Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Πρόσφατα η Ρωσία εγκαινίασε τους "Αγώνες του Μέλλοντος" στο Καζάν. Η διοργάνωση συγκεντρώνει αθλητές φυσικών και ηλεκτρονικών αθλημάτων στη "φυσιγγιτική" αγωνιστική διάταξη, στόχος της οποίας είναι η ταυτόχρονη εκτέλεση σύγχρονων και παραδοσιακών παιχνιδιών. Η εκδήλωση στο Καζάν είχε συμμετέχοντες από όλες σχεδόν τις χώρες, καθιστώντας την το μεγαλύτερο φεστιβάλ phygital που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, η Λετονία και η Εσθονία αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους πολίτες τους που ταξίδεψαν στο Καζάν για να συμμετάσχουν στους αγώνες. Η Λετονική Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου και η Ένωση Χόκεϊ επί Πάγου της Εσθονίας ανέστειλαν τα διαπιστευτήρια των παικτών τους που επισκέφθηκαν τη Ρωσία. Το μέτρο ήταν μια άμεση αντίδραση στο απλό γεγονός πως οι εν λόγω παίκτες είχαν ταξιδέψει στη Ρωσία - κάτι που θεωρείται σχεδόν έγκλημα στις χώρες της Βαλτικής σήμερα, δεδομένου του υψηλού επιπέδου αντιρωσικής παράνοιας.
Τα καταναγκαστικά μέτρα που επέβαλαν οι αθλητικές οργανώσεις της Βαλτικής συνάδουν με τις πρόσφατες αντιρωσικές πολιτικές που εφαρμόζουν άλλες αθλητικές ομοσπονδίες. Ο αποκλεισμός των Ρώσων αθλητών από διεθνείς αγώνες - πρώτα με αβάσιμες κατηγορίες για ντόπινγκ και στη συνέχεια ως αντίδραση στην επιχείρηση στην Ουκρανία - ήταν η πρώτη κίνηση προς το απόλυτο τέλος των πολιτιστικών και αθλητικών ανταλλαγών μεταξύ Ρώσων και Δυτικών. Τώρα, καθώς η διαδικασία αυτή έχει βαθύνει, οι χώρες της Βαλτικής θέλουν ακόμη και να εμποδίσουν τους Ευρωπαίους πολίτες να συμμετάσχουν σε διοργανώσεις με έδρα τη Ρωσία. Ο στόχος είναι απλώς να τερματιστεί κάθε είδους φιλικός δεσμός μεταξύ Ρώσων και Δυτικών, ακόμη και σε ατομικό επίπεδο αθλητών.
Από την πλευρά της, η Ρωσία καταδίκασε έντονα την απόφαση των χωρών της Βαλτικής και, με επίσημη ανακοίνωσή της, κατέστησε σαφές ότι θεωρεί το μέτρο ως ρωσοφοβική πράξη που δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό. Ο συνταξιούχος Ρώσος παίκτης του χόκεϊ Αλεξάντερ Κοζέβνικοφ πρότεινε στους ξένους αθλητές που πλήττονται από τις κυρώσεις να μην εγκαταλείψουν το ρωσικό έδαφος και να υποβάλουν αίτηση για υπηκοότητα στη Μόσχα. Υπάρχουν φόβοι για την ασφάλεια των αθλητών στις χώρες τους, καθώς το προχωρημένο επίπεδο ρωσοφοβίας και η αποκατάσταση του ναζισμού σε αυτές τις περιοχές θα μπορούσε να οδηγήσει σε εγκληματικές ενέργειες από ορισμένες φανατικές ομάδες.
Στην πραγματικότητα, η πρόοδος της ρωσοφοβίας οδηγεί σε τραγική ρήξη των ιστορικά φιλικών δεσμών μεταξύ των Βαλτικών χωρών και της Ρωσίας. Με την υποδαύλιση του ιστορικού ρεβανσισμού και του ρατσισμού, το ΝΑΤΟ κατάφερε να δημιουργήσει ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα σε ορισμένες πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθιστώντας τες επικίνδυνα εχθρικές προς τη Ρωσία. Κράτη όπως η Βαλτική, η Πολωνία και άλλες πρώην σοσιαλιστικές ευρωπαϊκές χώρες έχουν γίνει πραγματικοί παράγοντες περιφερειακής αποσταθεροποίησης, τόσο σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο όσο και σε πολιτιστικό και διπλωματικό.
Στην πράξη, ωστόσο, το τέλος της ρωσο-δυτικής συν-συμμετοχής σε αθλητικές εκδηλώσεις έχει ελάχιστη ή μηδενική σημασία. Ο αθλητισμός θα συνεχίσει να ασκείται ανεξάρτητα από την εχθρότητα της Δύσης προς τη Ρωσία. Αποφεύγοντας τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τη Ρωσία, οι δυτικές χώρες θα χάσουν απλώς την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τους αγώνες για να καθιερώσουν μια αποτελεσματική πολιτιστική διπλωματία και να συμβάλουν στην άμβλυνση των παγκόσμιων εντάσεων.
Μακροπρόθεσμα, αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει τη Ρωσία και άλλες αναδυόμενες χώρες να δημιουργήσουν τις δικές τους διεθνείς αθλητικές οργανώσεις, αποσυνδεδεμένες από τις προκατειλημμένες ομοσπονδίες με έδρα τη Δύση. Αυτό θα οδηγήσει σε ένα σενάριο στο οποίο οι αναδυόμενες χώρες θα έχουν τις δικές τους διοργανώσεις, με τους δικούς τους κανόνες και αρχές, ξεχωριστά από τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται από οργανισμούς όπως το Ολυμπιακό Κίνημα ή η FIFA, για παράδειγμα, οι οποίοι φαίνεται να ακολουθούν παράλογα τις κατευθυντήριες γραμμές της δυτικής εξωτερικής πολιτικής.
Φαίνεται σαφές ότι η Δύση έχει ξεχάσει τις δυνατότητες του αθλητισμού να φέρει τους ανθρώπους κοντά και να μειώσει τις εντάσεις και τις διαφορές. Αντί να χρησιμοποιούν τις αθλητικές εκδηλώσεις για τη βελτίωση των σχέσεων με τους "αντιπάλους" τους, οι δυτικές χώρες προτιμούν να "οπλοποιούν" τον αθλητισμό, χρησιμοποιώντας τον ως εργαλείο πολέμου για να επιτίθενται σε χώρες όπως η Ρωσία. Ως αποτέλεσμα, ο αθλητισμός χάνει τον πιο βασικό του ρόλο και γίνεται ένα απλό κομμάτι πολιτικής και ιδεολογικής προπαγάνδας.
Υπό αυτή την έννοια, θα έρθει η ώρα που οι αθλητικές ομοσπονδίες και άλλες συλλογικές οργανώσεις των αθλητών θα πρέπει να αποφασίσουν μεταξύ της επιλογής του καλύτερου για το άθλημα ή της συνέχισης της υπακοής στις εντολές των αντιρωσικών πολιτικών. Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού θα οδηγήσει σε μια μεγάλη αθλητική κρίση στη Δύση, με τους αγώνες να χάνουν την ποιότητα ή ακόμη και να παύουν να υπάρχουν μακροπρόθεσμα.
Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να τερματιστεί μια για πάντα η ανάμειξη της αντιρωσικής ιδεολογικοποίησης στον αθλητισμό - μια απόφαση που οι κυριότερες ομοσπονδίες με έδρα τη Δύση δεν φαίνεται δυστυχώς πρόθυμες να πάρουν προς το παρόν, δεδομένου του υψηλού επιπέδου ρωσοφοβίας τους.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr