 |
| Photo: SCF |
Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και πολλοί θα αναρωτηθούν αν έγραψε ο ίδιος την ομιλία ή αν συντάχθηκε γι' αυτόν, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έθεσε την υπόθεσή του στο αμερικανικό κοινό με απλά λόγια. Ψηφίστε με, καθώς ζω το όνειρο των ΗΠΑ πριν από 80 χρόνια. Οι αναφορές στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα έπρεπε να έχουν σοκάρει το αμερικανικό κοινό, το οποίο ανησυχεί περισσότερο για τις τιμές των τροφίμων, τις αντλίες βενζίνης και τους λογαριασμούς των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας παρά για το τι συνέβαινε το 1941.
Και όμως, το 1941 για οποιονδήποτε μισό καθηγητή ιστορίας στην Αλαμπάμα θα φαινόταν μια περίεργη επιλογή ημερομηνιών για να τις βγάλει από το πουθενά και να τις χρησιμοποιήσει ως σημείο αναφοράς για να παρουσιάσει την Αμερική ως μια αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη. Καθώς ήταν, άλλωστε, η ημερομηνία κατά την οποία τα γερμανικά στρατεύματα αντιμετώπισαν τη μεγαλύτερη πρόκλησή τους - τη Ρωσία - και ηττήθηκαν ανελέητα, μεταξύ άλλων στρατιωτικών εκτιμήσεων - έχοντας αυταπάτες για τις δυνάμεις τους και κακό στρατιωτικό σχεδιασμό.
Αυτά τα δύο σημεία μπορεί να βρίσκονται στο μυαλό των δυτικών ελίτ, ενώ ο Μπάιντεν χρησιμοποίησε το βήμα για να εκλιπαρήσει για άλλη μια φορά το Κογκρέσο να εγκρίνει το πακέτο βοήθειας για την Ουκρανία. Όπως παραδέχτηκε ακόμη και ο ανταποκριτής του BBC στην Ουκρανία - ότι η Ρωσία τώρα προελαύνει και τα στρατεύματά της δεν καταλαμβάνουν πλέον χωριά αλλά πόλεις - φαίνεται πως οι σχεδιαστές του ΝΑΤΟ έχουν πράγματι επαναλάβει το μάθημα της Μπαρμπαρόσα. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο το νομοσχέδιο δεν μπορεί να περάσει; Οι Αμερικανοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι απλά έχουν δαγκώσει περισσότερα από όσα μπορούν να μασήσουν στην Ουκρανία και η ταπείνωση ήδη τριών αμερικανικών αρμάτων μάχης Abrams - το πιο δυσκίνητο, μη πρακτικό και υπερεκτιμημένο κομμάτι του σύγχρονου αμερικανικού στρατιωτικού υλικού που σχεδιάστηκε ποτέ - μαζί με ένα γενικότερο κύμα γνώμης πως ο πόλεμος δεν μπορεί ποτέ να κερδηθεί, τους βαραίνει. Ακόμη και η εφημερίδα Guardian δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο γνώμης του Simon Jenkins, ο οποίος υποστήριξε την υπόθεση ότι το ΝΑΤΟ έχει γίνει "απερίσκεπτο" στην Ουκρανία, επικαλούμενος την απροσεξία της γερμανικής τηλεφωνικής παρακολούθησης που αποκάλυψε το σχέδιο για το χτύπημα της γέφυρας στην Κριμαία, φάνηκε να τραβάει μια νέα γραμμή νερού της απογοήτευσης.
Ίσως αυτό να εξηγεί γιατί ο Μπάιντεν δεν αφιέρωσε πολύ χρόνο στο να αναφερθεί στην Ουκρανία στην ομιλία του, προτιμώντας περισσότερο να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία για να χτυπήσει τον Τραμπ - μια τακτική που σίγουρα επιβεβαιώνει ότι είναι τόσο ηλίθιος όσο φαίνεται, καθώς σίγουρα θα του γυρίσει μπούμερανγκ και θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο τις αρετές του Τραμπ. Αντ' αυτού, ο Μπάιντεν προσπάθησε σε μεγάλο βαθμό να εκτρέψει τα μετρητά πίσω στις τσέπες των ταπεινών Αμερικανών που δεν καταλαβαίνουν πώς υποτίθεται ότι λειτουργεί η λεγόμενη επίδραση του "trickle down" - πώς οι μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν τεράστια κέρδη δε διανέμουν πάντα τα κέρδη τους σε όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα - παραδεχόμενος πως δε λειτουργεί. Στα χαρτιά, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ΗΠΑ τα πάνε καλά. Δοκιμάστε να το εξηγήσετε αυτό σε εκατομμύρια Αμερικανούς που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρωτόγνωρης κλίμακας. Ο Μπάιντεν θα μείνει στην ιστορία ως ο καραγκιόζης που έφυγε από το αξίωμά του ενώ δύο πόλεμοι μαίνονταν στον κόσμο, ενώ αύξησε τους φόρους από τις εταιρείες και δεν μπορεί να θυμηθεί πού βρίσκεται ή τι μέρα της εβδομάδας είναι. Θα τον θυμούνται για το φιάσκο της απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και για την ασυνάρτητη διστακτικότητά του. Και για εκείνο το καταραμένο παγωτό.
Αλλά πρέπει να αναρωτηθεί κανείς αν υπάρχει μια μικρή, αλλά αξιοσημείωτη αλλαγή στην πολιτική του Λευκού Οίκου απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία - και πώς η Δύση θα βγει από αυτόν και θα διατηρήσει το πρόσωπό της. Η Βικτόρια Νούλαντ, η ίδια η αρχιτέκτονας του πολέμου στην Ουκρανία, πρόκειται να παραιτηθεί από τη θέση της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την οποία θυμόμαστε πραγματικά μόνο για τη μεταμόρφωσή της από μωρό σε τέρας από τη μαύρη λιμνοθάλασσα, με τη δική της μεταμόρφωση του προσώπου της να απεικονίζεται σκληρά στις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το μοντάζ φωτογραφιών πριν και μετά. Οι NYT αναφέρουν ότι παραιτήθηκε αλλά το μόνο πραγματικό ερώτημα είναι αν την έσπρωξαν ή όχι και από ποιον. Μήπως ετοιμάζεται μια νέα στρατηγική για την αποχώρηση και από την Ουκρανία, με την οποία η ίδια διαφωνούσε οικτρά; Μήπως αυτός είναι ίσως ένας από τους λόγους για τους οποίους, όπως πληροφορούμαι, οκτώ Γερμανοί στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων εγκατέλειψαν εσπευσμένα την Ουκρανία τις τελευταίες ημέρες μετά το σκάνδαλο με τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις που εξέθεσε τους Γερμανούς ως ερασιτέχνες που είναι;