Καθώς η Ιρακινή Αντίσταση συνεχίζει να πιέζει τις ΗΠΑ να σταματήσουν να υποστηρίζουν τον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Γάζας, η Βαγδάτη - και η Μόσχα - ευθυγραμμίζονται περισσότερο με την ατζέντα τους για την εκδίωξη των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
The Cradle's Iraq Correspondent / Παρουσίαση Freepen.gr
Συσκευές παρακολούθησης σε μια τοπική λεωφόρο της Βαγδάτης κατέγραψαν με κάμερα τη δολοφονία του ηγέτη των Ιρακινών Ταξιαρχιών της Χεζμπολάχ, Αμπού Μπακίρ αλ Σαάντι, σε επίθεση με πύραυλο των ΗΠΑ στις 7 Φεβρουαρίου. Οι εικόνες δείχνουν έναν πύραυλο να διαπερνά την οροφή του οχήματός του και στη συνέχεια να παρεκκλίνει προς τα δεξιά της οδού Al-Baladiyat, αφήνοντας ένα ίχνος φλογών στο εμπρηστικό του μονοπάτι.
اللحظات الاولى
— سيــــدة الحـرف 15K (@sayedat_alhrf1) February 22, 2024
لاستهداف الشهيد #ابو_باقر_الساعدي
لاحول ولاقوة الا بالله العلي العظيم pic.twitter.com/Yb9toD3V63
Με φόντο τον διευρυνόμενο, υποστηριζόμενο και οπλισμένο από τις ΗΠΑ ισραηλινό πόλεμο στη Γάζα, οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ κατά του Ιράκ και της Συρίας είχαν ως στόχο να δώσουν ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής στους συμμάχους του Ιράν στον Άξονα της Αντίστασης, οι οποίοι στοχεύουν τα στρατιωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στη Δυτική Ασία ως απάντηση στο μακελειό στη Γάζα.
Αλλά οι επιδρομές, αντ' αυτού, χρησίμευσαν κυρίως για να φέρουν σε δύσκολη θέση την ιρακινή κυβέρνηση και τους εγχώριους συμμάχους της, προκαλώντας μια επανεκτίμηση της σχέσης της χώρας με την Ουάσινγκτον και αναζωπυρώνοντας τις εκκλήσεις για τερματισμό της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Παρά τη συνεχή ροή αμερικανικών απειλών και τακτικών εκφοβισμού που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ για να αποτρέψουν την ιρακινή αντίσταση από τα τέλη του περασμένου έτους, οι εν λόγω φατρίες αύξησαν και επέκτειναν σταδιακά τη συμμετοχή τους στον πόλεμο σε ολόκληρη την περιοχή, με γνώμονα τη δέσμευσή τους στην παλαιστινιακή αντίσταση και τους απελευθερωτικούς της στόχους. Οι ιρακινές ομάδες έχουν έναν συγκεκριμένο στόχο: να πιέσουν την Ουάσινγκτον μέχρι να επιβάλει μια εκεχειρία στη Γάζα - ένας στρατηγικός στόχος που αντανακλά την ενότητα του σκοπού μεταξύ των αντιστασιακών φατριών στο Ιράκ και την περιοχή.
Μιλώντας στο The Cradle, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Ισλαμικής Αντίστασης στο Ιράκ (IRI) ρίχνει φως στη σημασία της επιχείρησης Al-Aqsa flood υπό την ηγεσία της Χαμάς που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023. Το γεγονός αυτό, λέει, θεωρείται από τις παλαιστινιακές παρατάξεις της αντίστασης ως γεγονός που αλλάζει το παιχνίδι και έχει προκαλέσει σοκ στους διαδρόμους εξουσίας στο Τελ Αβίβ, την Ουάσινγκτον και τις συμμαχικές πρωτεύουσες.
Η επιχείρηση θεωρείται ως μια ιστορική διαδικασία που αμφισβητεί το status quo των τελευταίων επτά δεκαετιών και επαναπροσδιορίζει την κοινωνική, ασφαλιστική και στρατιωτική δυναμική στην περιοχή, εξηγεί η πηγή.
"Ενότητα των μετώπων": η εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη
Μόλις δύο εβδομάδες μετά την πλημμύρα του Αλ Άκσα και τα επακόλουθά της, ο ανταποκριτής του The Cradle στο Ιράκ έθεσε το ερώτημα "Θα ενταχθούν η Υεμένη και το Ιράκ στην πλημμύρα του Αλ Άκσα της Παλαιστίνης;". Τότε, σημειωνόταν πως οποιαδήποτε πιθανή εμπλοκή μελών του Άξονα Αντίστασης, εκτός της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, στον πόλεμο "πιθανότατα θα υλοποιούνταν με τη μορφή επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους που θα στόχευαν συγκεκριμένους στόχους, σύμφωνα με την στρατηγική σύγκλιση του Άξονα Αντίστασης στην Ενότητα των Μετώπων".
Η "κρίση της Ερυθράς Θάλασσας" που εκτυλίχθηκε στο μέτωπο της Υεμένης υπό την ηγεσία της Ανσαράλαχ, καθώς και οι δεκάδες επιθέσεις της ιρακινής αντίστασης κατά αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ και τη Συρία από τον Οκτώβριο φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτή την υπόθεση.
Στην περίπτωση του Ιράκ, το μεγαλύτερο στρατιωτικό βάρος ανέλαβαν τέσσερις από τις παρατάξεις της αντίστασης που προσδιόρισε ο γενικός γραμματέας της Kataib Hezbollah Abu Hussein al-Hamidawi: η δική του ομάδα Kataib Hezbollah, η Harakat al-Nujaba, η Kataib Sayyid al-Shuhada και η Ansarallah al-Aufiaa. Όπως λέει ένας αξιωματούχος του IRI στο The Cradle:
"Τα μέτωπα ανοίγουν κατά τη διακριτική ευχέρεια των ίδιων των ηγετών (αυτών των ομάδων), με βάση τις θρησκευτικές, ιδεολογικές και ηθικές δεσμεύσεις που απορρέουν από τη φύση του ιρακινού χαρακτήρα κατ' αρχάς".
Τους τελευταίους μήνες, το ΙΚΙ έχει αποδείξει την ευελιξία του χρησιμοποιώντας μια ποικιλία τακτικών και οπλισμού σε περίπου 188 ξεχωριστές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον αμερικανικών στόχων. Αυτές κυμαίνονται από πυραυλικές επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ μέχρι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής στη Συρία, και περιλαμβάνουν ακόμη και τη στοχοποίηση μακρινών ισραηλινών εδαφών, όπως το Άσντοντ, η Χάιφα και τα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν.
Μια επίσημη πηγή στο ΙΡΑ επιβεβαιώνει στο The Cradle ότι "βομβαρδίσαμε με βαλλιστικούς πυραύλους αμερικανικές βάσεις, ακόμη και αυτές στο Ιράκ, και αυτό δεν περιορίστηκε σε μακρινούς στόχους στο βάθος, ή στα κατεχόμενα εδάφη".
Ωστόσο, καθώς οι εντάσεις κλιμακώνονταν, οι εντάσεις στη σχέση μεταξύ Βαγδάτης και Ουάσινγκτον έγιναν αισθητές. Η ιρακινή κυβέρνηση βρέθηκε παγιδευμένη ανάμεσα στην αμηχανία της συνενοχής και στην πρόκληση της διατήρησης του ελέγχου των υποθέσεων ασφαλείας. Ακόμη και ορισμένες από τις ίδιες τις παρατάξεις της αντίστασης αισθάνθηκαν τη συμπίεση των εξωτερικών πιέσεων, ιδίως η Kataib Hezbollah, η οποία στις 31 Ιανουαρίου ανακοίνωσε προσωρινή αναστολή των επιχειρήσεων κατά των αμερικανικών δυνάμεων και των ισραηλινών στόχων.
Η παύση έγινε αμέσως μετά τη δολοφονία τριών Αμερικανών στρατιωτών στον Πύργο 22 κατά μήκος των συνόρων Ιορδανίας-Συρίας, σε μια πρωτοφανή σε βάθος επιχείρηση της ιρακινής αντίστασης, η οποία θεωρήθηκε ως άμεση πρόκληση για το αντιληπτό αήττητο της Ουάσινγκτον. Όπως ήταν αναμενόμενο, η επιχείρηση προκάλεσε έξαρση των εντάσεων, προκαλώντας κάποια άγρια διπλωματική ακτοπλοΐα τις επόμενες ημέρες και προκαλώντας μια ισχυρή, δυσανάλογη στρατιωτική απάντηση των ΗΠΑ.
Οικονομικές και στρατηγικές εκτιμήσεις
Για παρατάξεις όπως η Kataib Hezbollah και η Al-Nujaba, η απόφαση να αναστείλουν τις επιχειρήσεις ήταν μια υπολογισμένη κίνηση για να μετρήσουν την αντίδραση της Ουάσινγκτον. Ωστόσο, η στοχευμένη δολοφονία του διοικητή της Kataib Hezbollah Abu Baqir al-Saadi από τον αμερικανικό στρατό τους αιφνιδίασε, προκαλώντας την έντονη καταδίκη της αμερικανικής επίθεσης από τη Βαγδάτη. Η φράξια του Saadi, πρέπει να σημειωθεί, είναι μέρος των Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης που νίκησαν το ISIS, και ως εκ τούτου βρίσκεται υπό την ομπρέλα των ιρακινών ενόπλων δυνάμεων.
Αυτή τη φορά, η ιρακινή κυβέρνηση δεν είχε άλλη επιλογή από το να ταχθεί στο πλευρό της αντίστασης, ενώ το IRI απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ με την οποία έδινε σήμα για επιστροφή στις επιχειρήσεις.
Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις απηύθυνε τότε πρόσκληση στον Ιρακινό πρωθυπουργό Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντάνι να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον. Μια αναβληθείσα επίσκεψη στο Λευκό Οίκο το Σεπτέμβριο του 2023 για να συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν καθιστά τον Σουντανί, σημειωτέον, τον μοναδικό ιρακινό πρωθυπουργό που δεν έχει επισκεφθεί ακόμη τις ΗΠΑ με επίσημη ιδιότητα.
Μετά την επιστροφή του Ιρακινού πρωθυπουργού από το Μόναχο νωρίτερα το Φεβρουάριο, η πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Ιράκ Έλενα Ρομάνσκι συναντήθηκε μαζί του για να συντονίσει την ατζέντα της επικείμενης επίσκεψής του στις ΗΠΑ και να διασφαλίσει την ευθυγράμμιση των θεμάτων που θα συζητηθούν.
Η Romansky δήλωσε πως "οι ηγέτες συζήτησαν επίσης τη σημασία της συνέχισης της Ανώτατης Στρατιωτικής Επιτροπής ΗΠΑ-Ιράκ, η οποία θα επιτρέψει τη μετάβαση σε μια διαρκή διμερή εταιρική σχέση ασφαλείας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράκ και αποτελεί το φυσικό επόμενο βήμα για την αξιοποίηση της πολύ επιτυχημένης συνεργασίας των τελευταίων 10 ετών μεταξύ του Ιράκ και του συνασπισμού Defeat ISIS".
Αυτό που δεν μπορεί να αγνοηθεί, ωστόσο, είναι πως αυτές οι διπλωματικές πρωτοβουλίες ακολούθησαν μια σειρά εξαναγκαστικών μέτρων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ για τη μείωση της αξίας του ιρακινού δηναρίου έναντι του δολαρίου ΗΠΑ. Ενώ το Ιράκ -τόσο επίσημα όσο και μεταξύ των διαφόρων πολιτικών του παρατάξεων- επιμένει ότι η αξιοποίηση του όγκου των ιρακινών εξαγωγών πετρελαίου ως διαπραγματευτικό χαρτί στην παγκόσμια αγορά είναι ένα αναποτελεσματικό διαπραγματευτικό εργαλείο, υπάρχουν εκείνοι που προβλέπουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία της σπανιότητας της αγοράς για να αυξήσουν το μερίδιό τους κατά δύο εκατομμύρια βαρέλια.
Η αποστολή του Sudani είναι δύσκολη. Πρέπει να βρει μια λύση που να εκπληρώνει τη δέσμευση της κυβέρνησής του να απομακρύνει τις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις από το ιρακινό έδαφος χωρίς να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις από τις ΗΠΑ.
Η Βαγδάτη στηρίζει την αντίσταση
Σύμφωνα με διαρροές, ο Ιρακινός πρωθυπουργός φέρεται να κατέληξε σε συμφωνία με το IRI να αναστείλει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις εναντίον των αμερικανικών βάσεων, προκειμένου να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις του για την πλήρη αποχώρηση των διεθνών συμμαχικών δυνάμεων από το Ιράκ.
Ωστόσο, οποιαδήποτε απόφαση στο θέμα αυτό κινδυνεύει να προκαλέσει αρνητική αντίδραση από την Ουάσιγκτον, η οποία διαθέτει ένα πανταχού παρόν οπλοστάσιο τακτικών πίεσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, δεδομένου ότι τα έσοδα από το ιρακινό πετρέλαιο εξακολουθούν να υποχρεούνται να περάσουν από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ προτού αποδεσμευτούν στη Βαγδάτη.
Τα μέλη του ιρακινού Συμβουλίου των Αντιπροσώπων εργάζονται ενεργά για να προχωρήσουν στην κατάρτιση νόμου για την απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων από το Ιράκ, με την πλειοψηφία των εκπροσώπων από το σιιτικό κεντρικό και νότιο Ιράκ. Ωστόσο, οι σουνιτικές παρατάξεις παραμένουν διφορούμενες ως προς τη στάση τους απέναντι στις προσπάθειες των μπλοκ του πλαισίου συντονισμού να θεσπίσουν μια τέτοια νομοθεσία. Επιπλέον, τα κουρδικά κόμματα, ιδίως το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε σκέψη για στρατιωτική αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ.
Ως απάντηση σε αυτή τη δυναμική, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε την προθυμία της Μόσχας να ενισχύσει τις ιρακινές δυνάμεις μετά την αποχώρηση των ανεπιθύμητων ξένων στρατευμάτων. Η ρωσική προσφορά έχει επιτείνει την πίεση στην Ουάσιγκτον, προκαλώντας μια επανεκτίμηση της φθίνουσας στρατηγικής θέσης των ΗΠΑ στη Δυτική Ασία.
Ερευνητές προσκείμενοι στο συνασπισμό του Ιρακινού Συντονιστικού Πλαισίου, μια συλλογικότητα ιρακινών πολιτικών κομμάτων που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον σχηματισμό της κυβέρνησης Σουντανί, εκτιμούν ότι η εξέλιξη αυτή -σε συνδυασμό με τη στρατιωτική πίεση που άσκησε η αντίσταση- ενίσχυσε την επίσημη ιρακινή στάση και ανάγκασε τις ΗΠΑ να συνεργαστούν και να λάβουν υπόψη τα αιτήματα του ιρακινού υπουργικού συμβουλίου.
Καθώς οι παρατάξεις της αντίστασης εντείνουν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις ως απάντηση στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, καθίσταται σαφές πως υπάρχει μια αυξανόμενη συνέργεια μεταξύ της ιρακινής κυβέρνησης και των υποστηριζόμενων από το Ιράν στοιχείων των ενόπλων δυνάμεων.
Αυτή η ευθυγράμμιση αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης περιφερειακής παράταξης αντίστασης, με στρατηγική εστίαση όχι μόνο στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αλλά και στη διασφάλιση της κυριαρχίας του Ιράκ στο σύνολό της.
Αλλά οι επιδρομές, αντ' αυτού, χρησίμευσαν κυρίως για να φέρουν σε δύσκολη θέση την ιρακινή κυβέρνηση και τους εγχώριους συμμάχους της, προκαλώντας μια επανεκτίμηση της σχέσης της χώρας με την Ουάσινγκτον και αναζωπυρώνοντας τις εκκλήσεις για τερματισμό της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Παρά τη συνεχή ροή αμερικανικών απειλών και τακτικών εκφοβισμού που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ για να αποτρέψουν την ιρακινή αντίσταση από τα τέλη του περασμένου έτους, οι εν λόγω φατρίες αύξησαν και επέκτειναν σταδιακά τη συμμετοχή τους στον πόλεμο σε ολόκληρη την περιοχή, με γνώμονα τη δέσμευσή τους στην παλαιστινιακή αντίσταση και τους απελευθερωτικούς της στόχους. Οι ιρακινές ομάδες έχουν έναν συγκεκριμένο στόχο: να πιέσουν την Ουάσινγκτον μέχρι να επιβάλει μια εκεχειρία στη Γάζα - ένας στρατηγικός στόχος που αντανακλά την ενότητα του σκοπού μεταξύ των αντιστασιακών φατριών στο Ιράκ και την περιοχή.
Μιλώντας στο The Cradle, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Ισλαμικής Αντίστασης στο Ιράκ (IRI) ρίχνει φως στη σημασία της επιχείρησης Al-Aqsa flood υπό την ηγεσία της Χαμάς που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023. Το γεγονός αυτό, λέει, θεωρείται από τις παλαιστινιακές παρατάξεις της αντίστασης ως γεγονός που αλλάζει το παιχνίδι και έχει προκαλέσει σοκ στους διαδρόμους εξουσίας στο Τελ Αβίβ, την Ουάσινγκτον και τις συμμαχικές πρωτεύουσες.
Η επιχείρηση θεωρείται ως μια ιστορική διαδικασία που αμφισβητεί το status quo των τελευταίων επτά δεκαετιών και επαναπροσδιορίζει την κοινωνική, ασφαλιστική και στρατιωτική δυναμική στην περιοχή, εξηγεί η πηγή.
"Ενότητα των μετώπων": η εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη
Μόλις δύο εβδομάδες μετά την πλημμύρα του Αλ Άκσα και τα επακόλουθά της, ο ανταποκριτής του The Cradle στο Ιράκ έθεσε το ερώτημα "Θα ενταχθούν η Υεμένη και το Ιράκ στην πλημμύρα του Αλ Άκσα της Παλαιστίνης;". Τότε, σημειωνόταν πως οποιαδήποτε πιθανή εμπλοκή μελών του Άξονα Αντίστασης, εκτός της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, στον πόλεμο "πιθανότατα θα υλοποιούνταν με τη μορφή επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους που θα στόχευαν συγκεκριμένους στόχους, σύμφωνα με την στρατηγική σύγκλιση του Άξονα Αντίστασης στην Ενότητα των Μετώπων".
Η "κρίση της Ερυθράς Θάλασσας" που εκτυλίχθηκε στο μέτωπο της Υεμένης υπό την ηγεσία της Ανσαράλαχ, καθώς και οι δεκάδες επιθέσεις της ιρακινής αντίστασης κατά αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ και τη Συρία από τον Οκτώβριο φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτή την υπόθεση.
Στην περίπτωση του Ιράκ, το μεγαλύτερο στρατιωτικό βάρος ανέλαβαν τέσσερις από τις παρατάξεις της αντίστασης που προσδιόρισε ο γενικός γραμματέας της Kataib Hezbollah Abu Hussein al-Hamidawi: η δική του ομάδα Kataib Hezbollah, η Harakat al-Nujaba, η Kataib Sayyid al-Shuhada και η Ansarallah al-Aufiaa. Όπως λέει ένας αξιωματούχος του IRI στο The Cradle:
"Τα μέτωπα ανοίγουν κατά τη διακριτική ευχέρεια των ίδιων των ηγετών (αυτών των ομάδων), με βάση τις θρησκευτικές, ιδεολογικές και ηθικές δεσμεύσεις που απορρέουν από τη φύση του ιρακινού χαρακτήρα κατ' αρχάς".
Τους τελευταίους μήνες, το ΙΚΙ έχει αποδείξει την ευελιξία του χρησιμοποιώντας μια ποικιλία τακτικών και οπλισμού σε περίπου 188 ξεχωριστές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον αμερικανικών στόχων. Αυτές κυμαίνονται από πυραυλικές επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ μέχρι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής στη Συρία, και περιλαμβάνουν ακόμη και τη στοχοποίηση μακρινών ισραηλινών εδαφών, όπως το Άσντοντ, η Χάιφα και τα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν.
Μια επίσημη πηγή στο ΙΡΑ επιβεβαιώνει στο The Cradle ότι "βομβαρδίσαμε με βαλλιστικούς πυραύλους αμερικανικές βάσεις, ακόμη και αυτές στο Ιράκ, και αυτό δεν περιορίστηκε σε μακρινούς στόχους στο βάθος, ή στα κατεχόμενα εδάφη".
Ωστόσο, καθώς οι εντάσεις κλιμακώνονταν, οι εντάσεις στη σχέση μεταξύ Βαγδάτης και Ουάσινγκτον έγιναν αισθητές. Η ιρακινή κυβέρνηση βρέθηκε παγιδευμένη ανάμεσα στην αμηχανία της συνενοχής και στην πρόκληση της διατήρησης του ελέγχου των υποθέσεων ασφαλείας. Ακόμη και ορισμένες από τις ίδιες τις παρατάξεις της αντίστασης αισθάνθηκαν τη συμπίεση των εξωτερικών πιέσεων, ιδίως η Kataib Hezbollah, η οποία στις 31 Ιανουαρίου ανακοίνωσε προσωρινή αναστολή των επιχειρήσεων κατά των αμερικανικών δυνάμεων και των ισραηλινών στόχων.
Η παύση έγινε αμέσως μετά τη δολοφονία τριών Αμερικανών στρατιωτών στον Πύργο 22 κατά μήκος των συνόρων Ιορδανίας-Συρίας, σε μια πρωτοφανή σε βάθος επιχείρηση της ιρακινής αντίστασης, η οποία θεωρήθηκε ως άμεση πρόκληση για το αντιληπτό αήττητο της Ουάσινγκτον. Όπως ήταν αναμενόμενο, η επιχείρηση προκάλεσε έξαρση των εντάσεων, προκαλώντας κάποια άγρια διπλωματική ακτοπλοΐα τις επόμενες ημέρες και προκαλώντας μια ισχυρή, δυσανάλογη στρατιωτική απάντηση των ΗΠΑ.
Οικονομικές και στρατηγικές εκτιμήσεις
Για παρατάξεις όπως η Kataib Hezbollah και η Al-Nujaba, η απόφαση να αναστείλουν τις επιχειρήσεις ήταν μια υπολογισμένη κίνηση για να μετρήσουν την αντίδραση της Ουάσινγκτον. Ωστόσο, η στοχευμένη δολοφονία του διοικητή της Kataib Hezbollah Abu Baqir al-Saadi από τον αμερικανικό στρατό τους αιφνιδίασε, προκαλώντας την έντονη καταδίκη της αμερικανικής επίθεσης από τη Βαγδάτη. Η φράξια του Saadi, πρέπει να σημειωθεί, είναι μέρος των Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης που νίκησαν το ISIS, και ως εκ τούτου βρίσκεται υπό την ομπρέλα των ιρακινών ενόπλων δυνάμεων.
Αυτή τη φορά, η ιρακινή κυβέρνηση δεν είχε άλλη επιλογή από το να ταχθεί στο πλευρό της αντίστασης, ενώ το IRI απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ με την οποία έδινε σήμα για επιστροφή στις επιχειρήσεις.
Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις απηύθυνε τότε πρόσκληση στον Ιρακινό πρωθυπουργό Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντάνι να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον. Μια αναβληθείσα επίσκεψη στο Λευκό Οίκο το Σεπτέμβριο του 2023 για να συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν καθιστά τον Σουντανί, σημειωτέον, τον μοναδικό ιρακινό πρωθυπουργό που δεν έχει επισκεφθεί ακόμη τις ΗΠΑ με επίσημη ιδιότητα.
Μετά την επιστροφή του Ιρακινού πρωθυπουργού από το Μόναχο νωρίτερα το Φεβρουάριο, η πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Ιράκ Έλενα Ρομάνσκι συναντήθηκε μαζί του για να συντονίσει την ατζέντα της επικείμενης επίσκεψής του στις ΗΠΑ και να διασφαλίσει την ευθυγράμμιση των θεμάτων που θα συζητηθούν.
Η Romansky δήλωσε πως "οι ηγέτες συζήτησαν επίσης τη σημασία της συνέχισης της Ανώτατης Στρατιωτικής Επιτροπής ΗΠΑ-Ιράκ, η οποία θα επιτρέψει τη μετάβαση σε μια διαρκή διμερή εταιρική σχέση ασφαλείας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράκ και αποτελεί το φυσικό επόμενο βήμα για την αξιοποίηση της πολύ επιτυχημένης συνεργασίας των τελευταίων 10 ετών μεταξύ του Ιράκ και του συνασπισμού Defeat ISIS".
Αυτό που δεν μπορεί να αγνοηθεί, ωστόσο, είναι πως αυτές οι διπλωματικές πρωτοβουλίες ακολούθησαν μια σειρά εξαναγκαστικών μέτρων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ για τη μείωση της αξίας του ιρακινού δηναρίου έναντι του δολαρίου ΗΠΑ. Ενώ το Ιράκ -τόσο επίσημα όσο και μεταξύ των διαφόρων πολιτικών του παρατάξεων- επιμένει ότι η αξιοποίηση του όγκου των ιρακινών εξαγωγών πετρελαίου ως διαπραγματευτικό χαρτί στην παγκόσμια αγορά είναι ένα αναποτελεσματικό διαπραγματευτικό εργαλείο, υπάρχουν εκείνοι που προβλέπουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία της σπανιότητας της αγοράς για να αυξήσουν το μερίδιό τους κατά δύο εκατομμύρια βαρέλια.
Η αποστολή του Sudani είναι δύσκολη. Πρέπει να βρει μια λύση που να εκπληρώνει τη δέσμευση της κυβέρνησής του να απομακρύνει τις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις από το ιρακινό έδαφος χωρίς να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις από τις ΗΠΑ.
Η Βαγδάτη στηρίζει την αντίσταση
Σύμφωνα με διαρροές, ο Ιρακινός πρωθυπουργός φέρεται να κατέληξε σε συμφωνία με το IRI να αναστείλει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις εναντίον των αμερικανικών βάσεων, προκειμένου να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις του για την πλήρη αποχώρηση των διεθνών συμμαχικών δυνάμεων από το Ιράκ.
Ωστόσο, οποιαδήποτε απόφαση στο θέμα αυτό κινδυνεύει να προκαλέσει αρνητική αντίδραση από την Ουάσιγκτον, η οποία διαθέτει ένα πανταχού παρόν οπλοστάσιο τακτικών πίεσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, δεδομένου ότι τα έσοδα από το ιρακινό πετρέλαιο εξακολουθούν να υποχρεούνται να περάσουν από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ προτού αποδεσμευτούν στη Βαγδάτη.
Τα μέλη του ιρακινού Συμβουλίου των Αντιπροσώπων εργάζονται ενεργά για να προχωρήσουν στην κατάρτιση νόμου για την απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων από το Ιράκ, με την πλειοψηφία των εκπροσώπων από το σιιτικό κεντρικό και νότιο Ιράκ. Ωστόσο, οι σουνιτικές παρατάξεις παραμένουν διφορούμενες ως προς τη στάση τους απέναντι στις προσπάθειες των μπλοκ του πλαισίου συντονισμού να θεσπίσουν μια τέτοια νομοθεσία. Επιπλέον, τα κουρδικά κόμματα, ιδίως το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε σκέψη για στρατιωτική αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ.
Ως απάντηση σε αυτή τη δυναμική, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε την προθυμία της Μόσχας να ενισχύσει τις ιρακινές δυνάμεις μετά την αποχώρηση των ανεπιθύμητων ξένων στρατευμάτων. Η ρωσική προσφορά έχει επιτείνει την πίεση στην Ουάσιγκτον, προκαλώντας μια επανεκτίμηση της φθίνουσας στρατηγικής θέσης των ΗΠΑ στη Δυτική Ασία.
Ερευνητές προσκείμενοι στο συνασπισμό του Ιρακινού Συντονιστικού Πλαισίου, μια συλλογικότητα ιρακινών πολιτικών κομμάτων που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον σχηματισμό της κυβέρνησης Σουντανί, εκτιμούν ότι η εξέλιξη αυτή -σε συνδυασμό με τη στρατιωτική πίεση που άσκησε η αντίσταση- ενίσχυσε την επίσημη ιρακινή στάση και ανάγκασε τις ΗΠΑ να συνεργαστούν και να λάβουν υπόψη τα αιτήματα του ιρακινού υπουργικού συμβουλίου.
Καθώς οι παρατάξεις της αντίστασης εντείνουν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις ως απάντηση στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, καθίσταται σαφές πως υπάρχει μια αυξανόμενη συνέργεια μεταξύ της ιρακινής κυβέρνησης και των υποστηριζόμενων από το Ιράν στοιχείων των ενόπλων δυνάμεων.
Αυτή η ευθυγράμμιση αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης περιφερειακής παράταξης αντίστασης, με στρατηγική εστίαση όχι μόνο στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αλλά και στη διασφάλιση της κυριαρχίας του Ιράκ στο σύνολό της.