Τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ είναι μια παγίδα για πόλεμο με το Ιράν

pixabay / PublicDomainPictures

Οι New York Times σημείωσαν τη Δευτέρα την αυξανόμενη πιθανότητα να σκοτωθούν αμερικανοί στρατιώτες από όλμους ή πυραύλους σιιτικών πολιτοφυλακών στο Ιράκ ή τη Συρία, καθώς έχουν δεχθεί επανειλημμένα επιθέσεις και τραυματισμούς τους τελευταίους τρεις μήνες, καθώς οι ντόπιοι παίρνουν εκδίκηση για τη βία του Ισραήλ στη Γάζα. (Η AQI/ISIS έχει σίγουρα κίνητρο να επιτεθεί και να ενοχοποιήσει και τους Σιίτες, παρεμπιπτόντως).

Σκοτ ​​Χόρτον - antiwar.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Όπως είπε ο στρατηγός [James] Mattis πριν από χρόνια:

"Πλήρωνα καθημερινά ένα στρατιωτικό τίμημα ασφαλείας ως διοικητής της CentCom επειδή οι Αμερικανοί θεωρούνταν προκατειλημμένοι για την υποστήριξη του Ισραήλ και ότι όλοι οι μετριοπαθείς Άραβες που θέλουν να είναι μαζί μας, δεν μπορούν να βγουν δημοσίως για να υποστηρίξουν ανθρώπους που δε δείχνουν σεβασμό για τους Άραβες Παλαιστίνιους".

Το θέμα είναι πως καθώς το Ισραήλ κλιμακώνει κατά της Χεζμπολάχ και της Συρίας και οι ΗΠΑ κλιμακώνουν στη Συρία και το Ιράκ (δολοφόνησαν έναν αρχηγό σιιτικής πολιτοφυλακής με επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος στη Βαγδάτη πριν από δύο εβδομάδες, οδηγώντας την κυβέρνηση να ζητήσει την αποχώρηση των ΗΠΑ) και κατά των Χούθι στην Υεμένη, ο κίνδυνος ενός πραγματικού περιφερειακού πολέμου εναντίον όλων των σιιτικών χωρών και των υποτελών πολιτοφυλακών και τρομοκρατικών ομάδων είναι αρκετά υψηλός.

Οι Times γράφουν ότι το καθεστώς Μπάιντεν λέει πως αν σκοτωθούν Αμερικανοί στο Ιράκ, θα νιώσουν την πολιτική ανάγκη να επεκτείνουν τον πόλεμο στο Ιράν με τουλάχιστον αυτό που θεωρούν περιορισμένα χτυπήματα.

Σε εκείνο το σημείο φαίνεται πολύ πιθανό ότι όλα τα στοιχήματα θα χαθούν και ο Αγιατολάχ θα προχωρήσει σε πόλεμο και θα παροτρύνει τον υπόλοιπο λεγόμενο Άξονα της Αντίστασης ή τη Σιιτική Ημισέληνο να ενωθούν μαζί τους.

Ακόμη και αν η Ρωσία και η Κίνα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να παρακολουθούν, το κόστος για τις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν τεράστιο. Αμερικανοί στρατιώτες, αεροπόροι, ναύτες κ.λπ. θα κινδύνευαν στο Ιράκ, το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, μαζί με εξοπλισμό αξίας μιας αυτοκρατορίας που εδρεύει στο Κατάρ και το Μπαχρέιν, έδρα της CENTCOM και κέντρο της αμερικανικής αεροπορικής ισχύος εκεί, καθώς και έδρα του 5ου Στόλου του αμερικανικού Ναυτικού.

Το Ιράν διαθέτει χιλιάδες πυραύλους που μπορούν να φθάσουν σε αυτούς τους στόχους, καθώς και αεράμυνα που θα ήταν ικανή να καταστρέψει πολλά αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας και του ναυτικού πριν επιτευχθεί η αεροπορική κυριαρχία πάνω από το Ιράν, αν μπορέσει ποτέ να επιτευχθεί, πράγμα που μπορεί να είναι μια μεγάλη υπόθεση.

Η ιρακινή κυβέρνηση και ο στρατός θα έπαιρναν επίσης σχεδόν σίγουρα το μέρος του Ιράν και θα ενώνονταν με τις πολιτοφυλακές για να προελάσουν στο ιρακινό Κουρδιστάν και να αναγκάσουν τα αμερικανικά στρατεύματα να αποχωρήσουν- το ίδιο και για τη Συρία.

(Χώρια τον κίνδυνο ομάδων τύπου Χεζμπολάχ να σπέρνουν τον όλεθρο σε ολόκληρη την ΕΕ και ελπίζουμε όχι επίσης στις ΗΠΑ, ούτε την απειλή ότι οι μοναρχίες και οι δικτατορίες των σουνιτών πελατών των ΗΠΑ στην περιοχή που θα μπορούσαν να πέσουν και να αντικατασταθούν από το ποιος ξέρει τι.)

Τότε τι πρέπει να κάνει ο Μπάιντεν; Να εξαπολύσουμε ολόκληρο το ναυτικό και την αεροπορία μας (ενδεχομένως ακόμη και στρατό, πεζοναύτες, SOCOM) εναντίον της Υεμένης, του Λιβάνου, της Συρίας, του Ιράκ και του Ιράν ταυτόχρονα — για να συνεχίσουν να υποστηρίξουν την εκστρατεία εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στη Γάζα;

Το 2007, οι Αρχηγοί είπαν στον W. Bush, No way. Δεν θέλουν να πολεμήσουν αν δεν ξέρουν ότι θα έχουν «κυριαρχία κλιμάκωσης» σε κάθε στάδιο της σύγκρουσης, και εδώ ξέρουν πως δε θα είχαν.

Ζητώ ψήφο δυσπιστίας στην ηγεσία του Προέδρου Μπάιντεν.