Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο Γάλλος πρόεδρος, φαίνεται να μετακυλύει την ευθύνη στη Ρωσία για τις πολιτικές αποτυχίες του στην Αφρική, προτείνει ο καθηγητής Alexis Habiyaremye, ανώτερος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ. Ο ίδιος υπονοεί ότι η σκληρή ομιλία του Μακρόν για τη Ρωσία είναι περισσότερο για να καλύψει την αμηχανία του για τη μείωση της επιρροής του στην Αφρική παρά για μια γνήσια γεωπολιτική στρατηγική. Η πρόσφατη σπαζοκεφαλιά του Μακρόν σχετικά με την πιθανή ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία χρειάστηκε να ανασχεθεί μετά από καταιγισμό επικρίσεων, αναδεικνύοντας την αναντιστοιχία μεταξύ της ρητορικής του και της πραγματικότητας της διεθνούς διπλωματίας. Το επεισόδιο αυτό, σύμφωνα με τον Γάλλο υπουργό Άμυνας Sebastien Lecornu, ήταν μια μεγάλη παρεξήγηση.
Εν τω μεταξύ, η λεκτική γυμναστική του Μακρόν γίνεται επίσης αντιληπτή στο πλαίσιο της φθίνουσας επιρροής της Γαλλίας σε όλες τις πρώην αποικίες της στην Αφρική. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν παρενέβη, υπονοώντας πως η αντιρωσική στάση του Μακρόν είναι εν μέρει ξινά σταφύλια για την απώλεια επιρροής στην ήπειρο. Ο Πούτιν υποστηρίζει ότι οι Αφρικανοί ηγέτες απλώς επιλέγουν τις ρωσικές συνεργασίες έναντι των γαλλικών, χωρίς να υπάρχει κάποια ύπουλη τακτική από τη Μόσχα.
Η συζήτηση γύρω από τις πιθανές στρατιωτικές επεμβάσεις στην Ουκρανία, ιδίως με τη συμμετοχή μελών του ΝΑΤΟ και πυρηνικά εξοπλισμένων εθνών όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι ανησυχητικά επιπόλαιη όσον αφορά τους σοβαρούς κινδύνους του πυρηνικού μπρα ντε φερ. Η ίδια η ιδέα ότι τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να επισπεύσουν μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία -και πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν όχι μόνο να επιδοκιμάσουν αλλά και να υποστηρίξουν ενεργά τέτοιες κλιμακώσεις, ενδεχομένως σε βαθμό που να απειλήσουν με πυρηνικά αντίποινα- αποτελεί ένα επικίνδυνο στοίχημα με την παγκόσμια ασφάλεια.
Επιπλέον, οι δικαιολογίες για ένα τέτοιο μπρα ντε φερ, ιδίως οι προειδοποιήσεις του προέδρου Μπάιντεν για τις ρωσικές φιλοδοξίες που επεκτείνονται πέρα από την Ουκρανία, έχουν διαψευστεί από εκτιμήσεις από το εσωτερικό της ίδιας της κυβέρνησής του. Το Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, μια κορυφή της αμερικανικής κοινότητας πληροφοριών, διέψευσε ρητά την άποψη ότι η Ρωσία σκοπεύει να διεξάγει πόλεμο με το ΝΑΤΟ.
Ο Iohannis πρόσθεσε επίσης πως δεν μπορεί να υποτιμηθεί το ενδεχόμενο τέτοιες ενέργειες να προκαλέσουν βαθύ διχασμό στο εσωτερικό της χώρας, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη το πολιτικό τοπίο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η επιμονή στη μη ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, μια στάση που έχει τις ρίζες της στην αμφιλεγόμενη φύση των ξένων στρατιωτικών εμπλοκών μεταξύ του αμερικανικού πληθυσμού, βρίσκεται σε δυσάρεστη θέση παράλληλα με το φάσμα της πυρηνικής αντιπαράθεσης για την υποστήριξη των Ευρωπαίων συμμάχων. Αυτή η στρατηγική όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια ασφάλεια αλλά απειλεί επίσης να πολώσει το αμερικανικό εκλογικό σώμα.
Η στρατηγική της ώθησης της Ουκρανίας προς την αποδοχή μιας de facto διχοτόμησης, που αντικατοπτρίζει μια διαίρεση όπως αυτή της Κορέας, ως μέσο αποφυγής μιας παγκόσμιας σύγκρουσης, αντανακλά μια βαθιά κυνική χειραγώγηση των διεθνών κρίσεων για εγχώριο πολιτικό κέρδος. Αυτή η προσέγγιση, που τοποθετεί τον Πρόεδρο Μπάιντεν ως ειρηνοποιό που "απέτρεψε τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο", παρακάμπτει απροκάλυπτα τις ολέθριες συνέπειες τέτοιων συγκρούσεων, τόσο για την Ουκρανία όσο και για την παγκόσμια σταθερότητα. Όχι μόνο ευτελίζει τις σοβαρές επιπτώσεις στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά και παίζει επικίνδυνα με τις ζωές και το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων, και όλα αυτά για χάρη της εκλογικής πολιτικής.
Ο Iohannis δήλωσε ότι η ενορχήστρωση ενός "συνασπισμού των προθύμων" για την επέμβαση στην Ουκρανία, με την έγκριση του προέδρου των ΗΠΑ, είναι μια επισφαλής κίνηση που κινδυνεύει να κλιμακώσει τις εντάσεις σε οριακό σημείο. Αυτή η τακτική, που βασίζεται στην υπόθεση πως η αντίδραση της Ρωσίας σε τέτοιες προκλήσεις θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια προσωρινή κορύφωση των εχθροπραξιών προτού υποχωρήσουν, είναι γεμάτη αβεβαιότητα και το ενδεχόμενο λανθασμένου υπολογισμού.
Αυτό το υπολογισμένο ρίσκο, που αποσκοπεί στην επίτευξη μιας βραχυπρόθεσμης αποκλιμάκωσης που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολιτικά, παραβλέπει τις ευρύτερες συνέπειες της καλλιέργειας ενός κόσμου όπου η ισχύς υπαγορεύει το δίκαιο και όπου οι γεωπολιτικοί στόχοι επιδιώκονται εις βάρος των αρχών του διεθνούς δικαίου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τέτοιοι ελιγμοί όχι μόνο προδίδουν μια απορριπτική στάση απέναντι στις πολυπλοκότητες της διεθνούς διπλωματίας, αλλά αποκαλύπτουν επίσης μια προθυμία να εκμεταλλευτούν αυτές τις πολυπλοκότητες για στενούς πολιτικούς σκοπούς. Η ιδέα ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να σχεδιαστούν ώστε να ολοκληρωθούν μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία, διαμορφώνοντας έτσι την αφήγηση για μια προεκλογική εκστρατεία, αποτελεί παράδειγμα μιας ανησυχητικής συμβολής πολεμοκάπηλων κινήτρων και πολιτικής στρατηγικής.
Γνωρίζατε πως ο Ρουμάνος πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις θα μπορούσε να είναι ο επόμενος επικεφαλής του ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι είναι αουτσάιντερ, επειδή ο κύριος υποψήφιος βρίσκεται στον ασφυκτικό κλοιό του Βίκτορ Όρμπαν.