Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η πρόσφατη πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να συγκεντρωθούν οι αμυντικές προμήθειες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εντελώς αποτυχημένη και έχει προκαλέσει σημαντικές ανησυχίες στα κράτη μέλη, ακόμη και σε εκείνα που παραδοσιακά υποστηρίζουν την αυξημένη ολοκλήρωση. Το σχέδιο, που αποσκοπεί στην παγίωση των στρατιωτικών δαπανών της ΕΕ, υποδεικνύει ότι από το 2030, οι χώρες της ΕΕ θα ενθαρρύνονται να αποκτούν το 40% του στρατιωτικού τους υλικού μέσω μιας στρατηγικής συλλογικών προμηθειών. Η στρατηγική αυτή, που παρουσιάστηκε την Τρίτη, προβλέπει μερική χρηματοδότηση μέσω της αξιοποίησης περιουσιακών στοιχείων που έχουν δεσμευτεί ως απάντηση στις ρωσικές δραστηριότητες.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών σχετικά με την στρατιωτική ετοιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως υπό το φως της συντριβής της Ουκρανίας από τη Ρωσία και του ενδεχομένου μιας πιο απομονωτικής στάσης των Ηνωμένων Πολιτειών υπό την κυβέρνηση Τραμπ. Η πρωτοβουλία όχι μόνο επιδιώκει να ενισχύσει τις αμυντικές ικανότητες της ΕΕ, αλλά επεκτείνει επίσης την τιμητική συμμετοχή στην Ουκρανία, επιτρέποντάς της να προμηθεύεται οπλισμό μαζί με τα κράτη της ΕΕ.
Ωστόσο, έχει αμφισβητηθεί η δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να οργανώσει αποτελεσματικά μια τέτοια ολοκληρωμένη και ενιαία αμυντική στρατηγική. Ακόμη και κατασκευαστές όπλων όπως η Rheinmetall είναι απογοητευμένοι. Ο Armin Papperger, διευθύνων σύμβουλος της Rheinmetall, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τις παρατεταμένες συζητήσεις εντός της ΕΕ για αμυντικά θέματα χωρίς απτή δράση, θέτοντας εν αμφιβόλω την ικανότητα της Επιτροπής να διαχειρίζεται αποτελεσματικά συλλογικές αμυντικές πρωτοβουλίες. Ο Armin θέλει τα χρήματά του γρήγορα, αλλά φαίνεται ότι η Ursula και οι μεγάλοι επιθυμούν μεγαλύτερες περικοπές.
Έτσι, ενώ τα φιλόδοξα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μια πιο συγκεντρωτική και συνεργατική διαδικασία προμηθειών στον τομέα της άμυνας υπογραμμίζουν μια στρατηγική απάντηση στις εξελισσόμενες απειλές για την ασφάλεια, ο σκεπτικισμός σχετικά με την ικανότητα της Επιτροπής να ηγηθεί μιας τέτοιας πρωτοβουλίας υπογραμμίζει τις ευρύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι προσπάθειες ολοκλήρωσης της ΕΕ στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας.
Η προοπτική της δημιουργίας ενός ενιαίου στρατού της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται όλο και πιο απίθανη, καθώς από διάφορες πλευρές εντός της ΕΕ εκδηλώνεται σκεπτικισμός και ευθεία αντίθεση. Η Γερμανίδα ευρωβουλευτής των Πρασίνων Hannah Neumann αντιμετώπισε κριτικά την ιδέα, τονίζοντας την αναντιστοιχία της υποστήριξης ενός ευρωπαϊκού στρατού σε μια εποχή που η ΕΕ αγωνίζεται να παράγει επαρκή πυρομαχικά για τη δική της άμυνα και την υποστήριξη των συμμάχων της.
Το κλίμα αυτό επιδεινώνεται από τις αναφορές για την αντίσταση της Γερμανίας στα προτεινόμενα "αμυντικά ομόλογα" της ΕΕ, που προορίζονται για τη χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών, γεγονός που σηματοδοτεί την έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών.
Ο Αυστριακός ευρωβουλευτής Harald Vilimsky, που εκπροσωπεί το εθνικοσυντηρητικό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ), εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις τέτοιων συγκεντρωτικών στρατιωτικών σχεδίων για χώρες με παράδοση ουδετερότητας. Ο Vilimsky προειδοποίησε κατά της ταχείας δημιουργίας ενός στρατού της ΕΕ, ενός υπουργού Άμυνας και ενός κεντρικού στρατηγείου, υποδεικνύοντας ότι οι εξελίξεις αυτές θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την εθνική κυριαρχία και είναι αμφιλεγόμενες, ιδίως όταν εξετάζονται στο πλαίσιο της ευρύτερης ομπρέλας ασφαλείας του ΝΑΤΟ.
Παρά τις προκλήσεις αυτές, η ιδέα ενός ευρωπαϊκού στρατού παραμένει μια μακροχρόνια φιλοδοξία για προσωπικότητες όπως ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και άλλοι υποστηρικτές της βαθύτερης ολοκλήρωσης της ΕΕ. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία έδωσε νέα ώθηση στη συζήτηση αυτή, ωθώντας την ΕΕ να ξεκινήσει κοινές στρατηγικές προμήθειας πυρομαχικών. Η κίνηση αυτή αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της κρίσιμης έλλειψης όπλων και πυρομαχικών που αντιμετωπίζει η Ουκρανία, καθώς τα ευρωπαϊκά στρατιωτικά αποθέματα λιγοστεύουν. Ωστόσο, το φιλόδοξο όραμα για μια συνεκτική στρατιωτική δύναμη της ΕΕ αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια, κυρίως λόγω των διαφορετικών απόψεων των κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με την κυριαρχία, την στρατιωτική αυτονομία και τη δημοσιονομική ευθύνη.
Οι πρόσφατες αμυντικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με επικεφαλής τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, έχουν προκαλέσει σημαντική συζήτηση εν μέσω μιας πιο επιθετικής στάσης του Προέδρου Μακρόν έναντι της Μόσχας, συμπεριλαμβανομένης της αμφιλεγόμενης σκέψης για ανάπτυξη ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Αυτό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ, με τη Γερμανία και την Ολλανδία να φέρονται να αντιτίθενται στις νέες αμυντικές πρωτοβουλίες. Η διεκδικητική στάση της ΕΕ στην ουκρανική κρίση έχει προκαλέσει περαιτέρω επικρίσεις από χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, αντανακλώντας μια ευρύτερη δυσφορία με την προοπτική στρατιωτικής κλιμάκωσης. Επιπλέον, η πρόεδρος της Επιτροπής Ursula von der Leyen έχει θέσει ως προτεραιότητα την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της ΕΕ στην προεκλογική της ατζέντα για την περίοδο μετά το 2024.
Σημειώστε τα λόγια μου. Ο στρατός της ΕΕ δεν θα συμβεί ποτέ. Και μόλις η Ουκρανία παραδοθεί στη Ρωσία, οι συνομιλίες θα εκπνεύσουν επίσης. Ναι, η Ουκρανία είναι πολύ κοντά στο να παραδοθεί, έχει χάσει και την τελευταία της ταξιαρχία.