Στις 12 Απριλίου 2024, οι Ρωσικές Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις πραγματοποίησαν δοκιμαστική εκτόξευση διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ICBM) από το πεδίο δοκιμών Kapustin Yar που βρίσκεται στην περιοχή του Αστραχάν. Ο πύραυλος έφτασε στο πεδίο δοκιμών Sary Shagan στο Καζακστάν, περίπου 1.600 χιλιόμετρα ανατολικά. Το συγκεκριμένο μοντέλο του ICBM δεν αποκαλύφθηκε από τις ρωσικές αρχές. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας περιέγραψε το γεγονός ως δοκιμή ενός "πυραυλικού συστήματος προοπτικής" και δήλωσε πως αποσκοπούσε στην επαλήθευση της αξιοπιστίας των σημερινών πυραυλικών συστημάτων. Η δοκιμή χαρακτηρίστηκε επιτυχής τόσο από Ρώσους όσο και από διεθνείς στρατιωτικούς αναλυτές.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αναφορές από διάφορες δυτικές πηγές εικάζουν ότι ο πύραυλος μπορεί να είναι ο 15Zh55ME "Topol-ME/Yars-E". Η υπόθεση αυτή βασίζεται εν μέρει στις ασυνήθιστες δυνατότητες ελιγμών που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές της προηγμένης ρωσικής τεχνολογίας πυραύλων, αρχής γενομένης από τη σειρά "Topol". Αυτές οι δυνατότητες είναι μοναδικές για τα ρωσικά σχέδια, επιτρέποντας σημαντική διαμόρφωση διανύσματος κατά τη διάρκεια της πτήσης, γεγονός που περιπλέκει τις προσπάθειες αναχαίτισης.
Η τυπική τοποθεσία εκτόξευσης για δοκιμές ICBM πλήρους κλίμακας από τη Ρωσία είναι το πεδίο δοκιμών Kura στην Καμτσάτκα, λόγω της μεγαλύτερης απόστασης που είναι πιο αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων εμβέλειας ενός ICBM. Η χρήση του χώρου Sary Shagan για τη δοκιμή αυτή υποδηλώνει πιθανές διαφορές από τους τυπικούς ICBM, είτε ως προς το βεληνεκές είτε ως προς το σχεδιασμό, οι οποίες παραμένουν εικασίες χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες από επίσημες πηγές..
Οι δυνατότητες του πυραύλου αναδεικνύουν τις εξελίξεις στις ρωσικές πυραυλικές τεχνολογίες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον RS-24 "Yars", ένα εκσυγχρονισμένο στοιχείο του στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας. Ο RS-26 "Rubezh", ένα παράγωγο του "Yars" με την αφαίρεση ενός σταδίου, είδε την ανάπτυξή του να διακόπτεται τον Μάρτιο του 2018, καθώς η εστίαση μετατοπίστηκε στο υπερηχητικό όχημα ολίσθησης "Avangard". Οι αλλαγές στις διεθνείς συνθήκες, όπως η έξοδος των ΗΠΑ από τη Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς το 2019, παράλληλα με τις συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις, έχουν επηρεάσει τον ρωσικό στρατηγικό στρατιωτικό σχεδιασμό, επιταχύνοντας ενδεχομένως την επαναφορά του RS-26 ή παρόμοιων τεχνολογιών για την κάλυψη των εξελισσόμενων αναγκών.
Επίσημα ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM), ο RS-26 "Rubezh" λειτουργεί πιο τυπικά ως βαλλιστικός πύραυλος ενδιάμεσου βεληνεκούς (IRBM) λόγω της χρήσης του σε μικρότερες αποστάσεις από τη μέγιστη ικανότητά του. Αρχικά δοκιμάστηκε το 2012 από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ προς το πεδίο δοκιμών Kura, μια διαδρομή περίπου 5.800 χιλιομέτρων, αλλά έκτοτε ο RS-26 έχει δοκιμαστεί κυρίως σε μικρότερες αποστάσεις, όπως από το Kapustin Yar στο Sary Shagan. Παρά το γεγονός πως έχει σχεδιαστεί για μεγαλύτερες αποστάσεις, η συχνή ανάπτυξή του σε αποστάσεις χαρακτηριστικές των IRBM ευθυγραμμίζεται με την ταξινόμηση του πυραύλου από το ΝΑΤΟ για παρόμοιους επιχειρησιακούς ρόλους.
Από το 2018, οι λεπτομέρειες σχετικά με το "Rubezh" είναι λιγοστές, γεγονός που οδήγησε στον χαρακτηρισμό του ως "μαύρο σχέδιο". Παρά τη φαινομενική μυστικότητα, οι εξελίξεις γύρω από αυτόν τον πύραυλο υποδηλώνουν συνεχιζόμενες και σημαντικές δραστηριότητες. Οι δραστηριότητες αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της αυξανόμενης έντασης στην Ευρώπη και τις παρακείμενες περιοχές, όπου οι γεωπολιτικοί ελιγμοί των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους καθιστούν αναγκαία μια ισχυρή και ευέλικτη στρατηγική απάντηση από τη Ρωσία. Η ικανότητα του RS-26 να μεταφέρει πολλαπλά οχήματα επανεισόδου με ανεξάρτητη στόχευση (MIRV) παρέχει στις ρωσικές στρατηγικές πυραυλικές δυνάμεις ένα ισχυρό εργαλείο αποτροπής και αντίδρασης σε ενδιάμεσες αποστάσεις, το οποίο ενισχύεται από την προηγμένη ικανότητα ελιγμών του, η οποία αμφισβητεί τις σημερινές αντιβαλλιστικές άμυνες (ABM).
Ο σχεδιασμός και η μηχανική του RS-26 ενσωματώνουν προηγμένες δυνατότητες ελιγμών που διαταράσσουν τις παραδοσιακές στρατηγικές ABM. Οι συνήθεις άμυνες ΑΒΜ βασίζονται στην πρόβλεψη της τροχιάς των εισερχόμενων πυραύλων για την αποτελεσματική αναχαίτισή τους. Ωστόσο, η ικανότητα του RS-26 να μεταβάλλει την πορεία πτήσης του και να παρουσιάζει συμπεριφορές όπως η ταλάντωση - η οποία στη συμβατική πυραυλική τεχνολογία συνήθως υποδηλώνει δυσλειτουργία - καθιστά αυτές τις προβλέψεις λιγότερο ακριβείς και τις προσπάθειες αναχαίτισης μάταιες. Αυτό το χαρακτηριστικό, που προέρχεται από το μοντέλο RS-24 "Yars", τοποθετεί τον RS-26 μοναδικά στη ρωσική πυραυλική τεχνολογία, τονίζοντας τον στρατηγικό του ρόλο ως αντίμετρο στα συστήματα ABM, ιδίως σε εκείνα που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ.
Οι πρόσφατες δοκιμές του RS-26 μεταφέρουν ένα σαφές στρατηγικό μήνυμα προς τις δυτικές στρατιωτικές συμμαχίες, ιδιαίτερα υπό το φως της κλιμάκωσης των εντάσεων στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι δοκιμές αυτές είναι πιθανότατα ενδεικτικές της ετοιμότητας της Ρωσίας να ανταποκριθεί σε πιθανές κλιμακώσεις σε αυτές τις περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των συνεχιζόμενων περιπλοκών που αφορούν το Ιράν και τη δυναμική των αντιποίνων του στη Μέση Ανατολή. Επιδεικνύοντας τις δυνατότητες του "Rubezh", η Ρωσία σηματοδοτεί την ικανότητά της να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ABM του ΝΑΤΟ και επιβεβαιώνει τη γεωπολιτική της στάση, στοχεύοντας να μετριάσει τις ενέργειες των μελών του ΝΑΤΟ και να σταθεροποιήσει τις στρατηγικές της περιφέρειες.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αναφορές από διάφορες δυτικές πηγές εικάζουν ότι ο πύραυλος μπορεί να είναι ο 15Zh55ME "Topol-ME/Yars-E". Η υπόθεση αυτή βασίζεται εν μέρει στις ασυνήθιστες δυνατότητες ελιγμών που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές της προηγμένης ρωσικής τεχνολογίας πυραύλων, αρχής γενομένης από τη σειρά "Topol". Αυτές οι δυνατότητες είναι μοναδικές για τα ρωσικά σχέδια, επιτρέποντας σημαντική διαμόρφωση διανύσματος κατά τη διάρκεια της πτήσης, γεγονός που περιπλέκει τις προσπάθειες αναχαίτισης.
Η τυπική τοποθεσία εκτόξευσης για δοκιμές ICBM πλήρους κλίμακας από τη Ρωσία είναι το πεδίο δοκιμών Kura στην Καμτσάτκα, λόγω της μεγαλύτερης απόστασης που είναι πιο αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων εμβέλειας ενός ICBM. Η χρήση του χώρου Sary Shagan για τη δοκιμή αυτή υποδηλώνει πιθανές διαφορές από τους τυπικούς ICBM, είτε ως προς το βεληνεκές είτε ως προς το σχεδιασμό, οι οποίες παραμένουν εικασίες χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες από επίσημες πηγές..
Οι δυνατότητες του πυραύλου αναδεικνύουν τις εξελίξεις στις ρωσικές πυραυλικές τεχνολογίες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον RS-24 "Yars", ένα εκσυγχρονισμένο στοιχείο του στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας. Ο RS-26 "Rubezh", ένα παράγωγο του "Yars" με την αφαίρεση ενός σταδίου, είδε την ανάπτυξή του να διακόπτεται τον Μάρτιο του 2018, καθώς η εστίαση μετατοπίστηκε στο υπερηχητικό όχημα ολίσθησης "Avangard". Οι αλλαγές στις διεθνείς συνθήκες, όπως η έξοδος των ΗΠΑ από τη Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς το 2019, παράλληλα με τις συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις, έχουν επηρεάσει τον ρωσικό στρατηγικό στρατιωτικό σχεδιασμό, επιταχύνοντας ενδεχομένως την επαναφορά του RS-26 ή παρόμοιων τεχνολογιών για την κάλυψη των εξελισσόμενων αναγκών.
Επίσημα ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM), ο RS-26 "Rubezh" λειτουργεί πιο τυπικά ως βαλλιστικός πύραυλος ενδιάμεσου βεληνεκούς (IRBM) λόγω της χρήσης του σε μικρότερες αποστάσεις από τη μέγιστη ικανότητά του. Αρχικά δοκιμάστηκε το 2012 από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ προς το πεδίο δοκιμών Kura, μια διαδρομή περίπου 5.800 χιλιομέτρων, αλλά έκτοτε ο RS-26 έχει δοκιμαστεί κυρίως σε μικρότερες αποστάσεις, όπως από το Kapustin Yar στο Sary Shagan. Παρά το γεγονός πως έχει σχεδιαστεί για μεγαλύτερες αποστάσεις, η συχνή ανάπτυξή του σε αποστάσεις χαρακτηριστικές των IRBM ευθυγραμμίζεται με την ταξινόμηση του πυραύλου από το ΝΑΤΟ για παρόμοιους επιχειρησιακούς ρόλους.
Από το 2018, οι λεπτομέρειες σχετικά με το "Rubezh" είναι λιγοστές, γεγονός που οδήγησε στον χαρακτηρισμό του ως "μαύρο σχέδιο". Παρά τη φαινομενική μυστικότητα, οι εξελίξεις γύρω από αυτόν τον πύραυλο υποδηλώνουν συνεχιζόμενες και σημαντικές δραστηριότητες. Οι δραστηριότητες αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της αυξανόμενης έντασης στην Ευρώπη και τις παρακείμενες περιοχές, όπου οι γεωπολιτικοί ελιγμοί των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους καθιστούν αναγκαία μια ισχυρή και ευέλικτη στρατηγική απάντηση από τη Ρωσία. Η ικανότητα του RS-26 να μεταφέρει πολλαπλά οχήματα επανεισόδου με ανεξάρτητη στόχευση (MIRV) παρέχει στις ρωσικές στρατηγικές πυραυλικές δυνάμεις ένα ισχυρό εργαλείο αποτροπής και αντίδρασης σε ενδιάμεσες αποστάσεις, το οποίο ενισχύεται από την προηγμένη ικανότητα ελιγμών του, η οποία αμφισβητεί τις σημερινές αντιβαλλιστικές άμυνες (ABM).
Ο σχεδιασμός και η μηχανική του RS-26 ενσωματώνουν προηγμένες δυνατότητες ελιγμών που διαταράσσουν τις παραδοσιακές στρατηγικές ABM. Οι συνήθεις άμυνες ΑΒΜ βασίζονται στην πρόβλεψη της τροχιάς των εισερχόμενων πυραύλων για την αποτελεσματική αναχαίτισή τους. Ωστόσο, η ικανότητα του RS-26 να μεταβάλλει την πορεία πτήσης του και να παρουσιάζει συμπεριφορές όπως η ταλάντωση - η οποία στη συμβατική πυραυλική τεχνολογία συνήθως υποδηλώνει δυσλειτουργία - καθιστά αυτές τις προβλέψεις λιγότερο ακριβείς και τις προσπάθειες αναχαίτισης μάταιες. Αυτό το χαρακτηριστικό, που προέρχεται από το μοντέλο RS-24 "Yars", τοποθετεί τον RS-26 μοναδικά στη ρωσική πυραυλική τεχνολογία, τονίζοντας τον στρατηγικό του ρόλο ως αντίμετρο στα συστήματα ABM, ιδίως σε εκείνα που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ.
Οι πρόσφατες δοκιμές του RS-26 μεταφέρουν ένα σαφές στρατηγικό μήνυμα προς τις δυτικές στρατιωτικές συμμαχίες, ιδιαίτερα υπό το φως της κλιμάκωσης των εντάσεων στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι δοκιμές αυτές είναι πιθανότατα ενδεικτικές της ετοιμότητας της Ρωσίας να ανταποκριθεί σε πιθανές κλιμακώσεις σε αυτές τις περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των συνεχιζόμενων περιπλοκών που αφορούν το Ιράν και τη δυναμική των αντιποίνων του στη Μέση Ανατολή. Επιδεικνύοντας τις δυνατότητες του "Rubezh", η Ρωσία σηματοδοτεί την ικανότητά της να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ABM του ΝΑΤΟ και επιβεβαιώνει τη γεωπολιτική της στάση, στοχεύοντας να μετριάσει τις ενέργειες των μελών του ΝΑΤΟ και να σταθεροποιήσει τις στρατηγικές της περιφέρειες.