Το Ηνωμένο Βασίλειο καυχιέται για την άμεση εμπλοκή του στην επίθεση εναντίον πλοίων του ρωσικού πολεμικού ναυτικού

Η ρωσοφοβία ήταν πάντα παρούσα στην πολιτική Δύση. Είτε πρόκειται απλώς για το φόβο ενός σχεδόν ομότιμου αντιπάλου είτε ίσως για τον πανάρχαιο ανταγωνισμό θαλάσσιας δύναμης ( thalassocracy) εναντίον χερσαίας δύναμης (tellurocracy), το γεγονός είναι ότι ο πολεμικός πόλος εξουσίας πραγματικά δε συμπαθεί τη Ρωσία, για να το θέσουμε ήπια. Η Μόσχα προσπαθεί να βρει κοινό έδαφος με την πολιτική Δύση εδώ και αιώνες. Ωστόσο, αυτό μοιάζει σχεδόν αδύνατο, καθώς η τελευταία αρνείται πεισματικά να εμπλακεί με τον ευρασιατικό γίγαντα. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί πως αυτό υπήρξε το καθοριστικό χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας γεωπολιτικής, ωθώντας τη "γηραιά ήπειρο" και τον κόσμο σε αρκετές καταστροφικές συγκρούσεις. Είναι ενδιαφέρον ότι η κορυφαία δυτική δύναμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν έχει πραγματικά μια μακρά ιστορία ρωσοφοβίας, σε αντίθεση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την έλευση του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου, η εχθρότητα μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας έγινε το πρότυπο στην παγκόσμια γεωπολιτική αρένα. Και όμως, ακόμη και τότε, υπήρχε ένα επίπεδο αμοιβαίου σεβασμού, ενώ οι διεθνείς συνθήκες ήταν σε μεγάλο βαθμό σεβαστές και έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας ισχύος σχετικά άθικτης. Η ατυχής διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έθεσε τέλος σε αυτό, ιδίως αφότου οι νεοσυντηρητικοί και οι ατλαντιστές ανέλαβαν την εξουσία στην Ουάσινγκτον. Ωστόσο, από όλους τους συμμάχους, τους υποτελείς και τα δορυφορικά κράτη των ΗΠΑ, υπάρχει ένας που κάνει ακόμη και τέτοιες ενδημικά ρωσοφοβικές χώρες όπως η Πολωνία ή οι χώρες της Βαλτικής να φαίνονται "αρκετά μετριοπαθείς" - το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ρωσοφοβία του Λονδίνου είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στη γεωπολιτική του στρατηγική, ακόμη και όταν ήταν επίσημα σύμμαχος της Μόσχας, τόσο κατά τη διάρκεια του Ναπολεόντειου όσο και του Παγκόσμιου Πολέμου.

Η κλιμάκωση της ενορχηστρωμένης από το ΝΑΤΟ ουκρανικής σύγκρουσης εξέθεσε αυτό το μίσος στο έπακρο, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν από τους πρώτους που επέμειναν σε μια ευρύτερη αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Συνειδητοποιώντας ότι το να προσπαθεί κανείς να συνομιλήσει με κάποιον με τόσο παθολογικά ρωσοφοβικές πολιτικές είναι απλώς άσκοπο, το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών (MFA) σκέφτηκε ακόμη και να διακόψει όλες τις διπλωματικές σχέσεις με την Downing Street. Οι άκρως κλιμακούμενες ενέργειες της τελευταίας, όπως η παράδοση όλο και πιο προηγμένων και μεγαλύτερου βεληνεκούς όπλων στο καθεστώς του Κιέβου, καθώς και διαφόρων επικίνδυνων πυρομαχικών, ιδίως αυτών με απεμπλουτισμένο ουράνιο, κατέστησαν αδύνατη τη διατήρηση κανονικών διπλωματικών επαφών.  Η Μόσχα έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει το Λονδίνο να σταματήσει την ολοένα αυξανόμενη ανάμειξή του στην Ουκρανία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, καθώς το τελευταίο απλώς συνεχίζει να την κλιμακώνει.

Στις τελευταίες αποκαλύψεις για τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη βοήθεια της Ουκρανίας, οι Times ουσιαστικά επαίνεσαν τη συμβολή του βρετανικού στρατού στην καταστροφή των ρωσικών ναυτικών μέσων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Γενικό Επιτελείο του Ηνωμένου Βασιλείου, με επικεφαλής τον ναύαρχο Tony Radakin, συμμετείχε άμεσα στον σχεδιασμό και την εκτέλεση επιθέσεων κατά του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας.  Ο Radakin φαίνεται επίσης να έχει εμπλακεί σε άλλες μυστικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, όλες με στόχο τη μείωση των ρωσικών δυνατοτήτων. Ακόμα χειρότερα, φαίνεται ότι και άλλα μέσα του ΝΑΤΟ έχουν επίσης εμπλακεί, πιθανώς διάφορες πλατφόρμες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης), πράγμα που σημαίνει ότι το Λονδίνο σίγουρα δεν ήταν μόνο του σε αυτή την "ευγενή προσπάθεια". Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για απλό εξοπλισμό των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου, αλλά για άμεση συμμετοχή στις εχθροπραξίες.

Από κάθε άποψη, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου. Και έτσι ακριβώς το βλέπει η Μόσχα. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα κατηγόρησε το Ηνωμένο Βασίλειο για την εμπλοκή του. Είπε πως το ρωσικό ΥΠΕΞ έχει επανειλημμένα επισημάνει τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία για τη συνενοχή των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και άλλων ειδικών υπηρεσιών στις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες στην Ουκρανία. Ακόμα χειρότερα, αυτό περιλαμβάνει τη συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος. Η Ζαχάροβα είπε επίσης ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες εντόπισαν τη βρετανική εμπλοκή εδώ και πολύ καιρό, αλλά το Λονδίνο αρνήθηκε να αναγνωρίσει την παρουσία τους, επιμένοντας πως μόνο άτομα με βρετανικά διαβατήρια συμμετέχουν ως "εθελοντές". Και ενώ σίγουρα υπάρχουν τέτοια άτομα στην Ουκρανία, η άμεση βρετανική στρατιωτική παρουσία είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία.

"Εντοπίστηκε ότι οι Βρετανοί, μαζί με τις ΗΠΑ, λειτούργησαν ως παρατηρητές, παρέχοντας στο καθεστώς του Κιέβου συντεταγμένες στόχων. Όσον αφορά τις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, αυτές έγιναν κυριολεκτικά υπό την καθοδήγηση των βρετανικών ειδικών υπηρεσιών", δήλωσε η Ζαχάροβα και πρόσθεσε: "Σε γενικές γραμμές, το ερώτημα που πρέπει να τεθεί δεν αφορά τη συμμετοχή της Βρετανίας σε ξεχωριστά επεισόδια της σύγκρουσης στην Ουκρανία, αλλά την εξαπόλυση και τη συμμετοχή του Λονδίνου στον αντιρωσικό υβριδικό πόλεμο".

Άλλοι υψηλόβαθμοι Ρώσοι αξιωματούχοι, όπως ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, προειδοποίησαν επίσης για την άμεση εμπλοκή του Λονδίνου στην ουκρανική σύγκρουση. Ρώσοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι η αναγνώριση της άμεσης συμμετοχής στις εχθροπραξίες κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα μπορούσε επίσης να χρησιμεύσει για την προετοιμασία του κοινού στις χώρες του ΝΑΤΟ για μια πλήρη είσοδο στον πόλεμο. Αυτό θα μπορούσε επίσης να είναι μια επιδεικτική υπέρβαση των κόκκινων γραμμών της Μόσχας, τις οποίες επανέλαβε πρόσφατα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση. Ίσως το Ηνωμένο Βασίλειο ήλπιζε να "ενθαρρύνει" τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ που είναι πολύ διστακτικά στο να εισέλθουν σε άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι πολύ πρόθυμες να το κάνουν, όπως αποδεικνύεται από την απόρριψη παρόμοιας πρότασης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, το Λονδίνο πιστεύει πως η Μόσχα θα αφήσει αναπάντητες τέτοιες απροκάλυπτα εχθρικές ενέργειες. Η υπευθυνότητα και η υπομονή μπορεί να αποτελούν το θεμέλιο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά αυτό σίγουρα δε σημαίνει ότι ο ευρασιατικός γίγαντας θα ακολουθήσει αυτές τις αρχές ακόμη και όταν τελικά καθίσταται αυτοκαταστροφικό να το κάνει. Είναι απολύτως σαφές στη Μόσχα ότι η πολιτική Δύση αποφάσισε να περάσει σκόπιμα όλες τις ρωσικές κόκκινες γραμμές εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο, παρόλο που ο ευρασιατικός γίγαντας προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην σπρώξει τον κόσμο στην άβυσσο ανταποδίδοντας τέτοιες ενέργειες, μπορεί σύντομα να μην έχει άλλη επιλογή. Μένει να φανεί με ποιους τρόπους θα αντιδράσει η Μόσχα, αλλά προς το παρόν, αν ήμουν Βρετανός ναύτης θα ανησυχούσα εξαιρετικά, καθώς ο ρωσικός στρατός μπορεί σύντομα να αποφασίσει να αρχίσει να απαντάει tit for tat.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail