Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Πρώτα απ' όλα, η φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική ελίτ που κυβερνά τους διπλούς αγγλοαμερικανούς προστάτες της Ουκρανίας θέλει να συνεχίσει την καταδικασμένη σε αποτυχία εκστρατεία της προσπάθειας να περιορίσει τη Ρωσία παρά το αυξανόμενο κόστος. Έχουν επανειλημμένα αποκρούσει τα κλαδιά ελιάς του προέδρου Πούτιν για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων με στόχο την επίτευξη ενός ρεαλιστικού συμβιβασμού για τα αντίστοιχα συμφέροντα ασφαλείας τους. Χωρίς την έγκρισή τους, η Ουκρανία είναι απίθανο να ξεκινήσει εκ νέου μονομερώς αυτές τις συνομιλίες, και ο Ζελένσκι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια αλλαγή καθεστώτος που καθοδηγείται από την SBU, αν το κάνει.
Δεύτερον, παρόλο που το ΝΑΤΟ στο σύνολό του και πρακτικά τα επιμέρους μέλη του το αρνούνται, ο ισχυρισμός του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν την περασμένη εβδομάδα πως συζητούν αν θα επέμβουν συμβατικά στην Ουκρανία φέρεται να υποστηρίζεται από ορισμένα από τα ανατολικά μέλη του μπλοκ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποκάλυψε ότι οι χώρες της Βαλτικής, η Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι υπέρ αυτής της επιλογής, την οποία ενδέχεται να οραματίζονται ως μια ύστατη προσπάθεια να αποτρέψουν την κατάρρευση της Ουκρανίας στο χειρότερο σενάριο.
Το τρίτο σημείο βασίζεται άμεσα στο προηγούμενο ενδεχόμενο, καθώς συζητείται σήμερα ανοιχτά από την Επιτροπή Πληροφοριών της Ουκρανίας, η οποία προειδοποίησε γι' αυτό σε ανάρτηση στο Telegram την περασμένη εβδομάδα. Αν και κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι είναι αντιφατικό να φανταστεί κανείς πως το Κίεβο θα προτιμούσε αυτό το γεγονός από την επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών, η άρχουσα ελίτ του μπορεί κυνικά να το θεωρεί καλύτερο για τα συμφέροντά της. Οι μπότες του ΝΑΤΟ στο έδαφος θα μπορούσαν να τους κρατήσουν στην εξουσία, ενώ ο τερματισμός της σύγκρουσης με κάποιους από τους όρους της Ρωσίας θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκδίωξή τους.
Τέταρτον, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο προειδοποίησε στα τέλη του περασμένου μήνα ότι η Δύση σχεδιάζει μια προβοκάτσια με ψεύτικη σημαία στην Πολωνία προκειμένου να κατηγορήσει τη χώρα του και τη Ρωσία, γεγονός που θα μπορούσε να θέσει σε κίνηση μια συμβατική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία υπό την ηγεσία της Πολωνίας. Μπορεί να μην υλοποιηθεί, αν συνειδητοποιήσουν πως είναι σοφότερο να μην διακινδυνεύσουν τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο από λάθος υπολογισμό σε αυτό το επικίνδυνο γεγονός, αλλά δεν μπορεί επίσης να αποκλειστεί ούτε αυτό υπό το πρίσμα της προαναφερθείσας διαπίστωσης, περιπλέκοντας έτσι περαιτέρω τα ειρηνευτικά σχέδια της Κίνας.
Και τέλος, όποτε ο αγγλοαμερικανικός άξονας αποφασίσει τελικά να διατάξει την Ουκρανία να ξαναρχίσει ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία, σίγουρα θα θέλει να κρατήσει την Κίνα έξω από αυτή τη διαδικασία, καθώς σχεδιάζει να δώσει προτεραιότητα στον περιορισμό της. Με σκοπό να κερδίσουν πίσω μερικές από τις πολλές καρδιές και τα μυαλά που έχασαν στον Παγκόσμιο Νότο τα τελευταία δύο χρόνια, ίσως προτιμήσουν αντ' αυτού την Αφρικανική Ένωση και την Ινδία να παίξουν ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Όπως και να εξελιχθεί, λίγοι περιμένουν ότι θα εγκρίνουν τη συμμετοχή της Κίνας.
Συνολικά, είναι πάντα μια θετική εξέλιξη όταν κάποιος πραγματοποιεί διπλωματία με σκοπό την προώθηση οποιουδήποτε ειρηνευτικού σχεδίου, αλλά οι καλοθελητές δεν θα πρέπει να ελπίζουν φανταζόμενοι ότι αυτό σημαίνει πως θα αποκομιστούν απτά αποτελέσματα. Όπως εξηγήθηκε σε αυτή την ανάλυση, οι πιθανότητες είναι εναντίον της επιτυχίας του Ειδικού Αντιπροσώπου της Κίνας, αλλά μπορεί τουλάχιστον να πείσει κάποιους από τους συνομιλητές του ότι υπάρχει ήδη ένας δρόμος προς την ειρήνη, όποτε αυτοί συγκεντρώσουν την πολιτική βούληση να τον ακολουθήσουν.