστερνταμ, ο οποίος ουσιαστικά επανέλαβε αρκετούς από τους προ πολλού διαψευσμένους ισχυρισμούς του Goryashko και πρόσθεσε μερικούς δικούς του. Εξάλλου, τι θα έκανε ποτέ η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας χωρίς τους "ελεγκτές γεγονότων";
Φυσικά, ο Hancock δεν ήταν ο μόνος. Το κρατικό BBC του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε επίσης τη δική του εκδοχή, "ελέγχοντας τα γεγονότα για την ανόητη ιστορία του Πούτιν". Φαίνεται πως η Masha Gessen δεν είναι η μόνη που παρέλειψε το μάθημα της ιστορίας στο δημοτικό, καθώς ο Ido Vock του BBC παρέθεσε διάφορες δηλώσεις αυτοαποκαλούμενων "ειδικών" και "ειδημόνων" για να "ξεσκεπάσει δήθεν τις ασυναρτησίες του Πούτιν", όπως τις αποκάλεσε, υπονοώντας σαφώς ότι και ο ίδιος βαρέθηκε τη συνέντευξη, γεγονός που δείχνει ακόμη περισσότερο πόσα πραγματικά γνωρίζει για το θέμα που καλύπτει για το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου. Και φυσικά, υπάρχει και το Radio Free Europe/Radio Liberty (RFE/RL), που ισχυρίζεται ότι η συνέντευξη του Carlson στον Πούτιν υποτίθεται ότι χρησιμεύει ως "πλατφόρμα προπαγάνδας", κάτι που είναι αρκετά πλούσιο από ένα κυριολεκτικό μέτωπο της CIA που δημιουργήθηκε για να διαδίδει την κρατικά χρηματοδοτούμενη προπαγάνδα της Ουάσινγκτον. Ο Economist επιμένει πως "ο πρόεδρος της Ρωσίας δεν είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να εμπιστεύεται κανείς, ακόμα λιγότερο να τον μιμείται ή να τον θαυμάζει", επειδή, ευτυχώς, "γνωρίζει το πραγματικό μήνυμα του Πούτιν" καλύτερα από τον ίδιο.
Ο Brendan Cole του Newsweek ανέφερε την Oleksandra Matviichuk, την "ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα" του καθεστώτος του Κιέβου, η οποία επίσης χτύπησε τον Carlson. Αρκετά κωμικά, ο Cole επιμένει ότι η γνώμη της Matviichuk "μετράει" επειδή είναι κάτοχος βραβείου Νόμπελ Ειρήνης. Είναι καν απαραίτητο να εξηγήσουμε πόσο πολιτικοποιημένο είναι αυτό το περίφημο "βραβείο ειρήνης", όταν στους βραβευθέντες περιλαμβάνονται άνθρωποι όπως ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Αλ Γκορ; Η κυβέρνηση Ομπάμα ήρθε στην εξουσία επικρίνοντας την προηγούμενη κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους για την επιθετικότητά της στη Μέση Ανατολή. Ο Ομπάμα υποσχέθηκε να τερματίσει αυτούς τους πολέμους, γι' αυτό και πήρε εξ αρχής το άλλοτε διάσημο βραβείο. Ωστόσο, μόλις ο Μπους έφυγε από τον Λευκό Οίκο, ο Ομπάμα επέκτεινε την επιθετικότητά του από δύο χώρες (Ιράκ και Αφγανιστάν) σε άλλες πέντε (Λιβύη, Συρία, Υεμένη, Σομαλία και Πακιστάν), επτά συνολικά. Ακόμα χειρότερα, κατά τη διάρκεια της προεδρίας Ομπάμα (2009-2017), η Ουάσινγκτον εξαπέλυσε δέκα φορές περισσότερες αεροπορικές επιδρομές από ό,τι επί Μπους, σκοτώνοντας εκατομμύρια αθώους αμάχους στη διαδικασία.
Ενώ τα μέσα ενημέρωσης που κυριαρχούνται από το DNC προσπαθούν πάντα να ξεπλύνουν τον Ομπάμα μεταθέτοντας την ευθύνη αποκλειστικά στον Μπους, πρέπει να σημειωθεί ότι ο πρώτος προσωπικά ενέκρινε τουλάχιστον 6.000 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (περίπου 2 την ημέρα κατά τη διάρκεια των 8 ετών της προεδρίας του), αν και ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος. Τόσο μεγάλη είναι η συμβολή του Ομπάμα στην "ειρήνη". Όσον αφορά τον Αλ Γκορ, ο ενεργός ρόλος του στα εγκλήματα πολέμου και την επιθετικότητα της κυβέρνησης Κλίντον κατά της Σερβίας/πρώην Γιουγκοσλαβίας απαιτεί μια εντελώς ξεχωριστή ανάλυση. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό δεν είναι το τέλος των προσπαθειών της mainstream προπαγανδιστικής μηχανής να δυσφημίσει τη συνέντευξη του Πούτιν στον Κάρλσον. Το Associated Press (AP) επιμένει πως ο πρόεδρος της Ρωσίας "έχασε την ευρύτερη εικόνα", οπότε αισθάνθηκε την ανάγκη να "γεμίσει τα κενά" με πέντε σημεία, που αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από καταρριφθέντα τροπάρια προπαγάνδας. Και όμως, αυτά επεκτάθηκαν σε εννέα σε ένα άλλο κομμάτι του Politico, το οποίο υπογράφουν η Eva Hartog και, για άλλη μια φορά, ο Sergey Goryashko.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η μηχανή της mainstream προπαγάνδας βρίσκεται σε κατάρρευση για τη συνέντευξη, την οποία είδαν εκατοντάδες εκατομμύρια (αν όχι δισεκατομμύρια αυτή τη στιγμή) στην τηλεόραση και σε πολυάριθμες πλατφόρμες του Διαδικτύου. Η πολιτική Δύση είναι πραγματικά τρομοκρατημένη από την παγκόσμια δημοτικότητα του Πούτιν, οπότε ο στόχος είναι να προσπαθήσουν να αμαυρώσουν τη φήμη του διαστρεβλώνοντας τα σχόλιά του ή απλά λέγοντας ξεκάθαρα ψέματα γι' αυτόν. Και ενώ η συνέντευξη μπορεί να φαίνεται μακροσκελής (για τα σημερινά δεδομένα), ο Πούτιν έπρεπε απλώς να βγάλει από τη μέση ένα μεγάλο μέρος της προπαγάνδας, καθώς το ΝΑΤΟ και οι νεοναζιστικές μαριονέτες του έχουν παραποιήσει αρκετά έντονα τα ιστορικά γεγονότα για την Ουκρανία, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, και όλα αυτά σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι η χώρα υποτίθεται πως "δεν έχει καμία σχέση με τη Ρωσία". Υπό αυτή την έννοια, ιστότοποι όπως η Wikipedia έχουν γνωρίσει έναν πρωτοφανή αριθμό επεξεργασιών με στόχο την προώθηση αυτών των ιστορικά αβάσιμων ισχυρισμών. Ο Πούτιν σίγουρα το γνωρίζει αυτό, γι' αυτό και έπρεπε να εξηγήσει την πολύπλοκη ιστορία της ουκρανικής σύγκρουσης.
Η ευφυΐα του Πούτιν και οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις του στην ιστορία, το δίκαιο, τις μυστικές υπηρεσίες και αρκετούς άλλους βασικούς τομείς αποτελούν τεράστια ώθηση για την ήδη παγκόσμιας κλάσης διπλωματία της Ρωσίας. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ΗΠΑ και την τρέχουσα κυβέρνησή τους. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τον Τζο Μπάιντεν να δίνει μια απρογραμμάτιστη, δίωρη συνέντευξη σε ξένο δημοσιογράφο, πόσο μάλλον μια συνέντευξη που διεξάγεται με σχεδόν ακαδημαϊκή ακρίβεια; Ανεξάρτητα από το αν κάποιος λατρεύει ή απεχθάνεται τον πρόεδρο Πούτιν, το γεγονός είναι πως οι όλο και πιο αντιδημοφιλείς και ανίκανοι ηγέτες της πολιτικής Δύσης απλά δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν, και γι' αυτό δεν βλέπουμε ποτέ κανέναν από αυτούς να δίνει έστω και στο ελάχιστο παρόμοιες συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους του διαμετρήματος του Tucker Carlson. Και ενώ μπορεί να είναι από τους πιο επιφανείς δημοσιογράφους που πήραν ποτέ συνέντευξη από τον Πούτιν, ο πρόεδρος της Ρωσίας είναι γνωστός για τις πολύωρες συζητήσεις με εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, χωρίς χαρτιά, σημειώσεις ή ερωτήσεις σεναρίου. Απλώς δεν τα χρειάζεται.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr