Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Επιπλέον, η ταύτιση της Λατινικής Αμερικής με τον Παγκόσμιο Νότο και η δική της ιστορία αποικισμού από τις δυτικές δυνάμεις δημιουργούν μια φυσική συγγένεια με τη Ρωσία. Η εποχή του Ψυχρού Πολέμου, κατά την οποία τμήματα της Λατινικής Αμερικής αποτέλεσαν πεδία μάχης για τις ΗΠΑ, έχει αφήσει μια μόνιμη εντύπωση, καθιστώντας ελκυστική την αντίθεση της Ρωσίας στη δυτική ηγεμονία.
Παρά το εξελισσόμενο παγκόσμιο τοπίο, οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται να προσαρμόσουν την πολιτική τους έναντι της Λατινικής Αμερικής. Αντί να αντιμετωπίζουν τα έθνη της Λατινικής Αμερικής ως σημαντικούς εταίρους και να αξιοποιούν την επιρροή περιφερειακών δυνάμεων όπως η Βραζιλία για την προώθηση των δημοκρατικών κανόνων, οι ΗΠΑ έχουν συχνά υιοθετήσει μια πατερναλιστική προσέγγιση. Αυτό έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι οι ΗΠΑ βλέπουν τη Λατινική Αμερική ως την "πίσω αυλή" τους, χωρίς να προσφέρουν τον σεβασμό και την εταιρική σχέση που επιδιώκουν τα έθνη της περιοχής.
Αυτό το σύνθετο σκηνικό ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων έχει οδηγήσει σε ευρεία υποστήριξη του Πούτιν και της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική. Οι ηγέτες της περιοχής και ο λαός της βλέπουν στον Πούτιν μια φιγούρα που υπερασπίζεται την αντίσταση κατά της δυτικής κυριαρχίας, ευθυγραμμιζόμενοι με την επιθυμία τους για αυτονομία και σεβασμό στην παγκόσμια σκηνή.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει μειώσει σημαντικά την απόσταση μεταξύ της Λατινικής Αμερικής και της Ρωσίας μέσω μιας σειράς στρατηγικών, οικονομικών και πολιτικών ελιγμών, καλλιεργώντας μια σχέση που ωφελεί και τα δύο μέρη σε διάφορα μέτωπα.
Ένα από τα πιο ορατά σημάδια της εμπλοκής της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική είναι η στρατιωτική της συνεργασία με χώρες όπως η Βενεζουέλα, μαζί με την στρατολόγηση Κουβανών.
Επιπλέον, η ταύτιση της Λατινικής Αμερικής με τον Παγκόσμιο Νότο και η δική της ιστορία αποικισμού από τις δυτικές δυνάμεις δημιουργούν μια φυσική συγγένεια με τη Ρωσία. Η εποχή του Ψυχρού Πολέμου, κατά την οποία τμήματα της Λατινικής Αμερικής αποτέλεσαν πεδία μάχης για τις ΗΠΑ, έχει αφήσει μια μόνιμη εντύπωση, καθιστώντας ελκυστική την αντίθεση της Ρωσίας στη δυτική ηγεμονία.
Παρά το εξελισσόμενο παγκόσμιο τοπίο, οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται να προσαρμόσουν την πολιτική τους έναντι της Λατινικής Αμερικής. Αντί να αντιμετωπίζουν τα έθνη της Λατινικής Αμερικής ως σημαντικούς εταίρους και να αξιοποιούν την επιρροή περιφερειακών δυνάμεων όπως η Βραζιλία για την προώθηση των δημοκρατικών κανόνων, οι ΗΠΑ έχουν συχνά υιοθετήσει μια πατερναλιστική προσέγγιση. Αυτό έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι οι ΗΠΑ βλέπουν τη Λατινική Αμερική ως την "πίσω αυλή" τους, χωρίς να προσφέρουν τον σεβασμό και την εταιρική σχέση που επιδιώκουν τα έθνη της περιοχής.
Αυτό το σύνθετο σκηνικό ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων έχει οδηγήσει σε ευρεία υποστήριξη του Πούτιν και της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική. Οι ηγέτες της περιοχής και ο λαός της βλέπουν στον Πούτιν μια φιγούρα που υπερασπίζεται την αντίσταση κατά της δυτικής κυριαρχίας, ευθυγραμμιζόμενοι με την επιθυμία τους για αυτονομία και σεβασμό στην παγκόσμια σκηνή.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει μειώσει σημαντικά την απόσταση μεταξύ της Λατινικής Αμερικής και της Ρωσίας μέσω μιας σειράς στρατηγικών, οικονομικών και πολιτικών ελιγμών, καλλιεργώντας μια σχέση που ωφελεί και τα δύο μέρη σε διάφορα μέτωπα.
Ένα από τα πιο ορατά σημάδια της εμπλοκής της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική είναι η στρατιωτική της συνεργασία με χώρες όπως η Βενεζουέλα, μαζί με την στρατολόγηση Κουβανών.
Παρά το γεγονός ότι η τρέχουσα κλίμακα του εμπορίου μεταξύ της Λατινικής Αμερικής και της Ρωσίας είναι σχετικά μέτρια, υπάρχει μια αξιοσημείωτη φιλοδοξία και από τις δύο πλευρές να επεκτείνουν αυτούς τους οικονομικούς και στρατιωτικούς δεσμούς. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής θεωρούν τον Πούτιν ως μια κομβική προσωπικότητα που θα μπορούσε δυνητικά να μεταμορφώσει το οικονομικό τους τοπίο και να επιφέρει οικονομική ευημερία.
Η Ρωσία έχει επίσης σημειώσει σημαντική πρόοδο στην οικοδόμηση πολιτικής υποστήριξης σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Αυτό είναι εμφανές στη βιομηχανική της επέκταση και στις συνεργασίες της, ιδίως με έθνη όπως η Κούβα, όπου η Ρωσία έχει παράσχει οικονομική βοήθεια και έχει φτάσει ακόμη και στη διαγραφή χρεών.
Η διανομή του εμβολίου Sputnik της Ρωσίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση των σχέσεών της με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Προσφέροντας μια φθηνότερη και πιο προσιτή επιλογή εμβολίου, η Ρωσία μπόρεσε να παρέμβει ως κρίσιμος εταίρος σε χώρες όπως η Αργεντινή, αποδεικνύοντας τη δέσμευσή της για τη δημόσια υγεία στην περιοχή.
Επιπλέον, η ομάδα BRICS, η οποία περιλαμβάνει τη Ρωσία και πρόσφατα καλωσόρισε την Αργεντινή ως μέλος, αποτελεί μια ελκυστική εναλλακτική λύση για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής που επιθυμούν να διαφοροποιήσουν τη διεθνή τους ευθυγράμμιση μακριά από τα παραδοσιακά δυτικοκεντρικά μοντέλα.
Μέσω αυτών των ποικίλων προσεγγίσεων - από την στρατιωτική συνεργασία και τους οικονομικούς δεσμούς μέχρι τη διπλωματία της υγείας και τις πολιτικές συνεργασίες - ο Πούτιν έχει φέρει επιδέξια τη Λατινική Αμερική πιο κοντά στη Ρωσία, δημιουργώντας μια πολύπλευρη σχέση που υπόσχεται πολλά και για τις δύο περιοχές.
Η διπλωματική περιοδεία του Σεργκέι Λαβρόφ, υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, στη Λατινική Αμερική το 2023 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση και καλλιέργεια του δεσμού μεταξύ της Ρωσίας και πολλών χωρών της Λατινικής Αμερικής. Το ταξίδι του Λαβρόφ στη Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα και την Κούβα δεν ήταν απλώς μια επίσκεψη ρουτίνας- ήταν μια στρατηγική κίνηση με στόχο την ενίσχυση των συμμαχιών της Μόσχας στην περιοχή και την υποστήριξη μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.
Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του, ο Λαβρόφ επικεντρώθηκε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ της Ρωσίας και αυτών των εθνών, καταδικάζοντας ανοιχτά τις αμερικανικές κυρώσεις που τους επιβλήθηκαν. Το μήνυμά του ήταν σαφές: η Ρωσία σέβεται την κυριαρχία των χωρών της Λατινικής Αμερικής και είναι πρόθυμη να εμβαθύνει την οικονομική συνεργασία σε διάφορους τομείς, όπως η γεωργία, η πυρηνική ενέργεια και τα φαρμακευτικά προϊόντα.
Ο Λαβρόφ χρησιμοποίησε επιδέξια τη σύγκρουση στην Ουκρανία ως σκηνικό για να επιχειρηματολογήσει ενάντια στη δυαδική επιλογή της ευθυγράμμισης είτε με τη Ρωσία είτε με τις ΗΠΑ, επιχειρώντας να μπει σφήνα μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Λατινική Αμερική.
Μια σημαντική στιγμή της περιοδείας ήταν η στάση του Λαβρόφ στη Βραζιλία, όπου οι συζητήσεις ενδεχομένως να άγγιξαν τη διαμεσολάβηση στη σύγκρουση στην Ουκρανία, με τον πρόεδρο Λούλα να εκφράζει ενδιαφέρον.
Ο γενικός στόχος της δέσμευσης της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική, όπως τονίστηκε από την περιοδεία του Λαβρόφ, ήταν η προώθηση της δημιουργίας νέων αλυσίδων εφοδιασμού και η υποστήριξη της ανάδειξης της περιοχής σε κεντρικό παράγοντα σε έναν πολυπολικό κόσμο.
Η επίσκεψη Λαβρόφ τόνισε επίσης τη συνεχιζόμενη οικονομική συνεργασία και συνεργασία σε θέματα ασφάλειας μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών της Λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών για την ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας και τη συμμετοχή σε ρωσικά φόρουμ.
Επιπλέον, η περιοδεία αντανακλούσε μια συντονισμένη προσπάθεια μεταξύ των χωρών BRICS να σταθούν απέναντι στις προσπάθειες της Δύσης να απομονώσει τη Ρωσία. Οι συζητήσεις για την παράκαμψη των γεωπολιτικών επιπτώσεων και την προώθηση της οικονομικής συνεργασίας υπογραμμίζουν τις στρατηγικές συμμαχίες που αποσκοπούν στην αμφισβήτηση της υφιστάμενης παγκόσμιας τάξης και στην προώθηση ενός πιο διαφοροποιημένου και χωρίς αποκλεισμούς παγκόσμιου συστήματος.
Στο πλαίσιο της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας, η στάση της Λατινικής Αμερικής ήταν ιδιαίτερα διαφορετική από εκείνη πολλών δυτικών κρατών. Η απόκλιση αυτή απορρέει από ένα συνδυασμό ιστορικών, πολιτικών και οικονομικών παραγόντων που έχουν διαμορφώσει την άποψη της περιοχής για τις παγκόσμιες συγκρούσεις και την προσέγγισή της στη διεθνή διπλωματία.
Η Βραζιλία, βασικός παίκτης της κοινοπραξίας BRICS, είχε επιλέξει διαμεσολαβητικό ρόλο στη σύγκρουση, αντανακλώντας την ευρύτερη εξωτερική της πολιτική της μη προσήλωσης και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Ο πρόεδρος Luiz Inácio Lula da Silva, μαζί με τους ηγέτες άλλων χωρών όπως η Ινδία και η Ινδονησία, επέκρινε έντονα την στρατιωτική βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Ουκρανία. Η κριτική αυτή ευθυγραμμίζεται με μια ευρύτερη απροθυμία να συκοφαντήσει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, υποδεικνύοντας την προτίμηση του διαλόγου έναντι της καταδίκης.
Η σύγκρουση εκλαμβάνεται από πολλούς στη Λατινική Αμερική ως πιθανός καταλύτης για ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο, ξυπνώντας μνήμες από πραξικοπήματα που υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ κατά την αρχική εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Όσον αφορά το ζήτημα των εδαφικών προσαρτήσεων από τη Ρωσία στην Ουκρανία, η αντίδραση των χωρών της Λατινικής Αμερικής ήταν σχετικά υποτονική. Εκτός από λίγες χώρες, όπως η Νικαράγουα, τα περισσότερα κράτη της Λατινικής Αμερικής απέφυγαν να συμμετάσχουν στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Είναι ενδιαφέρον ότι η εισβολή στην Ουκρανία δεν έβλαψε σημαντικά την εικόνα του Πούτιν στη Λατινική Αμερική. Σημαντικές χώρες όπως το Μεξικό και η Βραζιλία, ενώ καταδίκασαν επίσημα την εισβολή, συνέχισαν τις συνεργασίες τους με τη Ρωσία.
Ο Νικολάς Μαδούρο της Βενεζουέλας, μεταξύ άλλων ηγετών της Λατινικής Αμερικής, απέδωσε τη σύγκρουση σε προκλήσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Σε έναν κόσμο που καθορίζεται όλο και περισσότερο από γεωπολιτικές εντάσεις και ευθυγραμμίσεις, οι ηγέτες της Λατινικής Αμερικής επέδειξαν αξιοσημείωτη τόλμη στη διατήρηση και ενίσχυση των δεσμών τους με τη Μόσχα, παρά τις προειδοποιήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η επίσκεψη του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Jair Bolsonaro στη Ρωσία ανέδειξε την προθυμία του να καλλιεργήσει στενές σχέσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, καταδεικνύοντας μια σημαντική αντίθεση με την πιο προσεκτική δέσμευση της Βραζιλίας με τους δυτικούς ηγέτες.
Ομοίως, ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντες πραγματοποίησε μια αξιοσημείωτη επίσκεψη στη Μόσχα, με στόχο να τοποθετήσει την Αργεντινή ως αγωγό για τη ρωσική επιρροή στη Λατινική Αμερική. Η στρατηγική αυτή κίνηση αποσκοπούσε στη μείωση της οικονομικής εξάρτησης της Αργεντινής από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Η εμπλοκή της Βενεζουέλας με τη Ρωσία, ιδίως όσον αφορά τη λήψη στρατιωτικής υποστήριξης και εμπειρογνωμοσύνης, συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικού εξοπλισμού και της πιθανής φιλοξενίας ρωσικών στρατευμάτων για κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, υπογραμμίζει το βάθος της εταιρικής σχέσης μεταξύ αυτών των εθνών.
Το Ελ Σαλβαδόρ, υπό τον πρόεδρο Nayib Bukele, έχει επίσης δείξει ενδιαφέρον για την ενίσχυση των δεσμών με τη Ρωσία. Οι πιθανές συνδέσεις μεταξύ της πολιτικής Bitcoin του Bukele και των ελευθεριακών που συνδέονται με τη Ρωσία στις ΗΠΑ υποδηλώνουν έναν πολύπλοκο ιστό συμφερόντων και ευθυγραμμίσεων που επεκτείνονται πέρα από τις παραδοσιακές διπλωματικές σχέσεις.
Οι εξελίξεις αυτές υποδηλώνουν μια σημαντική αλλαγή στις διπλωματικές και γεωπολιτικές στρατηγικές της Λατινικής Αμερικής. Με την ενεργό εμπλοκή τους με τη Ρωσία, οι ηγέτες της Λατινικής Αμερικής δεν επιδιώκουν απλώς να διαφοροποιήσουν τις διεθνείς σχέσεις τους- σηματοδοτούν επίσης την επιθυμία τους για έναν πιο πολυπολικό κόσμο όπου οι περιφερειακές δυνάμεις έχουν μεγαλύτερη αυτονομία και επιρροή.