Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Το σχέδιο αυτό θα "μείωνε την ορατότητά μας, διατηρώντας παράλληλα το ελάχιστο αποτύπωμα που είναι απαραίτητο για να διατηρήσουμε την πρόσβασή μας ανοιχτή", ή με άλλα λόγια, θα μείωνε την πιθανότητα να διαμαρτυρηθεί το κοινό για αυτά τα νεοαποικιακά φυλάκια, μειώνοντας την παρουσία της Γαλλίας εκεί και αντικαθιστώντας την εν μέρει με την αμερικανική. Η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σενεγάλη είναι πολύ πιο στρατηγικές για τις ΗΠΑ από ό,τι το Τσαντ και η Γκαμπόν, επειδή οι δύο πρώτες γειτνιάζουν με τις χώρες του πυρήνα της νεοσύστατης Συμμαχίας/Ομοσπονδίας του Σαχέλ που καλλιέργησαν στενούς δεσμούς με τη Ρωσία.
Αυτό εξηγήθηκε το Σεπτέμβριο στο άρθρο μου "Γιατί οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για την αποχώρηση της Γαλλίας από το Νίγηρα", το οποίο μπορεί να συνοψιστεί ως το ότι η Ουάσιγκτον μαχαίρωσε πισώπλατα το Παρίσι για το "μεγαλύτερο γεωπολιτικό όφελος" της διατήρησης της δυτικής επιρροής σε αυτό το τμήμα της Αφρικής αντί να το παραχωρήσει οικειοθελώς στη Ρωσία. Αν και η προσέγγιση αυτή φαίνεται να έχει αποτύχει στο Νίγηρα, αφού η χώρα αυτή μόλις ακύρωσε τη συμφωνία για την αμερικανική βάση, είναι αναμφισβήτητα το παράδειγμα μέσω του οποίου οι ΗΠΑ εμπλέκονται με την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Σενεγάλη.
Ο μόνος πιθανός τρόπος για να αισθανθεί η Γαλλία πιο σίγουρη πως οι επί δεκαετίες εδραιωμένοι νεοαποικιοκρατικοί δεσμοί από τους οποίους εξαρτάται σήμερα η μακροοικονομική της σταθερότητα δε θα χαθούν ξαφνικά είναι να παραχωρήσει προληπτικά μέρος της επιρροής της στις ΗΠΑ με την προσδοκία ότι αυτό θα αμβλύνει τα αντιγαλλικά αισθήματα. Δεν είναι σαφές αν η Γαλλία υποσχέθηκε κάτι από τις ΗΠΑ σε αντάλλαγμα ως μια σύγχρονη συμφωνία "καταστροφείς για βάσεις", αλλά ακόμη και αν αυτό έγινε, αυτό έγινε από μια θέση απελπισίας και αδυναμίας.
Η Συμμαχία/Ομοσπονδία της Σαχέλ αντιπροσωπεύει μια νέα περιφερειακή πλατφόρμα ολοκλήρωσης που θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να συμπεριλάβει και άλλες χώρες που θα ακολουθήσουν τα βήματα των μελών της, κάνοντας τα δικά τους πατριωτικά στρατιωτικά πραξικοπήματα (πολυπολικές επαναστάσεις) και στη συνέχεια αποστατώντας από το ελεγχόμενο από τη Δύση μπλοκ ECOWAS, όπως έκαναν μόλις τώρα. Η Γουινέα είναι ο κορυφαίος υποψήφιος λόγω της πρόσφατης πολιτικής της ιστορίας και της γεωγραφικής της δυνατότητας να παρέχει στη γειτονική Συμμαχία/Ομοσπονδία του Σαχέλ αξιόπιστη πρόσβαση στη θάλασσα.
Ακριβώς λόγω αυτής της πιθανότητας η ECOWAS ήρε τελικά τις κυρώσεις που είχε επιβάλει στη μεταπραξικοπηματική κυβέρνησή της τον περασμένο μήνα, καθώς και τις κυρώσεις που είχε επιβάλει νωρίτερα στα τρία μέλη της Σαχελιανής Συμμαχίας/Ομοσπονδίας, τη Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι και τον Νίγηρα. Ο σκοπός ήταν να αποτραπεί προληπτικά το σενάριο της αποστασίας της Γουινέας από το μπλοκ τους, εάν η ηγεσία της αντιλαμβανόταν πόσο θα μπορούσε να επωφεληθεί από το να είναι η μόνη αξιόπιστη πρόσβαση της γειτονικής αυτής χώρας στη θάλασσα υπό αυτές τις προηγούμενες συνθήκες.
Η άρση των κυρώσεων της ECOWAS κατά των χωρών τους (οι στοχευμένες κατά των αξιωματούχων τους θα παραμείνουν προς το παρόν) είχε ως στόχο να καθησυχάσει τη Γουινέα ότι δεν υπάρχει λόγος να "αντιδράσει υπερβολικά", ενώ παράλληλα αποκατέστησε τους εμπορικούς δεσμούς ECOWAS-Σαχέλ με ανθρωπιστικά προσχήματα. Η τελευταία προαναφερθείσα εξέλιξη κάλυπτε την στρατηγική πρόθεση να διατηρηθεί το βόρειο αυτό μπλοκ σε μια σχέση σύνθετης αμοιβαίας οικονομικής αλληλεξάρτησης με το νότιο από το οποίο μόλις αποστασιοποιήθηκαν τα μέλη του.
Όλα αυτά αποσκοπούν στην ανάσχεση της επιρροής της Ρωσίας σε όλη τη Δυτική Αφρική μετά την υποχώρηση της Γαλλίας που άρχισε μετά το ξέσπασμα των πατριωτικών στρατιωτικών πραξικοπημάτων των σαχελικών κρατών. Οι παρατηρητές θα πρέπει να σημειώσουν ότι η συμμετοχή του Burkhard στην κλειστή ακρόαση της Εθνοσυνέλευσης έγινε μόλις λίγες ημέρες μετά την αποστασία της Συμμαχίας/Ομοσπονδίας του Σαχέλ από την ECOWAS και λίγο λιγότερο από ένα μήνα πριν η ECOWAS άρει τις κυρώσεις της κατά των τριών αυτών χωρών και της Γουινέας.
Τα λόγια του αντιπροσωπεύουν επομένως ένα στιγμιότυπο της γαλλικής στρατηγικής σκέψης σε αυτή την ιστορική στιγμή, όταν η ECOWAS έχασε τα μέλη του Σαχέλ και το Παρίσι πανικοβλήθηκε για το τι θα κάνει στη συνέχεια. Υπενθυμίζοντας τους φόβους της Δύσης πως ο πλέον αναβαπτισμένος Βάγκνερ θα μπορούσε να διευκολύνει περισσότερα πατριωτικά στρατιωτικά πραξικοπήματα στην περιοχή, στα οποία ο πρόεδρος Πούτιν αρνήθηκε σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα ότι η Ρωσία έπαιξε ποτέ οποιοδήποτε ρόλο, είναι λογικό γιατί η Γαλλία θα εξέταζε το ενδεχόμενο να αφήσει τις ΗΠΑ να επιχειρούν από κοινού από τις βάσεις τους στην Ακτή Ελεφαντοστού και τη Σενεγάλη.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είχαν ήδη φοβηθεί πριν από ένα χρόνο πως η Βάγκνερ υποτίθεται ότι σχεδίαζε να βάλει ως επόμενο στόχο την Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ η παρούσα πολιτική κρίση της Σενεγάλης που άρχισε να υλοποιείται για πρώτη φορά το περασμένο καλοκαίρι άρχισε να θερμαίνεται γύρω στα τέλη Ιανουαρίου, όταν ο Μπουρκάρντ μίλησε στην Εθνοσυνέλευση. Οι χώρες αυτές θεωρούνται, επομένως, πιθανοί "στόχοι" της συμμαχίας/ομοσπονδίας του Σαχέλ με τη Ρωσία, εξ ου και η ανάγκη "προστασίας" τους περισσότερο από το Τσαντ και την Γκαμπόν.
Όσον αφορά τις δύο τελευταίες, το Τσαντ έχει αναπροσαρμόσει εντυπωσιακά την μέχρι πρότινος δυτικοκεντρική εξωτερική πολιτική του για να ισορροπήσει ρεαλιστικά μεταξύ αυτού του μπλοκ και της Ρωσίας, ενώ το περσινό πραξικόπημα της Γκαμπόν οφειλόταν σε καθαρά εσωτερικά ζητήματα και δεν ήταν σε καμία περίπτωση αντιγαλλικό, αφού η χώρα εξακολουθεί να παραμένει εθελοντικά στην τροχιά της. Κατά συνέπεια, είναι λιγότερο σημαντική προτεραιότητα για τις ΗΠΑ να αναπτυχθούν για τη διατήρηση της δυτικής επιρροής από ό,τι η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σενεγάλη, γεγονός που εξηγεί γιατί οι τελευταίες είναι τα πιο πιθανά μέρη στα οποία θα συμβεί αυτό.
Σε αυτή την περίπτωση, οι ΗΠΑ θα προσαρμόζονται ευέλικτα στις περιφερειακές εξελίξεις με τρόπο που θα αξιοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη νεοϊμπεριαλιστική κληρονομιά της Γαλλίας εκεί, γεγονός που θα μπορούσε να τις βοηθήσει να κρατήσουν υπό έλεγχο τη Συμμαχία/Ομοσπονδία του Σαχέλ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν αναπτυχθούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην πιθανώς κοινή βάση της στην Ακτή Ελεφαντοστού με τη Γαλλία, σύμφωνα με την έκθεση της Wall Street Journal στις αρχές Ιανουαρίου, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να λειτουργήσουν τέτοια συστήματα από την εν λόγω χώρα, την Γκάνα και το Μπενίν, οι οποίες γειτνιάζουν με το εν λόγω γειτονικό μπλοκ.
Το σκηνικό είναι επομένως έτοιμο για τις ΗΠΑ να αναπτύξουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη βάση της Γαλλίας στην Ακτή Ελεφαντοστού με υπερβολικές αντιτρομοκρατικές προφάσεις που στην πραγματικότητα χρησιμεύουν για να κρατήσουν υπό έλεγχο τη Συμμαχία/Ομοσπονδία του Σαχέλ, ενώ παράλληλα παρακολουθούν τη ρωσική δραστηριότητα εκεί. Δεν μπορεί να αποκλειστεί και μια συμπληρωματική παρουσία στη Σενεγάλη, αλλά τίποτα δεν θα αποφασιστεί μέχρι να διεξαχθούν οι καθυστερημένες προεδρικές εκλογές της αργότερα αυτό το μήνα. Συνολικά, η Γαλλία ανοίγει την πόρτα στις ΗΠΑ στη Δυτική Αφρική, και ενδεχομένως χωρίς να λάβει τίποτα ως αντάλλαγμα.