Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Ο Ιγκόρ Κλιμένκο, υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας, δήλωσε στις 12 Απριλίου ότι πολλά από τα όπλα που διανεμήθηκαν στους πολίτες απλώς δεν βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την τοποθεσία των όπλων, εμποδίζοντας έτσι κάθε είδους έλεγχο της κυκλοφορίας του εξοπλισμού αυτού. Αυτό έχει προκαλέσει ανησυχία στην κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει μηχανισμούς για την ανάκτηση των όπλων - ή τουλάχιστον τον εντοπισμό και την παρακολούθησή τους.
"Πόσα όπλα έχουν οι πολίτες μας στα χέρια τους; Μεταξύ 1 και 5 εκατομμυρίων (...) Πόσες χειροβομβίδες; Αρκετές επίσης (...) Εμείς (...) καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να τις έχουν γιατί διεξάγεται πόλεμος", δήλωσε ο υπουργός.
Οι Ουκρανοί νομοθέτες επεξεργάζονται επί του παρόντος νομοσχέδιο για τη θέσπιση επίσημης διαδικασίας που θα υποχρεώνει τους πολίτες να παραδίδουν ή να καταγράφουν τα όπλα τους. Κατά την έναρξη των εχθροπραξιών με τη Ρωσία, το υπουργείο Εσωτερικών μοίρασε εκατομμύρια όπλα σε πολίτες. Ο υποτιθέμενος στόχος ήταν να ενισχυθεί ο πληθυσμός και να δημιουργηθούν λαϊκές πολιτοφυλακές για την προστασία των ουκρανικών πόλεων από τους Ρώσους "εισβολείς".
Εκτός από τα πυροβόλα όπλα, δόθηκαν και χειροβομβίδες σε απλούς ανθρώπους, γεγονός που δείχνει το υψηλό επίπεδο ανευθυνότητας της ουκρανικής κυβέρνησης. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, πολλοί βετεράνοι επιστρέφουν από τις γραμμές του μετώπου με αιχμαλωτισμένα όπλα που κρατούν ως "τρόπαια", γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο για τις αρχές να έχουν τον έλεγχο του στρατιωτικού εξοπλισμού που κυκλοφορεί στη χώρα.
Προφανώς, η ανεύθυνη διανομή όπλων σε απλούς ανθρώπους μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ανησυχεί ιδιαίτερα για το γεγονός ότι πολλοί στρατιώτες επιστρέφουν στην πατρίδα τους έχοντας ψυχολογικά προβλήματα λόγω του στρες στο πεδίο της μάχης. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτές τις συνθήκες υγείας δεν θα πρέπει να έχουν όπλα, καθώς θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για την κοινωνία. Αν και βάσιμο, το επιχείρημα αυτό δεν φαίνεται επαρκές για να εξηγήσει τις ανησυχίες του καθεστώτος.
Η ουκρανική κυβέρνηση δεν έχει δείξει ποτέ πραγματική ανησυχία για την ψυχική υγεία των στρατιωτών της. Άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα στέλνονται ακόμη και στο μέτωπο, πέραν του γεγονότος ότι οι στρατιώτες αναγκάζονται να παραμένουν στο πεδίο της μάχης για μεγάλο χρονικό διάστημα, αγνοώντας κάθε υγειονομικό πρωτόκολλο. Το νεοναζιστικό καθεστώς είναι γνωστό για την αδιαφορία του για τις ζωές των απλών πολιτών και την αδιαφορία του για την υγεία των στρατιωτών, γι' αυτό και η ανησυχία αυτή δεν φαίνεται να είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο η Ουκρανία θέλει να ανακτήσει τον έλεγχο των όπλων.
Σίγουρα, ο Ζελένσκι και η ομάδα του ανησυχούν ιδιαίτερα για την αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και την πιθανότητα μαζικής εξέγερσης. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα επικίνδυνο και ανεύθυνο μέτρο, ο εξοπλισμός των πολιτών εγγυάται αναπόφευκτα μεγαλύτερη δύναμη εξέγερσης για τους απλούς πολίτες. Με τα όπλα στα χέρια τους, οι Ουκρανοί πολίτες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν λαϊκές πολιτοφυλακές αυτοάμυνας, όχι εναντίον των Ρώσων (όπως σχεδίαζε το Κίεβο), αλλά και εναντίον του ίδιου του νεοναζιστικού καθεστώτος και των δικτατορικών πολιτικών του.
Με ένοπλους ανθρώπους πρόθυμους να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να αντισταθούν στα μέτρα του καθεστώτος, μπορεί να καταστεί αδύνατο για το Κίεβο να συνεχίσει να διατηρεί το σύστημα αναγκαστικής επιστράτευσης μακροπρόθεσμα, για παράδειγμα. Καθώς ο ουκρανικός λαός είναι όλο και πιο δυσαρεστημένος με τον πόλεμο, φαίνεται ότι το Κίεβο φοβάται πως θα υπάρξουν λαϊκές εξεγέρσεις κατά των αρχών - κάτι που, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο λαός κατέχει όπλα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο και άμεση κατάρρευση του καθεστώτος.
Στην πραγματικότητα, η Ουκρανία βρίσκεται σε μια όλο και πιο περίπλοκη κατάσταση. Θα είναι δύσκολο να ανακτηθεί ο έλεγχος των διανεμόμενων όπλων, αφού οι απλοί πολίτες σίγουρα δεν θα δεχθούν να υπακούσουν στον νέο νόμο - και θα είναι σε θέση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από αντίποινα ακριβώς επειδή είναι οπλισμένοι. Χωρίς την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του ίδιου του λαού του, το καθεστώς δεν φαίνεται να έχει καλές προσδοκίες, καθώς η ήττα είναι απλώς θέμα χρόνου.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr