 |
| Ukrainian servicemen are carrying the coffin with the body of German combat medic Diana Savita Wagner, known by the call sign 'Snake', who volunteered for the Ukrainian Armed Forces and was killed by Russian troops at the front in eastern Ukraine. They are taking part in a farewell ceremony at the Mikhailovskiy Cathedral in Kyiv, Ukraine, on February 14, 2024. (Photo by STR/NurPhoto) via Reuters |
Ted Snider - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Hrulf ήταν το διακριτικό κλήσης του Ratell. Αλλά η είδηση εγείρει ένα σημαντικό και δύσκολο να απαντηθεί ερώτημα: Πόσοι Καναδοί, και μάλιστα πολίτες άλλων δυτικών χωρών, πολεμούν τους Ρώσους στην Ουκρανία;
Η καναδική κυβέρνηση λέει ότι δεν παρακολουθεί αυτόν τον αριθμό, αλλά τον Ιανουάριο του 2023, η Ουκρανική Λεγεώνα των Ξένων δήλωσε πως οι Καναδοί ήταν "μία από τις πολυπληθέστερες εθνικότητες" που πολεμούσαν στην Ουκρανία. Το CTV News λέει ότι μπόρεσε να εντοπίσει "τουλάχιστον 18 Καναδούς που βρίσκονται ή βρίσκονταν στην Ουκρανία ως μαχητές ή ως μέρος ανθρωπιστικών προσπαθειών".
Την 1η Μαΐου 2023, δύο Καναδοί που υπηρετούσαν στη Διεθνή Λεγεώνα της Ουκρανίας, η οποία ήταν προσαρτημένη στην 92η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, σκοτώθηκαν στο Μπαχμούτ. Και οι δύο είχαν υπηρετήσει στις καναδικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά είχαν αποχωρήσει πριν πάνε στην Ουκρανία. Εκείνη την εποχή, το CBC News ανέφερε πως ήταν ο τέταρτος και ο πέμπτος Καναδός που σκοτώθηκαν πολεμώντας στην Ουκρανία. Μέχρι το Νοέμβριο, η Globe and Mail ανέφερε ότι εννέα Καναδοί είχαν σκοτωθεί.
Όπως και άλλες χώρες της Δύσης, η καναδική κυβέρνηση δεν έστειλε αυτούς τους μαχητές. Ένας από τους Καναδούς που έχασαν τη ζωή τους "πολεμούσε μαζί με δύο Αμερικανούς πολίτες που επίσης έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας στην περιοχή Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας".
Μια ενημέρωση της 14ης Μαρτίου σχετικά με τον αριθμό των ξένων μισθοφόρων που δόθηκε από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, το οποίο έχει συμφέρον να θολώσει τα νερά σε αυτά τα στοιχεία, υποστηρίζει πως 1.005 Καναδοί μισθοφόροι έχουν πάει στην Ουκρανία για να πολεμήσουν. Ισχυρίζεται ότι τουλάχιστον 491 από αυτούς -σχεδόν οι μισοί- έχουν σκοτωθεί.
Και ο Καναδάς δεν είναι το νούμερο ένα σε αυτόν τον κατάλογο. Σύμφωνα με τη ρωσική ενημέρωση, 2.960 μισθοφόροι έχουν έρθει από την Πολωνία με 1.497 από αυτούς να φέρονται να έχουν σκοτωθεί. Το νούμερο δύο είναι οι ΗΠΑ με τουλάχιστον 491 από τους 1.113 μισθοφόρους τους να έχουν σκοτωθεί. Η ενημέρωση αναφέρει πως οι μισθοφόροι μαχητές έχουν έρθει από τα μέλη του ΝΑΤΟ Ρουμανία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ από τη Γαλλία έχουν έρθει λιγότεροι: 147 Γάλλοι υπήκοοι έχουν πεθάνει από τους 356 που έχουν φύγει, σύμφωνα με τη Ρωσία.
Ενώ η αξιοπιστία αυτών των αριθμών είναι ασαφής, συνολικά, η Ρωσία - η οποία έχει επίσης μη Ρώσους που πολεμούν για λογαριασμό της στην Ουκρανία - ισχυρίζεται ότι 13.000 ξένοι έχουν πολεμήσει για το Κίεβο και περίπου 6.000 έχουν πεθάνει. Οι Ουκρανοί λένε πως η διεθνής λεγεώνα τους αποτελείται από περίπου 20.000 μαχητές από 50 χώρες. Αλλά και οι ίδιοι έχουν το δικό τους συμφέρον να φουσκώνουν τους αριθμούς.
Ο Ντάνιελ Ντέιβις, στρατιωτικός αναλυτής και ανώτερος συνεργάτης του Defense Priorities, δήλωσε στο RS ότι δεν έχει δει καμία ανεξάρτητη επιβεβαίωση αυτών των στοιχείων. Ο Alexander Hill, καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Calgary, δήλωσε πως ούτε αυτός έχει συναντήσει αξιόπιστους αριθμούς και δήλωσε στο RS ότι οι πραγματικές πληροφορίες για τους ξένους μαχητές φαίνεται να είναι ένα καλά φυλασσόμενο μυστικό, και από τις δύο πλευρές.
Αλλά ίσως το πιο επικίνδυνο ζήτημα είναι η παρουσία, όχι μισθοφόρων, αλλά δυτικών στρατευμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας. Αυτός ο αριθμός, παρεμπιπτόντως, δεν είναι ευκολότερο να διορθωθεί.
Σύμφωνα με έγγραφα του υπουργείου Άμυνας που διέρρευσαν το Μάρτιο του 2023, υπήρχαν εκείνη την στιγμή τουλάχιστον 97 ειδικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία: 50 Βρετανοί, 17 Λετονοί, 15 Γάλλοι, 14 Αμερικανοί και 1 Ολλανδός. Εκείνη την εποχή, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Τζον Κίρμπι αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τον αριθμό, αλλά επιβεβαίωσε "μια μικρή στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ" εκεί.
Αλλά δεν υπάρχουν μόνο αμερικανικά στρατεύματα στην Ουκρανία, αλλά και αξιωματούχοι της CIA. Πρόσφατο δημοσίευμα των New York Times που βασίστηκε σε συνεντεύξεις με περισσότερους από 200 νυν και πρώην αξιωματούχους αποκάλυψε ότι υπάρχουν "δεκάδες" - άρα τουλάχιστον περισσότεροι από 40 - αξιωματικοί της CIA στην Ουκρανία. Σε μια απομαγνητοφώνηση μιας υποκλαπείσας συνομιλίας της 19ης Φεβρουαρίου μεταξύ ανώτερων αξιωματούχων της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας, ένας αξιωματούχος λέει: "Είναι γνωστό πως υπάρχουν εκεί πολυάριθμα άτομα με πολιτική ενδυμασία που μιλούν με αμερικανική προφορά".
Η εν λόγω απομαγνητοφώνηση αποκάλυψε επίσης ότι υπάρχει και προσωπικό του Ηνωμένου Βασιλείου στο έδαφος. Συζητώντας πώς οι γερμανικοί πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς Taurus θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στην Ουκρανία, ένας αξιωματούχος λέει ότι οι Γερμανοί "ξέρουν πώς το κάνουν οι Άγγλοι. . .. Έχουν αρκετούς ανθρώπους επί τόπου". Το γραφείο του Βρετανού πρωθυπουργού επιβεβαίωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μπότες στο έδαφος: "Πέρα από τον μικρό αριθμό προσωπικού που έχουμε στη χώρα για την υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, δεν έχουμε σχέδια για ανάπτυξη μεγάλης κλίμακας".
Στη συνέχεια, προσθέστε στον απολογισμό τις γαλλικές δυνάμεις που αποκάλυψε ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Στις 26 Φεβρουαρίου, υπερασπιζόμενος την απόφασή του να μην στείλει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία, ο Σολτς είπε ότι θα απαιτούσε την παρουσία Γερμανών στην Ουκρανία, ώστε να αντιστοιχούν στους Βρετανούς και Γάλλους ομολόγους τους. Εξήγησε: "Αυτό που γίνεται με τον τρόπο του ελέγχου στόχων και του συνοδευτικού ελέγχου στόχων από την πλευρά των Βρετανών και των Γάλλων δεν μπορεί να γίνει στη Γερμανία".
Στις 8 Μαρτίου, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Radoslaw Sikorski επιβεβαίωσε πως "στρατιώτες του ΝΑΤΟ είναι ήδη παρόντες στην Ουκρανία", αλλά αρνήθηκε να "απαριθμήσει τις χώρες αυτές".
Έτσι, αν και είναι αδύνατο να αθροίσουμε τους αριθμούς της λίστας, είναι δυνατόν, τουλάχιστον, να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη μιας λίστας.
Και είναι ένας επικίνδυνος κατάλογος. Καθώς η Ρωσία φαίνεται να παίρνει -ενδεχομένως αμετάκλητα- το πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν το επί μακρόν επίφοβο δίλημμα: να αποδεχτούν την πραγματικότητα και να ενθαρρύνουν την Ουκρανία να διαπραγματευτεί ένα διπλωματικό τέλος στον πόλεμο ή να κλιμακώσουν και να εξετάσουν το ενδεχόμενο να στείλουν, όπως πρότεινε πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, στρατεύματα του ΝΑΤΟ να πολεμήσουν με τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις εναντίον της Ρωσίας.
Θα ήταν ανεύθυνο να ακολουθήσουμε τον δρόμο του δεύτερου χωρίς να διερευνήσουμε την πρώτη επιλογή.
Σε συνέντευξή του στις 13 Μαρτίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε πως η Ρωσία "δεν αρνήθηκε ποτέ τις διαπραγματεύσεις" και ότι η Ρωσία είναι "έτοιμη για διαπραγματεύσεις . . με βάση τις πραγματικότητες που έχουν αναπτυχθεί". Η Δύση δεν χρειάζεται να πιστέψει τον Πούτιν στα λόγια του. Αλλά με εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς να τραυματίζονται και να σκοτώνονται με ελάχιστες ελπίδες βελτίωσης στο πεδίο της μάχης, θα ήταν ανεύθυνο να μην τον δοκιμάσει.
Ο Oleksandr Chalyi -πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας στην Κωνσταντινούπολη αμέσως μετά τη ρωσική εισβολή- δήλωσε τότε ότι ο Πούτιν "επέδειξε μια πραγματική προσπάθεια να βρεθεί ένας ρεαλιστικός συμβιβασμός και να επιτευχθεί ειρήνη". Ο Oleksiy Arestovych, πρώην σύμβουλος του γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας και επίσης μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας της Ουκρανίας, λέει πως πίστευε τότε ότι οι διαπραγματεύσεις ήταν επιτυχείς και πως η ουκρανική αντιπροσωπεία "άνοιξε το μπουκάλι της σαμπάνιας".
Ενώ δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τη βούληση της Ρωσίας να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου, θα πρέπει να δοκιμάσουμε τη βούληση της Ρωσίας να διαπραγματευτεί, ειδικά αν η εναλλακτική λύση είναι να στείλουμε περισσότερα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και να διακινδυνεύσουμε έναν ευρύτερο και, ίσως, αδιανόητο πόλεμο.