Sputnik / Gavriil Grigorov |
Του Fyodor Lukyanov, αρχισυντάκτη του Russia in Global Affairs, προέδρου του προεδρείου του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής και διευθυντή ερευνών της Διεθνούς Λέσχης Συζητήσεων Valdai - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Πριν από μερικά χρόνια, η Ρωσία κατηγορήθηκε για ανάμειξη στις αμερικανικές πολιτικές διαδικασίες. Τώρα έχει συμβεί το αντίθετο. Η αμερικανική εσωτερική πολιτική παρασύρει τον ρωσικό παράγοντα -που εκπροσωπείται από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν- στη δική της εκλογική διαδικασία.
Ο δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον είναι ένας έντονα ιδεολογικός άνθρωπος που εκπροσωπεί ένα συγκεκριμένο πολιτικό στρατόπεδο. Έφερε στη Μόσχα ένα βαθύ πνεύμα εσωτερικής αμερικανικής αντιπαράθεσης.
Ο Κάρλσον ήταν πιθανώς προσωπικά περίεργος να ακούσει πολλά άγνωστα μέχρι πρότινος πράγματα για τις συνθήκες μας, αλλά ο στόχος δεν ήταν να μάθει ή να διευρύνει τους ορίζοντες. Η συνέντευξη του Πούτιν ήταν μια πρόκληση για το κατεστημένο στην πατρίδα του.
Ο στόχος ήταν να σπάσει η συμβατική αφήγηση -που υποστηρίζεται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης- ώστε μια εναλλακτική λύση να καλύψει το κενό.
Το για τι ακριβώς μιλούσε ο Πούτιν δεν έχει σημασία. Η φήμη του Ρώσου προέδρου τον καθιστά ισχυρό πολιορκητικό κριό για τον Κάρλσον. Και η υπόλοιπη ατζέντα, η οποία είναι πολύ πιο σημαντική για τους ψηφοφόρους από τη Ρωσία και την Ουκρανία, αναμένεται να τον ακολουθήσει στον χώρο που προσπαθούν να ανοίξουν.
Η βασική ιδέα είναι η εξής: κοιτάξτε πού μας έχουν οδηγήσει (ο βάλτος της Ουάσιγκτον).
Το αν αυτό είναι καλό για τη Ρωσία ή όχι είναι συζητήσιμο. Οποιαδήποτε εμπλοκή στις διαμάχες άλλων ανθρώπων μπορεί να έχει διάφορες συνέπειες. Και όχι πάντα αυτές που θα μπορούσαμε να προβλέψουμε.
Απ' όσο μπορούμε να πούμε, η ρωσική ηγεσία δεν έχει καμία πρόθεση ή φιλοδοξία να αναδιαμορφώσει την Αμερική. Οι στόχοι της εδώ αφορούν περισσότερο τον επηρεασμό ενός συγκεκριμένου ζητήματος.
Δεδομένου ότι είναι αδύνατο για το Κρεμλίνο να πείσει τους επίσημους ομολόγους του στην άλλη πλευρά του ωκεανού - όσα λογικά επιχειρήματα και αν παρουσιαστούν - η ορθολογική πορεία είναι να συμβάλει στους καβγάδες τους με την ελπίδα ότι οι ίδιοι αυτοί αντίπαλοι θα εμβαθύνουν στα δικά τους προβλήματα.
Εν τω μεταξύ, η υπερτροφική προσοχή του κόσμου σε αυτή τη συνέντευξη δείχνει πως υπάρχουν αδυναμίες και πως η άλλη πλευρά τις αισθάνεται.
Το ποιος αποδεικνύεται χρήσιμος ηλίθιος (έτσι αποκάλεσε η Χίλαρι Κλίντον τον Κάρλσον) θα αποκαλυφθεί λίγο αργότερα.