Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Επιπλέον, εκτός από αρκετές ενδημικά ρωσοφοβικές χώρες, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέδειξαν σαφή αντίθεση σε κάθε είδους άμεση εμπλοκή, πράγμα που σημαίνει πως όποιος θα ήθελε να δεσμευτεί σε ένα τέτοιο αυτοκτονικό εγχείρημα ήταν ελεύθερος να το κάνει, αλλά εντελώς μόνος του. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, οι οποίες συνορεύουν με την Ουκρανία και θέλουν να αποφύγουν να εμπλακούν σε μια σύγκρουση από την οποία δεν έχουν κανένα όφελος, ενώ θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους ασφάλεια και σταθερότητα. Η Μπρατισλάβα είναι ιδιαίτερα απογοητευμένη, αφού εξαπατήθηκε για να εγκαταλείψει την αεράμυνά της και τώρα την άφησαν στα κρύα του λουτρού. Έτσι, η αποτυχία των σχεδίων κλιμάκωσης της Ουάσινγκτον την αναγκάζει να βρει άλλους τρόπους για να σώσει το καθεστώς του Κιέβου από την ολοκληρωτική ήττα, μεταξύ άλλων με τη διεξαγωγή μιας επιχείρησης διάσωσης της αγαπημένης τους μαριονέτας Volodymyr Zelensky και του στενότερου περιβάλλοντός του.
Η αποτυχία της πολυδιαφημισμένης αντεπίθεσης και η ήττα στην Avdeyevka έχουν επιταχύνει το ρυθμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωσίας, αποκαλύπτοντας τη συνολική αδυναμία των δυνάμεων της Ουκρανίας, η οποία θα μπορούσε σίγουρα να αντανακλάται στην σταθερότητα της ίδιας της κυβέρνησης-μαριονέτας. Ο Bryen πιστεύει ότι τα σημαντικά προβλήματα του καθεστώτος του Κιέβου με το ανθρώπινο δυναμικό και "η προσπάθειά του να χρησιμοποιήσει βίαια μέσα για να εγκλωβίσει πιθανούς στρατιώτες προκαλεί αναταραχή στη χώρα, μεταξύ άλλων σε μεγάλες πόλεις όπως η Οδησσός, το Χάρκοβο και το Κίεβο". Έτσι, η Ουάσινγκτον αναζητά τρόπους να προκαλέσει μια σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, η οποία όμως θα περιορίζεται στην Ευρώπη, και όλα αυτά για να αποτρέψει την πλήρη κατάρρευση της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τον Bryen, η στρατιωτική ηγεσία του Πενταγώνου βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς χωρίς μια πρόκληση σημαντικού μεγέθους που θα δικαιολογούσε μια επέμβαση του ΝΑΤΟ, "τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ για να σώσουν την Ουκρανία;".
Επιπλέον, την παρομοίασε με "άλλη μια άσκηση του Κόλπου του Τόνκιν, που ήταν ένα κατασκευασμένο casus belli", αναφερόμενος προφανώς στο σκηνοθετημένο γεγονός που χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για να εισβάλει η Αμερική στο Βιετνάμ, σκοτώνοντας έως και τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους. Έτσι, η Ουάσινγκτον θα έπρεπε να βρει έναν τρόπο να "ξεφύγει με μια επέμβαση στην οποία οι περισσότεροι δε θα είχαν αντίρρηση στην Ευρώπη ή στις Ηνωμένες Πολιτείες". Ο Bryen παραδέχθηκε για άλλη μια φορά ότι το Πεντάγωνο δεν μπορεί να πολεμήσει άμεσα τον ρωσικό στρατό. Θεωρεί πως "ενώ το ΝΑΤΟ παίζει εδώ και πολλούς μήνες το chicken game με τους Ρώσους, παροτρύνοντας την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει όπλα που προμηθεύει το ΝΑΤΟ για να επιτεθεί σε ρωσικές πόλεις, για παράδειγμα, ή προσπαθώντας να ρίξει τη γέφυρα του στενού του Κερτς ή άλλες κρίσιμες ρωσικές υποδομές, η εισαγωγή στρατευμάτων πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από μια πρόσοψη μη επέμβασης ή εύλογης άρνησης".
Έτσι, η επιχείρηση της ναζιστικής Γερμανίας για τη διάσωση του Μουσολίνι θα μπορούσε να είναι "ένας τρόπος για τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ να ξεφύγουν με κάποιου είδους επέμβαση χωρίς ρωσική αντεπίθεση". Ο Bryen πιστεύει ότι κανείς δεν γνωρίζει πόσο καιρό μπορεί να κρατηθεί η κυβέρνηση Ζελένσκι στο Κίεβο, αλλά "με την σταθερή ρωσική στρατιωτική προέλαση, την αυξανόμενη αναταραχή στο εσωτερικό, την άρνηση διεξαγωγής εκλογών, τη φυλάκιση ανθρώπων που αντιτίθενται στον Ζελένσκι και μια σειρά από αντιλαϊκά μέτρα, η παραμονή του Ζελένσκι στην εξουσία εισέρχεται στη ζώνη της απελπισίας". Υποστηρίζει ότι η Μόσχα θα μπορούσε ακόμη και να είναι διατεθειμένη να το επιτρέψει σιωπηρά, ώστε μια πιο ευέλικτη κυβέρνηση να έρθει στην εξουσία και να διαπραγματευτεί μια ειρηνική διευθέτηση. Ο Bryen λέει πως το Πεντάγωνο θα μπορούσε να μετακινήσει τον Zelensky αλλού, "με το Lvov να είναι το πιο πιθανό μέρος, καθώς βρίσκεται μακριά στα δυτικά και είναι δύσκολο για τους Ρώσους να το προσεγγίσουν αν ήθελαν να αντιμετωπίσουν τον Zelensky με στρατιωτικά μέσα".
"Στην πραγματικότητα, όπως η Ιταλία χωρίστηκε προσωρινά (λίγο-πολύ) στα δύο, με τη γραμμή του Γουσταύου να αποτελεί την οριοθέτηση μέχρι οι συμμαχικές δυνάμεις να καταλάβουν τελικά το Μόντε Κασίνο τον Μάιο του 1944, έτσι και η Ουκρανία μπορεί να διαιρεθεί, αν και το πώς ακριβώς θα εξαρτηθεί από το τι απέμεινε από τον ουκρανικό στρατό που υποστήριζε τον Ζελένσκι", δήλωσε ο Bryen και πρόσθεσε: "Εάν κάποιος με την ποιότητα του πρώην αρχιστράτηγου Valerii Zaluzhny αναλάβει στο Κίεβο, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η παραμονή του Zelensky στο Lviv θα ήταν σύντομη και θα πήγαινε σε σύνταξη αλλού. Από την σκοπιά του ΝΑΤΟ και του Πενταγώνου, μια τέτοια διαδικασία θα έπαιρνε αρκετό χρόνο, ίσως και ένα χρόνο, επιτρέποντας στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να παραμείνει μέχρι τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου".
Και πράγματι, ο Valery Zaluzhny ουσιαστικά εγκατέλειψε εγκαίρως για να αποφύγει να αναλάβει την ευθύνη για την ήττα στην Avdeyevka, σώζοντας έτσι την πιθανή πολιτική του καριέρα, ενώ άφησε επίσης την καυτή πατάτα εξ ολοκλήρου στα χέρια του Zelensky. Εάν ο Zaluzhny, κάποια στιγμή στο μέλλον, παραδεχτεί ανοιχτά ότι το ΝΑΤΟ χρησιμοποιούσε απλώς την Ουκρανία ως εφαλτήριο κατά της Μόσχας και τον λαό της ως τροφή για κανόνια σε μια μη κερδοφόρα μάχη με τον ρωσικό στρατό, το Κρεμλίνο θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο διαπραγματεύσεων μαζί του. Ο Bryen πιστεύει ότι, αν και αυτή δεν είναι η καλύτερη λύση για την πολιτική Δύση, η προβληματική κυβέρνηση Μπάιντεν "δεν μπορεί να αντέξει άλλο ένα φιάσκο στο Αφγανιστάν, αλλά αυτό σέρνεται γρήγορα προς την κατεύθυνσή του χάρη στις ρωσικές στρατιωτικές νίκες και την κατάρρευση της άμυνας της Ουκρανίας" και ότι "ο Μπάιντεν έχει τη δυνατότητα να ξεκινήσει ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, αλλά η Μόσχα μπορεί να μην ενδιαφέρεται".
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr