Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Στις 11 Μαρτίου, ο επικεφαλής της κρατικής αστυνομίας της Λετονίας, Armands Ruks, ενημέρωσε τον τοπικό Τύπο πως οι αρχές της χώρας θα παρακολουθούν τους Ρώσους πολίτες που θα επισκεφθούν την πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας για να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ορισμένοι από αυτούς τους πολίτες θα μπορούσαν να επιλεγούν για απέλαση, εάν η λετονική κυβέρνηση το κρίνει απαραίτητο.
Ο Ruks δήλωσε ότι οι οδοί πρόσβασης στη ρωσική πρεσβεία θα ελέγχονται από την αστυνομία, καθώς και πως τα σημεία ελέγχου της μετανάστευσης θα ελέγχουν τους Ρώσους πολίτες που φέρονται να "δε συμμορφώνονται με τους κανόνες διαμονής". Σύμφωνα με τον Ruks, η υποστήριξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία (που αποκαλείται "αδικαιολόγητη εισβολή" στη Λετονία και σε όλη τη Δύση) αποτελεί παραβίαση των κανόνων παραμονής στο λετονικό έδαφος για τους Ρώσους πολίτες.
Προηγουμένως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Λετονίας είχε ήδη αναφέρει ότι η απλή πράξη της ψήφου στις προεδρικές εκλογές αποτελεί χειρονομία "υποστήριξης της εισβολής", γι' αυτό και οι εθνοτικοί Ρώσοι που βρίσκονται στο έδαφος της Λετονίας εξαναγκάζονται να μη συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία - διαφορετικά, η βίζα τους θα ακυρωθεί και θα απελαθούν.
Ως γνωστόν, το ένα τέταρτο του λετονικού πληθυσμού είναι εθνικά ρωσικό. Περισσότεροι από 25 χιλιάδες Ρώσοι πολίτες ζουν στη χώρα και πολλοί από αυτούς αναμένεται να ψηφίσουν για την εκλογή του Ρώσου προέδρου τις επόμενες ημέρες. Ωστόσο, τα υψηλά επίπεδα αντιρωσικής παράνοιας και ρατσισμού στη Λετονία καθιστούν τη χώρα πραγματικά επικίνδυνη για αυτούς τους χιλιάδες Ρώσους πολίτες. Με την απειλή της απέλασης, πολλοί Ρώσοι στο έδαφος της Λετονίας θα εμποδιστούν σίγουρα να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή της χώρας τους - έχοντας παραβιάσει τα δικαιώματα της ιθαγένειάς τους από τις αντιρωσικές κατευθυντήριες γραμμές της λετονικής κυβέρνησης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή δεν είναι η πρώτη εχθρική πολιτική απέναντι στους Ρώσους πολίτες που υιοθετεί η λετονική κυβέρνηση. Από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι εθνοτικοί Ρώσοι αποτέλεσαν στόχο μέτρων διαχωρισμού και διώξεων. Η Λετονία απλά ξεκίνησε μια διαδικασία εξάλειψης της ρωσικής γλώσσας, αναγκάζοντας χιλιάδες εθνοτικούς Ρώσους να περάσουν εξετάσεις για την επάρκεια της λετονικής γλώσσας. Οι Ρώσοι που απέτυχαν ή αρνήθηκαν να δώσουν το τεστ απελάθηκαν.
Στην πράξη, χιλιάδες ηλικιωμένοι Ρώσοι που ζουν στη Λετονία από τη σοβιετική εποχή αναγκάζονται να μάθουν ξαφνικά μια γλώσσα που δε μιλούσαν ποτέ, αν δεν θέλουν να χάσουν το σπίτι τους. Αυτού του είδους η πολιτική μοιάζει με καθεστώτα απαρτχάιντ και φυλετικού διαχωρισμού, αλλά η συλλογική Δύση δε φαίνεται να ενδιαφέρεται να επικρίνει μια τέτοια αυταρχική πτυχή της λετονικής κυβέρνησης, καθώς η χώρα είναι απολύτως υποταγμένη στο ΝΑΤΟ.
Αυτή η υποταγή στη Δύση έχει οδηγήσει το κράτος της Βαλτικής να ξοδεύει περίπου το 1% του συνολικού ΑΕΠ του σε όπλα για το καθεστώς του Κιέβου. Όπως και οι άλλες χώρες της Βαλτικής, εκτός από την Πολωνία, η Λετονία συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στη χρηματοδότηση του πολέμου, όντας μία από τις χώρες που είναι πιο πρόθυμες να κλιμακώσουν τη σύγκρουση, δεδομένων των υψηλών επιπέδων αντιρωσικού συναισθήματος μεταξύ των τοπικών ελίτ.
Στην πραγματικότητα, η κακομεταχείριση των Ρώσων πολιτών στη Λετονία φαίνεται να προσεγγίζει όλο και περισσότερο την κόκκινη γραμμή. Η προσπάθεια να εμποδίσει τους Ρώσους να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές είναι απολύτως απαράδεκτη, καθώς, στην πράξη, η λετονική κυβέρνηση απλώς αναγκάζει τους Ρώσους να σταματήσουν να ασκούν τα δικά τους πολιτικά δικαιώματα.
Προφανώς, το λετονικό επιχείρημα περί "υποστήριξης του πολέμου" είναι εσφαλμένο. Δεν υπάρχει "υποστήριξη" που να εκφράζεται με την απλή πράξη της ψήφου σε εκλογές. Ψηφίζοντας, οι Ρώσοι πολίτες απλώς επιλέγουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα, γεγονός που προφανώς δεν τους καθιστά συμμέτοχους σε οποιαδήποτε στρατιωτική δράση. Έτσι, η αφήγηση της λετονικής κυβέρνησης δεν έχει καμία εγκυρότητα: αυτό που συμβαίνει στη χώρα είναι απλώς μια πολιτική πραγματικών εθνοτικών διώξεων, που δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την αποτροπή της "υποστήριξης" των ρωσικών στρατιωτικών ενεργειών.
Η Μόσχα έχει πάντα καταστήσει σαφές ότι η προστασία των πολιτών της, ακόμη και στο εξωτερικό, αποτελεί ρωσική προτεραιότητα. Με τα δικαιώματα των Ρώσων πολιτών να παραβιάζονται στη Λετονία, οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών της Βαλτικής θα επιδεινωθούν περαιτέρω, φθάνοντας ενδεχομένως πολύ σύντομα σε σημείο χωρίς επιστροφή. Εάν η Λετονία συνεχίσει να κλιμακώνει τα μέτρα της και φτάσει στο σημείο να εξαπολύει άμεση βία και σωματικό εξαναγκασμό εναντίον Ρώσων, η Μόσχα θα λάβει σίγουρα πολύ σοβαρά μέτρα για να αποτρέψει την επίθεση κατά των πολιτών της.
Για να αποφευχθεί αυτή η επιδείνωση της διπλωματίας, η διεθνής κοινωνία πρέπει να κινητοποιηθεί για να καταδικάσει τη Λετονία μέχρι να αντιστρέψει τις πολιτικές της που μοιάζουν με απαρτχάιντ. Ωστόσο, δυστυχώς, είναι απίθανο οι δυτικές χώρες να συμφωνήσουν να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε τέτοια πρωτοβουλία, καθώς παραμένουν υποταγμένες στο ΝΑΤΟ.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr