 |
| pixabay / oleg_mit |
Felix Livshitz - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο πολιτικός επιστήμονας Ivan Katchanovski - του Πανεπιστημίου της Οτάβα - αποκάλυψε πέρυσι, σε ένα άρθρο του, ότι η σφαγή των Ουκρανών διαδηλωτών τον Φεβρουάριο του 2014 από πυρά ελεύθερων σκοπευτών, μια καθοριστική στιγμή του υποστηριζόμενου από τη Δύση πραξικοπήματος του Μαϊντάν, δε δημοσιεύθηκε από ακαδημαϊκό περιοδικό για "πολιτικούς λόγους".
"Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα"
Σε ένα μακροσκελές νήμα στο Twitter, ο Katchanovski εξέθεσε αρχικά τις συνθήκες πίσω από την απόρριψη του άρθρου του και τα στοιχεία-βόμβα που περιλαμβάνονται σε αυτό. Το άρθρο έγινε αρχικά δεκτό με μικρές αναθεωρήσεις μετά από αξιολόγηση από ομότιμους και ο συντάκτης του περιοδικού έδωσε μια λαμπρή εκτίμηση για το έργο του, γράφοντας:
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η εργασία αυτή είναι εξαιρετική από πολλές απόψεις. Προσφέρει στοιχεία ενάντια στην κυρίαρχη αφήγηση για την αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία το 2014... Μου φαίνεται πως τα στοιχεία που παράγει η μελέτη υπέρ της ερμηνείας της σχετικά με το ποιος ήταν πίσω από τη σφαγή των διαδηλωτών και της αστυνομίας κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων "Euromaidan" στις 18-20 Φεβρουαρίου 2014 στην Ουκρανία, είναι στέρεα. Σε αυτό υπάρχει επίσης συναίνεση μεταξύ των δύο κριτών".
Όπως σημειώνει ο συντάκτης, η σφαγή ήταν μια "πολιτικά κρίσιμη εξέλιξη", η οποία οδήγησε στη "μετάβαση των εξουσιών στη χώρα" από τον ελεύθερα εκλεγμένο Βίκτορ Γιανουκόβιτς στην παράνομη και λυσσαλέα εθνικιστική κυβέρνηση του Αλεξάντρ Τουρτσίνοφ, πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας. Αναφέρθηκε ακατάπαυστα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως σύμβολο της βιαιότητας της κυβέρνησης της Ουκρανίας και ως απρόκλητη επίθεση εναντίον αθώων διαδηλωτών του φιλοδυτικού Μαϊντάν, οι οποίοι υποτίθεται ότι δεν επιζητούσαν τίποτα περισσότερο από τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Αμέσως άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι οι δολοφονίες ήταν μια παραπλανητική ενέργεια με σκοπό να πυροδοτηθεί η ένταση ανάμεσα στα τεράστια πλήθη που γέμιζαν το Μαϊντάν και να προκληθεί βία κατά των αρχών.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δε διεξήγαγαν ποτέ καμία σοβαρή έρευνα για το τι συνέβη, ενώ όλοι οι ισχυρισμοί πως οι επιθέσεις των ελεύθερων σκοπευτών ήταν δουλειά εκ των έσω απορρίφθηκαν ως "παραπληροφόρηση" του Κρεμλίνου. Ωστόσο, ακόμη και ο προσκείμενος στο Ατλαντικό Συμβούλιο του ΝΑΤΟ παραδέχτηκε το 2020 ότι η σφαγή ήταν ανεξιχνίαστη και ότι αυτό "έριξε μια σκιά πάνω από την Ουκρανία".
Ρωτήστε τους μάρτυρες
Μπορεί να μην παραμείνει άλυτο για πολύ ακόμα όμως, λόγω της συνεχιζόμενης δίκης των αστυνομικών που βρίσκονταν στον τόπο του εγκλήματος τη μοιραία ημέρα. Η δικαστική διαδικασία εκτυλίσσεται εδώ και πολύ περισσότερο από ένα χρόνο και δεν έχει λάβει καθόλου προσοχή από τις κυρίαρχες ειδήσεις εκτός Ουκρανίας. Ο Katchanovski βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στις καταθέσεις μαρτύρων και σε βίντεο που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της δίκης στην αποσιωπημένη εργασία του.
Για παράδειγμα, 51 διαδηλωτές που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια του επεισοδίου κατέθεσαν στη δίκη ότι πυροβολήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές από κτίρια που ελέγχονται από το Μαϊντάν και/ή είδαν ελεύθερους σκοπευτές να βρίσκονται εκεί. Πολλοί μίλησαν για ελεύθερους σκοπευτές σε κτίρια που ελέγχονταν από διαδηλωτές του Μαϊντάν που πυροβολούσαν την αστυνομία. Αυτό συνάδει με άλλα αποδεικτικά στοιχεία που συνέλεξε ο Katchanovski, όπως 14 ξεχωριστά βίντεο με ελεύθερους σκοπευτές σε κτίρια που ελέγχονται από διαδηλωτές, 10 από τα οποία δείχνουν ξεκάθαρα ακροδεξιούς οπλοφόρους στο Hotel Ukraina να σημαδεύουν τα πλήθη από κάτω.
Συνολικά, 300 μάρτυρες έχουν πει σχεδόν την ίδια ιστορία. Τα συγχρονισμένα βίντεο δείχνουν πως ο συγκεκριμένος χρόνος και η κατεύθυνση των πυροβολισμών που έριξε η αστυνομία όχι μόνο δεν συνέπεσαν με τις δολοφονίες συγκεκριμένων διαδηλωτών του Μαϊντάν, αλλά ότι οι αρχές στόχευαν τοίχους, δέντρα, φανοστάτες, ακόμη και το έδαφος, απλά για να διαλύσουν τα πλήθη.
Μεταξύ αυτών που στοχοποιήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές προφανώς προσκείμενους στο Μαϊντάν ήταν και δημοσιογράφοι του γερμανικού ARD. Δεν ήταν ο μόνος δυτικός ειδησεογραφικός σταθμός στην πόλη εκείνη την εποχή - το ίδιο και Βέλγοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι όχι μόνο κινηματογράφησαν διαδηλωτές του Μαϊντάν να φωνάζουν προς το Hotel Ukraina για να μην τους πυροβολήσουν οι ελεύθεροι σκοπευτές, αλλά και συμμετέχοντες να παρασύρονται ενεργά στη ζώνη θανάτου. Αυτό το εμπρηστικό υλικό δε μεταδόθηκε ποτέ.
Το CNN κινηματογράφησε επίσης ακροδεξιά στοιχεία να πυροβολούν την αστυνομία πίσω από τα οδοφράγματα του Μαϊντάν και στη συνέχεια να αναζητούν θέσεις για να πυροβολήσουν από τον 11ο όροφο του ξενοδοχείου Ukraina, λίγα λεπτά πριν το BBC κινηματογραφήσει ελεύθερους σκοπευτές να πυροβολούν διαδηλωτές από ένα δωμάτιο όπου διέμενε ένας ακροδεξιός βουλευτής. Το δίκτυο επέλεξε να μην το αναφέρει αυτό εκείνη τη στιγμή.
Δεν χρειάζεται να βασιζόμαστε αποκλειστικά σε βίντεο. Κατά τη διάρκεια της δίκης, όχι λιγότερα από 14 αυτοομολογημένα μέλη των ομάδων ελεύθερων σκοπευτών του Μαϊντάν κατέθεσαν ότι είχαν λάβει ρητά εντολές σφαγής, ισχυρίζεται ο Katchanovski. Αντίθετα, κανένας αστυνομικός που βρισκόταν στη σκηνή δεν είπε ότι είχε εντολή να σκοτώσει άοπλους διαδηλωτές, κανένας υπουργός δεν εμφανίστηκε για να αποκαλύψει ένα τέτοιο σχέδιο και δεν προέκυψε ποτέ καμία απόδειξη πως ο Γιανουκόβιτς ενέκρινε τις δολοφονίες.
Ανεξάρτητα από τη δίκη, οι ηγέτες του ακροδεξιού κόμματος Σβόμποντα δήλωσαν ανοιχτά ότι οι εκπρόσωποι της δυτικής κυβέρνησης τους είπαν ρητά πριν από τη σφαγή πως θα άρχιζαν να ζητούν την απομάκρυνση του Γιανουκόβιτς μόλις οι απώλειες μεταξύ των διαδηλωτών έφταναν έναν ορισμένο αριθμό. Ο αριθμός αυτός συζητήθηκε μάλιστα ενεργά και από τις δύο πλευρές - ήταν πέντε αρκετοί ή 20; Ή ακόμη και 100; Ο τελευταίος ήταν ο τελικός αριθμός που αναφέρθηκε, και πράγματι οδήγησε σε εκκλήσεις για παραίτηση της ουκρανικής κυβέρνησης.
***
Ο Katchanovski δημοσίευσε προηγουμένως μια μελέτη-ορόσημο για τη σφαγή του Μαϊντάν το 2021, η οποία έχει αναφερθεί πάνω από 100 φορές από μελετητές και εμπειρογνώμονες, καθιστώντας τον ήδη έναν από τους πιο πολυαναφερόμενους πολιτικούς επιστήμονες που ειδικεύονται στην Ουκρανία, σύμφωνα με το Google Scholar.
Όποια και αν είναι η φύση και η πηγή της πολιτικής πίεσης που ασκήθηκε στο περιοδικό και οδήγησε στη λογοκρισία της εργασίας-δυναμίτη, η κίνηση αυτή μπορεί κάλλιστα να γυρίσει μαζικά μπούμερανγκ, στο πνεύμα του Streisand Effect. Πράγματι, θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας για το τι συνέβη εκείνες τις φονικές ημέρες και να βοηθήσει στην προσαγωγή των υπευθύνων για τις δολοφονίες ενώπιον της δικαιοσύνης.
Θα πρέπει επίσης να προκαλέσει μια ευρύτερη επανεξέταση της φύσης του Μαϊντάν και της κυβέρνησης που παρήγαγε. Η απαγόρευση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, οι επιθέσεις κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το κλείσιμο των αντιφρονούντων μέσων ενημέρωσης και ο πόλεμος κατά της ρωσικής κουλτούρας και γλώσσας είναι όλες συνέπειες.