Freepen.gr - Το Ιράν απάντησε στην ισραηλινή επίθεση της 1ης Απριλίου στην πρεσβεία του στη συριακή πρωτεύουσα, Δαμασκό, εκτοξεύοντας εκατοντάδες πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε στρατιωτικές τοποθεσίες στο Ισραήλ τη νύχτα της 13ης και 14ης Απριλίου, σε ένα σαφές μήνυμα αποτροπής., γράφει το southfront.press.
Η ιρανική επίθεση, με την κωδική ονομασία "Επιχείρηση Ειλικρινής Υπόσχεση", πραγματοποιήθηκε από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), το οποίο έχασε αρκετά μέλη του στη βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό, με την έγκριση του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και υπό την εποπτεία του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων.
Το IRGC εκτόξευσε περισσότερα από 300 βλήματα κατά του Ισραήλ, σύμφωνα με τις Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF), συμπεριλαμβανομένων 170 μη επανδρωμένων αεροσκαφών, 30 πυραύλων κρουζ και 120 βαλλιστικών πυραύλων.
Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε μια ομοβροντία ρουκετών στα κατεχόμενα από το Ισραήλ συριακά Υψίπεδα του Γκολάν. Υπήρξαν επίσης αναφορές ότι οι Χούτι στην Υεμένη εκτόξευσαν αρκετά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του Ισραήλ.
Τα βλήματα αντιμετωπίστηκαν όχι μόνο από το πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας του Ισραήλ, αλλά και από τις δυνάμεις της Κεντρικής Διοίκησης των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και από μαχητικά αεροσκάφη από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και ακόμη και την Ιορδανία
Οι IDF ισχυρίστηκαν ότι το 99% όλων των εισερχόμενων βλημάτων αναχαιτίστηκαν. Είπε ότι 170 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και 30 πύραυλοι κρουζ καταρρίφθηκαν εκτός των συνόρων της χώρας από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία και τους συμμάχους της. Ωστόσο, βίντεο που έδειχναν αποτυχημένες αναχαιτίσεις και μεγάλες εκρήξεις πάνω από το Ισραήλ έδειχναν το αντίθετο.
Αργά στις 14 Απριλίου αποκαλύφθηκε πως πέντε βαλλιστικοί πύραυλοι είχαν πλήξει την αεροπορική βάση Νεβατίμ στο νότιο Ισραήλ, προκαλώντας ζημιές σε ένα μεταγωγικό αεροσκάφος C-130, έναν διάδρομο προσγείωσης και μια αποθήκη. Τέσσερις άλλοι βαλλιστικοί πύραυλοι έπληξαν την κοντινή αεροπορική βάση Negev.
Και ενώ οι IDF ισχυρίστηκαν ότι όλα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι πύραυλοι κρουζ αναχαιτίστηκαν εκτός του Ισραήλ, αποκαλύφθηκε πως τουλάχιστον ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος έπληξε το όρος Ερμόν στα Υψίπεδα του Γκολάν, κοντά σε μια σημαντική βάση επιτήρησης.
Μετά την επίθεση, κορυφαίοι αξιωματούχοι του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ, υποσχέθηκαν να απαντήσουν. Ωστόσο, η Τεχεράνη προειδοποίησε πως θα αντεπιτεθεί, αλλά με πλήρη ισχύ.
Ενώ η κλίμακα της ιρανικής επίθεσης φαινόταν μεγάλη, στην πραγματικότητα ήταν πολύ περιορισμένη, αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες επιθετικές δυνατότητες της χώρας.
Ο Ιρανός πρόεδρος Ebrahim Raisi δήλωσε ανοιχτά στις 17 Απριλίου ότι η επίθεση ήταν "ένα περιορισμένο μέτρο". Ο υπουργός Πληροφοριών του Ιράν, Esmaeil Khatib, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την ίδια ημέρα αποκαλύπτοντας πως η επίθεση ήταν μόνο η αρχή μιας "νέας στρατηγικής".
Η ιρανική επίθεση ήταν σαφώς περισσότερο ένα μήνυμα αποτροπής. Η αποτυχία του Ισραήλ να κατανοήσει ότι αυτό δεν είναι το όριο των δυνατοτήτων του Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Η Τεχεράνη δεν θα ανεχθεί κανένα χτύπημα στο έδαφός της και θα μπορούσε να απαντήσει ακόμη και σε τυχόν επιθέσεις εναντίον των συμμάχων της στο Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη.
Η ιρανική επίθεση, με την κωδική ονομασία "Επιχείρηση Ειλικρινής Υπόσχεση", πραγματοποιήθηκε από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), το οποίο έχασε αρκετά μέλη του στη βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό, με την έγκριση του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και υπό την εποπτεία του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων.
Το IRGC εκτόξευσε περισσότερα από 300 βλήματα κατά του Ισραήλ, σύμφωνα με τις Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF), συμπεριλαμβανομένων 170 μη επανδρωμένων αεροσκαφών, 30 πυραύλων κρουζ και 120 βαλλιστικών πυραύλων.
Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε μια ομοβροντία ρουκετών στα κατεχόμενα από το Ισραήλ συριακά Υψίπεδα του Γκολάν. Υπήρξαν επίσης αναφορές ότι οι Χούτι στην Υεμένη εκτόξευσαν αρκετά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του Ισραήλ.
Τα βλήματα αντιμετωπίστηκαν όχι μόνο από το πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας του Ισραήλ, αλλά και από τις δυνάμεις της Κεντρικής Διοίκησης των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και από μαχητικά αεροσκάφη από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και ακόμη και την Ιορδανία
Οι IDF ισχυρίστηκαν ότι το 99% όλων των εισερχόμενων βλημάτων αναχαιτίστηκαν. Είπε ότι 170 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και 30 πύραυλοι κρουζ καταρρίφθηκαν εκτός των συνόρων της χώρας από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία και τους συμμάχους της. Ωστόσο, βίντεο που έδειχναν αποτυχημένες αναχαιτίσεις και μεγάλες εκρήξεις πάνω από το Ισραήλ έδειχναν το αντίθετο.
Αργά στις 14 Απριλίου αποκαλύφθηκε πως πέντε βαλλιστικοί πύραυλοι είχαν πλήξει την αεροπορική βάση Νεβατίμ στο νότιο Ισραήλ, προκαλώντας ζημιές σε ένα μεταγωγικό αεροσκάφος C-130, έναν διάδρομο προσγείωσης και μια αποθήκη. Τέσσερις άλλοι βαλλιστικοί πύραυλοι έπληξαν την κοντινή αεροπορική βάση Negev.
Και ενώ οι IDF ισχυρίστηκαν ότι όλα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι πύραυλοι κρουζ αναχαιτίστηκαν εκτός του Ισραήλ, αποκαλύφθηκε πως τουλάχιστον ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος έπληξε το όρος Ερμόν στα Υψίπεδα του Γκολάν, κοντά σε μια σημαντική βάση επιτήρησης.
Μετά την επίθεση, κορυφαίοι αξιωματούχοι του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ, υποσχέθηκαν να απαντήσουν. Ωστόσο, η Τεχεράνη προειδοποίησε πως θα αντεπιτεθεί, αλλά με πλήρη ισχύ.
Ενώ η κλίμακα της ιρανικής επίθεσης φαινόταν μεγάλη, στην πραγματικότητα ήταν πολύ περιορισμένη, αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες επιθετικές δυνατότητες της χώρας.
Ο Ιρανός πρόεδρος Ebrahim Raisi δήλωσε ανοιχτά στις 17 Απριλίου ότι η επίθεση ήταν "ένα περιορισμένο μέτρο". Ο υπουργός Πληροφοριών του Ιράν, Esmaeil Khatib, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την ίδια ημέρα αποκαλύπτοντας πως η επίθεση ήταν μόνο η αρχή μιας "νέας στρατηγικής".
Η ιρανική επίθεση ήταν σαφώς περισσότερο ένα μήνυμα αποτροπής. Η αποτυχία του Ισραήλ να κατανοήσει ότι αυτό δεν είναι το όριο των δυνατοτήτων του Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Η Τεχεράνη δεν θα ανεχθεί κανένα χτύπημα στο έδαφός της και θα μπορούσε να απαντήσει ακόμη και σε τυχόν επιθέσεις εναντίον των συμμάχων της στο Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη.