Το κυνήγι μαγισσών της γερμανικής κυβέρνησης κατά του AfD ανοίγει το δρόμο προς τη δικτατορία

afd.de

Στη Γερμανία, η φιλελεύθερη κυβέρνηση καταδιώκει ανελέητα το δεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Η κυβέρνηση συνεργάζεται χέρι-χέρι με τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία πάντα προτάσσουν την ετικέτα της δεξιάς με το "εξτρεμιστικό", θορυβώντας έτσι τους αξιοπρεπείς Γερμανούς πολίτες που επιθυμούν σταθερότητα και ηρεμία.

G. Fehér Péter - magyarhirlap.hu / Παρουσίαση Freepen.gr

Μετά τη δημοσιοποίηση μιας συνάντησης του AfD κοντά στο Πότσνταμ, στην οποία φέρεται να συζητήθηκε η απέλαση ορισμένων παράνομων μεταναστών, τον Ιανουάριο, τα κυβερνητικά κόμματα -οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες- ξεκίνησαν μια επαγγελματικά οργανωμένη εκστρατεία μίσους εναντίον του κόμματος. Κανείς με ιδιαίτερα υψηλό προφίλ δεν ήταν παρών στη συνάντηση, αν και ένα σημαίνον στέλεχος του AfD, το οποίο δεν έχει καμία κομματική λειτουργία, ήταν παρών με ιδιωτική ιδιότητα.

Τώρα, η πλήρης απαγόρευση του κόμματος βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.

Αρχικά, η εκστρατεία της κυβέρνησης κατά του AfD φαινόταν να έχει επιτυχία. Η δημοτικότητα του αντιμεταναστευτικού κόμματος σημείωσε ελαφρά πτώση, αλλά η τάση αυτή σταμάτησε γρήγορα και το AfD βρίσκεται και πάλι πάνω από το 20% σε εθνικό επίπεδο.
Το γεγονός ότι το Κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία - ο διάδοχος του κομμουνιστικού κόμματος της εποχής της ΛΔΓ - δεν έχει λάβει αυτή την ετικέτα οφείλεται στο ότι έπεσε στο κρεβάτι των φιλελεύθερων και παγκοσμιοποιητικών ιδεολογιών. Από εκεί και πέρα, έγινε ευπαρουσίαστο. Αν η κατάσταση μετά τις βουλευτικές εκλογές του επόμενου έτους είναι τέτοια, θα μπορούσε ακόμη και να γίνει εταίρος συνασπισμού για άλλα παγκοσμιοποιητικά κόμματα, όπως έχει ήδη συμβεί. Εξάλλου, τα κυρίαρχα κόμματα δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την Αριστερά. Το μάντρα τους είναι: "Η Αριστερά δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά: "Αφήστε τους μετανάστες να έρθουν".

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση έχει καταστήσει τις μυστικές υπηρεσίες εργαλείο των πολιτικών συμφερόντων του κόμματός της, υποτάσσοντάς τες στους πολιτικούς στόχους των κυβερνώντων. Συνέπεια αυτού είναι πως σύμφωνα με το νέο νόμο, ένα κόμμα, στην προκειμένη περίπτωση το AfD, δεν χρειάζεται πλέον να έχει διαπράξει ένα συγκεκριμένο αδίκημα για να παρακολουθείται.

Θα αρκεί η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος να κάνει μια υποκειμενική κρίση και να βλέπει κίνδυνο στη λειτουργία του εν λόγω κόμματος.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτή από τη φιλελεύθερη κυβέρνηση, γι' αυτό και καταφεύγει τώρα σε μια σειρά από νομικά μέσα που θα θέσουν σε δοκιμασία τις αρχές του κράτους δικαίου. Η άκρως αμφιλεγόμενη υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ πάτησε σε νομικά σαθρό έδαφος και έφτασε σε επίπεδο ακραίων μέτρων που δεν έχει δει η Γερμανία από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προειδοποιώντας πως "κανείς που κάνει δωρεές σε ένα ακροδεξιό κόμμα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος".

Η δέσμη μέτρων έχει επομένως πολιτικά κίνητρα και έχει σχεδιαστεί για να αποτελέσει εργαλείο για τα κυβερνώντα κόμματα ώστε να αναλάβουν δράση κατά της πολιτικής αντιπολίτευσης. Τελικά, το ερώτημα είναι ποια κόμματα θα θεωρηθούν "ακροδεξιά"; Δεν είναι δημοσίως γνωστό ποια θα είναι τα κριτήρια για τον προσδιορισμό αυτό και, ως εργαλείο προς χρήση, είναι καλύτερο να παραμείνουν ασαφείς οι λεπτομέρειες.

Δεν υπάρχει καμία αναφορά για το τι θα συμβεί με τα ακροαριστερά κόμματα. Δηλαδή, αν κατανοήσουμε σωστά το περιεχόμενο των μέτρων που πρόκειται να εισαχθούν, τότε τα ακροδεξιά κόμματα δεν θα μπορούν να υποστηρίζονται οικονομικά, ενώ οι ακροαριστερές πολιτικές ομάδες θα μπορούν να υποστηρίζονται οικονομικά χωρίς κανένα κίνδυνο.

Με λίγη λογική, μπορούμε να δούμε πού είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των κομμάτων που μπορούν και δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν. Η σχέση με την παράνομη μετανάστευση καθορίζει ποιο κόμμα θα αποφύγει το πλήρες βάρος του κράτους επιτήρησης και πληροφοριών. Όσοι είναι υπέρ της επανεγκατάστασης αλλοδαπών είτε χαρακτηρίζονται εξτρεμιστές είτε δεν χαρακτηρίζονται καθόλου.