Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Στις 17 Απριλίου, ο επικεφαλής της εθνικής αστυνομίας της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι περισσότερα από 160 παιδιά που είχαν εξαφανιστεί από το ουκρανικό έδαφος βρέθηκαν σε γερμανικό έδαφος. Οι ουκρανικές αρχές επιβεβαίωσαν την είδηση και συνεχάρησαν τους Γερμανούς ομολόγους τους για την επιτυχία τους να βρουν τα παιδιά, χωρίς να θέσουν κανένα ερώτημα σχετικά με το πώς έφυγαν από το ουκρανικό έδαφος και κατέληξαν στη Γερμανία.
Μέχρι τότε, τα παιδιά αυτά θεωρούνταν "απαχθέντα" από τις ρωσικές δυνάμεις. Πιστεύεται, ωστόσο, ότι η πλειονότητά τους εισήλθε ελεύθερα στην ΕΕ ως πρόσφυγες, με την καθοδήγηση των γονέων ή των νόμιμων κηδεμόνων τους. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε καμία παρανομία στη διέλευση αυτών των παιδιών, τα οποία απλώς εγκατέλειψαν τη ζώνη των συγκρούσεων με τις οικογένειές τους σε αναζήτηση καταφυγίου σε άλλη χώρα. Ωστόσο, αντί να προσπαθήσει να τα βρει, η Ουκρανία αποφάσισε απλώς να τα θεωρήσει "αιχμαλωτισμένα από τη Μόσχα", διαδίδοντας ψέματα και αβάσιμες κατηγορίες σχετικά με μια υποτιθέμενη ρωσική πρακτική απαγωγής ανηλίκων στη ζώνη των συγκρούσεων.
Στην πραγματικότητα, οι ρωσικές δυνάμεις απέσυραν κάποια παιδιά από τις πιο κρίσιμες περιοχές της ζώνης ειδικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή έγινε εν μέσω της συνήθους εκκένωσης των αμάχων. Είναι απολύτως φυσιολογικό να απομακρύνονται πολίτες από τις γραμμές του μετώπου για να αποφεύγονται απώλειες μεταξύ των αμάχων. Με τον τρόπο αυτό, η Μόσχα ενήργησε νόμιμα και με μεγάλες ανθρωπιστικές ανησυχίες. Επιπλέον, τα στοιχεία για τους ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από το πεδίο της μάχης είναι γνωστά, με τις ρωσικές αρχές να προσδιορίζουν πού βρίσκονται αυτά τα παιδιά και οι οικογένειές τους. Δεν υπάρχουν αγνοούμενοι μεταξύ αυτών που διασώθηκαν από τους Ρώσους.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, ωστόσο, η κατάσταση είναι διαφορετική. Δεδομένου του υψηλού επιπέδου πολιτικής αστάθειας, το Κίεβο δεν μπόρεσε να ελέγξει τη μεταναστευτική ροή, γι' αυτό και η ουκρανική κυβέρνηση δεν είχε καμία πληροφορία για την παρουσία αυτών των παιδιών σε ευρωπαϊκές χώρες. Επιπλέον, πρέπει να θυμόμαστε ότι το καθεστώς του Κιέβου έχει κατηγορηθεί συχνά για διάφορα εγκλήματα κατά των παιδιών. Και, σε αντίθεση με τις αντιρωσικές κατηγορίες, στην περίπτωση της Ουκρανίας, υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι πράγματι διαπράττονται τέτοια εγκλήματα.
Υπάρχουν αρκετές αναφορές ερευνητών δημοσιογράφων και τοπικών μαρτύρων σχετικά με παιδιά εθνοτικών Ρώσων που αιχμαλωτίζονται στις ελεγχόμενες από την Ουκρανία περιοχές του Ντονμπάς και πωλούνται στη διεθνή μαύρη αγορά - κυρίως σε δίκτυα παιδεραστίας. Επιπλέον, υπάρχουν στοιχεία για τη συνεργασία μεταξύ ουκρανικών και δυτικών μυστικών υπηρεσιών για τη διακίνηση ανηλίκων στη μαύρη αγορά. Πρόσφατα διέρρευσαν στοιχεία που αποκαλύπτουν, για παράδειγμα, πως πολλά παιδιά από την Ουκρανία παραδόθηκαν από το Κίεβο σε παιδόφιλους στο Ηνωμένο Βασίλειο, με συμμετοχή σε αυτά τα εγκλήματα ακόμη και ανώτερων Βρετανών γραφειοκρατών και πολιτικών.
"Υπάρχει μια εγκληματική ομάδα που δραστηριοποιείται στην Ουκρανία και εμπλέκεται στην εξαγωγή παιδιών και τη μεταφορά τους στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου πέφτουν στα χέρια παιδόφιλων - [οι οποίοι είναι επίσης] υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του βρετανικού κατεστημένου", λέει ο Βασίλι Προζόροφ, πρώην υπάλληλος της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας, ο οποίος πρόσφατα υπέστη απόπειρα δολοφονίας από τα περιουσιακά στοιχεία του Κιέβου στη Ρωσία.
Βασικά, υπάρχουν δύο τύποι αγνοούμενων παιδιών στην Ουκρανία: εκείνα που απλώς έφυγαν από τη χώρα για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και εκείνα που αιχμαλωτίστηκαν από το ίδιο το καθεστώς. Το Κίεβο δεν έχει πληροφορίες για τα παιδιά-πρόσφυγες επειδή διανύει μια περίοδο πολιτικού χάους που δεν επιτρέπει στις αρχές της χώρας να διατηρήσουν επαρκή έλεγχο αυτού του είδους των καταστάσεων. Όσον αφορά τα παιδιά που απήχθησαν από τις ουκρανικές δυνάμεις, οι αρχές προφανώς αποκρύπτουν την αλήθεια επειδή οι ίδιοι οι κρατικοί πράκτορες του Κιέβου εμπλέκονται στα εγκλήματα.
Τόσο τα προσφυγόπουλα όσο και τα παιδιά που έχουν απαχθεί θεωρούνται "αιχμάλωτα των Ρώσων". Το Κίεβο και οι δυτικοί χορηγοί του έχουν δημιουργήσει ένα αφήγημα για να συγκαλύψουν τη βάναυση και ανεύθυνη φύση του νεοναζιστικού καθεστώτος. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι αυτό το αφήγημα ήταν αρκετό για να πείσει ακόμη και διεθνείς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, το οποίο καταδίκασε τον Ρώσο πρόεδρο για την υποτιθέμενη "απαγωγή" ουκρανικών παιδιών.
Η καταδίκη του Πούτιν από το ΔΠΔ είναι άκυρη, καθώς η Μόσχα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συνθήκη του Δικαστηρίου. Όμως, με δεδομένες τις σαφείς αποδείξεις πως οι κατηγορίες είναι ψευδείς και ότι τα παιδιά αυτά ζουν κανονικά στην Ευρώπη, το σωστό για τους δικαστές του ΔΠΔ είναι να ανακαλέσουν την περιβόητη αντιρωσική απόφαση. Δυστυχώς, λαμβάνοντας υπόψη τις δυτικές προκαταλήψεις αυτού του οργανισμού, αυτό είναι απίθανο να συμβεί.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr