 |
| Photo: SCF |
Editorial - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε αυτή την περίπτωση, ο πόλεμος δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία μετατρέπεται σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ της συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Δηλαδή, θα έχει ξεκινήσει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα οδηγεί αναπόφευκτα σε πυρηνική πυρκαγιά.
Οποιοσδήποτε πιέζει αυτή την πορεία είναι κατάπτυστος και εγκληματίας. Προχωρήστε, κύριε Μακρόν.
Αυτή η ναρκισσιστική επίδοξη φιγούρα του Ναπολέοντα πιέζει τα πράγματα και αρκετές εβδομάδες από τότε που φιλοξένησε ένα συνέδριο για την Ουκρανία στο Παρίσι στις 26 Φεβρουαρίου, όταν άρχισε να παίζει δημοσίως με την ιδέα της αποστολής στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία για την καταπολέμηση της Ρωσίας.
Αυτή την εβδομάδα, ο επικεφαλής των ρωσικών εξωτερικών πληροφοριών Σεργκέι Ναρίσκιν ισχυρίστηκε πως ένα απόσπασμα 2.000 Γάλλων στρατιωτικών ετοιμάζεται να εισέλθει στη σύγκρουση στην Ουκρανία.
Οι στρατιωτικοί διοικητές της Γαλλίας απέρριψαν σθεναρά τον ισχυρισμό των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, καταδικάζοντάς τον ως "ανεύθυνη πρόκληση".
Ποιος ακριβώς είναι προκλητικός εδώ;
Η υποτιθέμενη γαλλική ανάπτυξη συνάδει με την ανισόρροπη και πολεμοχαρή ρητορική του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων υπαινίχθηκε την αποστολή στρατευμάτων και ότι δεν έχει "κόκκινες γραμμές" για να διασφαλίσει πως η Ρωσία δε θα κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Μακρόν - σαν παιδαριώδης χαρακτήρας - έχει επίσης αναλάβει να πειράξει άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, ιδίως τον Γερμανό ομόλογό του, ότι δεν είναι "δειλοί" όταν πρόκειται να υποστηρίξουν την Ουκρανία.
Ας είμαστε ξεκάθαροι. Οι στρατιώτες και τα όπλα του ΝΑΤΟ βρίσκονται στην Ουκρανία από το πραξικόπημα στο Κίεβο που υποστηρίχθηκε από τη CIA το 2014 και εγκατέστησε ένα ρωσόφιλο νεοναζιστικό καθεστώς. Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ ως πληρεξούσιος στοχοποιεί τη Ρωσία για πάνω από μια δεκαετία και σκότωσε περισσότερους από 10.000 εθνοτικούς Ρώσους πολίτες κατά τη διάρκεια ενός επιθετικού πολέμου χαμηλής έντασης στην πρώην Ανατολική Ουκρανία. Αυτή η επιθετικότητα αντιμετωπίστηκε τελικά όταν οι ρωσικές δυνάμεις επενέβησαν στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022.
Ωστόσο, η ανάπτυξη επίγειων ταγμάτων μάχης του ΝΑΤΟ φέρνει τη σύγκρουση στο κατώφλι του ολοκληρωτικού πολέμου. Και ο κύριος Μακρόν φαίνεται να είναι πρόθυμος να φτάσει εκεί (ενώ σκηνοθετεί από τη βελούδινη δερμάτινη πολυθρόνα του στο Μέγαρο των Ηλυσίων και στροβιλίζει ένα ποτήρι vintage ουίσκι, bien sûr).
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει δηλώσει επανειλημμένα - και πιο πρόσφατα την περασμένη εβδομάδα - πως αν η Ρωσία απειληθεί υπαρξιακά, ακόμη και με συμβατικά όπλα, τότε διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για την άμυνά της. Ο Πούτιν προειδοποίησε ότι τα πυρηνικά όπλα υπάρχουν για να χρησιμοποιηθούν. Το ρωσικό δόγμα για ενδεχόμενο πυρηνικό πόλεμο είναι σαφώς καθορισμένο και καθιερωμένο από καιρό. Ο Πούτιν δεν κροταλίζει σπαθιά, όπως βλακωδώς παρουσιάζουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Απλώς υπενθυμίζει στους πιθανούς εχθρούς την απόλυτη πραγματικότητα.
Δεδομένων των τρομακτικών διακυβευμάτων που εμπλέκονται, μπορεί να φαίνεται μπερδεμένο το γεγονός ότι ο Μακρόν της Γαλλίας συνεχίζει να μιλάει για το ενδεχόμενο ανάπτυξης γαλλικών και άλλων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Τι ωθεί τον επικεφαλής του γαλλικού κράτους να κάνει τέτοιους χοντροκομμένους υπαινιγμούς;
Πρώτα απ' όλα, πρέπει να σημειωθεί ότι τέτοιες στρατιωτικές αποστολές είναι χοντροκομμένες από αντικειμενική στρατιωτική άποψη. Η ανάπτυξη 2.000 γαλλικών στρατευμάτων δεν θα άλλαζε τίποτα στο πεδίο της μάχης. Θα καταστρέφονταν σε δύο ημέρες, όπως επισημαίνει ο Αμερικανός στρατιωτικός αναλυτής Scott Ritter.
Ο κίνδυνος είναι ότι οι απώλειες που θα προκληθούν στη Γαλλία θα προκαλέσουν την παρέμβαση άλλων μελών του ΝΑΤΟ με μεγαλύτερο αριθμό και δύναμη πυρός. Αυτό θα οδηγούσε σε μια σπειροειδή κλιμάκωση προς έναν ολοκληρωτικό πυρηνικό πόλεμο. Εκτός από τη Γαλλία, οι Πολωνοί και οι χώρες της Βαλτικής φαίνεται να είναι ενθουσιασμένοι με την αποστολή μονάδων μάχης.
Έτσι, το γαλλικό στρατιωτικό ενδεχόμενο δεν έχει νόημα από στρατιωτική άποψη, εκτός αν, δηλαδή, ο απώτερος στόχος είναι να υποκινήσει την κλιμάκωση. Με άλλα λόγια, η γαλλική ομάδα μάχης προβάλλεται σκόπιμα ως θυσιαστικός αμνός για να λειτουργήσει ως τρικλοποδιά για την πλήρη κινητοποίηση του ΝΑΤΟ σε πόλεμο.
Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που πρέπει να σταθμιστούν κατά την αξιολόγηση του ματσοβλαχισμού του Μακρόν. Ένας από αυτούς είναι η υπόνοια πως μπλοφάρει σχετικά με την αύξηση της στρατιωτικής εμπλοκής μόνο ως μέσο για να ενισχύσει την προσωπική διαπραγματευτική του θέση έναντι της Μόσχας στην προσπάθειά του να μεσολαβήσει για μια πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Ο Μακρόν μπορεί να έχει την υποστήριξη των μικρότερων ρωσοφοβικών κρατών του ΝΑΤΟ, όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες, για τη ρητορική του περί στρατιωτικής ανάπτυξης. Αλλά φαίνεται ότι έχει τρίψει τα μεγαλύτερα μέλη του ΝΑΤΟ με τον λάθος τρόπο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γερμανία έχουν αντιδράσει στις προτάσεις του Μακρόν.
Αυτό υποδηλώνει και πάλι ότι ο Μακρόν φουσκώνει το στήθος του σε μια προσπάθεια να εμφανιστεί ως κάποιου είδους συνομιλητής με τον Πούτιν για να διαπραγματευτεί μια συμφωνία για την Ουκρανία. Μια συμφωνία που μπορεί στη συνέχεια να προσπαθήσει να αρμέξει για τη δική του πολιτική δόξα ως "ειρηνοποιός".
Υπενθυμίζουμε ότι στα πρώτα στάδια της σύγκρουσης, ο Μακρόν ανέλαβε να λειτουργήσει ως ένα είδος "ψιθυριστή του Πούτιν".
Ένας άλλος παράγοντας είναι οι επικείμενες ευρωεκλογές του Ιουνίου. Ο Μακρόν και άλλοι πολιτικοί και κόμματα του κατεστημένου προετοιμάζονται για σοβαρές εκλογικές αντιδράσεις από τους ψηφοφόρους σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι είναι εξοργισμένοι για μια σειρά από λόγους. Η υποστήριξη του μάταιου πολέμου στην Ουκρανία από την ΕΕ έχει προκαλέσει τεράστιο φόρο αίματος στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, επιχειρήσεις, αγρότες, εργαζόμενους και δημόσιες υπηρεσίες.
Η παράλογη ειρωνεία είναι ότι ο Μακρόν, ο Σολτς, ο Ρούτε, η Φον ντερ Λάιεν, ο Μπορέλ κ.ο.κ. ισχυρίζονται πως θέλουν να κάνουν την Ευρώπη παγκόσμια δύναμη. Η πραγματικότητα είναι ότι έχουν καταστρέψει την Ευρώπη με την άθλια υποτέλειά τους στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Για την Ουάσινγκτον, η καταστροφή της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι μια στρατηγική ευκαιρία για την ανοικοδόμηση της αμερικανικής ηγεμονίας και τη διατήρηση του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος.
Όπως συζητήσαμε στο κύριο άρθρο μας την περασμένη εβδομάδα, ο Μακρόν έχει επίσης να αντιμετωπίσει την ατίμωση και το πλήγμα στον εγωισμό του από πολυάριθμα αφρικανικά έθνη που αποκηρύσσουν τις αλαζονικές αντιλήψεις του γαλλικού νεοαποικιοκρατισμού.
Επιπλέον, ο Μακρόν προσπαθεί αναμφίβολα να αποσπάσει την προσοχή από τα ανεξέλεγκτα εγχώρια οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, μιλώντας για έναν πόλεμο στην Ουκρανία με τη Ρωσία. Πρόκειται για έναν απελπισμένο ελιγμό από έναν απελπισμένο πολιτικό. Και δεν είναι μόνο ο Μακρόν που ενδεχομένως να βρίσκεται στο στόχαστρο. Όλο το ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο θα λογοδοτήσει για το γεγονός πως οδήγησε την ήπειρο σε ένα αιματηρό και σπάταλο τέλμα στην Ουκρανία.
Αυτό μας φέρνει σε έναν άλλο κομβικό παράγοντα. Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ μέσω αντιπροσώπων στην Ουκρανία είναι μια πανωλεθρία σε κλίμακα μαμούθ. Η προηγούμενη ήττα και η ντροπή της φυγής από το Αφγανιστάν το 2021 θα μοιάζει με πικνίκ σε σύγκριση με αυτήν. Ολόκληρη η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ κινδυνεύει να καταρρεύσει ανεπανόρθωτα από την επικείμενη ήττα στην Ουκρανία στα χέρια της Ρωσίας.
Ακόμη και ο ίδιος ο Μακρόν φέρεται να φοβάται ότι το καθεστώς του Κιέβου θα μπορούσε να καταρρεύσει πολύ γρήγορα. Ως εκ τούτου, δεν έχει νόημα να εξετάζεται η ανάπτυξη στρατευμάτων του ΝΑΤΟ για τη διάσωση ενός μεταφορικού βυθισμένου πλοίου.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να συμπεράνουμε πως ο πολεμοχαρής τζόγος του Μακρόν είναι μια μπλόφα. Μια δαιμονική και διαταραγμένη, επίσης. Μπλοφάρει για να προσποιηθεί ότι είναι κάποιου είδους μεγάλος Ευρωπαίος ηγέτης και να γυαλίσει το αποτυχημένο κύρος του μεταξύ των Γάλλων και των Ευρωπαίων πολιτών.
Ο πραγματικός κίνδυνος είναι ότι η μπλόφα και η πόζα μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτες συνέπειες. Ο Μακρόν και οι αλαζονικές ελίτ του ΝΑΤΟ μπορεί να νομίζουν πως μπορούν να παίξουν παιχνίδια του μυαλού με τη Ρωσία, χρησιμοποιώντας την απειλή της ανάπτυξης στρατευμάτων στην Ουκρανία ως έναν τρόπο για να εκφοβίσουν τη Μόσχα ή για να φανούν σκληροί.
Το ασυγχώρητο πρόβλημα με αυτή την παρωδία είναι ότι ο Μακρόν και οι όμοιοί του τζογάρουν με την παγκόσμια ειρήνη και το μέλλον του πλανήτη με βάση τους μικροπολιτικούς εγωισμούς τους.
Ο Μακρόν μοιάζει με παίκτη πόκερ που στοιχηματίζει με χαρτιά που δεν έχει.
Προκαλεί τη Ρωσία με τίποτε άλλο παρά με τον υπερμεγέθη εγωισμό του. Αλλά το μεγαλομανές γαλλικό κανίς θα διαπιστώσει ότι η Ρωσία δεν μπλοφάρει.