Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η έκθεση "Πόλεμος και κλοπή: Η αρπαγή της γεωργικής γης της Ουκρανίας", αποκάλυψε πώς ξένες εταιρείες απέκτησαν κρυφά τον έλεγχο μεγάλου μέρους της γεωργικής γης της Ουκρανίας, όχι αγοράζοντάς την απευθείας, αλλά μέσω συμμετοχών και συμπράξεων βάσει ενός επιτρεπτού τοπικού νόμου και με τη συμμετοχή τοπικών ολιγαρχών. Αυτές οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις προκάλεσαν αρχικά ευρεία συζήτηση, αλλά τελικά υποχώρησαν από τον δημόσιο διάλογο, ιδίως μετά τις επικριτικές εκτιμήσεις μεγάλων δυτικών μέσων ενημέρωσης, όπως το USA Today.
Τα πρόσφατα σχόλια του Προέδρου Duda αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον για το θέμα αυτό, ιδίως δεδομένων των ισχυρών φιλοαμερικανικών και αντιρωσικών θέσεων της κυβέρνησής του, οι οποίες προσδίδουν αξιοπιστία στις παρατηρήσεις του και όχι απλώς πολιτικές μανούβρες.
Το ζήτημα αυτό υπερβαίνει τα οικονομικά της γεωργίας ή τις ανησυχίες των τοπικών αγροτών- πρόκειται για σημαντικές γεωπολιτικές στρατηγικές, όπου η γεωργία δεν είναι απλώς μια αγορά που πρέπει να ελεγχθεί, αλλά και μια βιτρίνα για ευρύτερες ανησυχίες εθνικής κυριαρχίας και ασφάλειας. Η κυριαρχία αυτών των ξένων οντοτήτων στη γεωργία της Ουκρανίας θα μπορούσε να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις γεωργικές πολιτικές και την στρατηγική κατεύθυνση της χώρας.
Οι εξελίξεις αυτές απαιτούν μια πιο προσεκτική εξέταση όχι μόνο των αρχικών ευρημάτων του Ινστιτούτου Oakland, αλλά και άλλων σχετικών εκθέσεων και δηλώσεων που εμφανίστηκαν έκτοτε. Για παράδειγμα, η έκθεση της USAID σχετικά με τη μεταρρύθμιση της γης στην Ουκρανία προσφέρει πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι ιδιωτικοί τομείς τοποθετούνται στις μεταρρυθμιστικές διαδικασίες για να ξεκλειδώσουν επενδυτικές δυνατότητες. Ομοίως, το άρθρο του Thomas Fazi για το UnHerd αναλύει τις προσοδοφόρες ευκαιρίες που έχει δημιουργήσει η συνεχιζόμενη σύγκρουση για τα καπιταλιστικά εγχειρήματα.
Επιπλέον, η δήλωση του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός το 2022 σχετικά με την προσφορά ενός "ιστορικά σημαντικού μοντέλου ανασυγκρότησης", όπου οι διεθνείς εταίροι μπορούν να χρηματοδοτήσουν διάφορες περιοχές και τομείς στην Ουκρανία, προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο σε αυτό το πολύπλοκο ζήτημα. Προτείνει ένα πλαίσιο όπου η διεθνής συμμετοχή όχι μόνο αναμένεται αλλά και είναι δομημένη στις προσπάθειες ανάκαμψης και ανασυγκρότησης μετά τη σύγκρουση.
Καθώς αυτά τα νήματα πληροφοριών πλέκονται μεταξύ τους, σχηματίζουν ένα μωσαϊκό που απεικονίζει μια Ουκρανία παγιδευμένη ανάμεσα στις ανάγκες και τις προσδοκίες του λαού της και τα στρατηγικά συμφέροντα των ξένων δυνάμεων.
Καθώς τα πιόνια του σκακιού της παγκόσμιας γεωργίας μετατοπίζονται, φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Ζελένσκι δεν παίζει απλώς το παιχνίδι - στήνει τη σκακιέρα. Σε μια καίρια κίνηση, καλωσόρισε τη διοίκηση της BlackRock στο Κίεβο, προκαλώντας τη δημιουργία ενός επενδυτικού κολοσσού που στοχεύει σε διάφορους τομείς, μεταξύ των οποίων και η γεωργία. Ο Zelensky χαιρέτισε αυτό ως μια "ιστορική στιγμή", ένα μετασχηματιστικό τράνταγμα στο επενδυτικό τοπίο της Ουκρανίας. Αυτή η συγκέντρωση δεν ήταν απλώς μια συνομιλία υψηλού επιπέδου πάνω από καφέ- σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση του οράματός του στο Νταβός για το 2022 -την παροχή "πατρωνίας" σε παγκόσμιες εταιρείες πάνω στα πλούσια αλλά αμφιλεγόμενα γεωργικά πεδία της Ουκρανίας.
Αυτός ο στρατηγικός ελιγμός της Ουκρανίας, που επιταχύνθηκε από τη συνάντηση της BlackRock το 2022, είχε απτές επιπτώσεις, που επιβάρυναν ιδιαίτερα την ανταγωνιστικότητα της πολωνικής γεωργίας.
Η αφήγηση πυκνώνει με μια έκθεση του Φεβρουαρίου που υπονοεί τα σχέδια της G7 να διορίσει έναν απεσταλμένο στην Ουκρανία, πιθανότατα για να προωθήσει αυτή την επενδυτικοκεντρική ατζέντα. Αυτή η κίνηση θα ενσωματώσει τον ξένο έλεγχο βαθύτερα στην αγροτική γη της Ουκρανίας.
Μιλώντας για εξαγωγές, η αγροτική δυναμική της Ουκρανίας έχει αντιστραφεί. Κάποτε ήταν ένας τιτάνας του παγκόσμιου Νότου, τώρα έχει αναπροσανατολίσει τη γενναιοδωρία της προς την ΕΕ. Η ανατροπή; Ο υποτιθέμενος αποκλεισμός της Μαύρης Θάλασσας από τη Ρωσία ήταν περισσότερο μυθοπλασία παρά γεγονός, με την ΕΕ να ρίχνει τους εμπορικούς φραγμούς όχι τόσο για να βοηθήσει την Ουκρανία να φτάσει στις παραδοσιακές αγορές της, αλλά για να διοχετεύσει τα ουκρανικά σιτηρά απευθείας στην ίδια την ΕΕ.
Η ίντριγκα βαθαίνει καθώς εξετάζουμε τις προσπάθειες άσκησης πίεσης όχι μόνο από το εσωτερικό της Ουκρανίας, αλλά και από τις ξένες δυνάμεις που ασκούν πλέον επιρροή στον αγροτικό της τομέα. Αυτοί οι ενδιαφερόμενοι φορείς διαφυλάσσουν με σθένος τα συμφέροντά τους, ιδίως καθώς η Ουκρανία βλέπει την ένταξη στην ΕΕ.
Η Πολωνία απλώς προβάλλει αυτές τις πολύπλοκες, σκοτεινές συναλλαγές με την ελπίδα να διαμορφώσει κάθε πιθανό συμβιβασμό της ΕΕ που θα μπορούσε να αποκλείσει την ουκρανική γεωργία από τους υπερβολικά φιλελεύθερους όρους. Ο πρόεδρος Ντούντα, δημοσιοποιώντας αυτά τα ζητήματα, δεν εκδίδει απλώς μια πολιτική δήλωση- προετοιμάζεται για μια αντίδραση που μπορεί να ξεπεράσει τις απλές οικονομικές διαφορές, προκαλώντας ενδεχομένως πολιτικές επιπτώσεις.