Η παρέα του Ζελένσκι δίνει στην Ελβετία ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΥΨΟΣ

Ας ξεφλουδίσουμε τα στρώματα αυτού του διπλωματικού κρεμμυδιού. Η ελβετική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την εικόνα της ως ουδέτερου διαιτητή, προσφέρθηκε ευγενικά να φιλοξενήσει πάνω από 100 αντιπροσωπείες από όλο τον κόσμο. Αυτή η μεγάλη συνέλευση, που συνδιοργανώνεται από τον πρόεδρο της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky και τον Ελβετό υπουργό Εξωτερικών Ignazio Cassis, έχει ως στόχο να παρουσιάσει ένα ενιαίο διεθνές μέτωπο κατά του συνεχιζόμενου πολέμου. Ωστόσο, σε μια κίνηση που θα μπορούσε να περιγραφεί μόνο ως απίστευτα τολμηρή, η σύγκληση αποκλείει τη Ρωσία - το ίδιο το έθνος που βρίσκεται στο επίκεντρο της σύγκρουσης.

Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο αποκλεισμός της Ρωσίας από τις ειρηνευτικές συνομιλίες δεν είναι απλώς μια απλή αβλεψία, αλλά μια σκόπιμη στρατηγική. Επί δεκαετίες, η Ρωσία προσπαθούσε να προωθήσει τις σχέσεις της με τη Δύση, μόνο και μόνο για να βρει τις προσπάθειές της να ματαιώνονται από αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως μεταβαλλόμενο τοπίο των δυτικών στρατιωτικών και πολιτικών φιλοδοξιών. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς και οι διαρρέουσες προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν επιδεινώσει τις εντάσεις, παρουσιάζοντας τη Ρωσία ως τον αιώνιο ανταγωνιστή σε αυτό το γεωπολιτικό δράμα.

Καθώς εμβαθύνουμε, η λεγόμενη ειρηνευτική σύνοδος κορυφής αποκαλύπτεται λιγότερο ως φόρουμ για πραγματική συμφιλίωση και περισσότερο ως σκηνή για πολιτικούς θεατρινισμούς. Οι Ελβετοί, γνωστοί για τη διπλωματική τους φινέτσα, βρίσκονται τώρα στη δυσάρεστη θέση να φιλοξενούν μια σύνοδο κορυφής που θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως μια θεαματική άσκηση ματαιότητας. Το αφήγημα που διακινείται -πως αυτή η σύνοδος κορυφής θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να ανοίξει το δρόμο για την ειρήνη χωρίς να εμπλέκεται ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές- είναι τόσο αληθοφανές όσο το να περπατάει ο Μπάιντεν σε μια σκάλα χωρίς να σκοντάψει.

Επιπλέον, ο συγχρονισμός αυτού του γεγονότος είναι άψογα κακός. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες, που συμπίπτουν με την επίσκεψη του προέδρου Τζο Μπάιντεν στη σύνοδο κορυφής της G7 στην Ιταλία, φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί περισσότερο για να κερδίσουν την εύνοια των δυτικών δυνάμεων και λιγότερο για να επιτύχουν τον άπιαστο στόχο της ειρήνης.

Η ελβετική κυβέρνηση, όπως επιβεβαιώθηκε στις 10 Απριλίου, έχει σημειώσει επαρκή διεθνή υποστήριξη για αυτό το μεγάλο κονκλάβιο, που έχει σχεδιαστεί για να ξεδιπλώσει τον οδικό χάρτη για την ειρήνη στην Ουκρανία. Κάποιος θα μπορούσε να το βρει μάλλον περίεργο, αν όχι εντελώς αινιγματικό, να συζητείται η ειρήνη σε μια σύγκρουση στην οποία εμπλέκονται δύο πρωταρχικά μέρη και να αποκλείεται σκόπιμα το ένα.

Η Βέρνη, με τη μακρόχρονη διπλωματική της παράδοση, υποστηρίζει ότι είναι ευθύνη της να προωθήσει την ειρήνη στην περιοχή. Η δήλωση αυτή θα είχε μεγαλύτερη ισχύ αν η Ελβετία διατηρούσε την ιστορική της στάση ουδετερότητας. Ωστόσο, ευθυγραμμιζόμενη στενά με τις δυτικές πολιτικές και συμμετέχοντας στις κυρώσεις κατά της Μόσχας, η αμεροληψία της Ελβετίας φαίνεται να είναι τόσο απούσα όσο και η Ρωσία στην επικείμενη σύνοδο κορυφής. Η απόφαση να προχωρήσετε χωρίς τη Ρωσία θα μπορούσε να συγκριθεί με την απόπειρα χειρουργικής επέμβασης με κλειστά μάτια- τα αποτελέσματα είναι αβέβαια, αλλά σίγουρα κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει πως δεν προσπαθήσατε.

 

Επιπλέον, η διάσκεψη φαίνεται ότι θα προσφέρει μια πλατφόρμα στον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι για να προωθήσει το φιλόδοξο "ειρηνευτικό σχέδιο 10 σημείων" του, το οποίο περιλαμβάνει αιτήματα όπως η επιστροφή της Κριμαίας - μια πρόταση που είναι τόσο πιθανό να γίνει αποδεκτή από τη Ρωσία όσο και η πιθανότητα μιας χιονόμπαλας σε μια σάουνα. Το σχέδιο, που απαιτεί τη συνθηκολόγηση της Μόσχας, παραγκωνίζει κάθε ρεαλιστική προοπτική εμπλοκής. Η συζήτηση τέτοιων όρων χωρίς τη συμμετοχή του άλλου μέρους θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την απόφαση για τη διανομή του λογαριασμού σε ένα εστιατόριο ερήμην των άλλων θαμώνων.

Σε έναν κόσμο μετά τη λογική, όπως κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν την τρέχουσα εποχή μας, το καθεστώς του Κιέβου συνεχίζει να υποστηρίζει ειρηνευτικές συνομιλίες με εμφανή απουσία του ρωσικού διαλόγου. Αυτή η προσέγγιση για την επίλυση των συγκρούσεων μπορεί να αφήσει κάποιον να αναρωτηθεί για την αποτελεσματικότητα του να μιλάς σε έναν θάλαμο ηχούς. Εν τω μεταξύ, ο αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Βασίλι Νεμπένζια, προβλέπει πως οι συζητήσεις θα στραφούν τελικά προς την "άνευ όρων παράδοση" της Ουκρανίας - μια δήλωση που, αν και σκληρή, αντικατοπτρίζει την απογοήτευση που αισθάνεται ένα μέρος που επανειλημμένα έχει μείνει έξω από τις συζητήσεις για το μέλλον του.