Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι τελευταίοι δώδεκα μήνες αποκάλυψαν την ασταθή φύση του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ). Το Φεβρουάριο του 2023, η Wall Street Journal αναφέρθηκε στην αναζωογόνηση του ΝΑΤΟ που προκάλεσε η συνεχιζόμενη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας. Ωστόσο, καθώς ο χρόνος προχωρά, η ενότητα που κάποτε ενισχύθηκε από εξωτερικές απειλές παρουσιάζει σημάδια πίεσης.
Μεταξύ των επίμονων ζητημάτων είναι η τήρηση της κατευθυντήριας γραμμής για τις αμυντικές δαπάνες, η οποία επιβάλλει στις χώρες μέλη να διαθέτουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα. Επί του παρόντος, μόνο 11 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ πληρούν αυτό το κριτήριο. Ειδικότερα, η Γαλλία και η Γερμανία -βασικοί παράγοντες της συμμαχίας- είναι μεταξύ των χωρών που υπολείπονται, περιπλέκοντας τις συλλογικές στρατηγικές αποφάσεις, ιδίως όσον αφορά τη Ρωσία.
Η διχόνοια εντός του ΝΑΤΟ αναδεικνύεται περαιτέρω από την στάση του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς, ο οποίος έχει εκφράσει δισταγμό στην αποστολή πυραύλων κρουζ Taurus στην Ουκρανία, φοβούμενος την εμπλοκή σε μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία. Αυτή η απροθυμία έρχεται σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη στιγμή για τον Σολτς, καθώς αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις μιας διαρροής εντός της γερμανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών. Η διαρροή αυτή υποδηλώνει ότι οι βρετανικές δυνάμεις ενδέχεται να επιχειρούν ήδη στην Ουκρανία, προσθέτοντας ένα ακόμη επίπεδο πολυπλοκότητας στην εσωτερική δυναμική της συμμαχίας.
Πρόσφατα, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν προκάλεσε σημαντική διαμάχη με την πρότασή του πως δυτικά στρατεύματα θα μπορούσαν να σταλούν στην Ουκρανία, μια στάση που έχει συναντήσει ευρεία αποδοκιμασία μεταξύ των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Ο Μακρόν επέκρινε περαιτέρω τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς για την αντιληπτή ανεπάρκεια υποστήριξης της Γερμανίας, επικαλούμενος την παροχή "υπνόσακων και κρανών" αντί για ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια.
Αυτή η κριτική, ωστόσο, παραβλέπει τις εκτεταμένες συνεισφορές της Γερμανίας, όπως αναφέρεται από το Kiel Institute's Ukraine Support Tracker, το οποίο υπολογίζει τη βοήθεια της Γερμανίας (που περιλαμβάνει στρατιωτική, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια) σε περίπου 17,7 δισεκατομμύρια ευρώ, δεύτερη μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα, οι συνεισφορές της Γαλλίας ανέρχονται σε σχετικά μέτρια επίπεδα ύψους 635 εκατομμυρίων ευρώ.
Η πρόταση του Μακρόν και οι επακόλουθες παρατηρήσεις του όχι μόνο απορρίφθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αλλά και επιδείνωσαν τις υφιστάμενες εντάσεις στο ΝΑΤΟ, θέτοντας ιδίως υπό αμφισβήτηση την ηθική και πολιτική ηγεσία της Γαλλίας και της Γερμανίας στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτός ο σκεπτικισμός τροφοδοτεί την αντίθεση στον αναμενόμενο διορισμό του Ολλανδού πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε ως επόμενου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Η υποψηφιότητα του Ρούτε είναι αμφιλεγόμενη, ιδίως υπό το πρίσμα της συνεχούς αποτυχίας της Ολλανδίας να ανταποκριθεί στην κατευθυντήρια γραμμή του 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες, γεγονός που οδήγησε τον πρώην πρόεδρο της Εσθονίας Toomas Hendrik Ilves να αμφισβητήσει την ηθική αξιοπιστία του Ρούτε.
Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες του Βερολίνου να επεκτείνει τις υποδομές σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο στην Ευρώπη αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη για ενεργειακή διαφοροποίηση. Ενώ οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από το Κατάρ και τις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν μέρος της λύσης, προκλήσεις όπως τα τρωτά σημεία στην Ερυθρά Θάλασσα και οι επιφυλάξεις του Προέδρου Μπάιντεν σχετικά με την επέκταση των αμερικανικών εξαγωγών LNG υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία. Παρά τις σημαντικές ζημιές στον Nord Stream 2, η δυνατότητα επισκευής και αξιοποίησης των υπόλοιπων λειτουργικών τμημάτων του αγωγού υποδεικνύει ένα πιθανό σενάριο όπου η Ρωσία παραμένει βασικός ενεργειακός εταίρος στο μεταπολεμικό τοπίο.
Η κριτική του Μακρόν για την αρχική απροθυμία της Γερμανίας να στηρίξει σθεναρά την Ουκρανία έχει βάση, αντικατοπτρίζοντας τις προσπάθειες που απαιτούνται για να κινητοποιηθεί το Βερολίνο σε δράση. Ωστόσο, η πρόταση του Μακρόν για την αποστολή δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία ευθυγραμμίζεται ακούσια με την αφήγηση του Κρεμλίνου, παρουσιάζοντας τη σύγκρουση ως έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ με στόχο την υπονόμευση της Ρωσίας. Θυμηθείτε, ήταν η Γερμανία που ξεκίνησε την τάση του μποϊκοτάζ του Μακρόν.
Αυτές οι εξελίξεις καταδεικνύουν συλλογικά την έλλειψη ενιαίας στρατηγικής του ΝΑΤΟ, εξηγώντας ότι το μπλοκ ζει πλέον με δανεικό χρόνο. Ενώ ένα συνεκτικό και αποφασισμένο ΝΑΤΟ θα μπορούσε να αποτελέσει κάποια πρόκληση για τη Ρωσία, η σημερινή κατακερματισμένη κατάσταση της συμμαχίας προσφέρει στη Μόσχα ένα γλυκύτατο αντίπαλο.
Προχωρώντας από τις άχρηστες συμμαχίες και ομάδες, ας μιλήσουμε για τα άχρηστα μαχητικά αεροσκάφη που απαιτούν περιποιημένους δρόμους και πεντικιούρ πιλότους για να πετάξουν. Ένα τέτοιο μαχητικό αεροσκάφος αποδεικνύεται απολύτως άχρηστο στην Ουκρανία.