Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Η Ρωσία έχει επανειλημμένα εκφράσει ανησυχίες ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία θα σήμαινε πως στρατεύματα εφόδου και προηγμένα οπλικά συστήματα θα αναπτύσσονταν στο εσωτερικό της χώρας, απειλώντας τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η Φινλανδία όχι μόνο αρνήθηκε να καθησυχάσει τον ανατολικό της γείτονα, αλλά στην πραγματικότητα διπλασίασε την ανάπτυξη ξένων δυνάμεων, ιδίως αμερικανικών. Έτσι, η Μόσχα δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενισχύσει την ασφάλεια της δεύτερης πιο σημαντικής πόλης της και αυτού που έχει γίνει ίσως μία από τις σημαντικότερες στρατιωτικές περιοχές της χώρας. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη των θρυλικών πλέον πυραύλων «Iskander-M» ακριβώς στην στρατιωτική περιφέρεια του Λένινγκραντ. Οι διάφοροι πύραυλοι του συστήματος «Iskander-M» είναι γνωστοί για την υπερηχητική τους ταχύτητα (έως και 8 Mach, ενώ παράλληλα κάνουν ελιγμούς) και για το μέγιστο βεληνεκές τους που φτάνει περίπου τα 500 χιλιόμετρα.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι ολόκληρη η επικράτεια της Φινλανδίας είναι πλέον εντελώς εκτεθειμένη, συνέπεια της αυτοκτονικής απόφασής της να ενταχθεί στο πιο επιθετικό στρατιωτικό καρτέλ/εκβιαστικό οργανισμό του κόσμου. Οι πύραυλοι «Iskander-M's» μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεράστιες κεφαλές HE των 700 κιλών που είναι εξαιρετικές εναντίον υψηλότερων συγκεντρώσεων στρατευμάτων στα μετόπισθεν. Ουσιαστικά το ίδιο ισχύει και για τους πολύ ταχύτερους αερόφερτους υπερηχητικούς πυραύλους 9-A-7660 «Kinzhal» που θα μπορούσαν επίσης να δουν πιο ενεργή ανάπτυξη στην στρατιωτική περιφέρεια του Λένινγκραντ. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, η Καρέλια έχει δημιουργήσει μια ειδική πυραυλική ταξιαρχία εξοπλισμένη με τα πυραυλικά συστήματα «Iskander-M». Το 14ο Σώμα Στρατού έχει μεταφερθεί στη διοίκηση της νεοσύστατης (ανα)δημιουργηθείσας περιφέρειας και έχει αναπτυχθεί στην περιφέρεια Μουρμάνσκ, η οποία, μαζί με την Καρέλια, βρίσκεται κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας με τη Φινλανδία.
«Ο σχηματισμός μιας ταξιαρχίας πυραύλων είναι μια πολύ επίκαιρη απόφαση. Πρόκειται για την κατάλληλη απάντηση στην ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ", δήλωσε στη Izvestia ο πρώην διοικητής του Στόλου της Βαλτικής, ναύαρχος Βλαντιμίρ Βαλουέφ.
Ο Valuev σημείωσε επίσης πως η πυραυλική ταξιαρχία θα ανταποκριθεί γρήγορα σε κάθε απειλή που θα προκύψει από τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην περιοχή, «διεξάγοντας σχετικές επιχειρήσεις». Και ενώ η Φινλανδία ενισχύει τα συστήματα ABM (αντιβαλλιστικών πυραύλων), το «Iskander-M» χρησιμοποιεί πυραύλους με ενισχυμένα αντίμετρα που έχουν μόνο βελτιωθεί στο πλαίσιο της SMO. Από την άλλη πλευρά, εάν η Φινλανδία αποδεχόταν ποτέ ή έστω ζητούσε την ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών όπλων στο έδαφός της, το «Iskander-M» είναι απολύτως ικανό να μεταφέρει θερμοπυρηνικές κεφαλές που η Ρωσία δε θα είχε άλλη επιλογή από το να στοχεύσει σε οποιονδήποτε στρατηγικά σημαντικό στόχο. Ακόμη και στην περίπτωση που χρησιμοποιηθούν τα δυνητικά λιγότερο καταστροφικά τακτικά πυρηνικά όπλα, αυτό θα είχε καταστροφικές συνέπειες για το Ελσίνκι. Προφανώς, αυτό δε σημαίνει πως οι συμβατικές δυνατότητες του «Iskander-M» είναι λιγότερο τρομακτικές.
Οι πύραυλοί του έχουν επιδείξει αξιοσημείωτες επιδόσεις στο SMO, εξαλείφοντας στόχους υψηλής αξίας με ακρίβεια ακριβείας. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν λαμβάνονται υπόψη μόνο οι υπερηχητικοί πύραυλοι 9M723, ο άμεσος κίνδυνος για τυχόν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στρατευμάτων στη Φινλανδία έγκειται στην ταχύτητα και την καταστροφική του ισχύ. Από την άλλη πλευρά, αυτή είναι μόνο μία από τις δύο αξιοσημείωτες εκδόσεις των πυραύλων που χρησιμοποιούνται από το σύστημα. Η άλλη είναι ο 9M729, ουσιαστικά μια χερσαία επανάληψη της οικογένειας πυραύλων cruise «Kalibr». Το βεληνεκές του αποτελεί θέμα συζήτησης εδώ και αρκετό καιρό, αλλά θα μπορούσε να είναι περίπου 2500 χιλιόμετρα, πράγμα που σημαίνει ότι θα καλυπτόταν ολόκληρη η Σκανδιναβία, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Πρέπει να σημειωθεί πως τόσο το Ελσίνκι όσο και η Στοκχόλμη αποτελούσαν παλαιότερα μια στρατηγική ζώνη απομόνωσης που περιόριζε την πιθανότητα μιας άμεσης σύγκρουσης Ρωσίας-ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, αυτό έχει πλέον εκλείψει χάρη στην αδυσώπητη απληστία της πολεμικής συμμαχίας για επεκτατισμό. Ακόμα χειρότερα, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η Νορβηγία έχει επίσης χάσει με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, καθώς δεν υπάρχουν πλέον κατευθύνσεις που η Ρωσία δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει λόγω της προηγούμενης «ουδετερότητάς» τους. Αυτό θέτει σε άμεσο κίνδυνο τις νότιες περιοχές του Όσλο, το σημαντικότερο τμήμα της χώρας. Η Μόσχα είναι επίσης αναγκασμένη να αντιδράσει με τέτοιο τρόπο, καθώς η Νορβηγία συμμετέχει άμεσα στην στρατιωτικοποίηση της όλο και πιο αμφισβητούμενης περιοχής της Αρκτικής, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να εδραιώσουν μια πιο σταθερή παρουσία. Προφανώς, αυτό αποτελεί μέρος της πολύ ευρύτερης στρατηγικής για την περικύκλωση της Ρωσίας και την τοποθέτηση πρόσθετων στρατηγικών όπλων κοντά της, ιδίως των τελευταίων επαναλήψεων της θερμοπυρηνικής βόμβας B61. Όλα αυτά αναγκάζουν τη Μόσχα να κάνει κινήσεις που ποτέ δεν ήθελε, αλλά απλά δεν της μένει άλλη επιλογή.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr