.jpg)
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Παρά τους ισχυρισμούς περί τεχνολογικής στασιμότητας, η Ρωσία παραμένει αποφασισμένη να βελτιώσει τις συμβατικές στρατιωτικές της ικανότητες μέσω της ενσωμάτωσης τεχνολογιών αιχμής. Οι πρόσφατες εξελίξεις καταδεικνύουν αυτή την αφοσίωση, με έμφαση στην ανάπτυξη νέων υπερηχητικών πυραύλων, εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς και τη νέα χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών καμικάζι που εκτοξεύονται από πυραυλικά συστήματα πολλαπλών εκτοξεύσεων (MLRS). Σύμφωνα με δυτικές και ουκρανικές πηγές, ο 3M22 "Zircon", ένας υπερηχητικός πύραυλος κρουζ με κινητήρα scramjet, έχει προκαλέσει ενδιαφέρον για χρήση στην Ουκρανία. Το Επιστημονικό-Ερευνητικό Ινστιτούτο Εγκληματολογικών Εξετάσεων του Κιέβου (KNDISE) ανέφερε στοιχεία για ένα χτύπημα πυραύλου "Zircon" στις 7 Φεβρουαρίου.
Η πρόοδος της Ρωσίας στην υπερηχητική τεχνολογία είναι αδιαμφισβήτητη, με τις δυνατότητες του πυραύλου "Zircon", ιδίως τη δυνατότητα εκτόξευσης από χερσαίες πλατφόρμες, να αποτελούν το επίκεντρο. Ο βαθμός στον οποίο έχει αναπτυχθεί ο "Zircon", καθώς και η αλήθεια των δηλώσεων σχετικά με την εφαρμογή του, εξακολουθούν να εξετάζονται και να συζητούνται διεθνώς.
Οι εξελίξεις των υπερηχητικών πυραύλων της Ρωσίας, ιδίως του πυραύλου "Zircon", αναδεικνύουν ένα μείγμα μυστικότητας και επιτευγμάτων. Ο "Zircon" είναι συμβατός με το σύστημα κάθετης εκτόξευσης 3S14 UKSK, επιτρέποντας εκτοξεύσεις από πλατφόρμες όπως το παράκτιο αμυντικό σύστημα "Bastion-P". Η συμβατότητα αυτή ενισχύει τις δυνατότητες κρούσης της Ρωσίας, με τον "Zircon" να προσφέρει ανώτερη ταχύτητα και εμβέλεια σε σύγκριση με τον πύραυλο "Oniks". Το καθεστώς του Κιέβου δυσκολεύτηκε να αναχαιτίσει τους "Oniks", μια πρόκληση που ενισχύεται από τον ταχύτερο "Zircon".
Η ανακάλυψη τμημάτων από τον ρωσικό stealth πύραυλο cruise Kh-69 από το Επιστημονικό-Ερευνητικό Ινστιτούτο Εγκληματολογικών Εξετάσεων του Κιέβου υποδεικνύει την επιχειρησιακή ανάπτυξη του πυραύλου. Ο Kh-69, εξέλιξη του Kh-59MK2, σηματοδοτεί ένα άλμα στον εναέριο οπλισμό, συμβατός με διάφορα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του Su-57. Αυτός ο πύραυλος βελτιώνει τον Kh-59 "Ovod" σε αόρατο, εμβέλεια, ταχύτητα και ωφέλιμο φορτίο, υπογραμμίζοντας τη συνεχή ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ρωσίας.
Ο πύραυλος Kh-69, σχεδιασμένος για την καταστροφή σκληροτράχηλων στόχων, φέρει ωφέλιμο φορτίο 310 kg και έχει εμβέλεια 300 km για στρατηγική εμπλοκή. Η συμβατότητά του με τους εσωτερικούς θαλάμους του Su-57 μειώνει την ορατότητα από τα ραντάρ, ενισχύοντας την αόρατότητα. Σύμφωνα με αναφορές, το Su-57 έχει εκτοξεύσει αποτελεσματικά πυραύλους Kh-69 σε διάφορους στόχους χωρίς να γίνει αντιληπτό, αμφισβητώντας τις επικρίσεις σχετικά με την αόρατότητα του με βάση τη διατομή του ραντάρ.
Η ανάπτυξη των Su-57, οπλισμένων με πυραύλους Kh-69, υπογραμμίζει την έμφαση που δίνει η Ρωσία στην στρατιωτική της στρατηγική στις δυνατότητες stealth και τις ικανότητες μεγάλου βεληνεκούς, ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας εν μέσω της υποστήριξης του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία. Η προσέγγιση αυτή καταδεικνύει τη δέσμευση της Ρωσίας να διατηρήσει το τεχνολογικό πλεονέκτημα σε σύγχρονα σενάρια μάχης.
Η προσαρμογή της Ρωσίας περιλαμβάνει την αξιοποίηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και του προηγμένου πυροβολικού για επιχειρησιακή υπεροχή. Το σύστημα "Tornado-S", μια αναβάθμιση του BM-30 MLRS, υποστηρίζει πλέον την εκτόξευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών καμικάζι, συνδυάζοντας δύο βασικά στρατηγικά πλεονεκτήματα. Ενισχυμένο με πυραύλους καθοδηγούμενους μέσω GLONASS, επεκτείνει το βεληνεκές του πυροβολικού στα 130 χιλιόμετρα, ενώ ένας νεότερος πύραυλος 9M544 φτάνει μέχρι τα 200 χιλιόμετρα. Αυτή η ικανότητα επιτρέπει στη Ρωσία να εκτελεί πλήγματα μεγάλης εμβέλειας με ελαχιστοποιημένο κίνδυνο αντεπίθεσης, επιδεικνύοντας μια σημαντική τακτική εξέλιξη.
Η ενσωμάτωση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών καμικάζι στο σύστημα "Tornado-S" αντανακλά την πρόοδο της Ρωσίας στο μη επανδρωμένο πόλεμο, που κάποτε αποτελούσε ένα ομολογημένο αδύναμο σημείο της. Σήμερα, οι δυνατότητες της Ρωσίας σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη υπερβαίνουν τόσο τις τοπικές όσο και τις παγκόσμιες προσδοκίες, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στην τακτική μάχης.
Αυτή η στρατηγική ενσωμάτωση προηγμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυροβολικού, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και των ανησυχιών σχετικά με τις στρατηγικές A2/AD της Ρωσίας, υποδηλώνει μια μετασχηματιστική αλλαγή στον πόλεμο. Η προσέγγιση της Ρωσίας όχι μόνο αμφισβητεί τους σημερινούς αμυντικούς μηχανισμούς, αλλά επηρεάζει επίσης την ισορροπία της στρατιωτικής τεχνολογίας και της γεωπολιτικής επιρροής, αναδεικνύοντας τη μεταβαλλόμενη δυναμική των σύγχρονων πεδίων μάχης και την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των παγκόσμιων στρατιωτικών εμπλοκών.