Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, πόσο καλά θα είναι τα F-16 για τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου; Το InfoBRICS έχει καλύψει εκτενώς το θέμα, με τους σεβαστούς συναδέλφους μου και εμένα να γράφουμε γι' αυτό εδώ και χρόνια σε αυτό το σημείο. Παρά τους ατελείωτους ισχυρισμούς για την υποτιθέμενη "ανωτερότητα" του μαχητικού αεροσκάφους, απλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τέτοιους ισχυρισμούς. Αντιθέτως, ακόμη και οι Ουκρανοί πιλότοι που εκπαιδεύονται στο αμερικανικής κατασκευής τζετ προτιμούν στην πραγματικότητα τα αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής. Επιπλέον, ένας απόστρατος στρατιωτικός πιλότος των ΗΠΑ, ο Τομ Ρίχτερ, επιβεβαίωσε πρόσφατα αυτό το γεγονός και χαρακτήρισε το F-16 "πρίμα τελειωμένο", τονίζοντας τις πολύ υψηλότερες απαιτήσεις του σε συντήρηση και υλικοτεχνική υποδομή, τις οποίες τα σοβιετικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη, όπως τα Su-27 και MiG-29, απλά δεν χρειάζονται. Αυτό οφείλεται στις διαφορές στο σοβιετικό/ρωσικό και αμερικανικό στρατιωτικό δόγμα.
Συγκεκριμένα, το πρώτο έχει σχεδιαστεί για μάχη υψηλής έντασης εναντίον ενός πραγματικού, σχεδόν ισότιμου αντιπάλου. Με άλλα λόγια, ενώ τα F-16 έχουν κατασκευαστεί για να πολεμήσουν σε μεγάλο βαθμό αβοήθητες χώρες που έχουν στοχοποιηθεί από την πολιτική Δύση, η Σοβιετική Ένωση/Ρωσία κατασκεύασε τον στρατό της για να πολεμήσει οποιονδήποτε αντίπαλο, ενώ είναι σε θέση να επιβιώσει στις φρικτές συνθήκες του πολέμου. Ωστόσο, οι διαφορές δεν τελειώνουν εδώ, καθώς η απόλυτη στιβαρότητα των σοβιετικής κατασκευής αεροσκαφών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Συγκεκριμένα, σε αντίθεση με την Ουκρανία, η Ρωσία βελτίωσε και εκσυγχρόνισε πραγματικά τον τεράστιο στρατό που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ. Έχει επίσης κατασκευάσει διάφορους τύπους μαχητικών αεροσκαφών εξαιρετικά υψηλής τεχνολογίας, όπως το θρυλικό πλέον Su-35S και το Su-57 επόμενης γενιάς. Αυτά τα αεροσκάφη από μόνα τους καθιστούν το αμερικανικό F-16 ουσιαστικά παρωχημένο.
Και όμως, κάποιοι κορυφαίοι σοβιετικοί εξοπλισμοί που κληρονόμησε η Ρωσία είναι τόσο προηγμένοι και μπροστά από την εποχή τους που είναι επίκαιροι ακόμη και τώρα, πολύ περισσότερο από 40 χρόνια μετά την εισαγωγή τους σε υπηρεσία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το ταχύτατο, υψηλού επιπέδου MiG-31. Εκτός από την προσαρμογή του ως πλατφόρμα εκτόξευσης του θανατηφόρου πυραυλικού συστήματος 9-A-7660 "Kinzhal" (το MiG-31K/I), υπάρχει επίσης το βαριά αναβαθμισμένο MiG-31BM, η αδιαμφισβήτητη επιτομή του τι είναι και τι πρέπει να είναι ένα αναχαιτιστικό. Οι σταδιακές αναβαθμίσεις του αεροσκάφους από τη Μόσχα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες όχι μόνο διατήρησαν τη σύγχρονη σημασία του MiG-31, αλλά και εξασφάλισαν την κυριαρχία του τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από τα αεροηλεκτρονικά του και την ευκολία συντήρησης μέχρι τους πυραύλους και άλλους τύπους οπλισμού.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τον τρομακτικό υπερηχητικό πύραυλο αέρος-αέρος (ΑΑ) R-37M, με το απαράμιλλο βεληνεκές των 400 χιλιομέτρων, που ουσιαστικά καθιστά το MiG-31BM έναν "ιπτάμενο S-400". Το αεριωθούμενο αυτό αεροσκάφος αποτελεί μια από τις κύριες απειλές για τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου, καταρρίπτοντας πολλά εχθρικά μαχητικά ατιμώρητα, συχνά χωρίς να χρειάζεται να εγκαταλείψει ποτέ τον ρωσικό εναέριο χώρο. Ακόμα και αν το ΝΑΤΟ προμήθευε την τελευταία παραλλαγή του F-16V (Block 70/72) στην Ουκρανία, και πάλι θα ήταν ουσιαστικά ανίσχυρη απέναντι στο ρωσικό αναχαιτιστικό. Ο καλύτερος πύραυλος ΑΑ που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα F-16 είναι ο AIM-120D AMRAAM, με εμβέλεια 160 χλμ. Ο R-37M δεν είναι μόνο περίπου 50% ταχύτερος (υπερηχητικό Mach 6 έναντι Mach 4 του τελευταίου), αλλά αφήνει και τον αμερικανικό πύραυλο στα κρύα του λουτρού όσον αφορά το βεληνεκές (400 km έναντι 160 km).
Εκτός από τις υπερσύγχρονες αναβαθμίσεις του, το MiG-31BM είναι επίσης ένα διθέσιο αεροσκάφος με ειδικό αξιωματικό οπλικών συστημάτων (WSO), καθιστώντας το ακόμη πιο θανατηφόρο σε εμπλοκές ΑΑ. Ο ιδιαίτερα αεροδυναμικός σχεδιασμός του επιτρέπει να πετάει υπερηχητικά ακόμη και σε χαμηλά ύψη, όπως ακριβώς θα πρέπει να πετάνε τα F-16 που βρίσκονται στην υπηρεσία του καθεστώτος του Κιέβου, προκειμένου να επιβιώσουν από τη χωρίς αντίπαλο αεράμυνα της Ρωσίας και άλλα μαχητικά αεροσκάφη οπλισμένα με πυραύλους ΑΑ μεγάλου βεληνεκούς. Επιπλέον, οι κινητήρες Soloviev D-30F6 (PS-30) χαμηλής παράκαμψης turbofan (bypass turbojet) του MiG-31 εξασφαλίζουν όχι μόνο μια απαράμιλλη ταχύτητα άνω των 3000 km/h, αλλά και μια τεράστια εμβέλεια 3000 km που το F-16 δεν θα μπορούσε ποτέ να ελπίζει ότι θα μπορούσε να φτάσει. Τα αεροναυπηγικά του δίνουν επίσης μια άνευ προηγουμένου ικανότητα προσέγγισης/κατάρριψης.
Αυτό θα είναι ιδιαίτερα θανατηφόρο για το πολύ χαμηλότερου επιπέδου F-16, ιδίως αν ληφθεί υπόψη το γεγονός πως το τελευταίο θα αναγκαστεί να πετάξει χαμηλά, όπως και κάθε άλλο αεροσκάφος στην υπηρεσία του Κιέβου. Το ραντάρ Zaslon-M PESA (παθητική συστοιχία ηλεκτρονικής σάρωσης) του MiG-31BM, που βασίζεται στο θρυλικό Zaslon, το πρώτο ESA στον κόσμο, ανιχνεύει εχθρικά αεροσκάφη σε μια εκπληκτική εμβέλεια 400 χιλιομέτρων, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να ανιχνεύσει και να παρακολουθήσει το F-16 πολύ πριν το τελευταίο αντιληφθεί καν την παρουσία του MiG-31BM. Επιπλέον, δίνει στο ρωσικό αεροσκάφος τη δυνατότητα να παρακολουθεί τουλάχιστον 24 εχθρικούς στόχους και να εμπλέκει έξι ταυτόχρονα. Το MiG-31BM διαθέτει επίσης εξαιρετικές ικανότητες δικτυοκεντρικού πολέμου, καθώς είναι σε θέση να μοιράζεται δεδομένα του πεδίου μάχης σε μια ομάδα άλλων μαχητικών αεροσκαφών.
Για παράδειγμα, μόλις τέσσερα MiG-31BM μπορούν να καλύψουν ένα μέτωπο σχεδόν 1000 χιλιομέτρων, ανταλλάσσοντας δεδομένα με φίλια αεροσκάφη και συστήματα SAM (πυραύλων επιφανείας-αέρος). Επιπλέον, τα επίγεια ραντάρ μπορούν να αναμεταδίδουν πληροφορίες στα MiG-31BM στον αέρα και να επιτρέπουν εμπλοκές χωρίς ραντάρ, καθιστώντας τα ακόμη πιο θανατηφόρα σε μάχες ΑΑ, ιδίως εναντίον F-16. Εκτός από το ανθεκτικό σε εμπλοκές Zaslon-M, το αεροσκάφος διαθέτει προηγμένους αισθητήρες IRST/FLIR (υπέρυθρη αναζήτηση και εντοπισμός/προσανατολισμός υπέρυθρης ακτινοβολίας) με εμβέλεια περίπου 60 χιλιομέτρων. Αυτό δίνει επίσης στο MiG-31BM τη δυνατότητα να στοχεύει εχθρικά αεροσκάφη σε πλήρη σιωπή ραντάρ. Έτσι, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι πιθανότητες ακόμη και των τελευταίων εκδόσεων του αμερικανικού F-16 εναντίον του ρωσικού αναχαιτιστικού είναι πολύ μικρές έως μηδαμινές.
Ακόμα χειρότερα, το καθεστώς του Κιέβου δε θα αποκτήσει σίγουρα καμία προηγμένη έκδοση του F-16. Αντιθέτως, τα αεροσκάφη που έχουν υποσχεθεί αρκετές χώρες του ΝΑΤΟ είναι απαρχαιωμένες παραλλαγές AM/BM. Αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block 20 MLU δεν είναι σε καμία περίπτωση καλύτερα από τα MiG-29 που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία, γι' αυτό ακριβώς η Ουκρανία "εκλιπαρεί" για πάνω από 100 βαριά αναβαθμισμένα αεροσκάφη αντί για λιγότερα από 50 από τα βασικά που της υποσχέθηκαν. Ωστόσο, για να γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα για το καθεστώς του Κιέβου, η Δανία, ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές των F-16, μόλις ανακοίνωσε τη μεταφορά 24 από αυτά τα αεροσκάφη στην Αργεντινή. Συγκεκριμένα, η Ουάσινγκτον πιέζει το Μπουένος Άιρες να εγκαταλείψει μια πιθανή συμφωνία με την Κίνα και αντ' αυτού να επιλέξει αυτά τα πεπαλαιωμένα F-16 που η Κοπεγχάγη θέλει να ξεφορτωθεί και να αποκτήσει τα προβληματικά F-35.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr